(จบแล้ว) [fic naruto] ❀ fulfill our heart... (Tobirama x OC)

ตอนที่ 1 : เติมเต็มหัวใจของเรา ❀ ตอนที่ ๑ จุดเริ่มต้น

     สายลมพัดผ่านปะทะร่างแน่งน้อยของดรุณีงามสง่านางหนึ่ง หญิงสาวใบหน้างามหมดจดปานเทพธิดาจากสวรรค์ ผิวพรรณขาวผ่องดังสายน้ำต้องแสงอาทิตย์ยามเช้า ริมฝีปากสีชาดดังธรรมชาติประทานให้ ร่างกายทุกสัดส่วนเข้ารูปอย่างเหมาะเจาะ ด้วยนัยน์ตาประกายเพชรล่ำค่า เรือนผมสีดำประกายเทา ทั้งหมดทั้งมวลนั้นถูกซ่อนไว้ภายใต้กิโมโนสีทึบและหมวกสานซึ่งมีม่านผ้ากำบังแสงอาทิตย์

     หญิงสาวยังคงเดินไม่หยุดหย่อนท่ามกลางป่าไม้สีเขียวชะอุ่ม ภายในแคว้นแห่งไฟ มิมีสิ่งใดที่หล่อนต้องกลัว ด้วยคำทำนายแห่งใบไม้ มีเพียงไม่กี่สถานที่เท่านั้นที่หล่อนจะต้องไปให้จงได้ เพื่อพานพบกับ 'ความรัก'  มีเพียงความรักเท่านั้นที่จะทำให้หล่อนพ้นจากชีวิตนิรันดร์ต้องสาปของตระกูล

     หาไม่ชีวิตของหล่อนคงจบลงด้วยการกลายเป็นผู้ไร้ความตาย...

     เสียงดาบฟาดฟันกันอยุ่ไม่ไกลจากร่างแน่งน้อย...หญิงสาวหยุดตัวลงด้วยความหวาดหวั่น แม้จะเคยเดินก้าวผ่านสนามรบมาตั้งมากมาย แต่จิตใจที่ยังไร้เดียงสานั้นยังคงหวาดกลัวต่อความรู้สึก 'เจ็บ' หล่อนรู้ดีว่าคมดาบนั้นน่ากลัวเพียงใด เพียงชั่วพริบตาคมดาบนั้นตัดซึ่งทุกสิ่ง แม้แต่ความเมตตาที่มนุษย์พึ่งมี

     ภาพตรงหน้าคือร่างของคนมากมายปะทะกันที่ลานกว้างช่องว่างระหว่างป่า สายลมยังคงพัดผ่านอย่างต่อเนื่อง หล่อนได้กลิ่นคาวเลือดที่โหมกระหน่ำดังไฟที่คุกโชนด้วยแรงลม

     แต่กระนั้นหล่อนหาได้กลัวไม่...

     บิดามารดาของหล่อนสั่งสอนเอาไว้ ด้วยความเป็นนิรันดร์นี้ไม่มีสิ่งใดต้องขลาดกลัว หล่อนกระโจนเข้าไปในสนามรบอย่างรวดเร็ว ด้วยความตั้งใจที่จะข้ามผ่านสนามรบนี้ และจะด้วยจิตใจที่ถูกสั่งสอนมาด้วยความตั้งมั่นในความดี...ไม่มีสิ่งใดต้องกลัว อันสนามรบนี้มิได้ฟาดฟันผู้บริสุทธิ์

     อีกทั้งเมื่อมองดูแล้วสงครามครั้งนี้เริ่มซาลง ผู้คนต่างเริ่มแยกย้าย...หล่อนคงวางใจได้ที่จะวิ่งฝ่าออกไปจากบริเวณนี้

     ฉึก!

     ดาบเหล็กกล้าเสียบแทงทะลุร่างกายของหล่อน กิมโมโนสีทึบนั้นแปดเปื้อนไปด้วยเลือดสีแดงสด และนี้เป็นอีกหนึ่งครั้งที่ร่างกายอมตะนี้ถูกแทง ของเหลวมากมายไหลเปรอะเปื้อนไปทั่วชุด ร่างกายของหล่อนรู้สึกชา ไฉนหล่อนจึงถูกแทงเล่า มิใช่ว่าวิชาก้าวพันลี้ของหล่อนนั้นไร้เทียมทานรึ

     ร่างกายของหล่อนเริ่มโงนเงนด้วยอาการเจ็บที่แผล ร่างน้อยๆของหล่อนเซไปด้านหลัง จนกระทั้งหมวกที่ส่วมไว้เพื่อปิดบังใบหน้าร่วงหล่นและถูกพัดหายไปไกลด้วยสายลมที่รุนแรง ผมของหล่อนสลายเต็มแผ่นหลัง

     "สตรี?" เสียงของชายผู้ที่จ้วงดาบใส่หล่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ 

     "หล่อนใช่อุจิวะหรือไม่?" เสียงของชายที่อยู่ด้านหลังเอ่ยในขณะที่ดวงตาของหล่อนพร่ามัว แต่จากความรู้สึกนี้แผ่นหลังของหล่อนถูกพยุงเขาไว้ด้วยมือแกร่งของชายผู้ที่แทงดาบใส่หล่อน

     ให้ตายสิ...

     การที่หล่อนบาดเจ็บมาก่อนหน้านี้หลายต่อหลายครั้งมันทำให้ร่างกายฟื้นฟูช้า... อีกทั้งร่างกายของหล่อนถูกพิษรุนแรงก่อนที่จะมายังดินแดนของแห่งนี้ เวลานี้หล่อนจึงไม่อาจฟื้นฟูได้อย่างเต็มที่ ครั้งนี้คงไม่พ้นสลบไปอีกเหมือนครั้งก่อนๆ 

     "ไม่ใช่ หล่อนไม่ใช้อุจิวะ" เสียงของชายที่แทงร่างกายของหล่อนเอ่ย

     "เช่นนั้นก็พาหล่อนกลับไปรักษาที่บ้านหลัก บางทีอาจจะเป็นบุตรสาวตระกูลใดตระกูลหนึ่ง" เสียงอีกเสียงหนึ่งเอ่ย เขามองใบหน้างดงามของสตรีนางนี้แล้ว จากผิวพรรณและร่างกายคงจะมิใช่สตรีธรรมดาเป็นแน่

     "ไม่ต้องเจ้าค่ะ...ทิ้งข้าไว้ตรงนี้เถิด ท่านชายทั้งสอง..." หล่อนกล่าวแม้ว่าเปลือกตาจะปิดลง แต่สองมือของหล่อนนั้นดึงดาบแสนคมกริบนั้นออกจากกายเป็นทีเรียบร้อย เมื่อดึงออกหล่อนก็เกือบจะล้มลง แต่จากความรู้สึกแล้วตัวของหล่อนถูกคว้าเอาไว้

     "ข้าจะรับผิดชอบเอง" เสียงของชายผู้แทงดาบใส่เธอกล่าว

     "ปล่อย..." หล่อนกล่าว และเสียงเริ่มขาด เมื่อสติดับลงหล่อนก็มิรู้สึกอะไรอีกต่อไป...

     "รีบพาหล่อนไปเร็ว มิเช่นนั้นหล่อนจะไม่รอด" เสียงของชายบางคนกล่าว

     "อือ!" เสียงของชายผู้แทงหญิงสาวเอ่ยรับ แล้วกระโจนหายไปอย่างรวดเร็ว ในอ้อมแขนทั้งสองนั้นพยุงร่างของหญิงสาวผู้งดงามเอาไว้ โดยที่เจ้าตัวนั้นไม่อาจรับรู้ว่าในอนาคตข้างหน้าของหล่อนจะเปลี่ยนแปลงไปตลอดกาล...

จบตอน