ยุพาพินประดับใจ [ ไม่ Y ]

คุณค่าของสตรีนั้น หากไม่นับรูปโฉม ก็ยังคงพอเหลือ ความดี

หากไม่รวมความดี ก็ยังพอมีกริยา หากกริยาไม่ชดช้อยเฉิดฉาย คุณค่าที่เหลือแห่งนางคือสิ่งใด?

คำถามที่หาคำตอบไม่ได้ข้อนี้นั้น คือไฉนคุณค่าของสตรี จึงมีข้อกำหนดตามบุรุษผู้จับพู่กัน

แล้วหากสตรีมีความสามารถเฉกเช่นบุรุษ หรือนั่นจักแปลว่านางไร้ค่า ชวนหัว?

พักตร์เพริศแพร้วส่องหล้า นงคราญ งามหนึ่ง

ดั่งว่าไร้เทียมทาน ลั่นฟ้า

ความดีคู่สคราญ หาใช่ เพียงรูป

ผาดผ่องมิเพียงหน้า พรั่งพร้อม นวลใจ

บางครั้ง อะไรๆ ก็ไม่แน่นอน อะไรที่ว่าแน่นอน กลับเปลี่ยนแปลง อะไรที่ว่าไม่แน่นอนกลับจีรัง

จะว่านี่เป็นคำกล่าวชวนขมวดคิ้วก็คงไม่ผิดนัก แต่นี่เป็นประโยคที่ตรงกับชีวิตของเธอที่สุดในตอนนี้

อยู่ๆ ก็ถูกส่งเข้ามาในโลกประหลาด โลกที่จากมาเธอคือ นางสาว ฉัตรสุภางค์ แต่กลับกลายเป็น ท่านชาย ต้าชิงเหลียน วัยเจ็ดขวบ

จะปิดความลับว่าไม่ใช่ลูกชายคนเล็กของบ้านอัครเสนาบดีต้าไปได้อีกนานแค่ไหนก็คงไม่มีใครตอบเธอได้

จะอยู่ในร่างนี้ไปอีกกี่ปีก็ตอบไม่ได้ จะรอดไหมถ้าหากถูกจับได้ก็ไม่มีใครรู้

แล้วไหนจะไอ้หมาเจิ้ง(องค์ชายโหยวเสิ่นเหวินเจิ้ง)ที่ไม่รู้จะเกลียดอะไรเธอนักหนา 

หาเรื่องกลั่นแกล้งกันอยู่ได้ไม่เว้นแต่ละวัน !

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 

ถึงใครคนหนึ่งหลายๆ คน

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ให้ความสนใจ และกดคลิกเข้ามาจนเราได้มาเจอกันในหน้านี้นะคะ

ว่ากันว่าการที่คนเราได้เข้ามาพบเจอ แม้เพียงเดินผ่านก็ไม่อาจปฏิเสธได้ว่าความบังเอิญได้นำพาให้เข้ามามีส่วนร่วมในชีวิตของกันและกัน

อย่าว่าแต่แค่เดินสวน งานเขียนเองก็เหมือนจิตวิญญาณ จิตวิญญาณที่ตัวเราได้กรองออกมาผ่านการขีดเขียน

ในขณะที่ท่านในขณะนี้ซึมซับข้อความก็ดี ตัวอักษรก็ดี ผ่านการกวาดสายตาผ่านและอ่านตรอง

อนุทินในส่วนนี้ตัวเราขอใช้มันแทนคำขอบคุณสำหรับโอกาสที่มอบให้

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงสิ่งที่เกิดจากจินตนาการ ตัวเราห่างหายจากการเรียนภาษาไทยมาสิบกว่าปี

ความรู้ช่างน้อยนิดนัก การเขียนเรื่องยาวๆ ประเภทนี้ก็ไม่ได้แตะต้องมาเจ็ดหรือแปดปี

(ไม่รวมการเขียนเอสเซ, งานวิจัย, หรือธีซิสหลายหมื่นคำที่สูบพลังเราไปจนหมด)

เราเป็นเพียงนักหัดเขียน หากมีข้อผิดพลาดประการใด รบกวนช่วยชี้แนะและแนะนำ

อนึ่งว่าเมื่ออ่านดูแล้วหลายท่านที่คุ้นเคยกับนิยายกำลังภายใน, รวมไปถึง นิยายจีนที่ผ่านการแปล

การใช้ภาษาในเรื่องนี้อาจผิดแปลกไปบ้าง ด้วยสำหรับเรานี่คือนิยายที่ผสานหลายสิ่ง เพียงแต่ใช้ชื่อจีน

ทางวัฒนธรรมและสถาปัตยกรรมเอง ตัวเราได้สร้างขึ้นโดยอิงความชอบของตนเป็นหลัก

ขนบธรรมเนียมของไทยหลายอย่างที่สำหรับเรามันสวยงามก็ถูกผสมลงมาเช่นเดียวกัน

ขอบคุณอีกครั้งที่อ่านมาจนถึงตรงนี้

ถ้าพร้อมแล้วก็เดินทางไปด้วยกันนะคะ... อย่าปล่อยมือกลางทางล่ะ :p

ด้วยรัก,

mineuu (31/08/2015)

** กำลังจัดการแก้สรรพนามและรีไรท์บางจุดเพิ่มเติมตามคำแนะนำของหลายๆ ท่านนะคะ

ถ้ามีจุดไหนยังตกหล่นแปลว่าคนเขียนเบลอ(ว่ารักแถบ)ไปแล้ว 

ท้วงติงได้ทันทีเลยค่ะ จะแก้ให้ใช้คำเดียวสม่ำเสมอนะคะ

หากมีอะไรเพิ่มเติมสามารถติชมได้เลยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่า **

ปล. นิยายเรื่องนี้ไม่วายนะคะ ตัวเราเตรียมทางลงไว้เรียบร้อยแล้ว ^__^

จริงๆ ชื่อเรื่องก็แอบสปอยไว้อยู่แล้ว

เพราะยุพาพินแปลว่าสาวงาม (ส่วนยุวาในชื่อตอนแรกเป็นคำเรียกแทนเด็กผช.)

ขออภัยที่ทำให้หลายท่านสับสนนะคะ

ยังไงก็ฝากติดตามด้วยน้า

CR.SHL

CR.SHL