จะไม่มีฝนตกในฤดูเหงาของใบชา

~~สวัสดีค่ะทุกคนน ~~

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องเเรกของwriter เลยน้าค้า เนื้อหาคำที่เขียนอาจจะงงๆห่วยๆบ้าง ต้องขออภัยไว้ก่อนน้าค้า(-_-;)

*นิยายเรื่องนี้เเต่งจากจินตนาการของผู้เขียนล้วนๆอาจมีเนื้อหาเกินจริงหรือคำหยาบ โปรดอ่านเเบบใช้วิจารณญาณกันด้วยน้าค้าาา*(๑•﹏•)

คอมเมนท์หรือกดหัวใจเป็นกำลังใจกันได้ค้า ติชมกันได้เเต่ขอไม่เเรงนะคะผู้เขียนใจบางมากฮ้าๆ(；^ω^）

ยังไม่รูปประกอบหรือปกสวยๆไว้ทุกอย่างลงตัวจะจัดหามาให้ทุกคนกันนะคะ

~ยังไม่มีแฮชแท็กทุกคนช่วยคิดกันด้วยได้น้า~

ถ้าไม่ชอบหรือไม่ถูกใจกดปิดเเละเลื่อนผ่านก็ได้เลยค้าಥ‿ಥ ยังไม่เคยเขียนลงที่ไหนเลย

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°

~~~~เรื่องย่อ~~~~~~

แย่แล้วๆอยู่ ๆ คนในหน้าจอโทรศัพท์ของผมเหมือนมีชีวิตเลยครับในเวลากลางคืนชอบมาจัดห้องและทำอาหารเช้าไว้ให้ผมไม่รู้ว่าเป็นใครเนี่ยสิเพราะไม่เคยเห็นหน้าและตื่นไม่ทันทุกที่มี แต่โน้ตแปะไว้เท่านั้นตอนหลับก็สลึมสะลือตื่น แต่เห็นแค่แผ่นหลังและจำอะไรไม่ค่อยได้เพราะดันเหมือนแผ่นหลังที่เป็นรูปคนที่ถ่ายเอาไว้นานแล้วเลยเอามาตั้งเป็นวอลเปเปอร์หน้าจอ แต่ถ่ายไว้ตอนไหนก็จำไม่ได้เป็นรูปข้างหลังไม่เห็นหน้าซึ่งคิดว่าภาพมันเท่ดี  ^_________^ทำไมต้องมาทำไรแบบนี้ให้เราด้วยนะผมต้องสืบให้ได้ว่าเค้าคือใครหรือจะเป็นโรคจิต 

"อ้ากกกกหน้ากลัว" (= [] =)

 จะได้แจ้งจับไปเลยโทษฐานคุกคามบุกรุกเออไรอีกจำไม่ได้'กฎหมายอาไหร่หว่าลืม'

***********************************

เอาเเล้วใบชาจะจัดการกับความวุ่นวายนี้ยังไงโปรดติดตามด้วยค้า(◍•ᴗ•◍)