หนาวรัก.

“พี่ลาออกจากงานแล้ว” เสือเอ่ยขึ้นมาเสียงแผ่ว ใบหน้าต่างอยู่ห่างกันแค่คืบเท่านั้น

“รู้แล้ว ตุลบอกมา” เธอตอบกลับเสียงแผ่วเช่นกัน

“ไม่มีงานทำแล้วนะ” เขายิ้มออกมา

“ไม่มีงานทำที่ไหน นอนกับหนิงไง ครั้งละหมื่น” ศรินประภาไม่ได้ดูถูก นี่คือวิธีการผูกมัดเขาเอาไว้ของเธอ

“ถ้านอนด้วยกันทุกวัน มีปัญญาจ่ายพี่หรือ..” เขาเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆ ขณะสบสายตากับเธอ