The Hatred รอยแค้นตามสนอง

part1(ป.ล. อันนี้ตอนแรกๆน้า หวานๆ แต่ตอนต่อมาก้คอยดูนะ)

“พิมพ์ แพรวา ริน เรามาเดินเล่นที่สวนสาธารณะกันไหม”มัธนาชวนเพื่อนๆกลุ่มของเธอ

“ดีนะมัธพวกเราไม่มีอะไรทำพอดีเลย” แพรนิสาตอบมัธนาด้วยรอยยิ้ม

“งั้นเราไปกันเถอะ!!!”พิมพ์ชนกตัดบทแล้วเดินขึ้นรถ...

สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง

“มัธ พิมพ์ แพรวา เรามาถ่ายรูปตรงนี้กันเถอะ” รินลนีชี้ไปที่สวนดอกไม้ใกล้ๆ

“สวยจังเลยริน มาเถอะพวกเรา มาถ่ายกัน”แพรนิสารีบวิ่งไปถ่ายรูป

“เดี๋ยวพิมพ์ไปซื้อไอศครีมที่หน้าถนนมาให้นะทุกคน”พิมพ์ชนกพูดจบก็เดินข้ามถนนเพื่อซื้อไอศกรีมที่อยู่อีกฟากของถนนที่พิมพ์ชนกยืน พิมพ์ชนกรีบเดินข้ามถนนแต่เมื่อถึงกลางถนน

ปี๊ด  ปี๊ด

เสียงแตรดังขึ้นพิมพ์ชนกรีบมองไปหาต้นเสียงก็พบว่ารถกระบะคันสีขาวพุ่งมาหาเธอ!!!

“ระวังครับ!!!”เสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นแล้วดึงแขนของเธอ ตอนนี้พิมพ์ชนกอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชายคนนั้น

“เอ่อ..”พิมพ์ชนกรู้สึกทำอะไรไม่ถูก ได้แต่อึ้ง

“ไม่เป็นไรนะครับ”เสียงชายหนุ่มดังขึ้น

“เอ่อ ขอบคุณค่ะ”พิมพ์ชนกรีบเรียกสติกลับมาคืน ตอนนี้พิมพ์ชนกอยู่ในอาการเขินขวยทำอะไรไม่ถูก

“ครับ สวัสดีครับ ผมชื่อรัฐครับ”รัฐธนาแนะนำตัว

“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อพิมพ์ค่ะ”พิมพ์ชนกก็แนะนำตัวกลับ

“คุณจะไปไหนหรอครับ” รัฐธนาถามด้วยความสงสัย

“ไปซื้อไอศครีมทางฝั่งโน้นค่ะ” พิมพ์ชนกชี้ไปที่ร้านขายไอศกรีม

“ดีเลยครับ ผมก็จะไปซื้อไอศครีมฝั่งโน้นอยู่พอดี” รัฐธนาบอกแล้วจูงมือพิมพ์ชนกข้างถนน

“เอารสช็อกโกแล็ต4แท่งค่ะ” พิมพ์ชนกบอกคนขายไอศกรีม

“ราคา105บาทครับ”คนขายไอศกรีมบอกราคา พิมพ์ชนกรีบล้วงเอาเงินในกระเป๋า ตอนนี้มีเงินอยู่แค่80บาท

“ลดให้25บาทไม่ได้หรอคะ” พิมพ์ชนกร้องขอคนขายไอศกรีม

“ไม่ได้ครับ”คนขายยังยืนยันคำเดิม

“งั้นผมจ่ายแทนนะครับ”รัฐธนาเสนอ

“โอเคค่ะ” รัฐธนาหยิบเงินมาจ่ายแทนพิมพ์ชนก พิมพ์ชนกรู้สึกขอบคุณรัฐธนาในใจ

“เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่เพื่อนคุณอยู่นะครับ” รัฐธนาเอ่ยขึ้นมา

“ค่ะ” พิมพ์ชนกตอบ รัฐธนาจึงจูงมือพิมพ์ชนกไปหาเพื่อน ในใจของพิมพ์ชนกรู้สึกว่าเขาคงจะเป็นเจ้าชายของเราแน่ ดีล่ะเราจะเอาไปอวดเพื่อนๆ พิมพ์ชนกได้แต่คิดในใจและหวังให้เป็นเช่นนั้น แต่ทว่ากลับไม่เป็นอย่างที่คิด

เมื่อถึงสวนดอกไม้ที่กลุ่มเพื่อนๆอยู่

“มากินไอศครีมกันพวกแก” พิมพ์ชนกชวนเพื่อนๆ

“อ้าว รัฐ มาได้ไงหรอ” รินลนีถามรัฐนาด้วยความคุ้นเคย

“ก็มากับพิมพ์น่ะ” รัฐธนาก็ตอบรินลนีด้วยความคุ้นเคย

“ทั้งสองคุณรู้จักกันด้วยหรอ” พิมพ์ชนกถามอย่างมึนงง

“ไม่ใช่แค่รู้จัก แต่เป็นคู่มั่นกันด้วยล่ะ”รินลนีอธิบาย

“หา  คู่มั่น” ทุกคนร้องออกมาพร้อมกัน

“ใช่” รินลนีพูดจบก็เดินไปควงแขนรัฐธนา ในใจของพิมพ์ชนกรู้สึกเจ็บมากที่สุด ไปแอบชอบคู่มั่นของเพื่อนแล้วแย่จัง

“ไม่เห็นบอกกันเลยนะริน” มัธนากล่าวด้วยความยินดี

“แหม่ ฉันจะไปกล้าบอกพวกเธอได้ไงล่ะ เห็นยุ่งซะขนาดนั้น” รินลนียิ้มแล้วอธิบาย

“เอ่อ... เรามากินไอศครีมก่อนกันนะ เดี๋ยวละลาย” พิมพ์ชนกตัดบท ความจริงเธอไม่ได้กลัวไอศกรีมละลายหรอก แต่เธอกลัวว่าใจของเธอจะปวดร้าวไปกว่านี้