คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Plan Love [Intro]
โรม! เพล้! ุ๊บ!
เมื่อเปิประูเ้ามาในห้ออเพื่อนัวี ผมถึับหลบอทัพหนัสือแทบไม่ทันเลยทีเียว แถมเมื่อมอสภาพอเพื่อนัวี ผม็พบว่ามันแทบะลายร่าเป็นลิอลิล่า พร้อมระเบิห้อให้เป็นุนไ้ทุเมื่อ -*- ลู่ห่านเวี้ย้าวอทุอย่าระัระายไปทั่วห้อ โยมีีโอเพื่อนอีนอผมยื่นสั่นเป็นเ้าเ้าอยู่รมุมห้อ ผมไม่รอ้ารีบเินเ้าไปถามมัน
“เฮ้ยโ้! ลู่ห่านเป็นไรว่ะ”
“มันอหันะสิ ถามไ้” เมื่อีโอพูบ ลู่ห่าน็หยุเวี้ย้าวอ แล้วหันมาร้อห่มร้อไห้แิ้นับพื้นแทน
“อหัทำให้แเป็นไ้นานี้เลยหรอลู่ห่าน?”
“ฮืออออออออออ เสียายยยยยย”
“็ไม่เห็น้อโวยวายเลยนี่ ปิอหัแ็เอาแ่ินๆนอนๆร้อาราโอเะอยู่เือบอาทิย์แล้วแ็หาย นี่มันไม่น่าใ่อาารอหัแน่ๆ แม่แมีสามีใหม่ใ่ไหม แถึไ้เป็นอย่านี้”
“แบ เลียแ ฮืออออออออออออออออ” พอเยหน้าึ้นมา่าผมเสร็็้มลไปร่ำรว่อ --^
“ให้ายเหอะ นี่แอหัิหรอเนี่ย”
“ฮือออออออออออออออ เสียายยยยยยยย”
“ไหนใรหน้าไหนมันทำแลู่ห่าน บอั้นมาเลยนะ” เอาแล้วไีโอที่ยืนเียบอยู่ัพั็เ้าไป่วยลู่ห่านร่ำรว ่อนะโน้มอัน แล้วร้อไห้แ่ันสอนอยู่บนพื้น เริิๆ -*-
“ฮืออออออออออออออออออออออออ” เสียร่ำรวอทั้สอนยัประสานเสียันอย่าระหึ่มทั่วห้อ
“...”
“ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออ” หูผมอื้อไปหมแล้ว ถ้าปล่อยให้ร่ำรวันนานว่านี้ มีหวัหูผมไ้ลาโลแน่
“หยุ! หยุ! หยุไ้แล้ว!!!”
“ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ”
“ลว่าใรทำแเ็บ้ำยำมะอนานี้หะลู่ห่าน!
“ะ... เา เา ฮืออออออออออ” เออี าินี้็ไม่รู้ันพอีว่ามันเป็นใร --*
“หยุร้อะทีไ้ไหม! เล่ามา...เี๋ยวนี้!!”
“ฮึ.. อาทิย์่อนั้นยัสวีับเาอยู่บนเียนถึเ้า เอ่อ.ไม่สิ เือบเที่ยอ่ะ --? ่ามัน แ่พอมาอาทิย์่อมาั้นไปทัเ้า ะ.. เ้าลับำั้นไม่ไ้ ฮึ ฮืออออออออออ” พูบ็ลับไปร่ำรวับพื้นพร้อมับเอาำปั้นทุบพื้นไปมา ีโอที่นั่ออยู่่อยๆถอนอออแล้วไปนั่อุ๊าบนเียแทน
“แไปนอนับผู้ายมาหรอ!” ให้มันไ้อย่านี้สิเพื่อนั้น --*
“ะ.. ็เาหล่อเินไป ฮืออออออ” เหุผล เริ่สุในสามโล อาเมน -/-
“แนี่มันริๆเลยนะ! ับผู้หิั้นยัไม่ประสาทินเท่าแไปนอนับผู้าย โว้ย!!”
“ะ.. แ่ั้นอบเ้ามาเลยนะ เาือนที่ใ่อ่ะ ฮืออออออออออออ”
“เออ ใ่มาใ่นมันทิ้แแล้วนี่ไ อยาเห็นหน้ามันิๆเลยโว้ย!”
“ฮึ..ละ..หล่อมา ฮือออออออออออ”
“เออ หล่อมา หล่อนแร้อไห้อย่าับวายลอลูละเนี่ย”
“แบ เลียแ ฮึ ฮืออออออออออออ”
“นี่ๆแอาะฝัน เพ้อ หรือิไปเอ็ไ้ ไม่ไ้ไปนอนับมันหรอ”
“ั้นนอน! ั้นนอน! ั้นนอน! เอาีนนฝาเลยว่าั้นนอนนนนนนนนน”
“้าๆ นอน็นอน แล้วทำไมมันถึำแไม่ไ้”
“นั่นแหละ ทำไม ทำไม ทำไมถึำั้นไม่ไ้ แม้แ่ื่อั้นยัำไม่ไ้เลย ทรามมม ฮืออออออออออออออ”
“สสัยมันะโ่มาๆแน่เลยนะถึั้นำื่อไม่ไ้”
“ริ ั้น็ว่าั้น” ีโอที่เียบอยู่นาน ็เริ่มเออออไปับผม้วย
“อย่าไปว่าเานะ!”
“เมื่อี้แเพิ่ไปมันว่าทราม”
“บอว่าอย่าว่าเาไเล่า” เอ๊ะ อีนี่ -*- ไม่ทันไร ลู่ห่าน็ลไปนอนิ้นลิ้ไปลิ้มาบนพื้น
“ไม่รู้ละ ั้นะไปุยับเ้าให้รู้เรื่อ!” อยู่ลู่ห่าน็ลุึ้นแล้วเินริ่ไปที่ระเบียานั้น็....
“เฮ้ย ลู่ห่าน!/เฮ้ย ลู่ห่าน!” ถ้าะอาารหนัริๆ สับสนระหว่าประูับระเบียเนี่ยนะ --* ะายไหมเนี่ยเพื่อนผม อาเมน -/-
--------------------------------------------------
Talk.เป็นยัไันบ้าเอ่ย? ผิพลายัไ็้อออภัยไว้ ที่นี้้วยเน้อ.
ฝาิมผลาน้วยนะ ผลานเรื่อแร้า ^^
ความคิดเห็น