(จบ)ร้ายสุดรัก

หากการได้รักใครสักคน ทำให้เรามีความสุข ตื่นเต้นทุกครั้งที่พบเจอเขา ได้เห็นเขายิ้ม เขาหัวเราะ ถึงแม้นรอยยิ้มนั้นจะไม่ได้มอบให้เรา มันก็ทำให้เรามีความสุขในแบบของมัน...

แต่...

หากวันนึงความรักที่เรามอบให้เขา มันกลับทำให้เราอยู่ไม่สู้ตายจากไป จากความสุขเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว ความต้อยต่ำ ไร้ค่า ยังมีใครที่คิดจะมอบความรักให้คนแบบนั้นอีก...????

เมื่อเราหันกลับมารักตัวเอง ทิ้งทุกอย่างแม้นแต่ความเป็นคน ทิ้งศักดิ์ศรี ทิ้งครอบครัว ทิ้งทุกอย่างรอบตัวเพื่อหนีออกมา หลบออกมาจากโลกที่มีเขาที่เธอ(เคย)รัก เพียงแค่เธอกลับมารักตัวเอง เพื่อมีชีวิตแทนอีกหนึ่งคนที่เสียสละเพื่อเธอ กลับเป็นเธอที่ผิด ใช่เธอผิดมาตลอด ผิดตั้งแต่เริ่มต้นที่รักเขาคนนั้น...

.

.

.

จากเด็กสาวที่เป็นดั่งแสงตะวันที่สดใส เป็นดั่งดวงใจของคนในครอบครัว สู่เด็กใจแตก เรียนไม่จบ ติดคุก ขายตัว มั่วยา และอีกมากมาย สุดแล้วแต่เขาจะให้เป็น ชีวิตในคุก สอนให้เธอรู้ว่า แม้นเธอจะไม่เคยทำเรื่องพวกนั้น แม้นเธอจะบอกว่าเธอบริสุทธิ์ขนาดไหน ก็ไม่มีใครมาสนใจ หรือเห็นใจเธอหรอก เพราะเพียงแค่เขาสั่งมาทุกอย่างที่เขาอยากให้เธอเป็น อยากให้สังคมรับรู้ และให้สังคมมองเธอแบบนั้นเธอ ก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะเรียกร้องใดๆ...ผู้หญิงอย่าเธอจะสู้กับอำนาจพวกนั้นได้ยังไง ช่างน่าสมเพชตัวเองที่คิดไปรักคนอย่างเขา

.

.

.

มีเพียงสิ่งเดียวที่เธอต้องพยายามทำให้ได้มากที่สุด คือ การมีชีวิตรอดเท่านั้น เพื่อทำให้ฝันของคนที่เสียสละให้เธอได้มีลมหายใจต่อ ที่ปกป้องเธอมากกว่าคนในครอบครัวของเธอซะอีก...!!!

"ผู้หญิงจิตใจอำมหิตอย่างเธอ ต้องเจอซาตานอย่างฉันเท่านั้น!! จำใส่สมองเธอไว้ ชีวิตจากนี้เธอ ไม่ได้มีไว้เพื่อใครทั้งนั้น เธอมีไว้เพื่อชดใช้ให้ฉันเท่านั้น ... มาตา"

.

.

.

"ฉันขอโทษ...ฉันไม้ได้อยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ ฮึก...ฮื้อ...ฉันไม่ได้ทำจริงๆนะคะ!!..."

.

.

.