Jewelia มนต์แห่งอัญมณี

Prologue

            ครืนนนน...ครืนนน...

            ฟ้ามืดครึ้มอันเต็มไปด้วยเมฆดำคำรามกึกก้องไปทั่วบริเวณกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตาของเมืองลึกลับที่ถูกขนานนามว่าเป็น ‘เมืองลับแล’ ที่ซ่อนตัวอยู่ภายใต้ม่านพรางตา

              ร่างบางของหญิงสาวถูกตรึงไว้เหนือเปลวเพลิงสีดำสนิทอันร้อนระอุด้วยภาพวาดสีน้ำขาวดำซึ่งปรากฏเป็นภาพของหญิงสาวสองคนจับมือกันวิ่งในทุ่งดอกไม้

              ด้านขวาเด็กสาวผู้มีใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม สวมชุดโปร่งสบายกระโปรงยาวสลายพริ้วไปกับสายลมบนเรือนผมของเธอปรากฏมงกุฎดอกเดซี่สัญลักษณ์แห่งความสดใสเอาไว้เช่นเดียวกับหนทางเบื้องหน้าของเธอ

              อีกด้านหนึ่งเด็กสาวในชุดกระโปรงยาวกำลังจับมงกุฎดอกกุหลาบบนเรือนผมของเธอ ริมฝีปากบางเม้มสนิทขณะที่อีกมือกำลังจับกับเด็กสาวกับเดซี่ไว้พลางมองออกไปยังเบื้องหน้าที่เต็มไปด้วยกุหลาบและหนามแหลมคม

              เสียงสวดมนต์ภาวนาดังอื้ออึงจากหญิงสาวราวสิบคนในชุดซึ่งถูกประดิษฐ์ประดอยจากขนนกตัวใหญ่สีน้ำตาลซึ่งยาวพอให้สามารถปกปิดร่างกายส่วนล่างเอาไว้ขณะที่ด้านบนนั้นเปลือยเปล่าเผยให้เห็นส่วนโค้งที่นูนออกมา พวกเธอกำลังเต้นล้อมรอบเพื่อประกอบพิธีกรรมแห่งการผนึกและอัญเชิญ

               ริมฝีปากบางของหญิงสาวบนแท่นบูชาขบกันแน่นจนของเหลวคาวสีแดงสดไหลออกมา ดวงตาสีแดงสดเอ่อคลอไปด้วยหยดน้ำใสที่ส่งผ่านแววตาแห่งความดุดัน เคียดแค้นและความอาฆาต

              “แม้นร่างนี้จะหมดลมหายใจ วิญญาณจะถูกจองจำในภาพวาดนี้แต่ฉันก็จะไม่มีทางให้อภัยกับสิ่งที่พวกแกทำ...

ฉันขอสาปแช่งให้ผู้คนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้ไม่สามารถพบกับความรักที่แท้จริงได้และโดยเฉพาะพวกแกทั้งสองคน...”

เธอยิ้มหยันเมื่อความทรงจำสุดท้ายได้นำทางเธอไปยังภาพของหญิงสาวในสวนไม้เลื้อยเขียวขจีและเรือนผมสีเงินประกายสะท้อนแสงแดดยามบ่ายคล้อย รอยยิ้มบนใบหน้าปรากฏขึ้นภายหลังได้รับจุมพิตบนจากชายร่างสูง

“ขอให้ได้พบรักแต่ต้องมีอุปสรรคและความโศกเศร้าเสียใจทุกครั้งไป และเมื่อถึงวันที่ฉันได้หลุดพ้นจากพันธนาการนี้ไป อาณาจักรแห่งนี้จะต้องตกอยู่ในความมืดชั่วนิรันดร์!!!”

_________________________________________________________________________________________

สวัสดีค่ะ RIDERE (ริเดเระ) นะคะ 

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่เขียนค่ะ เคยวางพล็อตมานานแล้วหลายปีแต่ไม่ได้เขียนจริงๆ จังๆ เสียที บวกกับช่วงนี้รู้สึกเบื่อชีวิตเลยหาอะไรทำสุดท้ายมาลงเอยด้วยการปัดฝุ่นพล็อตแล้วมาเริ่มเขียนใหม่

หวังว่าครั้งนี้คงจะสำเร็จนะ ฮ่าๆๆ 

ขอบคุณที่เสียเวลาเข้ามาอ่านค่ะ <3