yaoi cibil&gus

ข้อมูลเบื้องต้น

N
O

C
O
M
M
E
N
T

FROM

Y
A
J
O
K
S
A
M
K
A
.
.
.
.
.

เนื้อเรื่อง

“อืม”เสียงหวานจากร่างบางครางออกมา

โอยเจ็บไปหมดทั้งตัวเลย  ความคิดแรกแร่นเข้ามาในหัวและพยายามนึกย้อนหลังว่าเกิดอะไรขึ้น

“ตื่นแล้วหรอ ซิบิล”เสียงนุ่มทุ้มของกัส  โทนีย่าเอ่ยขึ้นมา  ทำให้ร่างเล็กค่อยๆลืมตาขึ้นมา

“อืม ...เจ็บไปหมดทั้งตัวเลย เพราะนายคนเดียว”เสียงครางอ้อนๆของหนุ่มหน้าหวานเรียกรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของกัส

“งั้นหรอ ขอโทษนะ คืนนี้ไม่ทำแรงก็ได้”

“ไม่เอานะแค่นี้ก็ลุกจะไม่ไหวอยู่แล้วพอเลยๆ”ว่าแล้วซิบิลก็ค่อยๆคลานลงจากเตียงเพื่อไปเข้าห้องน้ำแต่ว่ากัสก็เดนมาสวมกอดจากด้านหลังเสียก่อน

“ไม่เอาน่าตอนนี้ยังไม่มีแรง  เดี๋ยวจะต้องไปตรวจป้อมอีก”กัสจึงปล่อยให้ซิบิลไปอาบน้ำ

ย้อนหลังกลับไปเมื่อคืน

หลังจากไปตรวจตราป้อมอัสวินตามหน้าที่เสร็จแล้วกัสและซิบิลก็เดินกลับห้องมาด้วยความเหนื่อยอ่อน

“กัสเดี๋ยวนายอาบน้ำก่อนละกันนะ”กัสบอกซิบิลในขณะที่ตัวเองกำลังถอดดาบออก

“อืม”ซิบิลตอบรับอย่างง่ายๆแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป   พอซิบิลเข้าห้องน้ำไปแล้วกัสจึงหยิบของสิ่งหนึ่งขึ้นมาเป็นซองเล็กๆเหมือนซองยากัสจ้องซองนั้นอย่างชั่งใจก่อนจะตัดสินใจเทผงสีขาวในซองนั้นลงในแก้วน้ำของซิบิลที่เขาเทไว้เตรียมให้ซิบิล

ซักพักซิบิลก็เดินออกมาจากห้องน้ำในสภาพที่ยั่วอารมณ์กัสเป็นอย่างมาก “กัสหิวน้ำจัง”หลังจากอาบน้ำแล้วซิบิลมักจะกระหายเสมอจึงเป็นธรรมดาที่กัสจะเตรียมน้ำไว้ไห้ซิบิล  กัสจึงยื่นน้ำแก้วนั้นให้ซิบิล  ซิบิลรับมาดื่มอึกๆอย่างกระหายน้ำที่ซึมออกมาจากปากกัสนั้นไหลลงมาถึงอกขาวเนียนทำเอาซะกัสอดทนไว้แทบจะไม่ได้เขาจึงรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไปแล้วก็โผล่หัวออกมาอีกครั้งแล้วบอกว่า...

“ซิบิล นายอย่าเพิ่งใส่เสื้อผ้านะ” “ทำไมอ่ะฉันเริ่มหนาวแล้วนะ”ซิบิลทำท่ากอดอกไว้ทำอย่างกับว่าหนาวเต็มที

“จะบ้าหรอร้อนออกขนาดนี้ ช่างเถอะทำตามที่บอกก็พอ”แล้วกัสก็กลับเข้าไปในห้องน้ำอีกรอบ  ซักพักเขาก็ออกมาด้วยสภาพไม่ต่างจากซิบิลซักเท่าไหร่ คือ ช่วงล่างห่อด้วยผ้าขนหนูเพียวแค่ผืนดียว เผยให้เห็นแผลเป็นยาวที่ตัวของกัส

“ซิบิลเป็นไงบ้าง” “ก็ไม่เป็นรัยนี่นามีอะไรรึเปล่า” ซิบิลตอบกลับไปอย่างไม่เข้าใจทำไมเขาต้องเป็นอะไรด้วยล่ะ

“ปล่าวหรอกแค่สงสัยน่ะว่าทำไมยายังออกฤทธิ์ซักที” “ยาอะไรหรอนายเอายาอะไรมาให้ฉันกินน่ะ บอกมานะ”ซิบิลพยายามคาดคั้นจากกัส

“เอ่อ...มันคือว่า...” กัสบอกตะกุกตะกักทำไห้ซิบิลต้องย้ำ

“มัน-คือ-อะ-ไรบอกมานะ”  “มันคือยา...ปลุกอารมณ์”ในที่สุดกัสก็บอกไปจนได้ ซิบิลได้แต่ทำท่าอึ้งๆไม่คิดว่ากัสจะเอายาบ้าๆนี่มาให้เขากิน

“ฉันซื้มาจากพี่ลูคัสแต่รู้สึกว่าจะถูกหลอกแล้วล่ะ เพราะว่านายไม่รู้สึกอะไรใช่ไหมล่ะฉันขอโทษนะ”กัสได้แต่ก้มหน้าสำนึกผิด

“นายทำไปเพื่ออะไร  นายเอายานั่นมาให้ฉันเพื่ออะไรกัน”ซิบิลรู้สึกเหมือนมีอะไรมาจุกอก

“...เพราะว่า...ฉันรักนายยังไงล่ะ  ฉันรักนายมาตลอดมองนายมาตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันฉันอดทนมาจนถึงวันนี้จนฉันทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ฉันขอโทษนะนายจะโกรธจะเกลียดฉันก็ได้แต่ขอนายอย่าโกรธอย่าเกลียดฉันเลยนะ”กัสพูดออกมาโดยที่ไม่เงยหน้าขึ้นมามองซิบิลเลยจึงไม่เห็นว่าซิบิลกำลังร้องไห้อยู่  “กัสนาย...จะ...สำนึกผิด...ฮึก...ทั้งทีทำไม...ฮึก...นายไม่พูดให้มันดีกว่านี้นะ...ฮือ...กัสฉัน....”ซิบิลพูดสะอึกทีจนทำไห้กัสสงสัยเงยหน้าขึ้นมามองแล้วก็เห็นซิบิลร้องไห้จึงดึงร่างบางเข้ามากอด

“ฉันก็รักนายนะกัส”พอซิบิลหยุดร้องไห้ก็บอกความในใจของตนเองออกไปแล้วเริ่มรู้สึกเหมือนกับว่าตัวเองกำลังปะทุออกมาจึงดันกัสออก  กัสมองอย่างสงสัย

“เป็นอะไรไปหรอ”  “ไม่รู้สึก  รู้สึกร้อนจนแทบทนไม่ไหว ....อ๊ะ....อ๊า...ไม่ไหวแล้ว  กัส..ช่วยด้วย...ช่วยทีฉัน....ยะ...อยาก..อ๊า....ทำ....ช่วยที”

ไม่ต้องบอกอะไรอีกกัสก็รู้ในทันทีว่ายาเริ่มออกฤทธิ์แล้ว     เขาดันตัวซิบิลแนบลงกับเตียงแล้วจูบร่างบางเบาๆแล้วเริ่มเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆ  สองลิ้นเกี่ยวกระหวัดหาความหวานของกันและกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด  กัสถอนปากออกมาเพื่อให้ซิบิลได้หายใจร่างหนาใช้ลิ้นไซร้ซอกคอไล้ลงมาที่อกขาวนวลเนียนที่กระเพิมขึ้นลงเป็นจังหวะใช้ปากกัดติ่งเล็กๆเล่นเบาๆจนร่างบางครางออกมา   ลิ้นหนาไล่มาจนถึงรอยบุ่มแล้วไล่มาเรื่อยๆมือหนาปลดผ้าขนหนูออกอย่างเบามือแล้วค่อยๆลากลิ้นลงมาถึงจุอ่อนไหวของร่างบางของแข็งเริ่มใหญ่แล้วก็ตั้งขึ้นกัสดูดเลียอย่างไม่รังเกียจจน

“อ๊ะ...อ๊า....”ในที่สุดร่างบางก็ปลดปล่อยออกมาจนเลอะปากร่างสูงกัสเลียปากแล้วถามซิบิล

“เป็นยังไงบ้าง  ดีขึ้นรึยัง”ซิบิลส่ายหน้าเบาๆเพราะไม่มีแรง

“ยังอีกหรอ งั้นคงต้องใช้ไอ้นั่นแล้วซิ”กัสพูดยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

“ใช้อะไรน่ะไม่เอานะมัน...เจ็บ”

“ไม่เจ็บหรอก ไม่งั้นนายก็จะทรามานอยู่อย่างนี้ตลอดนะ”

“แล้วมันเป็นเพราะใครล่ะที่เอายาบ้าๆ...นั่นมาให้ฉัน...กินกันล่ะ...อ่ะ...เอาอีกแล้วอ๊า”

ร่างสูงจึงเริ่มทำต่อมือหนาคลึงเบาๆไปมาที่จุดอ่อนไหวของร่างบางดูดเม้มแล้วรุกหนักขึ้นเรื่อย    อีกมือ

หนึ่งก็คลึงของแข็งของตัวเองน้ำสีขาวขุ่นของไหลล้นออกมาร่างหนาจับขาคนตรงหน้าพาดขึ้นบ่าเอานิ้ว

ที่ชุ่มเปียกสอดเข้าช่องทางด้านหลังที่ละนิ้วขยับหาจุดสัมผัส

“อ๊ะ...ตรงนั้น...มัน....อ๊า”

แล้วร่างสุงก็สอดใส่ของแข็งอย่างแรงจนร่างบางร้องไม่เป็นสียงร่างสูงขยับเล็กน้อยก่อนแล้วจึงขยับเข้าออกแรงและเร็วขึ้นจนช่องทางข้างหลังฉีกขาดเลือดซึมออกมา

“อ๊ะ...จะ...เจ็บเบา..หน่อย”

“อีกนิดนะ” กัสเพิ่มแรงและความเร็วขึ้นเรื่อยๆมือก็จับของคนด้านล่างขยับขึ้นลง

“อ๊า...แรงอีก เร็วอีก...อ๊ะ”   ร่างบางแอ่นสะโพกรับเข้ากับจังหวะของร่างสูงแล้วจึงปลดปล่อยออกมาพร้อมกันน้ำสีแดงขุ่นที่ผสมเลือดไหลออกมาจากทางช่องทางร่างสูงถอนแกนกลางออกมาช้าๆแล้วนอนหมดแรงข้างๆซิบิลที่หลับไปก่อนแล้ว

“ฉันรักนายนะซิบิล”แล้วจึงหลับไป

“งืมๆ...ฉันก็รักนายนะกัส ...ที่รัก...อืม”แล้วทั้งสองก็นอนกอดกันจนถึงเช้า

เข้าสู่โหมดปัจจุบัน

“นี่เสร็จยังอ่ะซิบิล หรือนายแอบหลับในห้องน้ำกันห๊ะอ๊ะหรือว่า...รอผมอยู่ครับที่รัก”ก่อนที่กัสจะเปิดประตูห้องน้ำเข้าไปนั้นมันก็เปิดออกมาซะก่อน

“เสร็จแล้วนายรีบๆเข้าล่ะจะสายแล้ว...กัสแล้วน้ำฉันล่ะ”ซิบิลถามหาน้ำที่กัสจะรินไว้ให้หลังอาบน้ำทุกครั้ง  กัสทำหน้าแบบไม่น่าเชื่อว่าซิบิลจะลืมเรื่องเมื่อคืนไปซะแล้ว

“หืม...ซิบิลนายจำไม่ได้หรอ...เอ่อ เรื่องเมื่อคืนน่ะ”กัสลองถามหยั่งเชิงซิบิลทำท่าคิดสักพักก็ทำท่าตกใจแล้วก็หน้าแดงก้มหน้าลง

“ไม่เป็นรัยเดี๋ยวฉันจะเรียกความจำนายกลับมาเอง...มามะที่รักมาหาป๋ามาเร็ว...จุ๊บๆ”ว่าแล้วกัสก็ทำท่าโอบกอดแล้วก็จู๋ปากทำท่าจูบอีก   ซิบิลเรียกคทามาอยู่ในมือแล้วร่ายคาถาสายฟ้าฟาดเปรี้ยงเฉียดหน้ากัสไปเพียงนิดเดียวกัสผงะแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไม่วายยื่นหน้าออกมาเย้าซิบิลเล่น

“รีบแต่งตัวล่ะที่รักเดี๋ยวจะเหมือนเมื่อคืนอีกรักนะ”แล้วกัสก็ผลุบเข้าไปในห้องน้ำซิบิลรีบแต่งตัวด้วยอาการหน้าแดงจนถึงหู

*********************************

แถมนิดๆ

ขณะที่กัสและซิบิลเดินตรวจป้อมอยู่มีรุ่นน้องปี1   3-4คนเดินสวนมาและกระซิบกระซาบกันหลังจากที่ทั้งสองเดินจากไปแล้ว

“นี่แกเห็นป่ะที่คอรุ่นพี่ซิบิลน่ะ”รุ่นน้องคนแรกพูดขึ้นมา

“เห็นสิ  รอยแดงๆที่คอชั่ยมั้ย”รุ่นน้องอีกคนพูดขึ้น

“รอยนั่นพี่ฉันเคยบอกว่าเป็นคิสมาร์กล่ะเป็นรอยที่คนรักของคนนั้นทำไว้ว่าเป็นของตัวเองล่ะ”รุ่นน้องคนแรกพูดต่อ

“จริงดิงั้นฉันจะทำรอยนั่นกับคราสเวียล่ะ”รุ่นน้องคนที่3พูดขึ้น

“ฮะๆระวังเธอจะตบแกเอาซะก่อนนะ”แล้วทั้งสามตฃคนก็ยังไม่รู้ชะตากรรมตัวเองเมื่อผู้คุมกฎทั้งสองกำลังยืนจ้องอยู่ด้านหลัง

******************/////////////////////////*****************

ขอให้ตาย  เอ้ย  โคดีนะพวกปี1 

อาเมน...........