Original Character Stories

ลำดับตอนที่ #11 : [ Very late#Valentine ] Pierrot

 

 

' นี่... ฉันได้ไปรู้จักเด็กผู้ชายขี้แยคนนึงเข้าล่ะ '
คนผมขาวพูดออกมาขณะที่นั่งอยู่ในบ้านกับพี่สาวและพี่ชาย
ซึ่งทั้งคู่ก็เงียบไปไม่ได้พูดอะไรออกมา ราวจะให้เธอพูดต่อให้จบประโยค
' เด็กคนนั้นเสียใจอะไรสักอย่าง แถมเรื่องความรักก็ดูท่าจะไปไม่รอด ... '
เธอยังคงพูดต่อพร้อมทั้งนึกภาพเด็กผู้ชายผมน้ำตาลที่ดูจะอวดเก่งคนนั้น

' ถึงจะอวดเก่งแล้วไล่ฉันว่าอย่ามายุ่งก็เถอะนะ แต่... ฉันก็อดเป็นห่วงไม่ได้เลย '
คนผมขาวยิ้มออกมาเล็กน้อย ถึงจะดูเป็นยิ้มที่ทุกข์ใจก็ตาม
' ... ฉันควรจะทำยังไงดีล่ะ ? '
ดูเหมือนจะจบประโยคด้วยคำถามพร้อมกวาดตาสีแดงไปมองพี่ทั้งสองของตัวเอง

' เห ... ถ้าโอบานะอยากจะช่วยเด็กคนนั้น ก็ช่วยเหลือให้เต็มที่เลยเถอะจ๊ะ ! '
คนผมน้ำตาลพูดออกมายิ้มๆ
' ทั้งที่เด็กออกปากไล่แล้วเนี่ยนะ ? '
อันนี้คนผมดำพูดออกมาด้วยแววตาหยามเหยียด ...

' อันนี้จริงจังนะเฮ้ย ! ฉันน่ะอยากเป็นกำลังให้เด็กคนนั้น !! '
โอบานะพูดกัดฟันก่อนจะมีสีหน้าหมองลงเล็กน้อย
' แต่เขาไม่อยากให้ฉันช่วยเลยสักนิดอ่ะคะพี่โรส '
พูดกับพี่สาวแทน เพราะดูท่าพี่ชายจะไม่ช่วยอะไรนอกจากเหยียดและถากถางให้จี๊ดเล่น
' แล้วโอบานะจะยอมแพ้ไหมล่ะ ? '
คนผมน้ำตาลเจ้าของชื่อโรสถามขึ้นพร้อมมองไปทางพี่ชายตัวเองเป็นการตำหนิเบาๆ
' นั่นสินะ~ ถ้าอยากเป็นกำลังใจให้เด็กคนที่ว่ามานั่นจริงๆล่ะก็ ... '
และคนผมดำก็พูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มกวนๆ ก่อนจะพูดต่อ ...

' ก็แอบตามช่วยเด็กคนนั้นให้เต็มที่เลยสิ ! ถึงแม้ใครๆจะมองว่าเธอคือยัยโรคจิตก็เถอะ
แต่ถ้าทำให้เด็กคนนั้นสมหวังก็พอใจแล้วใช่ไหมล่ะ !? '

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 ... สะกดตามรอยเด็กผู้ชาย ...

นี่คือสิ่งที่น่าอับอายที่สุดในชีวิตความเป็นผู้หญิง ...
โอบานะถอนหายใจออกมาขณะหลบอยู่หลังเสาไฟสีเทาอันมหึมา

' ทำไมฉันต้องยอมเป็นยัยโรคจิตแบบนี้เพราะเป็นห่วงเด็กนี่ด้วยนะ '

ได้แต่คิดพร้อมถอนหายใจก่อนจะเหลือบตามองเป้าหมาย
เด็กชายผมน้ำตาลกำลังนั่งไกวชิงช้าพร้อมพึมพำอะไรคนเดียวทั้งหน้าแดงๆ

' ... คิดอะไรโม่ยๆสินะ ไอ้เด็กนี่ ... '

คนผมขาวหัวเราะออกมาเบาๆเมื่อเห็นสีหน้าเด็กชาย

" โจเอล ! รอนานไหมจ๊ะ !!? "
และเสียงสวรรค์ของเด็กชายผมน้ำตาลก็มาถึง ...
โจเอลหันไปมองเจ้าของเสียงเรียกทักทั้งหน้าตาที่ตื่นเต้นขั้นสุดยอด

" ไม่นานเลย ! รอชาร์น่ะรอนานแค่ไหนก็ได้ !! "
โจเอลตอบทั้งหน้าแดงๆ ส่วนเด็กหญิงผมทองก็แค่พยักหน้ายิ้มๆ
โอบานะมองท่าทีของทั้งคู่พร้อมถอนหายใจ

... ดูเหมือนจะไปได้ดีสินะ ?
และก่อนที่จะคิดอะไรให้โล่งใจไปกว่านั้น ...

" แม่คะ ! ตรงนี้มีพี่ผู้หญิงโรคจิตกำลังส่องเด็กสองคนนั้นค่ะ !! "
ก็มีเด็กผู้หญิงใส่เอี๊ยมสีชมพูบานเย็นดูน่ารักน่าชังเดินเข้ามากล่าวหาว่าเธอเป็นโรคจิตซะก่อน ...
แถมโทนเสียงที่ใช้เรียกแม่ของคุณน้องนั้น ...

... จัดอยู่ในประเภทได้ยินกันทั้งสวนสาธารณะเลยทีเดียว

โอบานะสะดุ้งเฮือกและเมื่อเห็นว่าเป้าหมายกำลังจะหันมองมาที่เธอ
คนผมขาวก็รีบวิ่งออกไปจากสวนสาธารณะทันที

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 รู้ตัวก็มายืนเป็นคนสวยหอบแดด (?) อยู่หน้าร้านขายน้ำซะแล้ว ...
... โจเอลน่าจะไปได้ดีกับชาร์แล้ว ... เธอควรจะสบายใจได้แล้วล่ะนะ !
เลยหันไปสั่งน้ำกับอาแปะที่สวมหมวกฟางทั้งยังหอบอยู่

" ขอโค้กค่ะ/ครับ "

ก่อนจะชะงักเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังข้างๆ
พอหันไปมองก็พบว่าใช่คนที่คิดถึงอยู่จริงๆซะด้วยสิ !!

" นายไม่ได้อยู่กับชาร์เหรอ!!? "
โอบานะถามขึ้นพร้อมหันไปมองเด็กชายผมน้ำตาลอีกครั้งอย่างจริงจัง
" แล้วเห็นฉันอยู่กับชาร์ไหมล่ะ ? "
คนถูกถามตอบกลับมาแบบกวนส้นเท้า...
" พอเห็นเธอวิ่งออกมาจากสวนสาธารณะฉันเลยวิ่งตามออกมาน่ะสิ ! "
โจเอลพูดต่อพร้อมกอดอกอย่างหงุดหงิด

" เห !! เห็นฉันด้วยงั้นเหรอ !? "
คนผมขาวชี้ทางตัวเอง พร้อมหน้าที่ขึ้นสีเป็นที่เรียบร้อย
... ก็เธอเพิ่งถูกเด็กตีตราหน้ามานี่นา ... ว่าเป็น ...
" เห็นแน่นอนล่ะ ... คนโรคจิตที่กำลังส่องเด็ก ...
ก็เธอน่ะเด่นซะอย่างกับมีพลังดึงดูดเลยนี่นา ... ใครเห็นก็ต้องจำได้ทั้งนั้นแหละ "
โจเอลแสยะยิ้มเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจ

" แล้วชาร์ล่ะ !! รีบกลับไปหาชาร์สิ !!! "
" ไม่ต้องแล้วล่ะ ... ไอ้หมอนั่นโทรมาพอดีตอนที่ฉันวิ่งตามเธอมาน่ะ 
สงสัยป่านนี้คงมาหาชาร์แล้วล่ะมั้ง ... "

คนผมขาวที่ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจ
' ไอ้หมอนั่น ' ที่ว่าคงเป็นชาร์ตสินะ ... 
แล้วการที่โจเอลต้องแยกออกมาจากชาร์ก็เป็นเพราะเธอแท้ๆเลย ...

พอคิดได้แบบนั้นตาสีแดงก็เผลอรื้นน้ำตาขึ้นมาซะดื้อๆ

" ฮึก ! ขะ ขอโทษนะ !! "
" เดี๋ยว !! เธอจะร้องไห้ทำไมเนี่ย !!? "
คนผมน้ำตาลสะดุ้งเฮือกเมื่อร่างตรงหน้านั่งกอดเข่าร้องไห้เอาเป็นเอาตายออกมา
" ฉันทำให้นายต้องแยกออกมาจากชาร์นี่ !
ทั้งที่ก่อนหน้านี้นายก็บอกว่าไม่ให้ฉันมายุ่ง แต่ฉันก็ยังแอบตามนายมา ... ฮึก ! "
โจเอลมองโอบานะที่ร้องไห้สะอึกสะอื้นก่อนจะถอนหายใจแล้วยิ้มออกมา
" ... ไม่เป็นไรหรอกยัยบ๊อง ... "
คนตัวเล็กกว่าพูดแล้วหัวเราะออกมาเบาๆ

' ใครเป็นปิเอโร่ของใครกันแน่เนี่ย '

" ... เธอเนี่ยนะ ... "
เด็กชายพึมพำก่อนจะกอดคนผมขาวไว้หลวมๆ
" ... เป็นเด็กขี้แยกว่าฉันซะอีกให้ตายเหอะ ... "

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 " พวกหนู ... น้ำแดงมันจะละลายหมดแล้วนะ " #อาแปะขายน้ำพูดขึ้นมาขณะมองเหตุการณ์

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++


 #อยู่ๆก็ถูกบังคับแต่ง ให้ตายเหอะ ...
เราก็เลทวาเลนไทน์มาร่วม 1 อาทิตย์กับอีก 1 วันเลยทีเดียวเชียว

ขอฝากคู่คุณน้องคนสุดท้องไว้ด้วยก็แล้วกันนะเคริช
 

 >คู่คุณพี่ชายคนโต<

>คู่คุณพี่สาวคนรอง<

 

:)  Shalunla