เวทยาลัย ศาสตร์มนตร์ดำรงเวทยา

ลำดับตอนที่ #232 : Chap.35 เรียก...ว่า ..... ..กาก....ก็แล้วกัน... .... ........

Chap.35 เรียก...ว่า ..... ..กาก....ก็แล้วกัน... .... ........

................................................................................

................................................................................

...............................................

..................

ณ สถานที่แห่งหนึ่ง ที่มีที่นั่งขนาดจุคนได้ราวๆ 600 คน ล้อมรอบสนามกีฬาเวทย์ที่ทุกอย่างดูแปลกตาออกไป

เพราะใช้กรงรั้วที่มีประจุเวทย์สายฟ้าแรงสูงในการกั้น

อีกทั้งพื้นที่ของสนาม ยังมีอุปกรณ์แปลกๆ และสิ่งกีดขวางมากมาย กระจายกระจายเละเทะ

*

*"เธอวิ่งหนีการโจมตีใหญ่เลยครับ เหมือนหมาเลยครับ!!"*

*

เสียงของโฆษก ดังขึ้นเอ่ยโวยกับเหตุการณ์บางอย่างในสนาม อย่างไม่มีท่าทีเกรงใจ

"เห้ยจัดไปเลยดิวะ!!!"

"ไม่แฟนตาซีอะไรเลย ใช้เวทย์ไม่เป็นหรือไง!!"

"นี่มันแข่งเวทย์นะ ผักสลัด!!"

"จัดการนังนั่นเลยเห้ย ตรูลงเงินข้างเอ็งอยู่นะ ไอ้ดาร์กเฟลมมาสเตอร์"

"ดาร์กเฟลมมาสเตอร์สู้ๆเว้ย!!"

"ช้าอยู่ได้ ไม่เห็นใช้เวทย์เลยเห้ย!!"

"เห้ย อย่ายอมแพ้ นังบิทช์!!! จัดมันๆ!! ตรูลงเงินข้างหล่อนอยู่นะ!"

"นังนั่น มันตัวขายหุ่นขั้นเวลาหรือไงฟระ!"

เหล่าผู้คน เกือบเต็มสนามกำลังส่งเสียงเชียร์กันใหญ่ แต่บ้างก็ส่งเสียงด่า

"ดาร์กไฟร์บอล!!!!!!!!"

ชายผู้ใส่ผ้าคลุมด้านหลังสีดำ ที่โดนเรียกว่า ดาร์กเฟลมมาสเตอร์ ตะโกนดังออกมา

ก่อนจะสะบัดมือ ปล่อยลูกบอลไฟสีแดงแต่ผ่านเครื่องแปลงสีในมือทำให้กลายเป็นไฟสีดำนับสิบลูกพุ่งออกไป ระรัว อย่างรวดเร็ว

ฟุบ ... ฟุบ!! ฟุบ!!! ฟุบๆๆๆ!

แต่ หญิงสาวผู้สวมหน้ากากบางอย่าง...ทำให้มองไม่เห็นหน้า

ที่ยืนอยู่อีกฟากสามารถม้วนตัวหลบลูกไฟได้หมดอย่างคล่องแคล่ว

แต่กลับไม่ใช้เวทย์อะไรตอบโต้กลับไป

*

*"หลบได้หมดเลยครับ!! ... แต่ไม่ใช้เวทย์โจมตีกลับไปครับ!!!! ทำไมกันๆ"*

*

"หลบเก่งนักนะ นั่งนี่...."

ดาร์กเฟลมมาสเตอร์ บ่นโวยออกมาอย่างไม่พอใจ

"สวนเลย ใช้เวทย์ดิเห้ยใช้เวทย์!!"

"เวทย์สิฟระ!!! นี่มันแข่งเวทย์ ไม่ใช้เวทย์แล้วมันจะเป็นแข่งเวทย์เหรอฟระ กาก!!"

"วิ่งเข้าไปแบบนั้นเดี๋ยวก็โดนหรอก"

"เออคอยดู เดี๋ยวโดนดาร์กเฟลมมาสเตอร์จัดหนัง"

"เห้ย ชั้นลงเงินหล่อนอยู่นะ เล่นดีๆดิเว้ย"

กองเชียร์ยังโวยวายบ่นไม่หยุด!!

ตึกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ....

เสียงของร่างกายหญิงสาวในชุดนุ่งแค่เสื้อยืดแขนสั้นเอวลอยกางเกงยีนต์ขาสั้นรองเท้าผ้าเกราะผ้าถุงมือผ้าเวทย์ ทำให้เน้นสัดส่วนสุดๆ กำลังเริ่มต้นวิ่งบนสนามกีฬาเวทย์อย่างรวดเร็ว พุ่งร่างกายพร้อมหน้าอกที่กระเพื่อมระรัวจนคนดูมองตามเข้าหาตัวของดาร์กเฟลมมาสเตอร์ โดยไม่สนใจเสียงรอบข้างที่ว่าเข้ามาไม่หยุดเลยแม้แต่น้อย

*

*"โอ้ หลังจากหลบการซัดพลังของดาร์กเฟลมมาสเตอร์ได้แล้ว เธอก็วิ่งตรงดิ่งเข้าไปเลยครับ!!! ไม่กะใช้เวทย์จริงๆเหรอเนี่ย!! เดี๋ยวก็ตายเหมือนหมาสมชื่อหรอก!!"*

*

หญิงสาวง้างแขนไปข้างหลัง ทำท่าเหมือนจะต่อย

แต่ยังไม่ทันจะได้พุ่งเข้าไปถึงตัวของดาร์กเฟลมมาสเตอร์นั้น

"หึๆๆๆ ... เข้ามา เข้ามาเข้ามา!!"

ดาร์กเฟลมมาสเตอร์เอ่ยแล้วสะบัดแขนเพียงเล็กน้อย

ฟุ่บ!!!!

ก่อนจะมีเปลวเพลิงอันร้อยระอุรุนแรงพุ่งพรวดขึ้นมารอบกายเธอ แล้วเริ่มหดขนาดของเปลวเพลิงลงปิดล้อมเธออย่างรวดเร็ว

ฟู่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

*

*"โอ้ว!! มาแล้ว มาแล้ว ท่าที่ใช้การบุกเข้าระยะใกล้ของศัตรูเพื่อสร้างประโยชน์ในการวางวงล้อมของตน ..... นี่ดาร์กเฟลมมาสเตอร์กะจัดเต็ม ตั้งแต่ เด็กใหม่เพิ่งลงสนามเลยเหรอเนี่ย!!!! ผู้ชมว่าไง!!!!"*

*

"เห้ยๆ ... จะแพ้แล้ว โผล่มาตอนแรก รูปร่างซะน่าเชียร์เลยนะนั่น"

"อ้าก ชั้นลงเงินยัยนั่นไปตั้งเยอะนะ"

"ตั้งแต่เริ่มมา ก็ไม่เห็นใช้เวทย์สักอย่าง จะชนะไงวะ มาขายความสวยของหุ่นหรือไง"

"เออ ก็เงินมัน สิบต่อหนึ่ง เลยนี่หว่า ก็ต้องลงดิวะ"

"เด็กใหม่ ก็เด็กใหม่หละวะ ตรูว่า หุ่นดีแบบนั้น ไปขายตัวดีกว่ามั้ง!! มาแข่งกีฬาเวทย์ทำไม"

"ใช่ จะมาแข่งเวทย์ทำไม ไปขายตัวเหอะไป!!!!!"

พวกเหล่าคนดูข้างสนามที่กำเงินเป็นฟ่อนๆโวยวายกันใหญ่อย่างโมโหโกรธา

คงจะมาจาก ความต่างชั้นเกินไปจนน่าเบื่อของอีกฝั่ง

"ฮึๆๆ .... เสร็จหละ นังโง่วิ่งมาตรงนั้นแบบไม่คิด สมงสมองมันไปลงนมหมดใช่มะ!! จงโดนความมืดกลืนกินซะ!!! ดาร์กเฟลมบลาสต์!!!!!!!!!!!!!!!!!!"

เสียงของชายบนเวที ดังขึ้นพร้อมออกคำสั่งให้แผ่นเวทย์ที่อัดประจุธาตุไฟเข้ากับ อุปกรณ์บางอย่างในพื้นสนามให้บังเกิดแสงบางอย่าง ...... มันคือ

ระเบิด

บรึ้ม!!!!!!!!!

*

*"ระเบิดไปแล้วครับ!!! ท่าโจมตีสุดอลังการ ของดาร์กเฟลมมาสเตอร์ครับ!!! แม้จะกินพื้นที่ไม่มาก แต่พลังทำลายสูงมากครับ!!!!"*

*

"เห้ยๆๆ!! โดนไปเต็มๆ"

"เห้ย ... ไม่โดน นั่นๆ!!"

"เห้ย นั่น!!"

เสียงของผู้ชมตกใจอะไรบางอย่าง...

ฟุ้บ!!!

ร่างกายของหญิงสาวกระโดดพุ่งขึ้นมาจากควันระเบิด สูงจนเกือบติดเพดาน

อย่างไม่น่าเชื่อว่ามนุษย์จะกระโดดได้สูงขนาดนี้

"เห้ย!!... ละ ลอยได้... "

"ไม่ได้ลอย กระโดดเว้ย นั่นไง มันเหมือนจะตกแล้ว"

"โดดสูงจังวะ!! ธาตุลมเหรอเนี่ย!!!"

"โหดหวะ .... ธาตุลมเหรอวะ .... ใช้ลมผลักตัวเองลอยขึ้น???"

"โอ้วว!!"

*

*"ลอยหลบการโจมตีได้นะครับ!! โอ้!!!!! เห็นเงียบๆที่แท้ก็เป็นธาตุลมนี่เอง!! ว่าแต่ ธาตุลมแต่สามารถป้องกันไฟ และแรงระเบิดได้แบบนี้ แปลว่า ต้องเป็นธาตุลมระดับสูงแน่ๆเลยครับ!!!"*

*

เสียงของโฆษก พากย์ ตามไปด้วย

"เห้ย.... ระ รอดจากระเบิดได้!!!... อย่าคิดว่าอยู่บนนั้นจะรอดเลย ดาร์กไฟบอล!!!"

เขาเอ่ยแล้วสะบัดแขนเรียกลูกไฟสีดำขึ้นมาโจมตีต่อทันที

ฟุบ ฟุบ ฟุบ ฟุบ ฟุบๆๆๆๆๆๆ

ฟ้าว!!!!!!!!!!!!!

แต่หญิงสาวนั้นที่ลอยบนอากาศไม่มีทีท่าจะหลบ ก่อนจะม้วนตัวตั้งขาเหยียดตรงข้างหนึ่ง งอข้างหนึ่ง พุ่งแหวกอากาศ และควันลงมาอย่างรวดเร็วฝ่าเหล่าลูกบอลไฟจนกระจายแตกออก

*

*"พุ่งโจมตีแล้วครับ!! ... โจมตีแล้ว!! ท่าอะไรกัน คุ้นๆ!!"*

*

"มาตรงๆแบบนั้น ใครก็หลบได้ นังโง่!"

ดาร์กเฟลมมาสเตอร์เอ่ยเสียงดังใส่ แล้วพลิกตัวหลับ .... แต่ทันใดนั้น ขาเขาก็...สะดุดอะไรบางอย่างที่วางนิ่งๆบริเวณช่วงเท้าจนล้มลง

*

*"สะดุด ครับ? สะดุดล้มไปแล้วครับ!!! เกิดอะไรขึ้น ทำไมสะดุดล้มโง่ๆแบบนี้หละ ดาร์กเฟลมมาสเตอร์"*

*

"เห้ยสะดุดอะไรตอนนี้วะ"

"สะดุดไรวะ!!"

"สะดุดโง่โว้ย!!"

ผู้ชมโวยวายหลายคนแต่บางคนก็เงียบเพราะลุ้นตัวโก่ง

"อั้ก!!! อะ อะไรเนี่ยไอ้นี่มันมาอยู่ตรงนี้ได้ไงวะ ... หะ เห้ย!!"

เขานอนบ่นระหว่างพลิกตัวเพื่อจะหนีต่อ

แต่แน่นอนว่า ... มันไม่ทันแล้ว

ฟ้าวววววววววววววววววววววววววว!!!!

บึก!!!!!!!!!!!!!!!

เสียงของเท้า ที่พุ่งตกลงมาในแนวทะแยงอย่างรวดเร็ว กระแทกถีบเข้าใส่ช่วงหลังของชายที่เรียกตนเองว่า ดาร์กเฟลมมาสเตอร์ อย่างรุนแรง จนจมดิน

และแน่นอนว่า เพราะมันเป็นกึ่งทางกายภาพด้วย ชุดป้องกันเวทย์จึงกันได้ไม่หมด และเจ็บพอสมควร แม้จะไม่รุนแรงถึงกับเสียชีวิตก็ตาม

"อ้ากกกกกกกกกกกก!!"

เขาร้องออกมาอย่างเจ็บปวด ......

ก่อนจะสลบนอนแน่นอนไปทันที

.....

ทั้งสนามนิ่งไป 5 วินาทีได้

*

*"นะ นัดเดียวจอดครับ!!! นัดเดียว รู้เรื่องเลย!!...... ผู้ชนะก็คือ ผู้หญิงสวมหน้ากากที่ไม่เอ่ยนาม นักสู้สาวผู้เป็นเด็กหน้าใหม่ คนนี้นี่เอง!!!!"*

*

"โอ้วววววววววว!!!.... สุดยอดเลยท่าเต้ะเมื่อกี้มันสุดยอดจริงๆ!!! ดูก้นสิวะ เด้งด้วย"

"โอ้ว ลงไปกองกับพื้นเลยเว้ย ท่าเตะเมื่อกี้"

"ขนาดดาร์กเฟลมมาสเตอร์มันพวกโด้ปยาโหดๆ นะเนี่ย!!"

"คิดว่ายัยนั่น ใช้ยาเหมือนกันป่าววะ"

"ไม่รู้เว้ย รู้แต่ แม่ม หุ่นก็ได้ใจ ฝีมือก็ใช่ย่อยหวะ ธาตุลมอีก ขอเบอร์ๆ"

"ว่าแล้ว ว่าสวยขนาดนี้ต้องไม่ได้มีดีแค่สวย"

"สุดยอด ทั้งสวย ทั้งเจ๋งหวะ อยากได้เป็นแฟนหวะเห้ย"

"ขายเท่าไหร่ ยังไงว้า!!"

พวกคนข้างสนาม เปลี่ยนคำพูด จากหน้ามือ เป็นหลังเท้า กันเลยทีเดียว

*

*"เนื่องจากเป็นเด็กหน้าใหม่นะครับ เราจะหยุดการต่อสู้ไว้สักพักแล้วลงไปถามข้อมูลเธอกัน"*

*

กรงเวทย์ที่ล้อมรอบสนามค่อยๆ ปิดลง ก่อนที่จะมีคนเข้าไปลากตัว ดาร์กเฟลมมาสเตอร์ลง

และโฆษกก็รีบวิ่งเข้าไปถามพลางยื่นไมค์ให้กับ...

หญิงสาวผมยาวสีน้ำตาล ที่สวมหน้ากากหนังปิดที่ส่วนดวงตามาถึงจมูก ร่างกายสูงราวๆ 170 เซนติเมตร

ในชุดเหมาะสำหรับต่อสู้ด้านความเร็ว แถมยังโชว์สัดส่วน สุดสวยงามหน้าอกบั้นท้ายประทับใจ

และมีอะไรบางอย่าง ติดอยู่บนหัว และบั้นท้าย

เธอค่อยๆหันไปหาไมค์

"อะไรเหรอคะ พี่ๆ?"

เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มออกมา เสียงหวานน่ารักมากทีเดียว

"เห้ย เสียงน่ารักสุดๆเลยหวะ!!!"

"โหย .... เสียงอย่างกับนางเอกหนัง สิบแปดบวก"

"โอ้วววว จัดหน่อยน้อง ขอชื่อเบอร์โทร พี่จะขอไปสอยถึงที่เลยน้อง"

"ชื่อไรน้อง อยู่แถวไหนน้อง!!"

"ชั่วโมงละเท่าไหร่!!!!!"

เสียงของเหล่าข้างสนามหื่นกระหายดังไม่หยุดเสียแล้ว

ยิ่งเพราะเสียงน่ารัก และเป็นหน้าใหม่ เลยยิ่งทำให้มีแต่คนสนใจ

"น้องชื่ออะไรจ๊ะ หรืออยากจะใช้ฉายาอะไร บอกให้ผู้ชมทั้งสนามนี้รู้หน่อยสิจ๊ะน้อง ..... รอบหน้าพวกเราจะได้เรียกน้องถูก แล้วก็ อยากบอกอะไร เพื่อเปิดตัวในวงการไหมจ๊ะน้อง"

กรรมการเอ่ยถามหญิงสาวคนนั้นออกไป

เธอค่อยๆยิ้ม ..... แอ่นตัวเข้าหาไมโครโฟนอย่างน่ารัก บิดกายไปมาเหมือนล่อลวงเหล่าสายตาผู้ชาย

"เรียกหนูว่า ..... หน้ากากจิ้งจอกก็แล้วกันนะคะ .... ฝากตัวพี่ๆทุกคนด้วยนะคะ"

เธอเอ่ยยิ้มร่าให้กับกล้อง ระหว่างกระดิกสิ่งที่ติดอยู่ที่หัวและบั้นท้ายของเธอ...

ใช่แล้ว..... มันคือ หูและหางจิ้งจอกอันสวยงามดูราคาแพงนั่นเอง

"โอ้!! หน้ากากจิ้งจอก หละเห้ย .... นังจิ้งจอกสินะเนี่ย!!"

"เสียงน่ารักสุดๆเลยเว้ย!!!! ... บอกว่าฝากตัวด้วยหวะ"

"แจ่ม แจ่ม แจ่ม แจ่มแจ่มโฮก"

"นานๆ จะมีสาวหุ่นสวยๆ แถมริมฝีปากน่ารักขนาดนั้นมาสักที"

"ติดหูติดหางเวทย์ด้วยนะเอ็ง"

"เห้ย ของปลอมป่าววะ พวกนมหน่ะ"

"ถ้าปลอม เดี๋ยวตอนแพ้ ก็หลุดเองแหละเว้ย!!"

"เออ ตอนนี้ ขอบอกก่อนว่าแจ่ม!!"

"น้อง จะติดต่อน้องยังไงจ้ะ!!"

"พวกพี่จะติดต่อน้องไงจ้ะ"

เสียงจากข้างสนามตะโกนดังมั่วไปหมด ด้วยความหื่น เสียมากกว่าอย่างอื่น

".... แล้วพวกเราจะติดต่อน้องได้ที่ไหนจ๊ะเนี่ย .... วงการกีฬาเวทย์ใต้ดินหลายๆคนคงอยากเห็นน้องลงแข่งอีกแน่ๆ ..... "

โฆษกนั้นถามเธอต่อ ระหว่างยื่นกายมาใกล้ๆเธอ พร้อมไมโครโฟน

เธอค่อยๆ ยืดตัวแอ่นเอวเล็กๆมองโฆษกด้วยรอยยิ้มน่ารัก เอามือกุมที่อกของตนเอง

แล้วเอ่ยเสียงหวานละลายหัวใจเหล่าผู้ชาย

"อ๋อ ....คิกๆ ดีใจจังเลยค่ะ ... ที่มีคนอยากจะตามหนูต่อ ทั้งๆที่แข่งขันกันครั้งแรก .... แต่...ขอโทษนะคะ พอดีหนูไม่ยินดีให้ข้อมูลหรือยุ่งด้านนอกสนามค่ะ .... แต่ถ้า... แต่ถ้าสกายฟี่ .... แอทมาคุยกันได้เลยนะคะ .... ใช้ชื่อว่า ชั้นคือหน้ากากจิ้งจอก ... ค่ะ .... พรุ่งนี้หนูอาจจะมาอีกรอบ วันนี้จะเช้าแล้ว .... ขอตัวก่อนนะคะ ... ทุกๆคน"

"แหม่เสียดายจริงๆ ที่เธอไม่รับติดต่อนอกสนาม แต่ เธอก็รับคุยผ่าน สกายฟี่นะ แอทไปเลยทุกๆคน ไปคุยกับนักสู้หน้าใหม่ ที่อาจจะเข้ามาเป็นหนึ่งใน นักสู้หลักของที่นี่ก็ได้!!"

"โอ้ว แล้วมาอีกนะน้อง จะตามดูทุกวันเลย ...."

"แข่งให้ครบห้าครั้งนะน้อง แล้วอย่าลืมลงทะเบียนเป็นนักสู้หลักของที่นี่นะน้อง!!"

"โอ้ว มาอีกนะน้อง จิ้งจอก!!!!!!!"

"น้องจิ้งจอก โอ้วววว"

เหล่ากองเชียร์ข้างสนามเอ่ยอย่างสนอกสนใจในตัวเธอ

.......

เธอยิ้มหวานส่ายหางจิ้งจอกไปมาพลางก้มหัว แล้วเดินออกจากเวทีกีฬาเวทย์ใต้ดินแห่งนี้ไป

ท่ามกลางสายตา ของเหล่า ชายหนุ่มมากมายที่จับจ้องเธอ

...............................

..........................................................

..................................................................................................

..................................................................................................

End Chap.35 เรียกหนูว่า ..... หน้ากากจิ้งจอกก็แล้วกันนะคะ .... ฝากตัวพี่ๆทุกคนด้วยนะคะ