Top Secret เพราะรักนี้บอกใครไม่ได้

About : Writer :3

ขอแจ้งให้ทราบก่อน เรื่องนี้เป็นฟิควายล้วนๆ แท้ๆ เลยนะค่ะ
เดี๋ยวจะหาว่าไรท์ไม่บอก ฮิฮิ

A lo ha~ ค่ะ รีดเดอร์ทุกท่าน
ไรท์เตอร์ผู้นี้มีนามปากกาว่า "มอคค่าลาเต้" เจ้าค่าา
และไรท์เตอร์ผู้นี้ เป็นไรท์เตอร์ใหม่แกะกล่อง เพิ่งเคยชิมลางเรื่องแรกค่ะ
ไรท์เตอร์เป็นคนมึนๆ งงๆ รั่วๆ นะค่ะ 5555555 อย่าหาสาระจากไรท์เลยค่ะ -*-

ฟิคนี้เป็นฟิคของฮั่นแกง(พี่สองน้องแปด)นะค่ะ
ส่วนคูรองคงหนีไม่พ้นฮัทแคน(มังกรกระป๋อง)ของเรานี่เอง ^__^

ฟิคนี้เน้นบู๊ ยิงกันเลือดสาดด เอ้ยย..! ไม่ใช่ล้ะ -0- 
เป็นแนวโรแมนติคคอมเมดี้นะค่ะ แอบดราม่านิดนึง แต่ก็อ่านคลายเครียดได้ค่ะ 

สุดท้ายแล้วววว...
ไร้เตอร์ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะ อาจจะมึนงงๆไม่ค่อยรู้เรื่อง
ผิดพลาดประการใด ก็ต้องขออภัยด้วยน้าค้า มีอะไร แนะนำไรท์เตอร์ได้นะค่ะ 
นี่นะค่ะ ทวิตเตอร์ของไรท์เอง @MochaLatteeee เข้ามาแนะนำ มาพูดคุยกันได้นะค่ะ  ;D

.........................................................

Top secret : เพราะรักนี้บอกใครไม่ได้  

ความรัก : คือเรื่องของคนสองคน

อย่าคิดเล่นสนุกกับความรัก

"เพราะความรัก ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น .."

 
cr; น้ำผึ้งเดือนสิบเอ็ด @ Pantip

Character

ฮั่น (Hunz) : เศรษฐีหนุ่มหล่อ ซุปตาร์ขาวีน
แกงส้ม (kangsom) : เด็กหนุ่มสู้ชีวิต รักสงบ ไม่ยอมคน

ฮัท (Hut) : หนุ่มหน้าเข้ม เย็นชา ปากร้าย
แคน (Can) : หนุ่มหน้าซื่อ จิตใจอ่อนโยน




Music Playlist at MixPod.com

Special Intro

"โคร่ม..คร่าม แขวก!.......เพล้ง!!"
สิ่งที่อยู่ตรงหน้าแทบทำผมขาดสติ เมื่อมอเตอร์ไซค์ดูคาตี้
(ซึ่งเป็นมอเตอร์ไซค์ในฝันของผม..แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น)
ล้มระเนระนาดราวกับเล่นโดมิโน่อยู่ กะด้วยสายตาก็ประมาณ 5คัน!! "คุณพระ..!!"

แว๊บแรก..ที่ผมคิดคือ ..ตูจะเอาตังค์ที่ไหนมาจ่าย TT
กะคร่าวๆแล้ว คันนึงมันไม่ต่ำกว่าแปดเก้าแสนเลยนะเว้ย ไอ้แกง
ผมคิดได้เช่นนั้น ก็ก้าวท้าวออกจากที่เกิดเหตุอย่างไม่รอรี

"เห้ย..แก แกทำอะไรกับรถของฉัน?"
ครับ เสียงนั้นมันกระชากวิญญาณจากผมออกไปทันที

"เห้ย..แกกลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ"
ผมซึ่งไม่มีทางเลือก เลยต้องเดินกลับไปยังคนต้นเสียง รู้สึกเหมือนไปฆ่าใครเค้าตายมาเลยเรา TT

"แกรู้มั้ย..ว่านี่มันคันละเท่าไหร่"
คนต้นเสียงที่กำลังเลือดขึ้นหน้า กระชากเสียงใส่ผม พลางชี้ไปที่กองโดมิโน่ เอ้ย! กองดูคาตี้ที่อยู่ตรงหน้า

"ผะ..ผมทราบครับ"
ผมตอบไปแบบอ้อมแอ้ม เพราะในใจก็รู้ว่า ยังไงก็ไม่มีใช้เค้า TT

"งั้นก็ชดใช้มา..ถ้ายังไม่อยากตาย"

"ผม..ไม่มีครับ"
คนตรงหน้าทำเสียงกระหืดกระหอบ ใบหน้าขาวของเค้าสูบฉีดไปด้วยเลือดฝาด ถึงผมจะไม่ได้เงยหน้ามองเค้า แต่ผมก็สัมผัสได้ถึงออร่าอำมหิตที่มันกำลังพลุ่งพล่านอยู่ตรงหน้าของผม TT

"..........."
สองนาที.. ไม่สิ่ สามนาทีผ่านไปกลับไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมยังคงก้มหน้ามองรองเท้าคอนเวิร์สคู่โปรดของผมอย่างไม่ลดละ ..แต่ผมกลับได้ยินเสียงบ้างอย่าง ..มันเสียงอะไรกันนะ?

"หึ..หึ"
คราวนี้ผมมั่นใจในทันที ว่าต้นเสียงมันคือผู้ชายอารมณ์ร้ายที่อยู่ตรงหน้าของผมแน่ๆ เห้ยๆ..หมอนั่น มันบ้าไปแล้วแหงๆ หรึ..หรือว่า มันจะฆ่าฝังศพเรา? ไม่นะ..ไม่ แล้วพ่อผมจะอยู่กับครายยยยย.. TT

"หมับ~"
ผมสะดุ้งเฮือก เมื่อมีบางสิ่งบางอย่าง แตะลงอย่างแรงเข้ากับไหล่ข้างซ้ายของผม ..ผมรวบรวมความกล้า
ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นแจ้งในทันที ว่าสิ่งมันคือมือของหมอนั่นนี่เอง

"ถ้านายไม่มีเงินชดใช้ค่าเสียหายให้ฉัน..ฉันมีข้อเสนอให้นายนะ ..หึหึ"
หมอนั่นพูดกับผม ทำให้ผมโล่งใจขึ้นเยอะเลย แต่ผมกลับกลัวในสิ่งที่หมอนั่นหัวเราะในลำคอ

"อะ..อะไรครับ? คุณจะให้ผมทำอะไร? เพื่อชดใช้ค่าเสียหายให้คุณทั้งหมด ผมยอมทำทุกอย่างครับ"

"ฉันจะลืมเรื่องทุกอย่างในวันนี้ ถ้านาย..ยอมมาเป็นแฟนกับฉัน หึหึ"

Friend Banner <3.

  

  

  

   

cinnamon