คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ep1 - 30%
ลู่หานเป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรงที่พึ่งเรียนจบปริญญาโทมาหมาดๆและเมื่อไม่นานมานี้เองเขาก็พึ่งจะไปสารภาพรักกับรุ่นน้องที่รู้จักกันมานมนานที่มหาลัย อีกฝ่ายก็ตอบรับรักเขาแถมยังทำท่าดีใจมากๆแล้วมีการมาบอกอีกว่าทำไมพึ่งมาพูดเอาป่านนี้
ก็แหม ของอย่างงี้มันก็ต้องใช้เวลากันบ้างสิ
แต่ก็นะ มีเรื่องที่เหนือความคาดหมายของผมอยู่เหมือนกัน นั่นก็คือ...
“ลู่เก้อ! ทำไมมาช้าแบบนี้ล่ะครับ รู้มั้ยว่าผมรอนานแค่ไหนน่ะ!”
“ขอโทษๆ พี่พึ่งเสร็จจากประชุม”เสียงนุ่มให้เหตุผลกับร่างโปร่งที่ตอนนี้กำลังทำหน้ายู่ไม่พอใจ ผมเลยหน้าส่งยิ้มหวานไปให้คนรักที่สูงกว่าหลายเซนแต่เจ้าตัวก็ไม่ทีท่าว่าจะเลิกงอน จนผมต้องเขย่งตัวขึ้นไปหอมแก้มเนียนใสแรงๆ ริมฝีปากบางคลี่ยิ้ม พวงแก้มขาวเนียนขึ้นสีระเรื่อ
“ลู่เก้อ นี่มันที่สาธารณะนะไม่อายคนอื่นเขาหรือไง!”เสียงแหบแห้งว่า
“ก็พี่ไม่รู้จะทำยังไงให้เซฮุนหายโกรธนี่”
“พี่ไม่รู้ก็ถามสิ!”
ปัง!
ร่างโปร่งเดินเข้าไปในรถสีดำคันหรูที่ผมพึ่งขอป๊าถอยออกมาสดๆร้อน ผมยกมือเกาหัวแกรกๆ
เวร กูควรเป็นคนผิดมั้ยเนี่ย
ได้แต่ถามตัวเองในใจพลางถอนหายใจออกแรงๆ เซฮุนเป็นคนเอาแต่ใจ ข้อนี้ผมรู้ดีแต่ไม่นึกว่าจะเป็นคนไม่มีเหตุผลด้วยแบบนี้ ตอนแรกผมก็ไม่ได้ว่าอะไรกับการที่น้องจะเป็นคนแบบนี้ แต่ทว่าพอคบไปนานๆก็เริ่มจะทนไม่ไหวบางครั้งก็สบถถามออกไปว่าทำไมถึงได้เอาแต่ใจและไม่มีเหตุผลแบบนี้ มันก็ดันตอบกลับมาเล่นเอาสะอึกไปหลายวิว่า...
‘ผมเอาแต่ใจเฉพาะกับคนในครอบครัว แต่ถ้าพี่ไม่อยากเป็นคนในครอบครัวเดียวกันกับผมพี่ก็ไม่ต้องมาคบกับผมก็ได้’
ลู่อยากตาย
ผมสาวเท้าตัวเองเข้ามานั่งประจำที่คนขับก่อนจะสตาร์ทรถและเล่นออกไปสู่ถนนใหญ่ เหลือบมองนาฬิกาดิจิตอลก็พบว่าตอนนี้จะ 1 ทุ่มแล้ว ผมมองคนที่นั่งเบาะด้านข้างแวบหนึ่งใบหน้าหล่อแต่สวยยังคงไม่สบอารมณ์เท่าไหร่แต่ก็ยังมีริ้วสีแดงจางๆจากการขวยเขินเมื่อครู่
ผมเดาเองแหละว่าเซฮุนเขิน แต่อันที่จริงอาจจะโมโหผมอยู่ก็เป็นได้...
“เซฮุน เอ่อ ไปกินข้าวกับพี่มั้ย พี่จะพาไปกิน”
“ไม่!”
“แต่พี่อยากไปกินข้าวกับนายนี่..”
“บอกว่าไม่ไง!”ให้ตายเหอะแล้วแบบนี้เมื่อไหร่จะหายโกรธละเนี่ย เดี๋ยวปั๊ดจับนาบในรถหรอก! เฮ้อ พูดเรื่องนาบแล้วก็อยากร้องไห้ คือว่าตั้งแต่คบกันมาผมกับน้องยังไม่เคยจ๊ะๆกันเลย สถานะตอนนี้ยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าใครจะบนใครจะล่าง หรือจะทะแยงกันหรือจะเอายังไง
แฟนไม่ยอมก็ต้องรอลุ้นกันต่อไป
“เซฮุนอา...พี่อยากให้นายหายโกรธแล้วนะ”ผมว่าเสียงค่อย ก็เซฮุนยังไม่ยกโทษให้ผมนี่ครับแล้วผมควรทำยังไงดีล่ะเนี่ย
“ผมไม่ได้โกรธลู่เก้อซะหน่อย”
สาบานขอให้บ้านไฟไหม้
ความคิดเห็น