ส่งข้อความผ่านมือถืออย่างมีมารยาท ได้ใจเขา ถูกใจเรา

เนื้อเรื่อง

ส่งข้อความผ่านมือถืออย่างมีมารยาท ได้ใจเขา ถูกใจเรา

แม้จะเป็นเวลานับสิบปีมาแล้วที่ “เพจเจอร์” เคยเป็นอุปกรณ์สื่อสารยอดฮิตติดตลาดคนทุกรุ่นทุกวัย และถึงวันนี้ก็ได้ค่อย ๆ หายตายจากไปตามกระแส แล้วโลกก็หมุนนำพามาซึ่งเทคโนโลยีใหม่ที่ได้กลายมาเป็นปัจจัยที่ห้าของคนไทยไปแล้วตอนนี้

(แม้จะเกิดจากความไม่ตั้งใจ หรืออาจเป็นความ จำเป็นสำหรับชีวิตบางคนก็ตามที) ปัจจัยที่ห้าที่งอกมาคล้ายอวัยวะที่ 33 นั่นก็คือ “โทรศัพท์มือถือ” ซึ่งห้าปีให้หลังมานี้ ตั้งแต่มีการส่งข้อความภาษาไทยผ่านโทรศัพท์ได้ ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า เรามีช่องทางการสื่อสารเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งช่อง อย่างไม่ต้องสงสัย

เป็นการสื่อสารแบบสั้น กระชับ ฉับไว ได้ใจความ ที่ต้องใช้ศิลปะอยู่ไม่น้อยเลยในการกดตัวอักษรลงโทรศัพท์ เพื่อส่งข้อความผ่านเครือข่ายให้บริการ เเล้วเสียสตางค์ ตามอัธยาศัย ส่งถึงมือผู้รับฉับไว จึงเปิดอ่านทันใจ ไม่เสียเวลา แล้วยิ่งเดี๋ยวนี้ยิ่งมีบริการเสริมส่งรูปภาพได้อีกต่างหาก เพราะฉะนั้นระยะทางที่ห่างจึงไม่ใช่ข้ออ้างของความลำบากในการติดต่อกันอีกต่อไปแล้ว

ทว่า สิ่งหนึ่งที่ต้องยอมรับมาด้วยกันกับความสะดวกสบายแสนสั้น ๆ ที่เราๆ นำพาเข้ามาในชีวิต เป็นแพ็กเกจคู่กัน นั่นก็คือ ความสัมพันธ์อันฉาบฉวย ของแถมที่ไม่มีใครต้องการ และแม้เราจะเสียค่าบริการตามจำนวนครั้งไปแล้วตามทฤษฎี “โลกนี้ไม่มีอะไรฟรี” แต่ก็อย่าลืมความจริงที่ว่าทุกอย่างมีสองด้าน ก็ในเมื่อเหรียญยังมีสองหน้า แล้วเทคโนโลยีที่มีประโยชน์จะไม่มีโทษได้อย่างไร

แล้วจะส่งข้อความอย่างไรเล่าให้มีศิลปะและชั้นเชิงกันสักหน่อย เปลี่ยนโทษให้เกิดประโยชน์ ก็ถ้าจะส่งหาเพื่อน พี่น้อง หรือคนรอบข้างอาจไม่ต้องนั่งละเมียด แต่ถ้าในกรณีที่อยากเรียกร้องความสนใจจากเพศตรงข้าม พูดง่าย ๆ แบบไม่ต้องใช้บันไดปีนอ่าน คือ ส่งข้อความจีบเขา/เธอ จะบอกความนัย หรือส่งข้อความจู๋จี๋ วาบ หวิว จะส่งอย่างไร ไม่ให้ดูมักง่าย ไม่ลงทุน และไม่ประเจิดประเจ้อ ของอย่างนี้ต้องมีมารยาททางเทคนิค กันเล็กน้อย

*ใช้ภาษากลางๆ (แต่แอบ) ค่อนไปทางโรแมนติกสักหน่อย

ฟังดูยาก แต่ของ อย่างนี้ต้องใช้เทคนิคเฉพาะตัวเล็กน้อย คือถ้าจะส่งข้อความถึงเขา หรือเธอคนนั้นที่คุณทั้งคู่อาจจะยังไม่รู้จักกันดี ขอให้เป็นประโยคเรียบๆ ดูไม่ค่อยแฝงนัยอะไรอยู่ลึกๆ ยกตัวอย่างเช่น “เป็นอย่างไรคะ สบายดีไหมครับ เป็นไงบ้าง”

ทั้งนี้อาจขึ้นอยู่กับภาษาที่คุณถนัดและชัดเจน อาจเป็นภาษาเด็กแนวสไตล์คุณเอง ภาษา อังกฤษ ก็ว่ากันไปแล้วแต่รสนิยมส่วนตัว เริ่มต้นด้วยประโยคเช่นนี้ก่อนอื่นใด ต่อจากประโยคทักทายธรรมดาแล้ว ค่อยเขียนข้อความตามจุดประสงค์ของคุณ จะชวนไปกินข้าว ดูหนัง ฟังเพลง แอบคิดถึง หรือเซอร์ไพร้ส์อะไรให้เขาหรือเธอก็ว่าตามเป็นประโยคต่อมา

เป็นเหมือนการบิลด์อารมณ์ให้ผู้รับตั้งแต่เริ่มกดอ่านข้อความที่ดูทักทายกันธรรมดา แล้วค่อยๆ เพิ่มความเร้าใจไปตามระดับ

*ในเมื่อหน้าต่างมีหู ประตูมีช่อง….โทรศัพท์มือถือก็อาจมีคนแอบมองได้เหมือนกัน

จะเพิ่งรู้จัก หรืออยากรู้จักเขาหรือเธอคนนั้นมากขึ้น ก็ตามแต่ แต่จะส่งข้อความอะไรให้ระวังมือที่สาม ขาที่สี่ ทั้งหลายแหล่มีส่วนร่วม หากไม่อยากโดนแซวจนอับอาย แซวคุณคนส่งคงไม่เท่าไหร่ แต่ถ้าผู้รับข้อความแล้วไม่พอ ยังต้องรับคำแซวด้วย ผลพลอยได้คือ เขาอาจนึกเคืองคุณโดยไม่รู้ตัว

ยิ่งโดยเฉพาะในกรณีที่คุณจะส่งข้อความเซ็กซี่ ๆ หาคนที่คุณรักแล้วละก็ คุณไม่รู้นี่ว่าอาจจะมีใครก็ได้คอยแอบมองอยู่โดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตามแต่ แต่ของอย่างนี้กันไว้ย่อมดีกว่าแก้ ข้อนี้เป็นมารยาทเล็กๆ ที่เราคนส่ง ใส่ใจไปในข้อความถึงผู้รับ ซึ่งสำคัญไม่น้อยเลย

*อย่านอกเรื่องมากนัก

ตรองดูแล้วกัน ต้องส่งข้อความที่สั้น และให้ได้ใจความภายในไม่กี่ร้อยตัวอักษรที่โทรศัพท์แต่ละเครื่องกำหนด เพราะฉะนั้นอย่าเยิ่นเย้อยืดยาดให้มากความ จะบอกรัก บอกเลิก บอกคิดถึง ให้เข้าประเด็นอย่างกระชับฉับไว อาจส่งรูปภาพแล้วเขียนใต้ภาพสั้น ๆ คืนนี้เจอกัน, อย่าลืมทานยา, ห่มผ้าก่อนนอน และอื่น ๆ ตามอัธยาศัย ดูจะได้ใจและสื่อความหมายอย่างจริงใจมากกว่า

และถ้ามีอะไรที่ลึกซึ้ง กินใจ อยากสื่อความหมายได้ยาวๆ และมีนัยสำคัญ เกรงว่าการส่งข้อความจากโทรศัพท์มือถือดูจะไม่ควรทำเป็นอย่างยิ่ง แต่คุณควรเขียนเป็นจดหมาย, อีเมล หรือเขียนข้อความลงโปสการ์ดสักใบ ที่ยังคงความคลาสสิกและ สื่อให้ผู้รับรู้ได้ว่า คุณตั้งใจสื่ออะไรๆ ถึงเขาจริงๆ ซึ่ง ในยุคการสื่อสารไร้สายเช่นนี้ก็ดูจะหาจดหมายหรือโปสการ์ดแท้ๆ เขียนด้วยลายมือ แลบลิ้น แปะแสตมป์ แล้วตีตรายาหย่อนลงตู้ ร่อนผ่านมือบุรุษไปรษณีย์มานอนแอ้งแม้งรอคนเปิดรับในตู้จดหมายเก่าๆ หน้าบ้านได้ยากเย็น ...คิดถึงอารมณ์แบบนั้นจริงๆ

*เก็บมุกกับกลอนรักไว้...ส่งให้ทีละน้อย แต่นานๆ

และถ้านักส่งข้อความที่ชื่นชอบการส่งประโยคฮาๆ ก็โปรดเก็บไว้ข้อความแบบนั้นไว้ส่งนานๆ ครั้งจะดีกว่า เพื่อเป็นการเผื่อมุกไว้ใช้ระยะยาว เรียกว่าค่อยๆ ปล่อยอย่างมีศิลปะ ไม่ใช่เอะอะส่งข้อความสารพัดมุก แรกๆ ก็อาจขำกลิ้ง หลังๆ ก็อาจมีที่ขำไม่ออก ในทางเดียวกันคือกลอนหวานหยาดเยิ้ม ที่ควรส่งไปนานๆ ครั้ง เช่นเดียวกัน

*หวานทุกวันก็เลี่ยนไวไม่ใช่หรือ

ส่งข้อความบอกความนัย สั้นๆ กระชับ ฉับไว ง่ายๆ ได้ใจความ และถ้าใจของคุณไม่คิดสั้นตาม ความสัมพันธ์ของคุณอาจยืดยาว ผกผันกับข้อความ… ก็เป็นได้

ข้อมูลจาก

หนังสือพิมพ์เดลินิวส์

เครดิต...kapook.com.....นั่นล่ะจ้า~~~

-->