กาลครั้งนั้น Taipei in my heart

E book มาแล้วค่ะ ตามลิ้งค์ได้เลยค่ะ

https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NjoiMzAxNDcxIjtzOjc6ImJvb2tfaWQiO3M6NjoiMTk5NTQwIjt9

นิยายรักแนวโรแมนติกดราม่า ที่เกิดขึ้นในวัยรุ่น แต่จะเป็นอย่างไรในตอนที่ทั้งคู่โตขึ้น

และต้องจากกันไปเนิ่นนานหลายปีแล้ว เมื่อมาเจอกันอีกครั้ง เขาและเธอจะรักกันไหม

หรือว่าแท้จริงแล้ว ตอนที่ต้องจากพลัดพรากจากกัน ทั้งคู่ก็ยังจดจำอีกคนไว้ในส่วนลึก

ของหัวใจอยู่เสมอ......

น้ำจิ้มนิดๆ หน่อยๆ ค่ะ

        “โตขึ้นเธออยากเป็นอะไรเหรอ” เด็กหนุ่มถามเด็กสาวที่นั่งห้อยเท้าลงไปในแม่น้ำอยู่ข้างๆ กายเขา

        “เป็นหมอ” เด็กสาวตอบเสียงหนักแน่น

        “เป็นหมอ?”

        “อืม...ลินอยากเป็นหมอ”

        “อยากเป็นหมอนี่เป็นความคิดของเธอเอง หรือว่าพ่อแม่เธออยากให้เป็นกันแน่ล่ะ”

        “เป็นความคิดของลินเอง แต่พ่อแม่ลินก็อยากให้ลินเป็นหมอด้วยเหมือนกัน ลืมไปแล้วเหรอ แม่ของลินเป็นพยาบาลนะ”

        “ดีจังเลย เธอกับพ่อแม่มีความคิดตรงกัน” เด็กหนุ่มเหมือนตัดพ้อพ่อแม่ตัวเองอยู่ในตัว

        “นายล่ะไท่จิ้น โตขึ้นอยากเป็นอะไรหรือเรียนอะไร”

        “เราอยากเป็นดารา” เขาตอบเสียงแผ่วเบา

        “ดารา? นักแสดงอ่ะนะ”

        “ใช่ เราอยากได้ทุนเข้าเรียนต่อที่โรงเรียนสอนการแสดงที่ไหนก็ได้บนแผ่นดินใหญ่” เด็กหนุ่มหมายถึงประเทศจีนนั่นเอง

        “ก็ดีนะ ถ้านายดังแล้วอย่าลืมเราล่ะ คงจะโก้ไม่น้อย มีเพื่อนเป็นดารา” เพชรไพลินพูดอย่างมีความสุข

        “แต่...”

        “มีอะไรเหรอ”

        “พ่อแม่เราอยากให้เรียนหมอ เขาไม่ได้อยากให้เป็นดาราหรอก เพราะโอกาสจะประสบความสำเร็จมีน้อยมาก”

        “อ้าวเหรอ?” เด็กสาวเสียงผิดหวังเล็กน้อย

        “แต่เราก็ยังอยากเป็นดารานะ ถึงได้บอกว่าต้องสอบทุนให้ได้ เพราะพ่อแม่คงไม่ส่งเรียนแน่” เด็กหนุ่มเสียงสิ้นหวังตามเด็กสาว

        “ต้องได้อยู่แล้วล่ะ ลินเชื่อว่าไท่จิ้นต้องทำได้”

        “เรายังไม่เชื่อตัวเองเลย เธอจะมามั่นใจแทนเราได้ยังไง”

        “นายต้องทำได้เชื่อลินสิ เอางี้นะ เอาความหวังของการเป็นหมอมาไว้ที่ลิน แล้วเอาความหวังทั้งหมดของการดาราไปไว้ที่นาย ดีมั้ย” เด็กสาวถามด้วยแววตามีประกาย

        “นายต้องได้เป็นดารา ลินต้องได้เป็นหมอ” เธอชี้ที่หน้าอกเขา แล้วมาชี้ที่หน้าอกตัวเอง

        “ถ้าเราได้เป็นดารา เราจะขอหมอแต่งงานนะ” เด็กหนุ่มหลุดปากออกมา

        “นายพูดแล้ว ห้ามผิดคำสัญญานะ”

        “เราไม่มีวันผิดคำสัญญาหรอก” เด็กหนุ่มให้คำมั่น

        แล้วใครจะรู้ว่าหลังจากนั้นอีกไม่กี่ปี เขาก็ได้เป็นดาราอย่างที่ตั้งใจ ไม่ใช่แค่ดาราธรรมดา แต่เป็นซุปเปอร์สตาร์ของเอเชียเลยทีเดียว

        คำสัญญาที่เขาเคยให้ไว้กับเด็กสาวข้างบ้าน ที่ไปอาศัยอยู่กับคุณย่าของเธอในเมืองไทเปในช่วงปิดภาคเรียนที่เมืองไทย เขาจะยังจำมันได้อยู่อีกไหม แต่สำหรับเพชรไพลิน เธอไม่เคยลืมเลือนเพื่อนสมัยวัยรุ่นที่อยู่บ้านละแวกเดียวกันสักวินาที แม้โชคชะตาจะทำให้เขาทั้งคู่ไม่ได้เจอกันอีกเลยหลังจากที่เด็กหนุ่มย้ายไปแผ่นดินใหญ่

        แต่แพทย์หญิงเพชรไพลินก็ยังรอคอยคำสัญญาจากเด็กหนุ่มคนนั้นอยู่เสมอ แม้รู้ว่ามันไม่มีทางจะเป็นจริง....