สัพเพเหระของข้าพเจ้า

ลำดับตอนที่ #23 : อเล็กเซีย

Application 

"ว่าไง เจ้าพวกปัญญานิ่มทั้งหลาย"

โลก :: กาย

ชื่อ :: อเล็กเซีย | Alexia

เพศ :: สาวดุ้น.....

รูปร่างหน้าตา :: ใบหน้างดงามราวหญิงสาว แต่แท้จริงแล้วไม่ใช่ ผมบลอนด์ทอง ดวงตากลมโตสีน้ำตาลแดงประกาย ผิวขาวน้ำนม รูปร่างเพรียวบาง มีความ sex appeal สูงมาก

ส่วนสูง/น้ำหนัก :: 164 ซม. 48 กก.

ลักษณะนิสัย :: อเล็กเซียเป็นพวกชอบเอาแต่ใจ อยากได้อะไรก็ต้องได้ มีความทะเยอทะยานสูงมากเพื่อที่จะได้ในสิ่งที่ต้องการมาครอบครองไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม ทำอะไรไม่แคร์สายตาใคร ไม่สนว่าใครรู้สึกยังไงกับตัวเอง ทำทุกอย่างเพื่อให้ตัวเองมีความสุขแม้บางครั้งจะเป็นความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น มักจะชอบถากถางคนที่อ่อนแอกว่าตนว่าเป็นพวกไม่มีประโยชน์ อย่าหวังว่าเขาจะใยดีด้วย ในบางครั้งที่ทำขนมแล้วดันกินไม่หมดก็เอาไปโยนให้พวกไม่มีอันจะกินบ้าง ถือซะว่าทำบุญแล้วกัน ชอบทำอะไรด้วยตัวเอง ไม่เคยขอความช่วยเหลือจากใคร หรือรับความช่วยเหลือจากใคร คนที่ทำอะไรไม่ได้ถือว่าเป็นพวกอ่อนแอไร้ประโยชน์ ถ้าเขาเป็นแบบนั้นเขาจะไม่สามารถยืนในที่แห่งนี้ได้ หัวดื้อมาก ไม่ฟังใคร ไม่ใช่ดื้อเงียบซะด้วย ดื้อเถียงคำไม่ตกฟาก ทำอะไรตามอารมณ์และความรู้สึกของตัวเอง อยู่ตัวคนเดียวมาตลอด ไม่มีคนรับใช้หรือแม้แต่ลูกน้องคนสนิท เพราะคิดว่าตัวเองคนเดียวก็ดีอยู่แล้ว ไม่อยากจะเพิ่มภาระให้ตัวเอง

ลักษณะการพูดจา :: จะใช้น้ำเสียงเหยียดๆ พร้อมแสยะยิ้มเวลาพูด ชอบพูดกวนประสาทคนฟัง หรือพูดทุกอย่างที่ทำให้คนฟังรู้สึกแย่ที่สุดเท่าที่คนๆนึงจะทนไหว แต่ไม่ชอบตะคอกใคร หรือขึ้นเสียง มักจะกดเสียงต่ำมากกว่า 

"สายัณสวัสดิ์ พวกไร้ประโยชน์ เมื่อไหร่จะตายนะ รกโลกเปล่าๆ ไปตายไป ชิ้วๆ"

"โอ้ว say hi∽ เป็นไงมาไงหรอ นึกว่าตายไปแล้วซะอีก แหม ยังอยู่แย่งอากาศหายใจอีกนะ"

"ได้ข่าวว่าคนรักของนายเพิ่งตายหรอ.. โอ้.. หึ ก็นะ นายก็ต้องทำใจอะ เพราะอีกไม่นาน นายก็จะตายตามมันไป"

"ฮ่าๆๆ แกบอกว่าฉันเลวหรอ ทำไม ฉันไปฆ่าใครละฉันถึงได้เลว เท่าที่จำได้ ฉันว่าฉันก็นั่งเฉยๆนะ ใส่ร้ายกันนี่นา"

"อืม.. ไอ้สูตรทำขนมอันนี้มันยากจริงโว้ย!"

"นี่ถ้าไม่ติดว่าฉันรำคาญที่ต้องมีคนใช้ป้วนเปี้ยนในปราสาทของฉันนะ ป่านนี้ฉันคงนั่งๆนอนๆ ไม่ต้องมาทำอะไรเองหรอก แต่ว่านะ มันก็คือการฝึกความสามารถของฉันล่ะนะ แต่ฉันเมื่อยนี่นา โอ้ย จะทนไม่ไหวแล้วนะ &%!@#)*^$"

"ในที่สุด... ในที่สุดฉันก็ทำแพนเค้กเป็นสักที!"

ความสามารถพิเศษ :: ใช้มารยาในการหลอกลวงเหยื่อ

ลักษณะการแต่งตัว :: มักใส่ชุดที่มีระบายเยอะๆ คู่กับรองเท้าบู๊ทส้นสูงทุกครั้ง บางครั้งก็ใส่เสื้อโค๊ทยาวด้วย

   

อาวุธ :: แส้

สีของลูกแก้วที่พกติดตัว :: สีแดงเลือดหมู

ชอบ :: ขนมหวาน

ไม่ชอบ/เกลียด :: พวกชอบขัดใจ 

กลัว/แพ้ :: แพ้ดอกกุหลาบ แค่ได้กลิ่นก็แทบไม่มีแรง (ในรูปมีกุหลาบตรงเข็มขัด แต่เป็นของปลอม)

งานอดิเรก :: ทดลองทำขนมเอง เนื่องจากกินเยอะจนเปลื่องเงิน 

เจ้าคิดยังไงกับตนเองในโลกตรงข้าม :: เหอะ.. วันๆมันคงนั่งจิบน้ำชาสบายใจเฉิบ 

คิดว่าตนเองจะสามารถไปยังโลกแห่งความจริงได้หรือไม่ :: ได้ ฉันมีความพยายามมากพอ

เพิ่มเติม :: เป็นสาวดุ้นจริงๆนะ ไม่หญิงนะ ไม่ชายนะ งงมั้ยละ เอ๊ะ... 

สัมภาษณ์ผู้ปกครอง

//นั่งเคาะทดสอบไมค์....ไม่ดัง...ไม่ใช้ก็ได้-----สวัสดีค่ะ อะแฮ่ม ขอแนะนำตัวอีกรอบ(?) อันตัวข้ามีนามว่---อ๊ะ โอเค ไม่เล่น คนเขียน(?)ชื่อแผ่นกระดาษนะคะ อนึ่งมีนิยายหลายเรื่องในคลังคาดว่ามีบางท่านที่รู้จักหรือเคยเห็นแวบๆ อนึ่งหรือบางท่านอาจจะไม่รู้จักเลย แต่ยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ เอาล่ะ ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไรคะ?

- คงไม่ต้องบอกมั้งงงง ไรท์รู้จักเราแน่นอนอะ5555555 

ไม่ทราบว่าทำไมถึงมาสมัครคะ?

- มือมันลั่น... มีคนดีแล้วก็ต้องมีคนเลว คันไม้คันมืออยากเขียน จริงๆจะเอาผญ แต่เอาสาวดุ้นดีกว่า ไม่ซ้ำ คึคึ

ใบสมัครยาวไปไหมเอ่ย?

- ไม่จ้า

อ่า...แล้วถ้าลูกถูกจับขัง(ในโลกของความจริงก็ตาย แต่แค่คนเดียวจะโดนค่ะ ไม่กายก็ดรีม)รับได้หรือเปล่าคะ? 

- นิดๆ

สุดท้ายและท้ายสุด(?)ขอบคุณที่มาสมัครค่ะ แล้วเจอกันใหม่ มีอะไรจะบอกแผ่นกระดาษไหมคะ? //หยิบผาเช็ดหน้าสีรุ้งรับแสงอาทิตย์ขึ้นโบกแบบโบกแท๊กซี่(?)

- อัพด่วนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ