อาจบางที. . .

เนื้อเรื่อง

บางครั้งผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะจมน้ำ ,,จมไปในมหานครแห่งนี้

บางครั้งผมรู้สึกอ้างว้าง โดดเดี่ยวเกินกว่าจะเหลียวมองรอบๆกาย

บางครั้งผมลืมที่จะมีความรู้สึก แม้กระทั่งความรัก

บางครั้งผมหายใจ ทั้งๆที่ไร้ความรู้สึก

และกระทั่งเผลอเดิน วิ่ง ลืมตา และใช้ชีวิต อย่างปราศจากความรู้สึก

 

อาจบางทีความเดียวดายกัดกินหัวใจผมทีละน้อย จนกลายเป็นความ ชินชา

อาจบางทีความเหงา ทำร้ายผมทีละน้อย จนกลายเป็นความ เงียบงัน

อาจบางทีความอ้างว้าง โดดเดี่ยว กลายมาเป็นเพื่อนสนิทกับผมทุกเวลา
แทนความคุ้นเคยในยามค่ำคืน ,,

อาจบางที   ผมคงจมหายและกำลังดิ่งลึกสู่ห้วงแห่งมหานครนี้ . . .แล้วก็ได้