ขับขานรัก ลำนำไร้ใจ 天長地久 (ebook)

ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ

CR.SQW

ขับขานรัก ลำนำไร้ใจ

บทนำ 

     นภามืดดั่งหมึกย้อม หมู่ดาราจึงเด่นชัด ทั้งที่ลอยเคว้งบนฟ้า และประดับรอบตำหนักลู่เสียน อันเป็นที่ประทับขององค์มหาเทพบรรพกาล 

     ‘จิ่นกวางไท่จวิน’ 

     โอรสองค์สุดท้ายของมหาเทพผู้สร้าง ไท่จวิน 1 ใน 2 ที่ยังปกปักค้ำจุนสามภพ

     กาลเก่าล่วงเลยมานานแล้ว หลังมหาเทพบิดรทรงละทิ้งกายทิพย์สลายดวงจิต สามภพหกภูมิอยู่ในความดูแลของโอรสมังกรทั้งห้า เหล่าเทพบรรพกาลพี่น้องต่างหมุนเวียนเปลี่ยนที่พํานักเพื่อรักษาสมดุลและดูแลกฎสวรรค์ สอดส่องความเป็นไปของสามภพ กาลเวลาหมุนผ่านเชื่องช้านับไปมาได้หมื่นปี แต่มหาเทพจิ่นกวางยังคงปักหลักอยู่บนดวงจันทร์ ณ ตำหนักลู่เสียน หลังคาจรดพื้นหินสร้างจากหยกหิมะล้ำค่า แดนมนุษย์นับให้ทองคำล้ำค่าที่สุด เทียบกับหยกหิมะแล้ว เอาทองคำจากโลกทั้ง 38 ใบมากองยังมิอาจเทียบกับหยกหิมะขนาดเท่าไข่ไก่ หยกล้ำค่าหายากอยู่ใต้พื้นดินของดาวเคราะห์ที่ห่างไกลในแดนเหนือกาล ทั้งสามภพมีเพียงมหาเทพจิ่นกวางที่กล้าผ่าดาวออกเป็นสองส่วน แบก หยกหิมะกลับมาสร้างตําหนัก ใช่เพียงกำแพงที่ล้ำค่า รอบ ๆ ตำหนักยังคงประดับด้วยมุกราตรีเม็ดโตและดวงดาราน้อยใหญ่

     ในสามภพนี้ ใครเล่าจะร่ำรวยเกินมหาเทพจิ่นกวางได้ 

     ตำหนักโอ่อ่า แต่กลับเงียบสงัด มีเงาร่างงดงามสูงส่งดั่งหยกขาว ห่มกายด้วยภูษาทอจากเส้นไหมสีน้ำนม ประทับนอนบนเตียงเมฆาละอองฟูฟ่อง นับนิ้วดูแล้ว ดินแดนเหนือกาลที่ห่างไกลเหลือเทพบรรพกาลเพียง 2 องค์สุดท้าย หลังจากองค์ชายสามของเผ่ามังกรละกายทิพย์สลายดวงจิตตามเทพบิดรเมื่อสิบหมื่นปีก่อน สามภพนี้อยู่ในมือมหาเทพจิ่นกวางและมหาเทพหนิงหลงผู้เป็นพี่ชาย

     แม้จะเป็นพี่น้องจากบิดรเดียวกัน แต่มหาเทพทั้งสองกลับแตกต่างราวขาวกับดำ หนิงหลงไท่จวินถือเป็นเลิศในทุกด้าน เยือกเย็นที่สุด ยุติธรรมที่สุด งดงามที่สุด มหาเทพมังกรวารีทำหน้าที่ได้อย่างสมบูรณ์พร้อม ผิดกับจิ่นกวางไท่จวิน มหาเทพผู้นี้ออกจะเกียจคร้านอยู่บ้าง เจ้าเล่ห์เพทุบายอยู่บ้าง ทั้งยังไม่น่าไว้วางใจเป็นที่สุด ถึงกระนั้น เขาก็ได้จุติบนขุมพลังมหาศาลเหลือคณานับ ถือกำเนิดเป็นมหาเทพมังกรทอง ผู้เป็นบิดาแห่งศาสตราวุธทั้งปวง ด้วยเหตุนี้ ต่อให้อุปนิสัยของเขาจะมิน่าคบหาเป็นสหาย แต่อิทธิฤทธิ์มากมายก็มิอาจยกไว้เป็นศัตรูเช่นกัน 

     แต่อุปนิสัยจริงของมหาเทพจิ่นกวาง นอกจากผู้เป็นพี่น้อง คนนอกล้วนไม่รับรู้ หลังเหตุการณ์โลหิตทมิฬท่วมแดนอสูร มหาเทพจิ่นกวางนับเป็นเทพเคารพที่เทพเซียนต่างยกเป็นแบบอย่างในความเก่งกาจและเยือกเย็น

     สามภพนั้น มิเคยรู้สิ่งใดในแดนเหนือกาลเลย ต่อให้มหาเทพจิ่นกวางอู้งาน ปลีกตัวจากเรื่องวุ่นวายหลบมาพักผ่อนสักหมื่นปี คนเหล่านั้นก็ยังร้องลำนำสรรเสริญว่ามหาเทพเร้นกายคอยคุ้มครองสามภพอยู่ห่าง ๆ 

     หลายปีแล้วที่มหาเทพเข้าสู่นิทรา ไอปราณหนาแน่นที่เคยสงบเงียบ เริ่มก่อตัวเห็นเป็นหมอกขาว ยามแพขนตาหนาขยับถี่เป็นสัญญาณแห่งการหวนคืน 

     จิ่นกวางไท่จวินออกจากสมาธิแล้ว!

ตำแหน่ง

         แดนสวรรค์

เทพบิดร : มหาเทพผู้สร้างสามภพ

ไท่จวิน : มหาเทพบรรพกาล เป็นบุตรแห่งเทพบิดร

ตี้จวิน : เทพปฐมเคารพ เป็นเทพอาวุโสรองจากเทพบรรพกาล ตามลำดับขั้นแล้ว เทียนจวินถือว่าเป็นจักรพรรดิ ตำแหน่งสูงกว่าเทพปฐมเคารพ แต่ด้วยอาวุโสกว่า เทียนจวินจึงนอบน้อมและให้ความเคารพอยู่มาก 

เทียนจวิน : ประมุขสวรรค์ หรือ ที่รู้จักกันในนามของเง็กเซียนฮ่องเต้

เทพชั้นไท่เสิ่น หรือ ไท่เสิ่นหนวี่ : เป็นเทพ หรือเทพธิดาชั้นสูง มี สามระดับ 

เทพชั้นเกาเสิ่น หรือ เกาเสิ่นหนวี่ : เป็นเทพ หรือเทพธิดาชั้นต้น มีสิบระดับ สูงกว่าเซียนทั่วไป

เซียน :  คือผู้บำเพ็ญตบะไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือสัตว์ที่หลุดพ้นจุติเป็นเซียนบนสวรรค์และโลกมนุษย์ ถือเป็นขั้นเริ่มต้น หากเป็นสายเลือดเทพจะถือกำเนิดเป็นทารกเซียน แต่หากบำเพ็ญเพียรจากมนุษย์ จะเป็นเซียนดิน สามารถผ่านการทดสอบจากสวรรค์ เลื่อนขั้นสูงขึ้นเป็นเกาเสิ่นได้

ตี้เซียน หรือเซียนดิน: หมายถึงมนุษย์ที่บรรลุความเป็นอมตะ ไม่รู้ร้อนหนาว ไม่กินดื่มโภชนะ อาศัยในแดนมนุษย์ สั่งสมบุญเพื่อเลื่อนขั้นสู่สวรรค์ แม้เป็นเซียนเหมือนกัน แต่ลำดับขั้นจะต่ำกว่าเซียนที่เกิดในครรภ์สวรรค์ คือเกิดมาก็เป็นทารกเซียนเลยมิต้องสะสมบุญบำเพ็ญแต่แรก

     ป่าศักดิ์สิทธิ์

เฟิ่งตี้ : ราชาหงส์

มหาเทวี : ชายาของราชาหงส์

แดนมนุษย์

หวางตี้ : เจ้าครองแคว้น

หวางโฮ่ว : ชายาเอกของเจ้าครองแคว้น

ไท่โฮ่ว : มารดาของเจ้าครองแคว้น

     แดนอสูร

ต้าหวาง : ราชาอสูร

ไท่จื่อ : องค์รัชทายาท

ไท่จื่อเฟย : ชายาเอกขององค์รัชทายาท

ไท่ซือ : อาจารย์ขององค์รัชทายาท

สถานที่

สามภพ หกภูมิ แบ่งเป็น สามภูมิดีและสามภูมิร้าย

สามภูมิดี : ได้แก่ สวรรค์ ป่าศักดิ์สิทธิ์ และโลกมนุษย์ อยู่ในความดูแลของหนิงหลงไท่จวิน

สามภูมิร้าย : ได้แก่ นรก โลกวิญญาณ และ แดนอสูร อยู่ในความดูแลของจิ่นกวางไท่จวิน

แดนเหนือกาล ดินแดนสุดเขตสามภพ อยู่นอกฝั่งฟ้า ไร้ห้วงเวลา เป็นที่พำนักของเหล่ามหาเทพบรรพกาล มีตำหนักเทพสุริยะ และตำหนักพระจันทร์รวมอยู่ด้วย

ตัวละคร

มหาเทพผู้สร้าง มหาเทพต้นกำเนิดของทุกสิ่ง มีร่างกายเป็นมังกรห้าธาตุ เป็นใหญ่ในทั้งปวง ให้กำเนิดบุตร 5 พระองค์  จาก ธาตุทั้งห้า  องค์ชายใหญ่มังกรดิน องค์ชายรองมังกรวายุ องค์ชายสามมังกรเพลิง องค์ชายสี่มังกรวารี และองค์ชายห้ามังกรทอง คือ เผ่ามังกรสวรรค์ซึ่งเทพผู้สร้างและองค์ชายทั้งสามได้ละทิ้งกายทิพสลายดวงจิต สถิตทั่วแดน ค่ำจุนสามภพ 

มหาเทพหนิงหลง องค์ชายสี่ มีร่างจริงเป็นมังกรวารี ปกครองสามภูมิดี

มหาเทพจิ่นกวาง องค์ชายห้า มีร่างจริงเป็นมังกรทอง ปกครองสามภูมิร้าย ปัจจุบันพำนักที่ตำหนักลู่เสียน ณ ดวงจันทร์

เทพสุริยะหยางผิง อดีตขุนพลสวรรค์ ถือเป็นหนึ่งในเทพปฐมเคารพ พระอาทิตย์ดวงที่สิบที่รอดพ้นจากการสังหารของโฮ่วอี้ อาศัยอยู่บนตำหนักสุริยะ อยู่กึ่งกลางระหว่างแดนสวรรค์และแดนเหนือกาล

หนิงเฟิ่ง หงส์ไฟ ชาติกำเนิดไม่ชัดเจน รู้เพียงเกิดจากการประสานดวงจิตนิวรณ์ 5 ของมหาเทพจิ่นกวางในเตากำยานประสานดวงจิต 

เทพธิดาฉางเอ๋อ เทพธิดาดวงจันทร์ ตามความเชื่อของจีนมีหลายตำนาน ในเรื่องนี้นางเป็นเซียนที่ประทับบนดวงจันทร์เป็นฟู่เหรินของเทพโฮวอี้

เทพกระต่ายหยก มหาเทพจิ่นกวางสร้างขึ้นเพื่อดูแลเทพธิดาฉางเอ๋อ ตามความเชื่อของจีน เทพกระต่ายหยกเป็นผู้ติดตามเทพธิดาฉางเอ๋อ ทำหน้าที่ปรุงยาอายุวัฒนะ ครั้งที่เกิดโรคระบาดบนโลกมนุษย์ เทพกระต่ายได้แปลงกายเป็นหญิงสาว ลงมารักษาโรค ทำให้ชาวบ้านเกิดความซาบซึ้ง เกิดเป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์ เพราะเทพกระต่ายแปลงเป็นหญิงสาว ทำให้คำว่าเทพกระต่ายเป็นคำเรียกชายที่มีจิตใจเป็นหญิง 

อวี้หวงต้าเทียนจวิน หรือ อวี้หวงต้าตี้ แปลว่า จักรพรรดิหยก เป็นที่รู้จักกันในนามเง็กเซียนฮ่องเต้ เป็นตำแหน่งจักรพรรดิสวรรค์ เรียกลำลองว่าเทียนจวิน คนทั่วไป เรียกว่า เทียนกง หรือ ปู่สวรรค์ ให้เหมือนเป็นญาติสนิท 

ซีหวางหมู่ เทียนโฮ่วของเทียนจวิน เจ้าแม่ผู้เป็นใหญ่รองจากจักรพรรดิ เจ้าของสวนท้อสวรรค์ 

เจ็ดนางฟ้า ธิดาของซีหวางหมู่และเทียนจวิน อดีตผู้ดูแลสวนท้อ นางฟ้าทั้งเจ็ดฝ่าฝืนกฎสวรรค์ ช่วยให้นางฟ้าเจ็ดนางเล็ก รักกับมนุษย์ เป็นตำนาน สาวทอผ้ากับหนุ่มเลี้ยงวัว เกิดประเพณีเทศกาลเดือนเจ็ด 

นางฟ้าเจ็ด น้องเล็กในเจ็ดนางฟ้า นามว่า จื่อหนี่ เชี่ยวชาญการทอผ้า ขณะที่ชายคนรัก หนิวหลางและบุตร สวมหนังวัวคลุมกายเหาะขึ้นสรรค์ ตามหาคนรัก เทียนโฮ่วพบเข้าบรรดาลโทสะใช้ปิ่นปักผมกรีดท้องฟ้าเป็นแม่น้ำกว้าง หรือก็คือทางช้างเผือก แยกทั้งคู่จากกันชั่วนิรันดร์ มีเพียงวันที่ 7 เดือน 7 ของทุกปีที่นกกระเรียนเซียนมาเรียงตัวเป็นสะพานข้ามแม่น้ำด้วยเห็นใจในความรักของทั้งคู่ เชื่อว่า ฝนที่ตกในเทศกาลเดือนเจ็ด คือน้ำตาของหนิวหลางและจื่อหนี่ร่ำไห้กับความรันทดของชีวิตตน
 

เทพเอ้อหลาง ในพงสาวดารห้องสิน เทพเอ้อหลางมีนามเดิมว่า หยางเจี้ยน เป็นบุตรคนที่สองของเทพธิดาเหยาจี่ น้องสาวของเทียนจวินที่แต่งงานกับมนุษย์ เอ้อหลาง แปลว่า คุณชายที่สอง หรือคุณชายรอง เป็นคำที่สหายใช้เรียก ดำรงตำแหน่งจอมทัพ เป็นผู้คุมกฎสวรรค์ มีตาที่สามบนหน้าผาก สามารถมองเห็นร่างจริงของทุกคน อาวุธประจำกายคือ ทวนสามง่าม(มังกรเงิน) และมีเห่าฟ้า หรือราชาสุนัขดำเป็นลูกน้อง

องค์หญิงซู่จิ่น หลานสาวของเทียนจวิน และเป็นญาติกับหยางเจี่ยน ผู้ดูแลสวนท้อต่อจากเหล่าเจ็ดนางฟ้าที่ต้องทัณฑ์สวรรค์ มีตำแหน่งเซียน เนื่องจากยังไม่ผ่านการทดสอบเลื่อนขั้นจากสวรรค์

豐雪天 

เฟิงเสวี่ยเทียน