i'm still loveing you[yuri wondergrils MINAHN] - i'm still loveing you[yuri wondergrils MINAHN] นิยาย i'm still loveing you[yuri wondergrils MINAHN] : Dek-D.com - Writer

    i'm still loveing you[yuri wondergrils MINAHN]

    fic yuri wondergirls MINAHN

    ผู้เข้าชมรวม

    1,374

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    8

    ผู้เข้าชมรวม


    1.37K

    ความคิดเห็น


    8

    คนติดตาม


    3
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  16 พ.ค. 52 / 16:30 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น

    หากมีเวลาเหลือเพียงหนึ่งวัน....จะใช้เวลาที่มีอยู่กับคนรักอย่างไร

    คุณจะใช้เวลาจนวินาทีสุดท้ายเพื่อคนรักของคุณไหม

    ..................

    แนะนำตัวละคร




    AHN SO HEE



    MIN SUN YE

    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

       ฟิคสั้นมาให้อ่านกัน

      MINAHN ในโหมดเศร้าๆกันช้าง

      หวังว่าจะชอบกันนะค่ะ


      หากคุณมีเวลาเหลือเพียง 1 วัน…กับคนรักของคุณ...

      คุณจะทำอย่างไร......................

      “คุณเป็นญาติคนไข้ของโซฮีใช่ไหมครับ”คุณหมอร่างสูงยิ้มให้ด้วยใบหน้าที่เศร้า

      “โซ..ฮี เป็นยังบ้างค่ะ”ร่างสูงเอ่ยด้วยใบหน้าที่กังวล

      “ผมยื้อชีวิตเขาได้เพียงหนึ่งวัน ใช้ให้คุ้มค่านะครับ”มือหนากุมมือร่างสูงไว้และเดินจากไป

      ผ้าม่านสีขาวปลิวน้อยๆเมื่อต้องลม ร่างเล็กนอนไร้เรี่ยวแรงอยู่บนเตียงผู้ป่วย ดวงตาเล็กค่อยเปิดขึ้นมองรอบตัว

      “ซอน..เย”เสียงที่เบาจนแทบจะฟังไม่ออกเรียกคนข้างกายให้สนใจฟัง

      “โซฮี..ตื่นแล้วเหรอ หมอบอกว่าให้ออกจากโรงบาลได้แล้วหละ”รอยยิ้มน้อยๆผุดที่ใบหน้าของร่างสูง

      “จริงเหรอค่ะ งั้นวันนี้ฉันอยากไปที่นึงได้ไหมค่ะ”ใบหน้าที่ซีดเซียวเอ่ยพลางโผกอดคนข้างกาย

      อยากยื้อเวลาให้เนินนานกว่านี้...

      หากมสามารถเอาเงินมากมายมาซื้อเวลาได้....ฉันคงอยากจะได้มัน

      อยากกอดเธอไว้  และอยู่ด้วยกันทุกวินาที

      ทุกลมหายใจ....

      “จ๊ะ..ที่รัก”ใบหน้าคมซบลงที่หลังของคนรัก ริมฝีปากถูกขบกัดแน่นบังคับไม่ให้น้ำตาไหลออกมา

      สายลมที่เคลื่อนไหว ต้นหญ้าสีเขียวปลิวเล่นตามลมเหมือนหยอกล้อ สองสาวนอนแผ่หลาเงยหน้ามองท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ราวกับว่าอยากให้เวลามันหยุดลงแค่ตรงนี้

      “รู้ไหมซอนเย ไม่ว่าเวลานานแค่ไหมฉันก็จะรักเธอตลอดไป”เสียงที่เหนื่อยอ่อนของโซฮีทำให้ใบหน้าของซอนเยดูเศร้าสร้อย

      “เธอจะอยู่กับฉันใช่ไหม”ร่างสูงหลับตาลงเพื่อรับความรู้สึกที่อบอุ่นของอีกคน

      “ใช่ค่ะ หากฉันตายฉันจะเป็นสายลมที่อยู่เคียงข้าวเธอตลอดไป”ร่างเล็กซบใบหน้าลงที่ไหล่คนรัก

      “ไม่เธอจะต้องไม่ไปไหน....”น้ำตาอุ่นไหลอาบลงแก้มของร่างสูงราวกับว่ามันไม่มีทีท่าจะหยุดลง

      “อย่าร้องสิค่ะฉันไม่ชอบเลย จำได้ไหมที่นี่ที่ไหน”โซฮีลุกขึ้นยืนวิ่งกระโดดโลดเล่นไปมา

      “ระวังสิเดี๋ยวก็ล้มหรอก”ร่างสูงวิ่งตามเพื่อประครองคนรักไว้

      “ยังไม่บอกเลยว่าที่นี่ที่ไหน”ใบหน้าที่ซีดเซียวของโซฮียิ้มน้อยๆให้อีกฝ่าย ร่างสูงโอบกอดคนรักไว้

      “ที่นี่...คือที่แรกที่เราเจอกัน”ใบหน้าคมหลับตาลงและนึกย้อนวันเลาที่ผ่านมา

      “นี่ไปตรงนั้นกันเถอะ”โซฮีแกะมือที่โอบรอบเอวเธอไว้และพาอีกคนไปที่ต้นไม่ใกล้ๆ

      ต้นไม่สูงดูร่มรื่นใบไม้ปลิวพัดเหมือนเล่นกับลมที่พัดผ่าน ร่างเล็กอ้าแขนกว้างเงยใบหน้าสวยขึ้นดวงตาหลับตาลงเหมือนเธอเป็นหนึ่งเดียวกับธรรมชาติ

      “มาสัญญากันนะ ถ้าใครคนนึงต้องจากไปอีกคนต้องมีชีวิติอยู่เพื่ออีกคนต่อไปนะ”เสียงหวานเอ่ยให้อีกคนที่ตอนนี้นั่งลงที่ข้างกาย

      “ฉันสัญญา”ซอนเยซ่อนใบหน้าซุกลงที่ฝ่ามือ

      ร่างเล็กล้มตัวลงที่พื้นอย่างไร้เรี่ยวแรง มือสองข้างของร่างสูงช้อนตัวร่างเล็กขึ้นอุ้มไว้ในอ้อมกอด

      “ตื่นสิ....ฮือ....ฮือ...อย่าไปนะ”ซอนเยกอดร่างเล็กไว้หวังว่าอีกคนจะมีการตอบโต้

      “ค่ะ...ฉันแค่เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ”เสียงที่อ่อนแรงพลางลืมตาปรือให้อีกฝ่ายได้ชื่นใจ

      “ขอบคุณที่เธอยังไม่เป็นอะไร”ซอนเยยกอดและจัดท่าให้ร่างเล็กนอนที่ตักให้สบายขึ้น

      มันเป็นเวลาเนินนานที่ทั้งสองอยู่ด้วยกัน ทุกอย่างรายล้อมตัวผ่านไปอย่างอย่างรวดเร็วราวกับนาฬิกาทรายที่ไหลอย่างเชื่องช้าแต่ละลายหายไป

      ท้องฟ้าสีส้มปรากฏต่อสายตาทั้งคู่ มันสวยงามและอบอุ่นราวกับบ่งบอกความรู้สึกที่มีอยู่ของคนทั้งสอง

      “ซอนเยค่ะ ฉันรักคุณค่ะ”ริมฝีปากอวบอิ่มถูกกดลงที่อีกฝ่ายอย่างอ่อนโยนเพื่อมอบความรู้สึกที่มีอยู่ให้แก่อีกฝ่าย

      “ซอนเยก็รักโซฮีนะ”มือเรียวประครองหน้าคนรักไว้เหมือนอยากมองหน้าคนนี้ไม่ให้ห่างไปไหน

      ร่างเล็กหลับตาลงและอ่อนยวบลงที่ตักของอีกฝ่าย ใบหน้าสวยหลับตาพริ้มพร้อมรอยยิ้มที่ค่อยๆจางหาย

      “โซฮี...โซฮี...ตื่นสิ”ร่างสูงเขย่าตัวอีกฝ่ายเพื่อให้อีกคนตอบสนองแต่ร่างนั้นกับไร้เรี่ยวแรงและล้มลง

      “ไม่จริง ฮือ....ฮือ... อย่าไปนะ เธอต้องอยู่กับฉันนะ”ประกายสวยที่สะท้อนจากแววตาคู่สวยน้ำใส่ๆไหลลงอาบแก้มหวังเพียงให้น้ำตาที่ไหลออกมาทำให้อีกฝ่ายลืมตาขึ้น

      โซฮี....เธอคือทุกอย่างของฉัน

      ฉันจะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อเธอ...

      มือเรียวยื่นไปใต้จมูกของร่างเล็กและรับรู้ได้ว่า...ลมหายใจของร่างเล็กได้จางหายไปแล้วราวกับว่าคนตรงหน้าเป็นเพียงตุ๊กตาที่ไร้ชีวิต

      “พระเจ้า....................ขอเวลาให้ฉันได้อยู่กับเธออีกสักครั้งได้ไหม ฮือ...ฮือ....”เสียงร้องที่เจ็บปวดเหมือนแทบขาดใจของร่างสูงก็ไม่อาจทำให้คนตรงหน้าฟื้นขึ้นมาอีกครั้งได้

      ----------------------------ฉันจะเป็นสายลมที่อยู่เคียงข้างเธอตลอดไป----------------------------------------

      เวลาเพียงหนึ่งวันที่เหลืออยู่....

      ทุกลมหายใจที่อยู่ร่วมกัน……

      คุณทำเพื่อใครสักคนหรือยัง...............หากเวลาที่เหลืออยู่ของคุณ คุณได้ใช้เวลาที่มีค่าอยู่กับคนรักจนวินาทีสุดท้ายแล้วหรือยัง

      ----------------------------------------------END------------------------------------------------------

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×