คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 อังกฤษของฉัน
บทที่1
อังกฤษของฉัน
อาจารย์หัวเหม่งเดินกลับมาอีกครั้ง เอิ่ม -*- พูดง่ายๆอาจารย์คนนี้เป็นอาจารย์สอนภาษาอังกฤษน่ะ ซึ่งเป็นวิชาที่ฉันชอบมากกกกกก ></
“เอาล่ะ วันนี้เราจะมาเรียนเรื่อง Tense กันนะนักเรียน ^^”อาจารย์หัวเหม่งพูดขึ้นก่อนจะบอกให้นะนักเรียนเปิดไปหน้าที่สอง
เมื่อฉันมองไปยังยัยไชนีส ก็พบว่ายัยไชนีสตื่นแล้วจ้า -0-/ นึกว่าจะพักผ่อนนานกว่านี้ซะอีกนะไชนีส และเมื่อสายตาแบบว่าหางตาอ่ะนะหันไปเห็นอ่ะนะ ฉันว่านายสไนท์กำลังจ้อง(หลัง)ไชนีสอยู่ เหมือนกับว่าเขาสนใจอะไรบางอย่าง นายคิดอะไรอยู่น่ะ = =^ เพื่อนฉันไม่ใช่ภาพวาดนะยะ จ้องอยู่นั่นแหละ หรือว่าหมอนี่กำลังคิดอกุศลกับเพื่อนฉัน ไม่จริงนะ กรี๊ดดด!! /><\ แต่ว่าฉันกลับรู้สึกว่ามีพลังงานอะไรบางอย่างมองมาที่ฉันอยู่ ฉันก็เลยหันหน้าไปมองก็ปรากฏว่าเป็น นายฟินิกซ์ที่นั่งยิ้มอยู่ เอิ่ม -*-หมอนี่เพี้ยนรึเปล่าเนี่ย ยิ้มอยู่ได้
“เดี๋ยวเรามาเริ่มกันที่ Past Tense กันเลยนะ ”อาจารย์หัวเหม่งพูดขึ้น ก่อนจะถามว่า Past Tense ที่ว่านั่นคืออะไร หึหึ -..- คำถามกระจอกมาก ข้อนี้ฉันตอบได้อยู่แล้ว ></
“คือ...อ..” ขณะที่ฉันกำลังอ้าปากกำลังจะตอบ เสียงมีเสียงแหลมๆของยัยแว่นบ้า หนาเตอะ เข้ามาแทรกแซง - -*
“คือ อดีตค่ะ ^0^” ความจริงฉันต้องเป็นคนตอบสิ!
“เก่งมากจ้ะ ^^ เอาล่ะคำถามข้อต่อไป ลักษณะของ Verb ของ Past Tense เป็นอย่างไร?”
“เป็นลักษณะ....” ฉัน
“เป็นลักษณะ Verb เติม ed ค่ะ หรือเปลี่ยนรูปค่า ^^” เอาอีกแล้ว ยัยแว่นเอาอีกแล้ว มันจะมากเกินไปแล้วนะยะ >< แย่งตอบไม่เท่าไหร่ ยัยนั่นตอบเสร็จมายักคิ้วเป็นการเยาะเย้ยให้เนี่ยสิ (>_^)ฉันเกลียดแก ยัยบ้าแว่นนนนน!!
“คิก คิก...” เสียงหัวเราะเบาๆดังมาจากข้างๆ จึงทำให้ฉันหันไปมองก็ปรากฏว่าเป็นยัยไชนีสที่เหมือนพยามกลั้นหัวเราะ(ฉัน)อย่างเต็มที่ - -* ฉันได้ยินนะ
“เก่งมากเลยจ้ะ ซอนมิน ^^” อาจารย์ชมยัยตั๊กแตนนั่น ที่เรียกว่าตั๊กแตนก็เพราะว่าแว่นของยัยนี่ทั้งใหญ่ละเลนส์ก็หนามาก เหมือนตาของตั๊กแตนเลยล่ะ -0-/ ฮ่าๆ ความจริง คำชมนั่นต้องเป็นคำชมของฉันสิไม่ใช่ของยัยนั่น - -*
“ต่อไป เราจะ.....”
“อาจารย์ไม่มีคำถามแล้วหรอคะ?? ^^” ฉันถามอาจารย์เผื่อว่าอาจารย์จะมีคำถามอีก
“เอ่อ....” อาจารย์
“ถ้ามีขอตอบค่ะ ^0^/” ฉันพูดกับอาจารย์อีกครั้ง หึหึ ยัยตั๊กแตนคราวนี้ เธอไม่ได้ตอบแน่ ฮ่าๆ ><
“เอ่อ...คือว่า ครูไม่มีคำถามหรอก ^^ แหะๆ คือว่าครูจะให้อ่าน Story หน้า 15 น่ะ” อาจารย์หัวเหม่งอธิบาย
เพล้ง! หน้าแตกแบบหมอไม่รับศัลยกรรม T^T เป็นไงล่ะฮือๆ มาเรียนวันแรกก็หน้าแตก อ๊ากกก!!
“คิกๆ คิก..” เสียงหัวเราะดังมาจากด้านหลัง ใครกัน บังอาจมาซ้ำเติมฉัน ใคร?! พอฉันหันไปก็พบทันที นายฟินิกซ์!! มาวันแรกก็ได้ทีหัวเราะฉันใหญ่เลยนะ - -*
“-__-++”ฉัน
“คิกๆ ....อุ๊ย!!” นายฟินิกซ์ที่กำลังหัวเราะอยู่ถึงกับตกใจเพราะว่าฉันส่งสายตาอาฆาตไปให้ -0- ถึงกับหยุดหัวเราะ เดี๋ยวเหอะ เดี๋ยวฟาดด้วยหนังสือซะเลยนี่ กร๊าซซซ >0< นอกจากนายฟินิกซ์อะไรนี่แล้ว อายก็อาย ยังไม่พอยังมียัยตั๊กแตนที่หัวเราะเยาะให้ฉันอีก อ๊ากกก >< ฉันเกลียดเธอยัยตั๊กแตนเน่า!! ยัยบ้า อย่าให้ถึงตาฉันบ้างนะ!!
ความคิดเห็น