Memory illusion - ภาพลวงตาของหน่วยความจำ

   


   กุกกัก..กุกกัก..  

เสียงดังมาจากห้องด้านหลัง ภายในห้องเต็มไปด้วย กล่อง หีบ และ อุปกรณ์หลากหลายรูปแบบ   และบนกองข้าวของที่กระจัดกระจายมากที่สุด ก็ปรากฎภาพเงาของเด็กหนุ่มคนหนึ่ง ที่เนื้อตัวเปรอะเปรื้อนไปด้วยฝุ่นผง เด็กหนุ่มขุดคุ้ยจนเกิดฝุ่นฟุ้งกระจายออกมาจาก หีบ ที่มีสีเทาเก่าๆใบหนึ่ง

   "นั่นเจ้า..  จะทำอะไรหน่ะ พาราเวล" ?

เสียงดังออกมาจากดาบที่มีสีดำด้านทั้งเล่ม รูปร่างของดาบเป็นแบบ long sword โดยมีรูปร่างคล้ายกางเขนเป็นดาบมีสองคมขนาดกลาง)

    หา ก็น่าจะรูไม่ใช่เหรอ?  อาจาร์ย หน่ะ...  ข้าได้ยินว่าท่านไปทำภารกิจอะไรบางอย่างนี่หล่ะ  เห็นว่าจะไปนาน
    สัก...  อืม...  เกือบๆ ปี มั้ง !?
    เราเลยกะว่าจะลองออกไป ท่องโลกกว้างสักหน่อย..  ว่าแต่เจ้า.. ไปด้วยกันไหม ไปตามหาความทรงจำของฉันไง  สเฟียร์ !?

เด็กหนุ่มพูดพร้อมบิดเอวไปมา ก่อนจะถามเชิงชักชวนไห้กับ ดาบสีดำสนิท ที่บังเอิญพูดได้นามว่า สเฟียร์

     นี่เจ้า !?  เจ้าจะฝ่าฝืนข้อห้ามของอาจาร์ย หนีออกจากเกาะไปเหรอ

     ป่าวๆ !  ไม่ได้หนี แค่แว่บไปเที่ยว  จะไปใหมหล่ะ

ไปก็ไปสิ แต่ว่าข้าไปช่วยคุ้มกันเจ้านะเฉยๆนะ  เพราะ.. ฉะนั้น เอ่อ.. ถ้า.. ถ้า..

   อืมเอาเทอะ เอาเทอะ..  ถ้าอาจาร์ยทำโทษ ข้าจะรับคนเดียวเองก็ได้ แต่เจ้าก็จะไปกับข้าใช่ไหมหล่ะ
 
   ไป !  ไปสิ ข้าไปแน่ๆ

    อืม งั้นตามมาเลย

เด็กหนุ่มพูดพร้อมกับ ค่อยๆยกของบางอย่าง ออกมาจากในหีบ โดยสิ่งที่ถืออยู่มีผ้าผืนสีขาวพันไว้รอบๆแบบหลุดรุ่ย  แต่เพราะฝุ่นผงปลกคลุม จึงเหมือนมีสีเทา เสียมากว่า และรูโหว่ของผ้าคลุมเผยไห้เห็นสิ่งของข้างใน ของที่ห่อเอาไว้รูปร่างคล้ายกระจก และสะท้อนเงาไปมา

    ตาม  ตามไปไหนหล่ะ?  แล้วเจ้าจะไปตอนนี้เลยหรือไง?

คำถามนั้นไม่ได้รับคำตอบกลับมา  สิ่งที่เห็นมีเพียงภาพของเด็กหนุ่ม

พรุบ !  เสียงผ้าคลุมหลุดออกมาหลังจากที่ สเฟียร์ พูดจบ จากนั้น เด็กหนุ่มจึงค่อยๆ ปัดฝุ้น ออกจากกระจก 8 เหลี่ยม แล้วนำไปวางไว้บนแท่งสี่เหลี่ยมกลางห้อง ก่อนจะค่อยๆเสียบลงไปตรงร่องหินที่มีรูปขนาดเท่าๆกันเป๊ะๆ
แบบไม่ขาดไม่เกิน หลังจากนั้นแล้ว เขาจึงทำการหยิบหนังสือขึ้นมาหนึ่งเล่มจากข้างๆ แท่งหินกลางห้อง ก่อนจะนำ ประจุไฟฟ้าแท่งขนาดเล็กๆ  ออกมาจากกระเป๋าที่มัดไว้กับเอว ประจุไฟฟ้านั้นมีลักษณะเป็น ผลึกแก้ว
สีใสๆธรรมดาๆ เพียงแต่ว่า ในผลึกแก้วมีสายฟ้าเส้นเล็กๆ วิ่งแปลบปลาบไปทั่ว เขานำมันไปวางบนจุดต่างๆของวงแหวน ตามรูปแบบในหนังสือ  อย่างคล่องแคล่วว่องไว

    นั่น เจ้าทำอะไรหน่ะ ?

   หืม !     อยากรู้เหรอ มาไกล้ๆ หน่อยจิ เด๋ยวจะบอก ?

หลังจาก เด็กหนุ่มพูดจบ สเฟียร์ ดาบพูดได้ก็แตกเป็นแสงสีดำกระจัดกระจายออกไป สักพักก็พุ่ง มายังจุดตรงกลางที่มีสัญลักษณ์ เป็นรูปวงแหวนไสย์เวทย์ สีฟ้า

   อาวหล่ะ !  ลม เอ๋ยจงโบกพัดโบยบิน   น้ำ เอ๋ย โปรดหล่อเลี่ยงชวิต   ดิน เอ๋ย โปรดเป็นสื่อแห่งสัญญาณ
ไฟ เอ๋ย จงกลายเป็นพลังงาน  รวมสี่ลักษณ์..

  นั่นเจ้า จะทำอะไร พาราเวล !?   

เสียงตระโกนเกือบสุดเสียง จนดังก้องไปทั่วทั้งห้อง ทำไห้ เด็กหนุ่มเกือบสะดุดกับการง่วนอ่านหนังสือในมือ

  ..ประสานเงา Dimension door 

หลังจากตกลงกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว (?) เด็กหนุ่มนาม พาราเวล กับ  ดาบพูดได้นาม สเฟียร์ ก็หายวับไป

    

Square root