ห้องเก็บของ (อย่าเข้ามา)

ลำดับตอนที่ #15 : SON OF LIGHT : ชาร์ล็อต ออวิลล์

ใบสมัคร

“กล้าหาญและมีเมตตา

ฉันคิดว่าเผ่าพันธุ์ปีศาจต้องมีคนแบบนั้นอยู่เหมือนกัน”

 

บทที่เลือก : นางเอก / อื่นๆ

ชื่อ : ชาร์ลินเดีย เอลล่า ออวิลล์ (Charlyndia Ella Orville)

ชื่อเล่น : ชาร์ล็อต (Charlotte)

เพศ : หญิง

อายุ : 20

เผ่าพันธุ์ : ลูกครึ่งมนุษย์

ประวัติพอสังเขป : หญิงสาวกำพร้าที่เติบโตมาด้วยความโดดเดี่ยว แม่ของเธอจากไปตั้งแต่เธออายุได้เพียง5ขวบ ส่วนพ่อไม่เคยมีใครเห็นหน้า นับว่ายังเป็นโชคดีของชาร์ล็อตที่ได้รับการอุปการะเลี้ยงดูจากครอบครัวหนึ่งซึ่งเป็นแพทย์ประจำหมู่บ้าน ชาร์ล็อตจึงกลายเป็นทายาทเพียงคนเดียวที่ได้รับการถ่ายทอดวิชาการรักษามาจากพ่อแม่บุญธรรมของเธอ จนกระทั่งเมื่ออายุได้18ปี เวลาแห่งความสุขของเธอราวกับถูกพรากจากไปเมื่อพ่อแม่บุญธรรมถูกฆ่าตายอย่างปริศนา ทั้งบ้านมีเพียงเธอคนเดียวที่รอด ชาร์ล็อตตกเป็นจำเลยของหมู่บ้านว่าฆ่าผู้มีพระคุณของตัวเอง หญิงสาวถูกเนรเทศไปอยู่ท้ายหมู่บ้านและใช้ชีวิตราวกับคนไม่มีตัวตนนับแต่นั้น ยกเว้นเสียแต่ว่าหากมีใครคนใดคนหนึ่งในหมู่บ้านเจ็บป่วยขึ้นมา นั่นแหละเธอถึงจะเป็นที่ต้องการ

อาชีพ : แพทย์

ลักษณะทางกายภาพพอสังเขป : เป็นผู้หญิงที่มองภายนอกดูเรียบร้อย ไม่มีพิษมีภัยอะไร ใบหน้ารูปไข่สวยหวานรับกับจมูกโด่งพอดี นัยน์ตาสีอะเมทิสต์ ผมสีบลอนด์ยาวถึงกลางหลัง ผิวขาวอมชมพู รูปร่างบอบบางชวนให้ผู้คนอยากปกป้อง

ลักษณะนิสัย :

มีความอ่อนโยนต่อผู้อื่น ดูเผินๆเหมือนเปราะบาง ไม่สู้คน เป็นคนที่ไม่ค่อยพูด มีเรื่องอะไรก็จะเก็บเอาไว้ แต่ในใจก็มีคือมีความเข้มแข็งอยู่นะ เป็นคนที่คิดเป็น คิดเยอะและคิดซับซ้อนมาก แต่จะแสดงออกมาเฉพาะบางเวลา อย่างตอนที่บอกให้คนทั้งหมู่บ้านรู้ว่าไม่ได้ฆ่าพ่อแม่ คือเป็นตอนที่ชาร์ล็อตใช้ความเข้มแข็งในการลุกขึ้นมาสู้เพื่อปกป้องสิทธิ์ของตัวเอง เพราะก่อนหน้านั้นคือใครพูดอะไร เธอจะไม่ค้าน ไม่เถียง ยอมได้ก็คือยอม แต่ถ้าอะไรที่มันผิดหรือทำให้เธอเดือดร้อนมากๆก็คือจะไม่ยอมเหมือนกัน  

อีกอย่างคือเป็นคนที่มีช่องว่างในใจเยอะมาก จะรู้สึกว่าตัวเองไม่มีคุณค่า รู้สึกว่าโลกนี้ทำไมไม่ยุติธรรมกับตัวเองเลย สาเหตุที่ทำให้รู้สึกแบบนั้นเพราะตัวชาร์ล็อตเอง สูญเสียแม่ตั้งแต่เด็ก พ่อก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร เมื่อมีครอบครัวใหม่ก็มีความสุขได้แค่แปปเดียว แล้วก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนฆ่าพ่อแม่ของตัวเอง มันก็เลยรู้สึกว่ามีอะไรที่โถมกระหน่ำเข้ามาหาตลอด ในใจคือจะคิดว่า ทำไมฉันไม่มีชีวิตเหมือนเด็กธรรมดาบ้าง มันเป็นความรู้สึกแบบ ‘ฉันอีกแล้วเหรอ’ ‘ทำไมต้องเป็นฉันที่โดนตลอดเลย’

ตัวชาร์ล็อตเองก็เป็นคนธรรมดาปกติที่มีรัก โลภ โกรธ หลง ถามว่าเธอโกรธมั้ยที่ถูกปรักปรำแบบไม่เป็นธรรม ก็โกรธนั่นแหละ แต่ถามว่าทำไมถึงยังยอมให้ความช่วยเหลือเวลาที่มีคนมาหา เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้เธอรู้ว่าเธอยังมีคุณค่าต่อใครๆอยู่ นอกจากนี้ส่วนหนึ่งเป็นเพราะถูกปลูกฝังจากพ่อแม่บุญธรรมมาตลอดว่า ‘จงกล้าหาญและมีเมตตา’ ชาร์ล็อตไม่ใช่คนที่คิดบวกเว่อร์แบบ โลกนี้สีชมพู เธอจะคิดแบบโลกจริงที่มีทั้งด้านดีและร้าย

เธอคิดแค่ว่าถ้าวันนี้เธอทำดี สักวันหนึ่งผลดีๆมันก็จะตามมา ส่วนอะไรที่ไม่ดีก็จะถามตัวเองว่า ทำอะไรกับมันได้บ้าง ถ้าทำอะไรไม่ได้เลยปล่อยไปจะดีกว่ามั้ย? ชาร์ล็อตแค่คิดว่าในเมื่อโชคชะตากำหนดมาให้เธอเป็นแบบนี้ มีชีวิตแบบนี้ เธอก็จะใช้ชีวิตของตัวเองให้มันดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าไม่มีทางให้เดิน เธอเนี่ยแหละที่จะสร้างทางเดินของตัวเอง

ชอบ :  มองดูพระอาทิตย์ขึ้น อ่านหนังสือ

เกลียด : การต้องมารับผิดชอบในสิ่งที่ไม่ได้ทำ

แพ้ : อาหารทะเล

กลัว : ความมืด ที่แคบ เสียงฟ้าร้อง

เพิ่มเติม : 

คุยกับไรต์เตอร์สักนิดหน่อย

สวัสดีครับ เลวิน ครับ ทางนั้นละ

: สวัสดีจ้า เรามายด์น้า

ทำไมถึงมาสมัครละครับ

: เนื้อเรื่องแปลกดีค่ะ พล็อตดูมีอะไรน่าเล่นดีเลยอยากติดตามว่าเรื่องจะเป็นยังไง

ถ้าติดแล้วช่วยอยู่เป็นกำลังใจให้กันหน่อยนะครับ

: ได้เบยยยยยยย

ขอบคุณที่มาสมัครนะครับ

ค่า ^^