โลกนี้เปลี่ยนไปเพราะมีเธอ

~ คนเรามีหลายประเภทบนโลกใบนี้ ~

ฉัน เป็นคนอีกประเภทหนึ่งที่ไวต่อความรู้สึก ตรงไปตรงมา
และซื่อตรงต่อหัวใจของตัวเอง
 

    จนกระทั่งวันหนึ่ง ฉันได้เจอรองประธานนักเรียนหนุ่มสุดหล่อขวัญใจของทุกคน *0*
เขาคือคนอีกประเภทหนึ่งที่เท่มาก ชอบลงมือทำมากกว่าพูด ไม่คิดเล็กคิดน้อย

ตอนแรกที่ฉันเห็นเขาคือตอนที่เขากำลังเล่นกีฬาบาตอยู่ เขาดูเท่และโดดเด่นที่สุด
แวบหนึ่งที่ฉันมองเขาเล่นกีฬาอยู่เพลินๆ เขาหันมาสบตาฉัน ตอนนั้นหัวใจเต้นแรงเลย
ที่สำคัญ ฉันยังรู้ว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้ การสบตาครั้งนั้นอาจแค่บังเอิญก็ได้ -////-

ถึงจะมีผู้หญิงเข้าหาเขามากแค่ไหน
แต่เขาก็ไม่เคยสนใจ และปฏิเสธไปอย่างสุภาพบุรุษ
ฉันชอบเขาตรงนั้นแหละ ^__^



"มาลิน ตั้งแต่วันนี้เธอจะมาช่วยฉันได้รึเปล่า?"

"คะ!?"

"ฉันทำอะไรเร็วก็จริงแต่ไม่ค่อยรอบคอบเท่าไหร่ ถ้าได้คนขยันอย่างเธอมาช่วย งานโรงเรียนคงจะเรียบร้อยขึ้น ถือว่าเรามาช่วยกันเพื่อโรงเรียนนะ"

"เอ่อ แต่ฉันไม่ค่อยเก่งค่ะ..."

ทำไงดีคนที่ชอบมาคุยด้วย แต่คุยเรื่องงานนะ ทำไมเราต้องตื่นเต้นด้วยเล่า!

"ไม่เก่งไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันสอนให้ ช่วยหน่อยนะครับ ^ ^"

"เอ่อ...ก็ได้ จะพยายามนะ"

นั่นไงรับปากจนได้ เพราะเขาขอร้องมันเลยอดไม่ได้นี่ -  -;


"ขอบคุณมาลินมากนะ ไว้ว่างๆ เราไปกินข้าวด้วยกันนะ เดี๋ยวฉันเลี้ยงเอง ^_^"

"เอ่อ ค่ะ"

ได้ใกล้ชิดกับเขาก็ดีใจแล้ว แถมยังชวนเราไปกินข้าวอีก ><


"มาลินเรียกฉันว่า โอก็ได้นะ"

"อืม มีอะไรให้ช่วยก็บอกได้เลย โอ..."

"อ่า ขอบใจนะ"

       ต่อไปเวลาของเราคงจะน้อยลง เพราะมาช่วยงานเขา แต่นั่นก็งานของโรงเรียนนี่
ถือว่าได้ทำเพื่อโรงเรียน และได้ใกล้ชิดเขาด้วย จริงๆแล้วเราก็ดีงใจ ^__^


แล้วจู่ๆ ชายคนหนึ่งก็เดินเข้ามาจากทางด้านหลังฉัน...


"อะไรน่ะทำไมนายต้องให้ผู้หญิงคนนี้มาช่วยงานของเราด้วย งานนายทำเองไม่ได้เหรอ"

"ก็บางที ฉันทำงานผิดพลาดบ่อยเลยขอร้องคนที่ ดูเฉยๆกับฉันมาช่วยงาน"

"เฉยๆ เหรอ? ยัยนี่อาจจะแค่ช่วยนายเพราะอยากใกล้ชิดกับนายก็ได้..."

หมอนี่ ประธานนักเรียนจอมโหด! ถึงจะหล่อและรวยมากแต่ปากเสียสุดๆ
ได้เป็นประธานก็เพราะเรียนเก่งเท่านั้นแหละ ชิ! >*<

"ปากเสียจังนะคะประธานนักเรียน... ฉันชอบโอก็จริง แต่ก็ทำเพื่อโรงเรียนด้วย ^*^"

"มาลิน ชอบฉันด้วยเหรอ??"

"เอ่อ...ก็...>/////<"

"โห พูดตรงดีนี่ อาจจะมีประโยชน์ก็ได้ งั้นฉันจะยอมให้เธอมาช่วยงานล่ะกัน"

"เหอะๆ ฉันมาช่วยงานแต่ทำไมเหมือนมาสมัครงานนะ
ความจริงต้องขอบคุณไม่ใช่เหรอที่ฉันสละเวลาตัวเองมาช่วยเนี่ย!"
อุ๊บ! เผลอคิดดังไปหน่อย >_<


"'งั้น ขอบคุณนะ"

โอ ยิ้มโปรยเสน่ห์ให้ฉัน -/////-



ขณะที่นายคิงประธานนักเรียนจอมหยิ่งทำหน้าครุ่นคิด แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา...

"ถ้าทำงานดี ฉันค่อยขอบคุณล่ะกัน"

หมอนี่! >0<


 

ปล. ลองเดานิสัยตัวละครหรือตัวเองดูสิ ^0^