WHAT IS LOVE? LOVE IS WHAT?

ความรักเหรอ? จนถึงตอนนี้ฉันเองก็ยังไม่รู้จักคำๆนั้นอยู่ดี ทั้งๆที่ฉันก็คบใครหลายๆคนหลายๆรูปแบบมาแล้วนะ แต่ทำไมนะ? ทำไม? ฉันก็ยังหาคำตอบและคำอธิบายของคำๆนี้ไม่เจอซะที ...

ตื่นเช้าลืมตาขึ้นมา ฉันก็นอนอยู่บนเตียง ทำอะไรเดิมๆทุกวัน เป็นแบบนี้มาตั้งแต่ฉันเกิดล่ะมั้ง อันนี้อย่าถามว่าทำไม ฉันเองก็ไม่รู้ ที่รู้ๆคือ ฉันเป็นลูกของเศรษฐีลำดับต้นๆของประเทศที่ชื่อว่าอเมริกา ฉันเติบโตที่นี่ ถูกเลี้ยงมาแบบว่านะ หน้าตาพ่อแม่น่ะเหรอก็ซักเดือนนึงมั้ง ฉันถึงจะได้เจอหน้าพวกเค้าซักครั้งนึง ฉันได้แต่ไปเรียนตอนเช้า แล้วก็กลับมาทานอาหารหรูๆ ราคาจานนึงก็สามารถซื้อรถยนตร์ได้คันนึงแหน่ะ (ทานเข้าไปคงบินได้ ) ทานอาหารเสร็จก็นอน เป็นชีวิตที่ดูดีเชียวใช่มั้ยละ ทุกคนอาจจะอิจฉาฉัน แต่เชื่อเถอะ อย่าอิจฉาฉันเลย มันไม่มีอะไรที่ดูแล้วมีความสุขเลยซักนิด นี่แหละ ที่ทำให้ฉันไม่เข้าใจคำว่ารักเลยตั้งแต่เกิดมา ความรักจากพ่อแม่ ฉันเองยังไม่เคยสัมผัสมันได้เลยด้วยซ้ำไป

วันนี้ทุกอย่างก็ปกติ จนถึงตอนฉันเลิกเรียน คนขับรถของพวกเค้ามารับฉันไป (สงสัยมั้ยทำไมฉันไม่เรียกพวกเค้าว่าพ่อแม่ทำไมน่ะเหรอ เพราะฉันไม่อยากเรียกไง จบน่ะ) มารับฉันคนเดียวทำไมต้องมากันตั้งสามสี่คน ขับรถกันกระสุนมาอีก นี่ฉันเป็นลูกพวกเค้าหรือนักโทษกันแน่ ก็อย่างว่า พ่อแม่ฉันเป็นเศรษฐีก็ต้องมีพวกศัตรูหรือพวกอยากได้สมบัติหรือพวกมือปืนตามจ่อมั้งละ ฉันก็เลยพลอยเป็นแบบนี้ไปด้วย คือ ป้องกันตัวเองอย่างแรง  ถึงบ้านก็มีคนมารอรับหน้าบ้านอีกเพียบ เห้ออ ชีวิตฉัน เคยมีเวลาส่วนตัว ไปไหนลำพังกับเค้าได้บ้างมั้ยเนี่ย  ฉันเดินมุ่งตรงขึ้นห้องตัวเอง แต่ก็ “ เจสซี่ มานี่สิ” เสียงผู้หญิงผมบลอนด์ ปากแดง มีอายุหน่อยเรียกฉัน  “นั่งลงสิ” เธอบอกฉันเชิงออกคำสั่งเด็ดขาดให้นั่งลงบนโซฟาสีแดงพอๆกับปากของเธอที่ทาลิปสติกจัดจ้าน “มีอะไรเหรอค่ะ” ฉันถามด้วยน้ำเสียงอย่างที่เคยพูดด้วย “ก็ไม่มีอะไรมากหรอก ฉันแค่อยากถามอะไรเธอซักสองสามข้อ” เธอส่งสายตามาที่ฉันหรือจ้องนั่นแหละ สายตาแบบนี้ไม่บ่อยนักหรอกที่จะได้เห็นมัน “ค่ะ ว่ามาเลย หนุรอตอบอยู่” ฉันตอบไปอย่างกวนๆแต่เธอคงจะชินกับน้ำเสียงแบบนี้และคำตอบแบบนี้ของฉันแล้วละ “มันเป็นใคร ไอ้ผู้ชายไม่เจียมกะลาหัวคนนั้นคือใคร” หล่อนถามด้วยน้ำเสียงดุดันกว่าที่ฉันคิด อ่อ! ฉันลืมบอกไปอย่างนึงละมั้ง ถึงฉันจะโดนตามติดตัวซะขนาดนี้ แต่ฉันก็กำลังคบคนๆนึงอยู่ ซึ่งเค้าอาจจะดีกับฉัน แต่ฉันไม่รู้ลับหลังเค้าเป็นไง ฐานะทางบ้าน ก็ไม่รู้ ที่คบเพราะอยากประชดชีวิต ก็เท่านั้น “ใครเหรอค่ะ” ฉันถามกลับทั้งๆที่รู้ว่าเธอหมายถึงใคร “แกไม่ต้องมาทำสมองเสื่อมต่อหน้าฉันตอนนี้น่ะ นางลูกไม่รักดี” หล่อนยังคงโวยวายเป็นป้าในตลาดสดใส่ฉัน (พูดเหมือนฉันเคยไปตลาดสดอย่างงั้นแหละ จริงๆเปล่าหรอกฉันแค่จินตนาการก็เท่านั้น ง่ายๆคือ มโนเอานั่นแหละ) แล้วก็อีกอย่างที่ลืมบอกไปเธอคนนี้ก็คือคุณหญิงแม่ผู้สวยและปราดเปรื่องและยังจอมเผด็จการอีกด้วยของฉันเอง  “ถ้าหมายถึงเอ็ดดี้ ใช่ค่ะ เค้าเป็นแฟนหนูเอง ทำไมเหรอค่ะ มีอะไรร้ายแรงถึงกับต้องเรียกหนูมา เหรอ” ฉันตอบและถามกลับอย่างกวนๆชวนให้เธอมีน้ำโหมากขึ้น นี่แหล่ะฉัน “แกเลิกกับมันเลยนะ แล้วทำหน้าที่ของแกไปซะ” เธอยังคงเผด็จการอละออกคำสั่งกับฉันตามเคย “อืม พรุ่งนี้หนูไปเลิกให้ พอใจแม่แล้วใช่มั้ยค่ะ” ฉันตอบเธอและเดินขึ้นห้องไปแบบไม่หันกลับมามอง ปล่อยให้เธอยืนและมีน้ำโหเพิ่มขึ้นเพราะฉันอีก อยู่อย่างนั้น  เป็นไงละ นี่ยังไม่ถึงครึ่งของชีวิตฉันเลยนะที่ฉันจะเล่า ชีวิตฉันปผ่านอะไรมาอีกเยอะ อย่าคิดว่าฉันเป็นลูกคุณหนูแล้วจะมีชีวิตอยู่แค่ในคฤหาสน์หรูกับรถลีมูซีนคันเป็นล้านเหรียญหรอกนะ ....SEEYA NEXT PART!!!

นิยามความรักแบบ โหลยโท่ย ของฉัน JESSY JESSICA COMMIC