คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ขี้พอกหน้า
เทมาริ Say---
ฉันรู้สึกว่าใกล้จะบ้าเข้าไปทุกที ทุกที วันแรกของการเรียนทำไมฉันต้องมาเรียนคณิตด้วย
เนี่ยยยยย ห้องฉันครูคุเรไนเป็นครูประจำชั้น แถมเจ้แกเป็นครูประจำวิชาวิทยาศาสตร์ด้วย แล้วนี้
อะไร วันเปิดเทอมวันแรกของฉันนะ แล้วทำไม ถึงเป็นแบบนี้ ความเซ็งของฉันก็ทวีคูณความเซ็ง
มันจึงกลายเป็น เซ็งโซไซตี้เลย เมื่อไอ ชิกามารุ ซาอิ นารูโตะ ดันมาอยู่ห้องเดียวกับพวกฉัน ฮือๆ
ฉันอยากตาย ฮือๆ ฉันได้ข่าวมาว่าห้องของยัยซากูระได้ไปทดลองด้วยอ่ะ ฮือๆ ฉันกำลังจะเป็นบ้า
“เทมาริ เธอเป็นอะไร” อิโนะ ที่กำลังแอบนั่งทาเล็บถามฉัน
“กำลังจะเป็นบ้า” ดูฮินาตะมีความสุขจังเลย เรียนคณิตนี้มันทำให้เรามีความสุขขนาดนั้นเลยเหรอ
“เหรอ อย่าเพิ่งเป็นบ้านะ เดี่ยวฉันไม่มีเพื่อนคุย” หนอย ดูยัยนี้มันพูด
“เหลือ อีกกี่นาทีอ่ะ ฮินาตะ” ฉันหันไปถามฮินาตะ ที่กำลังมีความสุขกับการเรียนแบบสุดๆ
“10 นาทีค่ะ”
“งั้นก็ต้องทนอีกหน่อย”
10 นาทีผ่านไป
อ๊อด!
พักสักที หลังจากที่ฉันหลับไปหลายรอบ ก็ได้เลิกไปกินข้าว ฉันออกมาจากห้องพร้อมกับอิ
โนะและฮินาตะ ก็เจอกับเท็นเท็นกับซากูระที่มายืนรอพวกเราอยู่ห้อง เฮ้ย ทำไมเท็นเท็นทำหน้า
อย่างกับคนขี้ไม่ออกมาหลายวันอย่างนั้นล่ะ ส่วนซากูระก็ยังเหมือนเดิม แต่ไม่เล่นเกมส์แล้วแหะ
แต่กับกินขนมแทน -_- ยัยนี้มีอะไรมาทำไมหยุดไม่หย่อนจริงๆเลย
“คุณเท็นเท็น เป็นอะไรเหรอค่ะ”สุภาพแบบนี้มีคนเดียว ฮินาตะนั้นเอง
“ช่ายๆ ทำหน้าอย่างกับคนขี้ไม่ออก” อิโนะ เธอพูดได้ตรงใจฉันจริงๆ
“ถ้าพวกเธอเรียน วิชาวิทย์เมื่อไรเธอก็จะเป็นเหมือนฉัน” วิทยาศาสตร์มันมีอะไร ฉันว่ามันหน้า
สนุกกว่าการเรียนคณิตซะอีก
“หึหึ” ซากูระหัวเราะออกมาอย่างกับคนโรคจิต
“ช่างเหอะ ไปกินข้าวกันได้แล้ว” ฉันบอก พร้อมกับลูกหน้าท้องที่มันกำลังจะคำรามออกมา
ณ โรงอาหาร
ข้าวจ้า มาเป็นของฉันซะเถิด ฉันที่กำลังจะกระซวกข้าวเต็มที ก็ต้องหยุดลงพร้อมกับ
เพื่อนๆ เพราะมันมีเสียงกระแดะๆ ที่ออกมาจากปากที่มีมาอยู่ต่อกันเป็นขบวน
“โอ้ว ไม่อยากจะเชื่อ ว่าคุณหนูซากูระ จะลงมาทานข้าวแบพวกเราด้วย”ซูซูกิ
“แต่ไม่รู้ว่าจะอ้าปากกินได้รึเปล่านะ เพราะเมื่อวานเห็นโดนยำเท้าเต็มปากเลย” อีนังคารินนี้ คงไม่
อยากตายดีๆ ฉันล่ะอยากเห็นเธอตายจริงๆ ฉันหันไปมองซากูระ ซากูระกำช้อนกับส้อมแน่น พวก
ฉันกลืนน้ำลายดัง อึก อ่า ไม่อยากคิดเลย แล้วซากูระก็คลายมันออก เธอยิ้มที่มุมปากอย่างชั่วร้าย เธอ
จะทำอะไรนะซากูระ แล้วซากูระก็หยิบจานข้าวของตัวเองขึ้นมา แล้วก็ขึ้นไปยืนบนโต๊ะ อ้าย ยัยซา
กูระ เมื่อกี้เธอเกือบเหยียบโดนข้าวของฉันนะ แล้วยัยนั้นก็เดินไปหายัยคาริน โดยที่ไม่ได้ลงจากโต๊ะ
ทุกคนยกจานข้าวขึ้น เพื่อเปิดทางให้ซากูระ พอไปถึงตรงหน้ายัยคาริน ซากูระก็นั่งย่องๆลงตรงหน้า
ของคาริน คารินที่ไม่รู้อะไร ก็ยิ้มออกมาอย่างผู้ชนะ แล้วซากูระก็ยิ้มออกมา อึ๋ย สยอง แล้วเธอก็โปะ
จานข้าวไปที่หน้าของคาริน ทุกคนในโรงอาหารอ้าปากค้าง จานข้างของซากูระ มันเพิ่งได้มาใหม่ๆ
สดๆร้อนๆเลยนะ ข้าวแกงกระหรี่ เต็มจาน ฮ่าๆ สมน้ำหน้า
“เธอคงจะไม่มีเงินซื้อข้าวสินะ ถึงเหาหอนขอข้าวคนอื่นเขากินนะ อ่ะ ฉันสงค์เคราะห์ให้ หมาใน
ปากของพวกเธอจะได้อิ่มกัน”ซากูระ เธอพูดได้โดนใจฉันมาก
“ซากูระจัง สุดยอด” เจ้านารูโตะตะโกนออกมา ฉันก็ว่างั้นแหละนารูโตะ แล้วคนทั้งโรงอาหารหัว
หัวเราะออกมา เมื่อจานข้าวที่โปะหน้าคารินเลื่อนออกมา หน้ายัยนี้เหมือนมีขี้โปะไว้เลยอ่ะ
“ฮะๆ ฮาๆ คาริน เดี่ยวนี้เธอมีวิธีพอกหน้าแบบใหม่แล้วเหรอ” ยัยอิโนะตะโกนถาม พร้อมกับ
หัวเราะออกมาไม่หยุด
“ช่ายๆ เดี่ยวนี้ขี้มันดีขนาดนั้นแล้วเหรอ เธอถึงเอามันมาพอกหน้าแทนครีมอ่ะ”เท็นเท็นพูดมัน
ออกมา ทำให้คนทั้งโรงอาหารหัวเราะเข้าไปใหญ่
“คุณคารินค่ะ ถ้าขี้มันดีขนาดนั้น คุณหน้าจะลองขี้อย่างอื่นด้วยนะค่ะ มันจะได้ดีขึ้นกว่าเดิมเยอะ
เลย” ฮินาตะเธอหัวเราะจนน้ำตาเล็ดแล้วนะ
“เอามะ เอามะ ฉันจะได้ไปเอาขี้ม้าที่บ้านฉันมาให้ หน้าเธอจะได้สวยมากขึ้น”ฉันเองค่า ซะจายยย
“คาริน ฉันว่าหน้าเธอจะสวยมากขึ้นนะ ถ้าฉันเอาขี้หมาที่บ้านมาให้อ่ะ” นารูโตะ นายเยี่ยมมาก
“นารูโตะ นายไม่ต้องไปเอาถึงที่บ้านหรอก อากามารุก็เอาให้ได้ เอาตอนนี้เลยม่ะ” คิบะ นายมันบ้า
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” เสียงกรี๊ดของยัยคาริน ฉันคิดว่ามันคง
ดังไปถึงหน้าโรงเรียนเลยล่ะ แล้วคารินกับพรรคพวกก็วิ่งออกไป พร้อมกับหน้าขี้ๆของเธอ
Writer say;
ตอนนี้ทุกคนในโรงอาหารกำลังหัวเราะ จนไม่สนใจโลกภายนอก จะมีก็แต่ซากูระที่
รู้ตัวคนแรก เธอชักปืนที่ซ่อนเอาไว้ข้างหลังออกมา แล้วจ้อปืนไปที่หน้าของบุรุษผู้หนึ่ง ที่เข้ามายืน
อยู่ข้างๆเธอ เสียงข้างในโรงอาหารเงียบลงทันที
“นายมาทำไม”
“คุณท่าน ให้มาตามขอรับ”เขาพูดขึ้น พร้อมกับเก็บปืนที่ซากูระเอาขึ้นมา ซากูระลงจากโต๊ะ พร้อม
กับเดินออกไป ผู้ชายชุดดำที่มากับเขาคนนั้น ร่วมสิบกว่าคน ก็เดินตามซากูระออกไป
เทมาริ Say;
อึ้ง ครับพี่น้อง ฉันไม่อยากจะเชื่อ ว่าซากูระพกปืนมาโรงเรียนด้วย ฉันเข้าใจนะว่าเธอเป็น
ลูกมาเฟีย แต่ฉันไม่เข้าใจว่าเธอเอามาดรงเรียนทำไม
“ไอพวกนั้นจะพาซากูระไปไหน”เท็นเท็นที่เพิ่งหายอึ่ง ถามฉัน
“ไม่รู้สิ ตามไปกันไม”อิโนะที่ชอบสก. เรื่องชาวบ้านพูด เก็บอาการหน่อยสิเธอ
“ฉันว่าอย่าดีกว่านะ เดี่ยวซากูระก็ตามมาเก็บเรียงตัวหรอก”ช่าย นี้คือความคิดฉัน ฉลาดไม่ค้า
“อืม คุณซากูระยิ่งไม่ชอบให้พวกเราเข้าไปยุ่งเรื่องของเธออยู่ด้วย”
“ฉันก็ว่างั้น”เท็นเท็น
“ฉันว่าเราไปทำงานกันดีกว่า เดี่ยวไอพวกนั้นก็แย่งพวกเราหรอก”
“อืม”ทุกคน ซากูระไปดีมาดีเด้อ
ความคิดเห็น