And then I met you: และฉันก็ได้พบเธอ

คุณเคยทำของสำคัญหล่นหายไหมคะ?

แล้วหลังจากนั้นคุณทำยังไงต่อ? ปล่อยให้มันหายไปกับกาลเวลาหรือพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มันคืน?

ฉันเป็นหนึ่งในคนที่ทำของล้ำค่าหาย

แต่ฉันไม่สามารถตามหาของเหล่านั้นกลับมาได้หรอก...เพราะว่า...

                                                      สิ่งที่ฉันทำหายนั้น...ไม่ใช่สิ่งของ แต่เป็นมนุษย์ต่างหาก

                                    

เรื่องราวของการทำของสำคัญหายครั้งนี้นั้นเริ่มที่ ‘มาริน’ หญิงสาวที่มองภายนอกดูเหมือนจะเป็นคนร่าเริง สดใส และมองโลกในแง่ดี หากแต่ภายใต้รอยยิ้มแสนหวานนั้นได้ซ่อนหัวใจที่บอบช้ำเอาไว้ เธอสูญเสียคนสำคัญหลายคนในชีวิตไป นั่นทำให้เธอตัดสินใจที่จะอยู่ให้ได้ด้วยตัวเองเพราะเธอจะไม่เชื่ออีกแล้วว่าจะมีใครในโลกใบนี้ที่พร้อมจะเดินไปกับเธอไม่ว่าจะเกิดขึ้น หากแต่ความเด็ดเดี่ยวซึ่งมาจากความเศร้าที่สูญเสียของสำคัญนี้กลับทำให้เธอต้องรู้สึกเหงาโดยไม่รู้ตัว

วันหนึ่ง มารินได้ตัดสินใจไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศสเปนเป็นเวลา 1 ปี เธอได้พบกับ ‘ทิน’ ชายหนุ่มใบหน้าคมคายที่มักจะมีบทบาทในทุกๆ วันของเธอเสมอ มารินรู้สึกแปลกๆ ทุกครั้งเวลาที่อยู่กับทิน เพราะเธอรู้สึกราวกับว่าภายใต้รอยยิ้มกว้างของเขานั้นกลับกำลังซ่อนความลับสำคัญบางอย่างเอาไว้ และน่าแปลกที่ว่า...ดูเหมือนว่าความลับนั้นจะเกี่ยวข้องอะไรบางอย่างกับอดีตของเธอ

                                         

“อยากรู้มั้ยล่ะว่าฉันเป็นใคร?”

“อยากสิ ฉันจะได้รู้ว่าต้องทำยังไงกับนาย”

“ฉันคือคนที่วันหนึ่งเธอจะต้องเรียกหาและร้องตะโกนเรียกราวกับคนบ้าเลยล่ะ”

 “เธอเคยได้ยินมั้ยว่า การที่เราทำอะไรหายเนี่ย เค้าว่ากันว่า เธอกำลังจะได้สิ่งที่ดีกว่านะ”

“ไม่จริงหรอก...”

“ทุกอย่างใช้เวลาทั้งนั้นแหละ”

“ถ้าให้เลือก ฉันอยากจะเจอของรักคืนมากกว่าเจอของใหม่ที่ดีกว่านะ”

“ทำไมล่ะ?”

“เพราะว่าความทรงจำมันสร้างใหม่ไม่ได้ง่ายๆ น่ะสิ”

“นายกลับไปเถอะ ทิน เราไม่มีอะไรต้องพูดกันอีกแล้วล่ะ”

“มาริน...เธอลืมทุกคนที่เธอทำหายไปได้มั้ย!? เธอช่วยลืมพวกเขาและมองแต่ฉันได้มั้ย!!?”

“…”

                                      

CR.SHL

CR.SHL