หนุ่มbadboy&สาวสุดhot

เช้าที่แสนจะสดใสกับวันเปิดเรียนวันแรก ทำให้เด็กนักเรียนส่วนใหญ่จะรู้สึกตื่นเต้นกับการมาโรงเรียน และหนึ่งในนักเรียนเป็นพันนั้น ก็มีหญิงสาวที่ถูกจับจ้องเป็นพิเศษ คงเป็นเพราะเธอเป็นสาวฮอตที่สุดในโรงเรียน หน้าตาของเธอเรียว สวย แววตาเซ็กซี่จนสามารถทำให้ผู้ที่พบเห็นเธอต้องหยุดสตั๊น10วิ หญิงสาวเดินมาท่ามกลางผู้คนที่มากมาย แต่ก็ทำให้หลายๆคนมองเห็นเธอได้เพราะออร่าของเธอ เธอเดินมาพร้อมกับเพื่อนกึ่งชายกึ่งหญิงของเธอ ความสวยและความฮอตของเธอทำให้เพื่อนผู้หญิงหลายๆคนอิจฉาและไม่ชอบขี้หน้าเธอ แต่เธอก็ไม่สนใจเพราะมีผู้คนอีกมากมายที่รักในตัวเธอ

:สไปรท์

“มาโรงเรียนวันแรก เรตติ้งแกก็กระฉูดเลยนะยัยสไปรท์ ”ประโยคแรกของเพื่อนรักของฉันที่มีนามว่าไมค์กี้หลังจากที่ปิดเทอมและไม่ได้เจอกันมานานนนนนน><

“555 มันเป็นเรื่องธรรมดาย่ะ”ฉันตอบกลับไปด้วยอาการที่มั่นใจในตัวเองมากกกก

“ย่ะ ยัยคนสวยยยย....แต่น้อยกว่าฉันนะ”ยัยไมค์กี้ก็ไม่ยอมแพ้ฉันซะเลย== “นี่ๆแกเห็นเด็กห้อง.5ที่เพิ่งเข้าเรียนมาใหม่ยัง ฉันเห็นแล้วนะ หล่อมากเท่ด้วย><”

“ยังเลยอ่ะ แต่ก็ช่างเถอะ วันนี้เราไปกินไอติมฉลองวันเปิดเทอมวันแรกกันมั๊ย?”ฉันชวนยัยไมค์กี้ แต่อันที่จริงฉันก็ไม่อยากไปกินไอติมหรอก พอดีวันนี้ฉันจะโดดเรียนพิเศษน่ะ ก็เลยหาเรื่องทำแก้เซง และที่สำคัญฉันจะให้ยัยไมค์กี้เลี้ยงด้วย555

“เออๆก็ได้ๆ แต่ชวนต้าร์ไปด้วยนะ แล้วเดี๋ยวให้ต้าร์ชวนเด็กใหม่ห้องมันมากินไอติมด้วย><!!!”ยัยไมค์กี้กำลังพูดถึงต้าร์เพื่อนของฉันกับยัยไมค์กี้อีกคนหนึ่งที่อยู่ในขั้นสนิทเลยแหล่ะ แต่ว่ามันอยู่ห้อง5 เลยไม่ค่อยได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน

เมื่อเข้าแถวเสร็จฉันและยัยไมค์กี้ก็ไปเรียนกันตามปกติ เปิดเรียนวันแรกมองดูเพื่อนฉันจะค่อนข้างครึกครื้นกันจริง แต่เชื่อเถอะ พอถึงอาทิตย์หน้าก็กลับสู่สภาพขี้เกียจกันเหมือนเดิม พอถึงช่วงเวลาพักเที่ยง วันนี้ฉันต้องไปกินข้าวคนเดียวเพราะยัยไมค์กี้ต้องไปซ่อม0วิชาคณิตศาสตร์ ในระหว่างทางที่ฉันจะเดินไปโรงอาหารก็เหลือบไปเห็นพวกเด็กนักเรียนชายกำลังเล่นบาสกัน ฉันจึงเดินเข้าไปดูเผื่อจะเจอต้าร์ จะได้ชวนไปกินข้าวด้วยกัน แต่ไม่ทันไร ฉันยังไม่ทันหันไปหาตัวต้าร์ข้างหน้าฉันกลับเห็นลูกบาสสีแดงกำลังพุ่งตรงมาที่ฉันอย่างรวดเร็ว

“กรี๊ดดดดดดดดดดดด><!”ฉันหลับตาและกรี๊ดพร้อมที่จะรับความเจ็บที่ดูค่อนข้างจะรุนแรง แต่มันกลับไม่เป็นอย่างที่ฉันคิดเอาไว้ มีใครคนหนึ่งเขาเข้ามาช่วยฉันไว้ มือของเขากำลังปัดลูกบอลออกเพื่อไม่ให้โดนหน้าของฉัน พระเจ้า!!! ผู้ชายที่มาช่วยฉันเขาช่างหล่อและเท่อย่างกะเทพบุตร เขาเป็นคนสูง ไม่ได้ผอมมาก ตัดผมสกินเฮด จมูกเป็นสัน ดวงตามีสเน่ห์ บนใบหน้าของเขามีรอยบาดแผลบางอย่าง แต่ก็ช่างเถอะ เขาสามารถทำให้ฉันแทบละลายต่อหน้าเขาได้เลยทีเดียว

“เป็นอะไรบ้างหรือเปล่า? เจ็บตรงไหนรึเปล่า”เขาถามฉัน คงเป็นเพราะอาการที่ฉันตัวแข็ง แต่เขาคงไม่รู้หรอกที่ฉันเกิดอาการแบบนี้ก็เพราะเขานั่นแหล่ะ ฉันจึงส่ายหน้าออกไปแทนคำพูด

“ถ้าไม่เป็นอะไรมาก งั้นเราไปก่อนนะ ทีหลังเดินดีๆหน่อยนะ ในสนามกีฬามันน่ากลัว^^”เขาส่งยิ้มให้ฉัน ฉันได้แต่ยืนตัวแข็งทื่อเพราะทำอะไรไม่ถูก ฉันไม่ค่อยได้รู้สึกแบบนี้กะใคร  ฉันมัวแต่เขินจนทำอะไรไม่ถูกเลยลืมขอบคุณเขาเลย บ้าจริงๆเลยเรา พอจะหันไปหาตัวเขาก็ไม่พบอะไร เจอครั้งหน้าต้องสานสัมพันธ์ต่อซะและ ผู้ชายหล่อขั้นเทพขนาดนี้ไม่มีหลุดมือยัยสไปรท์คนนี้ไปได้หรอก >__0