.........ผิดตัว...............yaoi - .........ผิดตัว...............yaoi นิยาย .........ผิดตัว...............yaoi : Dek-D.com - Writer

    .........ผิดตัว...............yaoi

    Yaoi

    ผู้เข้าชมรวม

    1,964

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    1.96K

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    8
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  31 มี.ค. 54 / 00:10 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
     
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
       เรื่องสั้น ........ผิดตัว......by  ModYLove

       

      เสียงระฆังดังขึ้นในโบสถ์ ส่วนตัวผมตอนนี้กำลังอยู่ในห้องแต่งตัวเจ้าสาว แต่เจ้าสาวไปไหนไม่รู้  เรื่องมันมีอยู่ว่า พี่สาวฝาแฝดของผมเธอได้ตัดสินใจที่จะไม่สละโสดแล้ว เธอต้องการตามหาความฝันของเธอ เธอขอให้ผมให้โอกาสเธอในการไล่ตามฝัน................

      “นั่นพี่จะทำอะไรนะ..........”

      “พี่จะไปตามความฝัน...พี่ฝากเธอยอก...เขาด้วย...พี่ขอโทษ...”

      “พี่ทำงั้นไม่ได้นะ.........อย่าเพิ่งไปดิ  มาคุยกันก่อน...” ผมพยายามที่จะรั้งไว้เพื่อรอให้คนเข้ามา

      “พี่ไม่รอแล้ว...และพี่ตัดสินใจแล้วด้วย...”

      “พี่....แล้วงานแต่งงานจะทำไงหละ....ไม่มีใครจะมาแทนพี่ได้นะ”

      “ก็ไม่ต้องแทนสิ....ให้มันล่มไปเลย...หรือว่าเราอยากจะแทนพี่หละ...แต่งไปก่อนแล้วพี่กลับมาค่อยมาสลับตัวกันก็ได้..........”   แหม....ช่างความคิดดีซะจริง พี่เรา....

      “.........พี่ต้องรู้ว่า.......เขารักพี่มาก.......และเขาก็ดูแลพวกเราเสมอมา.......พี่ทำอย่างนี้ไม่ได้นะ...พี่จะตอบแทนเขาด้วยวิธีนี้หรอ........”

      “...............พี่ไม่อยากพูดกับเธอแล้ว.........เดี๋ยวไม่ทันเครื่องบิน.....พี่รักเธอนะ....ไปแหละแล้วพี่จะส่งจดหมายมา....”  พูดเสร็จพี่เขาก็วิ่งออกไปพร้อมกระเป๋าใบเล็ก

      “พี่..................กลับมาก่อน........” ผมพูดไม่ทันซะแล้ว เขาวิ่งขึ้นแท็กซี่

      ผมยืนมองดูชุดเจ้าสาวที่ถูกทิ้งไว้............แล้วผมจะไปบอกเขาอย่างไงดีเนี้ย.........ผมไม่อยากทำให้ผู้มีพระคุณลำบากใจหรือขายหน้าแขกเหรื่อ............ผมตัดสินใจจะเดินออกไปเพื่อบอกเขา................

       

      “อ้าวคุณเมย์ ยังไม่แต่งตัวอีกหรอค่ะ  ไหนบอกให้ดิฉันไปรอข้างนอกตอนคุณเปลี่ยนชุด.........” ช่างแต่งหน้าแต่งตัวเข้ามาตอนที่ผมกำลังเปิดประตู  เธอรี่เข้ามาจัดการผม  ซึ่งผมก็กลัวเธอจะรู้ว่าผมไม่ใช่เมย์  “เดี่ยวหนูเปลี่ยนเองค่ะพี่ออกไปก่อนเถอะ” ผมพยายามดักเสียงให้เมื่อผู้หญิงมากที่สุด 

      ผมกับเมย์เรามีอะไรเหมือนกันหลายอย่าง เรามีหน้าตาที่คล้ายกัน ผมยาวเหมือนกัน และส่วนสูงผมสูงกว่าเขาหน่อยหนึ่ง  ส่วนรูปร่างโดยร่วมคล้ายกัน  ดังนั้นช่างแต่งหน้าถึงไม่เอ๊ะใจเรื่องของผมเลย

      ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้ใส่ชุดเจ้าสาวเลยด้วยซ้ำ..........ผมยอมรับว่าสิ่งที่ผมคิดมัน...สิ้นคิด....ที่จะปลอมตัวเป็นพี่เพราะถ้าเขาเห็น เขาก็รู้แล้ว่าผมเป็นน้องไม่ใช่พี่...และคนที่เขารักคือพี่ไม่ใช่ผม.....ผมยอมรับว่าผมชอบเขามาก.........ที่ผมไว้ผมยาวเพราะ...เมื่อตอนเรายังเด็กเขาเคยพูดว่าชอบผู้หญิงผมยาว........

      สมัยนั้นเขาให้การอุปการะเขาทั้งสอง.......เขาส่งเสียเราเรียนให้โรงเรียน......จนจบมหาลัย.........แม้เขาจะไม่ค่อยได้มาเยี่ยม....แต่เขามักจะส่งจดหมายเขียนมาหาพวกผมอยู่เสมอ..........

       

      ผมแต่งชุดเจ้าสาวเสร็จเรียบร้อยแล้ว.......ผมตั้งใจว่าให้ผ่านช่วงพิธีไปก่อนแล้วผมจะบอกเขาเรื่องของพี่....ขอให้เขายกโทษให้........... ผมเดินเข้ามาให้โบสถ์พร้อมด้วยช่อดอกไม้ในมือและผู้ใหญ่ฝ่ายผม.........

      ผ้าที่บังหน้าทำให้คนรอบข้างไม่สังเกต........แต่ขาผมสั่นเป็นเจ้าเข้าเลย......ถ้าผมไม่ได้เกาะญาติที่พาผมมาส่งที่แท่น....ผมว่าคงวิ่งหนีหรือไม่ก็ล้มไปกองอยู่กับพื้นแล้ว.............

      ญาติผู้ใหญ่พาผมมาส่งให้กับเจ้าบ่าวที่ยื่นรออยู่ที่แท่นพิธี.....บาทหลวงทำพิธีให้เรากล่าวในพิธี และยอมรับเขาเป็นสามี และเขายอมรับผมเป็นเจ้าสาว เขาสวมแหวนที่นิ้วผม และผมก็สวมแหวนที่นิ้วเขาเช่นกัน  สุดท้ายเขาเปิดผ้าม่านและจุมพิตผม.....ซึ่งในช่วงพิธี...ผมก็ไม่ค่อยจะมีสมาธิเท่าไหร่.........

      ผมโยนดอกไม้.............และถูกส่งตัวขึ้นรถยนต์คันงาม.............ที่ใช้เป็นรถในพิธีแต่งงาน.................

       

      ......................................................................

       

      เรา............จะเลิกโกหกพี่ได้ยัง..........เรย์........”  เขาพูดขึ้นขณะขับรถยนต์

                      ผมรู้อยู่แล้วว่าเขารู้ว่าผมไม่ใช้เมย์  คงมีน้อยคนที่จะจับความแตกต่างของผมกับเมย์ได้............

      “ผมขอโทษครับ............ผมรู้ว่าพีต้องโกรธแน่ๆ..........แต่ผมก็ไม่อยากให้พี่ขายหน้าแขกด้วย.......”

      “ที่จริงเราไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้...........พี่เห็นจดหมายที่เมย์เขียนแล้ว...........”

                      ผมหันไปมองหน้าพี่เขา..........อย่างอยากรู้.........................

      “ใช่......ตอนเช้าก่อนเข้าพิธีมีคนเอาจดหมายของเมย์มาให้..........พี่คิดว่ายังไงวันนี้ก็ต้องเป็นข่าวแน่น.........แต่ตอนที่เราเดินเข้ามา.........พี่แทบจะหยุดหายใจเลย...นึกว่าเมย์เขาจะเปลี่ยนใจนะ.....แต่กลายเป็นเราไปได้........”

      “ผมไม่น่า............เข้าไปยุ่งเลย......”

      “ไม่หรอก.......ขอบใจเรามากนะที่ช่วยพี่นะ...........ไม่งั้นคงได้เป็นข่าวจริง”

       

                      คงสงสัยสิว่าทำไมถึงเป็นข่าวได้.....ชื่อขอเขาคือ นาย อิศเรศ    สรวงสิน  .....เขาเป็นดารา...ถึงแม้จะไม่ดังมากมาย...แต่ก็ได้รับการจับการมองว่าเป็นหนุ่มที่หล่อตลอดกาล............เขามีผู้หญิงมากหน้าหลายตามจีบ.....พี่เขาก็คบบ้าง.....เป็นธรรมดาที่คนหล่อจะมีคนสนใจ...แม้ว่าเขาจะอายุห่างจากพวกเราถึง 13 ปี แต่อายุก็ไม่ใช่ปัญหาของเขาเลย..........

                      ผมเฝ้าดูเขามาตลอดตั้งแต่ผมอายุ 10 ปี เรียกได้ว่าเขาเป็นต้นแบบชีวิตของผมก็ว่าได้............ผมจบเอกวาดเขียนก็เพราะเขา..........ความฝันใดที่เขาทำไม่ได้ผมก็อยากที่จะทำมันแทนเขาด้วยเช่นกัน.........ผมมองดูและเฝ้าดูเขาจากโทรทัศน์ และจดหมายที่เขาเขียนมา.............

                     

      ................................................................................................

       

      เราขับรถมาถึงโรงแรมที่จัดเลี้ยงไว้ในช่วงบ่าย........พี่เขาจองห้องสวีทไว้สำหรับเป็นห้องหอ.............ผมมาถึงที่ห้องแล้วและต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่.....สำหรับงานเลี้ยงช่วงเย็น............

      “พี่ครับ.......รูดซิบให้หน่อย........ผมจะเปลี่ยนชุด.............”  ผมตั้งใจว่าวันนี้เป็นวันที่ผมจะตอบแทนทุกสิ่งที่เขาให้ผมและเมย์มา.........

      พี่เขาเดินเข้ามารูดซิบจากทางด้านหลังให้ผม.............ผมเดินเข้าไปที่ห้องแต่งตัวและเปลี่ยนชุดใหม่.........ชุดนี้ไม่ได้รูดซิบแต่เป็นผูกโบว์เส้นเล็กๆ แทน  ผมบอกให้เขาช่วย  มือของเขาช่วยผมผูกโบว์ทีละเส้น ๆ นิ้วมือที่สัมผัสโดนแผ่นหลัง .....คอยจะทำให้ผมขนลุกและรู้สึกอยากสัมผัสเขามากขึ้น...........ผมยอมรับว่าผมชอบพี่เขามาก....เขารู้ว่าผมไม่ใช่ผู้ชายธรรมดา....สมัยเรียนผู้เคยจะถูกรุ่นพี่ล่วงเกินมาหลายครั้งแต่ความเอาตัวรอด...ก็ผ่านได้เสมอ......จนมีครั้งหนึ่งผมโดนมอมยา...ก็ได้พี่เขามาช่วยนั่นแหละ...........

                      พวกเราแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยพร้อมที่ลงไปด้านล่างของห้องประชุมโรงแรมที่จัดเลี้ยงแล้ว.............

      “เอะ..........เดี๋ยวครับ.......มีอะไรอยู่ในกระโปรงก็ไม่รู้............มันเจ็บๆๆ......” ผมบอกออกไปเพราะมันทิ่มเข้าที่ผิวตรงสะโพก

      พี่เขาแกะโบว์แล้วเอื้อมมือเข้าไปหยิบเข็มหมุดที่ติดอยู่ที่ชุด.......  “โอเค...เรียบร้อยแล้ว...ไหนให้พี่ดูความเรียบร้อยหน่อยสิ”  เขาพูดพร้อมกับหมุนตัวผมไปรอบๆ

      ตอนเย็นเพื่อนของเรามากัน..ทั้งคนในวงการและเพื่อนของเขา.......ผมถือได้ว่าเป็นเจ้าสาวนอกวงการดังนั้นเพื่อนผมจึงมากันน้อยเพราะจำกัดแล้วคนสนิทจิงๆ......... พวกเราถูกชนแก้วกันเยอะมากๆ  งานเลี้ยงเป็นแบบคอกเทล มีไวท์เสริฟ์ตลอดเวลา.........ยิ่งเพื่อนๆ ของพี่เขาก็พยายามจะมอมเหล้าก็ว่าได้....ส่วนผมก็ทำได้แค่จิบ...เพราะเมื่อโดนคะยั้นคะยอให้หมดแล้ว.....พี่เขาก็จะแย่งไปดื่มจนหมด........มีคนแซวว่าห่วงเมียจัง...........ผมก็ได้แต่ก้มหน้าอมยิ้ม.......

      “ไอเรศ..นี้เอ็งจะไม่ปล่อยให้เมียเอ็ง....พบปะผู้คนหน่อยหรือว่ะ....เกาะซะแน่นเชียว...”

      “อือ.......ดิวะ..เดียวเกิดหายถึงมาทำไง..........ยิ่งสวยอยู่ด้วย....”

      “แต่เมียเอ็งนี้สวยจิงๆ นะ........ถ้ากูเห็นก่อนคงจีบไปนานแล้ว..........ไม่ถึงเอ็งหรอก........เอ้าๆๆ ดื่มๆๆ”

      นี้ก็เป็นอีกแล้วที่เขาดื่มจนหมด.........จนเวลาล่วงเลยใกล้เลิกแล้ว....และก็ถึงพิธีส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสียที.........เราขึ้นมากข้างบนห้องที่จองไว้....โดยที่พี่เขาก็เมามากอยู่แต่ยังควบคุมสติได้อยู่.............

      ................................................................

      ผมพาพี่เขาไปนอนที่เตียงและชุบผ้าขนหนูเช็ดหน้า............ให้สร่างเมาบ้าง.....ที่เขาเมาหนัก เพราะผมด้วยเหมือนกัน...ก็เล่นแย่งผมดื่มซะเยอะ.............ผมถอดเสื้อสูท  เนคไท เขวนไว้  และหันมาถอดชุดของตัวเอง.........ปัญหามันคือผมไม่สามารถแกะโบว์ออกได้หมด.............จึงเปลี่ยนมานั่งแกะผมละเช็ดเครื่องสำอาง........

      พี่เขาตื่นขึ้นมานั่งผมเตียง เขาเห็นผมแปรงผมอยู่ ..........เสื้อผ้าที่ยังถอดไม่เสร็จ......ก็ยังอยู่เหมือนเดิม......เขาลุกขึ้นมายืนด้านหลัง.........แล้วมาตาผมผ่านกระเจาเงา  เราทั้งสองถูกตรึงไว้ด้วยสายตาของกันและกัน.....ผ่านทางกระจก....มือของเขาเกาะกุมที่หัวไหล่จะนวดเคล้น ............เขาหันร่างผมเราจ้องตากันโดยที่ไม่ต้องใช่กระจกอีกต่อไป........ผมหลับตาลง ตอนที่เขาก้มลงมาที่จะจูบผม...............ริมผีปากผมเผยอโดยไม่รู้ตัว.......เราแลกจูบกับ  เขาชกชิงจะเอาลิ้นผมไว้ในอุ้มปากของเขา.......ผมรับรู้ถึงไออุ่นที่ปลายลิ้นที่จาบจ้วงเอาความเป็นเจ้าของจากตัวของผม.......เราสัมผัสซึ่งกันและกันอย่างลืมหายใจ  ..........เขาพยุงให้ผมลุกขึ้นจากที่นั่ง และดันเก้าอี้ออก..... ฝ่ามือของเขารูดเอาโบว์ที่ติดอยู่ด้านหลังออกและผลักชุดนั้นลงบนพื้น  เขาดันผมให้ไปติดที่โต๊ะเครื่องแป้ง.............ลิ้นไล้ตามลำคอ ทั้งสองด้าน บ้างก็เม้มให้เกิดความเสียวซ่านตามมา.......สติผมกระเจิดกระเจิง............รู้แค่ว่ามีความสุข......มาก..........แค่เขาจูบผมก็ทำให้น้องชายผม ผงาดสู้ฟ้าได้เลย ....มันพยายามดันไม่สู้ไม่ให้เขาเข้ามาใกล้...........ฝ่ามือเป็นตัวเปิดทาง......หัวนมทั้งสองถูกฝ่ามือบดขยี้จนมันแดงเป็นเชอรี่ได้เลย...........ไหนจะสองนิ้วที่เชี่ยวชาญเหมือนนักมายากล...ที่ทำให้นมทั้งเต็งตึงให้ผ่ามือ ............และชโลมด้วยริมฝีปากที่โหยหายเหมือนจะดูดเพื่อดับกระหาย..............เสียงเม้มที่หัวนมทำให้เสียวไปทั้งร่างกาย.....แต่ส่วนที่สู้โลกกลับไม่ยอมแตะต้อง..........ตอนนี้มันเรียกร้องให้เขาแตะต้องโดยการปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาเล็กน้อย...เพื่อแสดงให้เห็นถึงความต้องการ............ความโหยการการปลดปล่อย...การเป็นอิสระ...ไม่ต้องการอยู่ในแท่งอีกต่อไป............

      “พี่......ผมไม่ไหวแล้ว...............อือ.........พี่ครับช่วยผมด้วย........”

      เพราะเสียงอ้อนวอนทำให้เขาเลื่อนมือลงมาตามหน้าท้องผ่านท้องน้อย..........ลงมาถึงโคนของแท่งที่ทำให้ผมอึดอัด............มือขอเขาแตะที่แท่งของผม..........เขากำมันให้กระซับและใช้นิ้วหัวแม่มือ บดขยี้ส่วนปลายของแท่ง.....ทำให้น้ำที่อยู่ในนั้นไหลออกมามากขึ้น แต่ก็ไม่ทำให้ผมหายอึดอัดได้  “อือ............พพพพพพพพพพพพพพี่”  นั่นเป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้นที่ผมรู้.......เพราะเขานั่งคุกเข่าอยู่หน้าขาผมมือข้างหนึ่งก็ไล้ไปด้านหลัง มืออีกข้างก็จับแท่งอยู่รูดเนื้อหนังลงเพื่อที่เขาจะรอบครองมันไว้อย่างเอร็ดอร่อย.........มือส่วนหลังดันให้ผมเอ่นหน้าขาเพื่อรับกับปากที่ปรนเปรอผมอยู่..........

      “อือ...อือ.......อ่า.....”เสียงที่ฟังไม่ได้ศัพท์ดังขึ้นเรื่อยๆ ฟันที่รูดเบาไปตามแท่งเอ็นก็ไม่ได้ลดเลย.....กลับยิ่งทวีความเร็วเรื่อยๆ........ในที่สุดได้ปล่อยปล่อยความอึดอัดนั้น.............เขาลุกขึ้นและเอาน้ำที่ผมปล่อย..........มาให้ชิม........ผมหมดแรงถึงกับทรุดนั่งลงที่เก้าอี้อีกครั้ง

      ผมรู้ว่าไม่สิ้นสุดเพียงเท่านี้......เพราะเขาก็ต้องอึดอัดเหมือนกับที่ผมอึดอัดเช่นกัน..............ใช่ผมรู้วิธีที่จะช่วยเขาได้..............มือของผมตะปบไปที่เป้ากางเกงของเรา  ผมให้ฝ่ามือถูไปมา....แท่งเอ็นของเขาเพิ่มขนาดรวดเร็วมาก.............เขากลับมองหน้าผมแล้วยิ้มให้.......... “เลย์.....ถ้าไม่หยุดทำอย่างนี้...พี่จะไม่ทนอีกต่อไปแล้วนะ.....”  เขาพูดก็จริงแต่ท่าทางของเขาต่างจากคำพูดนั้น...........ซึ่งผมก็ตั้งใจจะไม่ฟังเช่นกัน...........เขาเริ่มปลดกระดุม......ส่วนผมรูปซิบกางเกงและถอดกางกางออกหมด.........สิ่งที่มันแข็งในมือผมตอนนี้มันผงาดอยู่ตรงหน้าผมเลย.........ช่ายย ผมตั้งใจจะทำอย่างที่พี่เขาทำ.......มือของเขาขยุ้มที่ผมของผม....เสียงคราง.ตามมาเมื่อผมเริ่มที่จะช่วยเหลือเขา..........ผมอมมันไว้อย่างรวดเร็วและชัดรูดขึ้นลง......จนมันแข็งในปากเร็ว.........เหมือนแกล้ง  ยิ่งผมเร็วเขายิ่งก้มหัวผมให้ใกล้ยิ่งขึ้นเหมือนไม่อยากแยกห่าง 

      เขาฉุดผมลุกขึ้นจากเก้าอี้.............และผลักผมไปที่เตียง................เข้าจับผมนอนคว่ำใช้เจลบนหัวนอน.......เทลงไปที่ด้านช่องบั้นท้าย........เขาพยายามนวดคลึงมัน.....และใช้นิ้วสองนิ้วเป็นช่องเปิดทางสวรรค์..........เขาวนไปมาจนช่องสวรรค์ของผมเปิดออกและอ่อนนิ่มขึ้น........และพลิกตัวผมหงายยกขาผมพาดไหล่เขาไว้................

      เขาพยายามเอาแท่งเอ็นจ่อที่ประตูของผม........”อือ........อือ.....”เสียงครางเพื่อให้ลดความเจ็บลงได้  “ทดหน่อยนะครั้งแรกมันจะเจ็บ.” เขาบอกผม   แท่งเอ็นเริ่มเคลื่อนตัวเข้ามาที่ละนิด ที่ละนิด ร่างกายผมสั่นสะท้านเพราะแรงอันที่เขามันใหญ่จนคับช่องของผม............แท่งเอ็นเข้ามาจนสุดด้าม.................”อืมมมมมมมมมมมมมม”  เสียงพอใจของพี่ก็ทำให้ผมมีความสุขได้...........

      เขาเริ่มขยันช้าๆ เน้นๆ เมื่อเริ่มเข้าที่ความเร็วก็เพิ่มขึ้น......และเน้นมากขึ้น  “พี่ลึกอีก...แรงๆ”  เสียงผมเรียกร้องออกไป.................เขาเริ่มที่จะสนองตามความต้องการของผมและเขา.....ผมเอ่นร่างกายขึ้นเพิ่มจะให้เขาเข้ามาลึกที่สุดและเขาก็กระแทกแท่งเอ็นลงมาที่ตัวผม..............”อ๊ากกกกกกกกกกก” เราไปถึงจุดหมายปลายทางร่วมกัน..........มันถูกปลอดปล่อยให้ร่างกายผมและไหลออกมาเปอะผ้าปูที่นอน..........เขาล้มมาทับร่างผมและจูบที่ริมฝีปากผมอีกครั้งเราแลกจูบซึ่งกันและกัน........................

      “เลย์รู้ไหม.............ทำไม่พี่รู้  แต่ยังแต่งงานกับเลย์ทั้งที่รู้เลย์มาแทนเมย์”

      ผมได้แต่ส่ายหน้า

      “เพราะพี่ไม่เคยคิดจะแต่งกับเมย์เลย.....เขาเป็นน้องสาวที่น่ารักของพี่....แต่เลย์ไม่ใช่.........และพี่คิดว่าเขารู้.....”

      “ผมหรอครับ.......”

      “ใช่.........พี่รักเราเสมอ.........แต่พี่ก็ไม่อาจที่จะแต่งงานกับเราได้..........พี่รู้ว่าเราคงไม่อยากแต่งกับพี่แน่น”

      “แต่วันนี้.........เราเป็นของพี่แล้ว.........และพี่ก็จะไม่ยอมปล่อยอีก.........”

      “ผม........เป็นของพี่ตั้งแต่ 10 ปี ที่แล้วๆ ครับ................”

      “พี่รักเรามากนะ.........”

      “ครับ....ผมรักพี่มากกว่า..............”

      เราสองคนสารภาพรักกัน..........และนอนกอดกร่ายกันเช่นนั้นทั้งคืน.....................

       

      “”””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””””

       

      ปล.  ว่าจะอ่านหนังสือสอบซะหน่อย  ดันอ่านเจอกฎหมายเกี่ยวกับบุตรบุญธรรมซะนี่..........เลยอย่างแต่งขึ้นมา เป็นตอนสั้น.............สุดท้ายอ่านหนังสือได้นิดเดียว   เพราะเอาเวลามานั่งพิมพ์จนดึก...........ha ha ha ha

       

       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×