นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
ผู้เข้าชมรวม
180
ผู้เข้าชมเดือนนี้
4
ผู้เข้าชมรวม
180
หมวด : ฟิคนิยาย การ์ตูน เกม
อัปเดตล่าสุด : 3 มี.ค. 63 / 18:27 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
เขียนขึ้นเพื่อกิเลสตัณหาตัวเองล้วนๆ หลังจากดูแล้วอยากให้คู่นี้สมหวังมาก แบบอาจารย์แกใส่คู่นี้มาให้ชิบแต่ก็ถูกลอยไว้กลางทางไม่ถึงฝั่งสักที เลยเขียนคู่นี้ขึ้นมา
ปล. ขอเรียกนางว่าชิยาโอะแทนชินยาโอะนะคะ เขียนชินยาโอะแล้วแปลกๆ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ในวันที่อาาศแปรปรวน มือบาเอื้อมไปรอรับน้ำฝนที่ลมา นัยาสีน้ำาลอ่อน้อมอท้อฟ้าที่มืรึ้ม้วยวามเศร้าสร้อย
มู ิยาโอะ ัมือลับมาทันทีที่ไ้ยินเสียประูห้อเปิออ
"ทำอะไรอยู่นะิยาโอะ"
ิยาโอะส่ายหน้าให้ับเพื่อนสาวนสนิทที่เพิ่เินออมาาห้อน้ำ
"แ่นั่มอเม้านอน่ะทอน"
ทอน พยัหน้ารับพร้อมับเินไปหวีผมที่หน้าระ ิยาโอะเห็นั่นั้นึเินไปหวีผมให้เพื่อนสาวนสนิทเหมือนับที่เยทำมาลอ เส้นผมสีน้ำาลเ้มที่ถููแลมาอย่าีและลิ่นแมพูหอมๆที่เธอแสนุ้นเย
"วันนี้ะออไปาเฟ่หรอทอน"
"อิาแวมไพร์ี้เียเรียไปน่ะ เห็นบ่นๆเรื่อที่ันไม่ทำหน้าที่ผู้ัารร้าน หนอยแหน่ะ! ัน็้อเรียนหนัสือนะ"
ิยาโอะหัวเราะเบาๆ พร้อมับวาหวีไว้บนโ๊ะเรื่อแป้เมื่อทำผมเสร็
"เอาล่ะ เสร็แล้วล่ะ"
"อบใมานะิยาโอะ แล้วเี๋ยวันรีบลับมานะ"
"อย่าลืมเอาร่มไป้วยล่ะ"
เธอะโนไล่หลัไปเมื่อเห็นเพื่อนอเธอรีบวิ่ออาห้อไป ิยาโอะไ้แ่เพียส่ายหน้าเบาๆให้ับวามรีบร้อนอเพื่อนสาวนสนิท
วามเียบเริ่มเ้าปลุมอีรั้ เสียสายฝนยััึ้นไม่าสาย ลิ่นหอมอ่อนๆอพื้นินทำให้เธอรู้สึผ่อนลายึ้นมา
ิยาโอะหันไปมอโทรศัพท์ที่ถูวาไว้บนเียนอน้วยวามหวัว่าะมีนส่้อวามมาหาเธอ แ่เปล่าเลย... หน้าอยัำมืเหมือนเิม ไม่มีแม้แ่้อวามที่ะส่มาาเา ไม่มีเลย
ิยาโอะถอนหายใ้วยวามเหนื่อยล้า เธอล้มลนอนบนเียนุ่ม ลมเย็นๆพัผ่านเ้ามาาหน้า่าทำให้อุหภูมิในห้อเริ่มลล เธอว้าผ้าห่มสีาวมาพันไว้รอบๆายอเธอเพื่อหวัะให้มัน่วยลายหนาว
เธอ้อมอไปนอหน้า่าอีรั้่อนที่วาะ่อยๆปิล วาม่วเริ่มเ้ามาแทนที่วามเหา
3 ปีแล้วสินะริส นายหายไปไหนนะ....
อึอั....
นี่ือวามรู้สึแรที่เธอรู้สึเมื่อเธอเริ่มรู้สึื่นึ้นมา วามรู้สึเหมือนเธอำลัถูอะไรสัอย่ารัไว้
ิยาโอะ่อยๆลืมาึ้นมา หน้า่าที่เยถูเปิทิ้ไว้ถูปิและล็อเป็นอย่าี เธอมวิ้วแถบเป็นปม บวับอาารอึอัาารถูรัแน่นาใรบาน...เี๋ยวนะ! ใรบานั้นหรอ!
"อะ..."
ทันทีที่เธอพลิายไปมูโ่สันอเธอ็ปะทะเ้าับแผอาวำยำอผู้าย ิยาโอะเยหน้าึ้นไปมอนที่ถือวิสาสะเ้ามาในห้อ้วยวามเินอายปนโรธ
เรือนผมสีแที่เธอนั้นแสนิถึ ใบหน้าหล่อเหลาที่ไร้แว่นันแ ริส มนุษย์หมาป่าหนุ่มที่เธอแสนิถึ
ิยาโอะุหน้าลแผอว้าโยมีมืออเธอั้นเอาไว้เพื่อไม่ให้ร่าายอเธอสัมผัสับเามานั
ลิ่นหอมอ่อนๆออไม้ป่าทำให้เธอรู้สึผ่อนลาย....และปลอภัย
"ิถึันนานั้นเลยหรอ"
"อะ ... ะ...ริส!!"
ิยาโอะรีบผลััวออาร่าสูรหน้า้วยวามใ ใบหน้าหวานึ้นสีแอ่อนๆ้วยวามเินอาย
"ิยาโอะ..."
เสียเรียื่อเบาๆราวับเสียระิบ พร้อมับแนหนา่อยๆโอบอร่าบารหน้า้วยวามิถึ ลิ่นายหอมอ่อนๆออาุระที่เาแสนโหยหา ริส้มหน้าลไป้าๆใบหูอหิสาว พร้อมับระิบเบาๆที่้าหู
"ิถึนะ"
ใบหน้าหวานึ้นสีแ้วยวามเินอาย ิยาโอะไ้แ่เพียนั่นิ่ๆให้ร่าสูรหน้าลุล้ำร่าายเธอเรื่อยๆ
ริสุหน้าลบนลำอาวพร้อมับบัมันเบาๆนึ้นรอยสีแ เา้อมอร่อรอยนั้นอย่าพึพอใ มือหนาอเาเริ่มแปะปายไปทั่วร่าายที่แสนนุ่มนิ่ม ... ร่าายที่เาเฝ้าิถึอยู่ลอ
เาันร่าบาให้นอนนาบไปับเียนอน เา่อยๆพรมูบเธอไปเรื่อๆั้แ่หน้าผา นถึออวบอิ่มที่ถูปิั้นไว้โยุเรสสีฟ้าัวสวยที่หิสาวมัอบใส่
"ะ...ริส"
ิยาโอะโอบอร่าสู้วยวามิถึ น้ำาอเธอ่อยๆไหลออมา่อนที่มันะถูเ็้วยลิ้นสาร้อนอร่าสูรหน้า
"อโทษนะที่ไม่ไ้ิ่อหา"
ิยาโอะส่ายหน้าเบาๆ พร้อมับส่ยิ้มหวานให้นรหน้า
"แ่ริสมาหา ัน็ีใแล้วล่ะ"
ริสุหน้าลบนออวบอิ่ม ศีรษะอเาถูลูบเบาๆโยมือบาอหิสาวที่อยู่ใ้ร่าเา เสียหัวใเ้นเร็วและแรราวับมีนีลอ
ิถึริๆ...
"ันน่ะ...."
ริสยับายึ้นมา วาสีแอเาสบเ้าับวาสีน้ำาลอ่อน เา่อยๆ้มหน้าลูบพิษเบาๆที่ริมฝีปาอวบอิ่ม่อนะผละออแล้วล้มัวลนอน้าๆหิสาว
แนหนาระับายบาให้แนบิับร่าายอเาทุสัส่วน มูอเาแะเ้าับมูโ่สันอเธอ
"ลับมาแล้วนะ ... ิยาโอะ"
Shot Fic ัวประอบอเรื่อ้า~~~ ไม่ิบัวเอแ่ิบเพื่อนัวเออ่ะ่ะ แ ถึะออน้อยแ่ออมาที็พาอิันฟินไปามๆัน พ่อหนุ่มหมาป่าหลุมรัสาวน้อยาแนไลที่เพิ่เินทามาลอนอน อุแ ันรัู่นี้~ ันิบู่นี้ รูปภาพู่นี้็แถบไม่มี มีแ่ภาพอู่เอ
ผลงานอื่นๆ ของ แต่งไม่เคยจบ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ แต่งไม่เคยจบ
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น