พานภพ

​

 พานภพ

เพราะคำสัญญาในอดีต... ทำให้เธอและเขายังผูกมัดกันมาจนถึงชาติภพนี้

สัญญาที่ว่านั่นคืออะไรกันแน่ แล้วเธอเกี่ยวข้องกับเขายังไง

เธอจะต้องรู้คำตอบให้ได้... เพื่อปลดปล่อยทั้งตัวเธอและเขาให้หลุดพ้นจากพันธนาการ

แห่งอดีตนี้!

​

     ขณะที่กำลังชื่นชมกับบรรยากาศอันรื่นรมย์รอบตัว สายตาของดานิกาก็สะดุดเข้ากับร่างหนึ่งที่นั่งอยู่ใต้ต้นลั่นทมเสียก่อน

     และโลกก็เหมือนจะหยุดหมุนชั่วขณะ

     ….ยังกับตุ๊กตาเลย

     นั่นคือสิ่งแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวเมื่อได้เห็นเขา

     เจ้าของร่างตรงหน้าเป็นเพียงเด็กหนุ่มท่าทางอายุไล่เลี่ยกันกับเธอ แม้จะเห็นเพียงหน้าด้านข้างในระยะไกล เด็กสาวก็สังเกตได้ว่าเขามีใบหน้าค่อนข้างหวานแต่ก็ไม่มากเกินไปจนผู้หญิงต้องหมั่นไส้ เขาไม่แม้แต่จะสังเกตเห็นเธอที่ยืนอยู่ตรงนี้ ดวงตาว่างเปล่าจนน่าใจหายยังคงเหม่อมองไปไกลราวปฎิเสธที่จะรับรู้ทุกสิ่งรอบตัว

     หัวใจของดานิกาเริ่มเต้นรัวเร็วจนหน้าอกเธอเจ็บแปลบ เด็กสาวกุมหน้าอกซ้ายตนอย่างประหลาดใจ

     ไม่ นี่ไม่ใช่อาการรักแรกพบดาษดื่นตามการ์ตูนตาหวานที่เธอเคยอ่านมาแน่ เธอมั่นใจ ดานิกาไม่เชื่อเรื่องพรรค์นั้นพอๆ กับที่น้าลินไม่เชื่อเรื่องเหนือธรรมชาตินั่นแหละ โชคชะตาเอย รักแรกพบเอย มีจริงเสียที่ไหน อีกอย่าง เธอเคยเห็นนายแบบหล่อกว่านี้มานับไม่ถ้วน ไม่มีทางที่เธอจะหวั่นไหวง่ายๆ เพียงเพราะเห็นคนหน้าตาดีแน่นอน

     ที่สำคัญกว่านั้น… นี่ไม่ใช่อาการตกหลุมรักแน่นอน มันไม่ใกล้เคียงเลยสักนิด

     เพราะหากใช่…

     …น้ำตาเธอคงไม่เอ่อล้นขึ้นมาแบบนี้

     ดานิกาไม่เข้าใจตัวเองเลยแม้แต่น้อย เธอไม่เคยพบเด็กหนุ่มคนนี้มาก่อนแท้ๆ แต่ความรู้สึกโหยหาอย่างแรงกล้ากลับเอ่อล้นขึ้นจนท่วมอกอย่างไม่อาจห้ามได้

     ราวกับว่า… เธอรอคอยที่จะได้พบกับเขามานานแสนนาน

     สายลมพัดแรงขึ้นเรื่อยๆ ราวรับรู้ได้ถึงจิตใจอันสับสนของดานิกา ดอกลั่นทมที่ใกล้หลุดจากขั้วเต็มทีถูกลมพัดมากระทบกับดวงตาสีอำพันเข้าอย่างจัง

     “โอ้ย!”

     ดานิกาขยี้ตาไปมาก่อนจะชะงักทุกการกระทำเมื่อได้ยินเสียงทุ้มถามขึ้นเป็นภาษาอังกฤษ

     “...นั่นใครน่ะ”

     เด็กสาวลืมตาขึ้นช้าๆ ทั้งที่ภายในใจยังสับสนกับห้วงอารมณ์เมื่อครู่ ร่างสูงลุกจากใต้ต้นดอกลั่นทมพร้อมชำเลืองมองดานิกาด้วยสายตาที่เธอเดาไม่ออกว่าฉงนหรือรำคาญใจ

     ทันใดนั้นเอง ดอกลั่นทมมากมายก็ร่วงหล่นลงมาสู่พื้นราวกับม่านดอกไม้ระหว่างเธอและเขา

     นัยน์ตาสีอำพันเบิกขึ้นอย่างตื่นตะลึง เมื่อทันทีที่ดอกลั่นทมร่วงหล่นสู่ผืนหญ้าจนหมด เด็กหนุ่มตรงหน้าก็หายไป

     ...และถูกแทนที่ด้วยหญิงสาวคนหนึ่งแทน

     ทั้งร่างระหง…

     มวยผมสูง…

     และ… ดวงตาแสนว่างเปล่าคู่นั้น

     นี่มัน… ผู้หญิงจากในฝันของเธอไม่ใช่หรือไงกัน!?

----------------------------------------------------- 

---

Coming soon...

 

^_^

 

แล้วพบกันค่ะ ​

?THEORA