หวานใจนายแมวเหมียว

  ........    บทนำ

       ........ณ บ้าน คานาชิ

...วันนี้เป็นวันที่ 28 พฤศจิกายน คุณพ่อและคุณแม่ของชั้นท่านได้ประสบอุบัติเหตุจนเสียชีวิต..มันเป็นวันที่ขมขื่น..

แม่บ้าน:คุณหนูคะมาทำอะไรตรงนี้รึคะ(หน้าต่าง)

ฉัน:ป่าวค่ะ..แค่กำรังคิดถึงอุบัติเหตุของคุณพ่อกับคุณแม่ในวันนั้น..

แม่บ้าน:โถ้...คุณหนู//คุนแม่บ้านร้องให้

ฉัน:ไม่ต้องห่วงนะคะตอนนี้ความเจ็บปวดในใจของฉันมันเพราลงบ้างแล้วละค่ะ//ยิ้มฝืนๆ^^

แม่บ้าน:จริงนะคะคุณหนู0.0

ฉัน:ค่ะ^^

...แล้วแล้วตะวันก็ได้ลับขอบฟ้า..หลังจากที่ฉันสนทนากับคุุณแม่บ้านเส็จ ฉันก็ได้เดินไปนั่งในสวนหลังบ้านเพื่อคลายความเหงา...เคยคิดมาตลอดว่าคุณแม่กับคุณพ่อท่านจะสบายดีไหมบนที่แห่งนั้น//มองท้องฟ้าที่มีดวงดาวระยับ คืนนี้พระจันทร์โดนเมฆบดบังจยมองเห็นเป็นครึ่งเซี้ยว

ครึก~ซู่ววว..เสียงลมกะทบกับใบไม้...~~วิ๋งๆๆเอะรึใอ่นั่นจะมาอีกแล้ว!!?ทันที่ที่ได้ยินเสียงนั้นฉันรีบเดินเข้าไปในบ้านและขึ้นห้องของตัวเองพร้อมกับเปิดหน้าต่างบานเล็กๆเพื่อมองลงมายังสวนหลังบ้าน...วิ๋งๆแสงสีเหลืองปริสนาก็ได้โผล่ออกมาจากต้นไม้...ใช้แล้วละมันคือต้นไม้ปลาดที่มักจะส่องแสงทุกๆคืนแต่ไม่รูทำใมเหมือนกันฉันถึงได้ยินคนเดียว...แปลกจังแต่ช่างเถอะสักวันคงมีคนอธิบายได้^^หาว~นอนดีกว่าพรุ่งนี้ค่อยว่ากันต่อ....