Mr. Saep Me Hotdไอ้หนุ่มแสบกลืนกินหัวใจเพื่อนสุดฮอต - นิยาย Mr. Saep Me Hotdไอ้หนุ่มแสบกลืนกินหัวใจเพื่อนสุดฮอต : Dek-D.com - Writer
×

    Mr. Saep Me Hotdไอ้หนุ่มแสบกลืนกินหัวใจเพื่อนสุดฮอต

    ?หนุ่มธรรมดาแอบกินเพื่อนสุดฮอตจอบตัวเอง :อยากจะพาทุกคนไปฟินกับเรื่องไปนี้????

    ผู้เข้าชมรวม

    86

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    0

    ผู้เข้าชมรวม


    86

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  11 ต.ค. 65 / 22:04 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    "เสียงกริ่ง"

           

         มีชายคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามาในหอประชุมใหญ่ที่มีคนอยู่เต็มจำนวนมากมาย และด้วยมีหนุ่มๆสาวๆก็ส่งเสียงกันอย่างสุดเสียงและอย่างสนุกสนาน


          "พี่ธามคะ" ไม่ทราบว่าพี่เรียนอยู่ปีอะไรแล้วคะ 


      "ปี 4 ครับ  "ผมก็ตอบไปแค่คำเดียวไปก็พอแหละครับ"


      

       "ไอ้หมอเนี่ยนะหรอที่มึงบอกว่าฮอตที่สุดของมหาลัยเรา  

      

    "ก็หล่อจริงนิหว่า"        แต่ก็คงไม่เท่ากูวะ มึงลองดูได้เลยว่ามันจะฮอตสักแค่ไหนกันเชียว

     

      "มึงหมายถึงอะไรของมึงวะ"

     

    ผมก็ว่าอยู่นะครับ ผมก็อยู่ที่มหาลัยนี้ตั้งนานแล้วนะครับ แต่ทำไมผมไม่เป็นเด็กฮอตแบบนี้บ้างวะ อ้อผมลืมอะไรไป สวัสดีครับ ผมชื่อไทครับ ก็ยังว่านะครับผมก็เป็นเด็กธรรมดาๆ อยู่ปี4เอง เห้อ!!



      ไอ่นี่ก็แค่เพื่อนร่วมชั้นที่ผมกับมันไม่ค่อยได้คุยกันเท่าไหร่เข้าบอกว่า อยู่คนระดับ ผมก็งงอยู่นะครับว่าทำไมผมกับมันถึงอยู่คนระดับ แล้วมันคนระดับยังไง ผมก็อยู่ขั้นเดียวกับมันการเรียนผมก็ได้ต่อจากมันตลอดทุกครั้งนะครับ แล้วคนระดับยังไง เออ งงนะ 


          "มึงต้องทำให้เหมือนมันให้ได้ก่อนมึงถึงจะได้อยู่เท่ามัน"


         "งั้นหรอ"




        "หลีกหน่อยครับ ผมจะเดิน" (ธามผลักพวกไทเพื่อที่จะเดิน)



     "เอ้าไอ้นี่ คิดว่ามึงจะอยู่สูงแล้วมึงจะทำอะไรก็ได้หรือไงวะ" (ไทพูด้สร็จก็จะเดินตามแต่พวกเพื่อนห้ามไว้)


      "แล้วมึงห้ามกูทำไมเนี่ย" 

      

      "มึงไม่รู้หรอวะว่าถ้าใครมีปัญหากับมัน ตะโดนอะไรอ่ะ โดนหนักด้วยนะเว้ย" 


                ไทก็ถอนหายใจแบบไม่พอใจออกมา 






                 "หึ เจอสักทีนะไอ้ธาม!!!  กูไม่กลัวมึงหรอก"


          "ไอ้ธาม"   



        "ครับ ว่าไง " 

     

               "กูจะบอกว่า อยู่ห้องเดียวกันมาสักพักแล้วนะ มึงยังไม่เห็นกูเป็นเพื่อนอีกหรอวะ" 


           "ไม่อ่ะ"  มึงกับกูจะเป็นเพื่อนกันได้ไง   กูยังไม่รู้เลยว่ามึงเป็นคนยังไง  และอีกอย่างกูก็เป็นคนฮอตที่สุดจองมหาลับด้วย แล้วกูจะมาเป็นเพื่อนมึงได้ไง คิดดู" 


          "ไอ้ธาม  มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอ  




         "ยังมีอีกเรื่อง " 


          "อะไรอีกละครับ" 


           "เรื่องเมื่อเช้าอ่ะ  กูอยากถามมึง"


          "ถามอะไรครับ " 


          "ทางก็มีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมมึงไม่เดิน แล้วมาเดินทางตรงที่กูยื่นคุยกันอยู่เพื่อ" 



        "ทางเยอะตรงไหนวะ มึงก็ดูดิ มึงยืนขว้างประตูแบบเนี่ย แล้วประตูก็มีทางนี้กูก็เดินมาทางนี้กูถูกแล้วป่าววะ"


      หรอวะ




        ทำไงหรอล่ะครับ  ผมก็หน้าแตกไปเลยดิครับ ตอนนี้ผมรู้ล่ะว่าทำไม ผมกับมันถึงอยู่คนระดับกันอ่ะ ก็เพราะว่ามันเก่งกว่าผมไงล่ะ 





           ผมต้องทำไงหรอครับ ผมถึงจะอยู่เท่ามัน 

    ก็แค่เด็กฮอต จะทำอะไรผมได้ 



           "มึงเป็นไรเนี่ย  คิดไรอยู่วะ "

        


            "ป่าว"

     


          "กูรู้นะเว้ย ว่ามึงคิดอะไรอยู่อ่ะ "



          "แล้วมึคิดว่า กูคิดอะไรวะ"



          "ไม่บอก "



          ติ่ง 

    เสียงไลน์เด้งมาหา ธาม 



    เชี่ยอะไรครับ ผมจะต้องคู่มันจริงๆหรอเนี่ย ผมคิดว่าผมกับมันอย่ในระดับล่ะน่ะ แต่ทำไงได้ ดูทรงแล้วมันน่ะจะโง่ 





          "เอ้อไท  กูมีคู่ทำงานหรืยังอ่ะ "


         "ทำไมมึงจะมาคู่กับกูหรอ"


          "เออ ก็เค้าครูกันหมดแล้ว 


          "ก็เหลือแค่กูกับมึงอะ"


          "เอาดิ"

         



     คอยดูนะ  ตอนนี้ได้งานคู่กับมันล่ะ คอยดูว่าผมจะทำอะไรกับมัน 






    เสียงกริ๊ดมาแต่ไกล 







    โอ้ย  แสบหูมาก จะกริ๊ดอะไรนักหนาโอ้ย 






          "พี่ธามคะ" ขอถ่ายรูปกับพี่ธามหน่อยได้มั้ยคะ " 


        

     "ได้ครับได้ "


      แชะๆ 




           "งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ "    






    โหอะไรมันจะขนานนั้นวะ มีการถ่ายรูปด้วย คงจะดังไปทั่วประเทศแล้วมั่งวะ 




    "เอ่อ  มึง"


    "อะไร " 


    "มึงมาทำงานที่ห้องกูก็ได้นะ กูไม่ติด "


    "มึงเนี่ยจะให้กูไปทำที่ห้องมึงอ่ะ  มึงบ้าป่าว"


    "บ้าที่ไหน  ก็กูกับมึงก็เป็นเพื่อนกันแล้วมั้ยใช่หรอ"

    "ก็มึงบอกเองว่ามึงอยากให้กูเป็นเพื่อนมึงมั่ง  กูก็ทำให้แล้วไง"


    "ไอ้ธาม"


    "เอาหน่ามาทำงานที่ห้องดูเนี่ยและ กูไม่อยากไปทำข้างนอกอ่ะมันร้อน" 


    "เออก็ได้    จะให้ไปวันไหนก็บอกมา "


    "พรุ่งนี้  8โมง"


    "ห๊ะ เร็วไปป่าววะ"


    "ไม่เร็วหรอก  เพราะกูต้องทำให้เสร็จเท่านั้นแหละ ถ้ามึงจะอยู่กับกูมึงก็ต้องมา แล้วมึงก็จะได้เกรดดี"


    "เกรดดีเลยหรอซะ"


    "อื้ม"


    "เออตกลง"






    ในเมื่อเราได้คู่กับมัน ได้เกรดดีซะด้วย โครตดีเลยวะกู  มันก็คนดีนิหว่า เด็กเรียกอีกซะด้วย 



    ผมยอมทุกอย่าง เพื่อเกรดครับ  ไม่ต้องสนผมหรอกครับผมก็เป็นแบบนี้แหละครับ 5555






    พวกคุณคิดว่าผมไง่มั้ยครับ   ถ้าผมโง่จะมีใครว่าผมไม่ครับ ผมว่าผมก็เก่งนะครับแต่ทำไม   มีแต่คนบอกว่าผมไม่เก่งเลยล่ะครับ หรือยังไงครับ   หรือว่าผมหลงตัวเองเยอะเกินไปนะ !



    วันรุ่งขึ้น 





    "ว่าไงล่ะครับ"


    "มาสายนะ"


    08:59น. 



    "ป่านนี้ล่ะยังไม่มาอีก   เดียวเถอะ "





    09:30น.

    เสียงนาฬิกาดัง 




    " กี่โมงแล้ววะ  เชี่ย! 9โมง"


    "กูตายแน่"




    09:30น.



    เสียงกริ่งหน้าบ้าน 


    "อ่าวไท "


    "มึงกูขอโทษทีวะกูลืมว่ามีนัดกับมึงอ่ะ "


    "ไม่เป็นไรหรอกมึง  เข้ามาดิ"




     //ถอนหายใจ 



    โอ้ย ผมเกือบตายลืมได้ไงวะ  หลับจนเพลินเลยกู  ทำไงนะหรอครับ หึ  รีบบึ้นรถมาเลยดิครับ   วันนี้ผมจะมาทำให้ดู ที่ผมสันนิษฐานไว้ ว่าผมจะทำอะไรกับมัน เด็กฮอตแล้วไง  มันจะทำอะไรกับผมได้ 



    ผ่านไป 1 ชั่วโมง 



    "มึง กูว่างานเราเสร็จแล้วอ่ะ"


    "มึง กูว่ามันอยากไปสำหรับกูเลยอ่ะ"


    "ก็มึงโง่ไง"


    "มึงว่ากูโง่หรอ"


    "เออ ทำไมวะ "


    "ไอ้ธาม  กูอุตส่าห์มาช่วยมึงอ่ะ "


    "มึงกูทำให้ได้เท่าไรกูดิ"


    "กูก็ไม่เรียกมึงว่าโง่ล่ะ"


    โอ้มายก๊อด ผมจะทำไงอะครับ ให้ได้เท่ามัน โอ้ยผมต้องตายแน่ๆ  ไอ้ธามมันร้ายจังวะ ผมไม่คิดว่ามันจะเป็นคนแบบนี้เลยอ่ะ  เพื่อนที่ดูแล้วผมไม่ไหวอ่ะ ผมขอตายก่อนนะ 






     

    # Mr. Saep Me Hotdไอ้หนุ่มแสบกลืนกินหัวใจเพื่อนสุดฮอต  











































         


      

        

     






          


     




         

         

              





             


    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น