ขับขานรัก ลำนำไร้ใจ 天長地久 (ebook)

***ประกาศ บ่าวได้ทำการติดเหรียญเป็นรายตอน 

สำหรับคนที่ซื้อแพคไปก็ยังสามารถอ่านได้ตามเดิมขอรับ***

สวัสดีขอรับผู้อ่านทุกท่าน 

วันนี้บ่าวมีข่าวดีมาแจ้งกับทุกคน

ในที่สุด ขับขานรัก ลำนำไร้ใจ ก็มี ebook กับเขาแล้ววว

เรื่องนี้บ่าวรีไรท์ไปหลายรอบ ทำเพื่อให้รายละเอียดของนิยายครบถ้วนไม่ตกหล่น

เมื่อเวลาอันสมควรมาถึงบ่าวก็ขออนุญาตเปิดแผงขายหนังสือ

ขับขานรัก ลำนำไร้ใจ เล่ม 1 Minchinwon www.mebmarket.com ข้าหนิงเฟิ่ง คือหงส์เพลิงตนหนึ่ง เป็นถึงศิษย์ปิดสำนักของหนิงหลงไท่จวิน ผู้ที่เทียนจวินยังต้องเกรงใจ แต่ก็มิอาจห้ามให้เขาเลิกแกล้งนาง แน่นอนผู้ที่ขวัญ... Get it now

ขับขานรัก ลำนำไร้ใจ เล่ม 2 (จบ) Minchinwon www.mebmarket.com ท้องฟ้ามืดลงอีกครั้งแล้ว ถึงยามเก็บม่านสุริยะลง ให้หมู่ดาวมีโอกาสฉายแสงเปล่งประกายอวดกันบนผืนฟ้าสีคราม หมดไปแล้วอีกหนึ่งวันที่แสนเจ็บปวด ค่ำคืนเปล่า... Get it now

บ่าวขอขอบพระคุณทุกท่านที่ให้การติดตามและคอมเม้นให้กำลังใจบ่าวมาตลอด

ถ้าไม่มีทุกท่าน หนิงเฟิ่งและไท่จวินคงมิอาจสมหวังกันได้ 555

บ่าวขอฝาก ebook ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกคนด้วยขอรับ

ฝากแชร์และคอมเม้นให้กำลังใจนักเขียนตาดำๆด้วยขอรับ

ฝากติด hashtag #ลำนำไร้ใจ ในทวิตเตอร์ ด้วยนะขอรับ

........................................................................................................

天長地久 (เทียน ฉาง ตี้ จิ่ว)  ขับขานรัก ลำนำไร้ใจ    

ตราบนิรันดร์ เคียงคู่ สลักจิต

แว่วเสียง ขับขาน ลำนำไร้ใจ

หนึ่งหงส์ หนึ่งมังกร มิอาจบรรจบ

โบยบินคู่ เคียงข้าง สิ้นท้องนภามลาย

                   บุรุษผู้นั้นเกล้าผมทรงสูงรัดด้วยเส้นไหมทอง ปักปิ่นหยกเขียวเรียบง่ายเพียงเท่านั้น สวมเสื้อคลุมสีขาวดูธรรมดา แต่ทว่ากลับเสริมกลิ่นอายสูงส่งราวเทพผู้หลุดพ้น รอบตัวปรากฏไอทิพย์ลอยวนอ้อยอิ่ง ใบหน้านั้นเล่ารูปงามเป็นอันดับหนึ่ง หลายหมื่นหลายแสนปี เทพบรรพกาลสองพี่น้องอาศัยโดดเดี่ยวอยู่นอกฝั่งฟ้าลำพัง

เหล่าเทพบรรพกาลนั้นคือองค์มหาเทพผู้สูงศักดิ์ บารมีของเขามากล้ำ นามระบือไกลทั่วทั้งสามภพ เสมือนลำนำกวีเล่าขาน เวียนวนสรรเสริญยกยอ ทว่าเนิ่นนานนับหมื่นปี ไม่มีผู้ใดพบองค์มหาเทพนอกแดนเขตฟ้า มังกรหลับใหล ละทิ้งทางโลกอีกนิวรณ์ทั้งห้าอีกครั้ง 

      

             ณ แดนเหนือกาลที่ห่างไกล มีเพียงเทพบรรพกาล 2องค์สุดท้ายพำนัก เที่ยงธรรม มั่นคง เยือกเย็น ปราศจากอารมณ์ นิวรณ์ 5  แต่เมื่อนางถือกำเนิดขึ้น หงส์ไฟที่เกิดจากปราณเทพ จอมตะกละดูดซับพลังฟ้า รวมทั้งธาตุทั้ง 5 กลายเป็นเฟิ่งหวงสง่างาม กฏสวรรค์ล้วนถูกนางแหวกหาช่องว่างฝ่าฝืนทั้งสิ้น

             ท้องฟ้ามืดลงอีกครั้งแล้ว ถึงยามเก็บม่านสุริยะลง ให้หมู่ดาวมีโอกาสฉายแสงเปล่งประกายอวดกันบนผืนฟ้าสีคราม หมดไปแล้วอีกหนึ่งวันที่แสนว่างเปล่า  ค่ำคืนเปล่าเปลี่ยวของนางกลับมาอีกครั้ง ทั้งที่ท้องฟ้ามีแสงดาวส่องสกาวสุกใส หากแต่ไร้คนนั่งชมดาวข้างกาย ก็ไร้ค่า

ลมเหนือพัดมา พาหยาดน้ำตาให้ค่อยๆริ้นอาบแก้ม

บ้าจริง ลมแรง ทำให้นางเคืองตา

นิ้วเรียว ปาดหยาดน้ำที่ไหลรดแก้มออกลวกๆ แต่เพียงไม่นานก็เกิดเสียงสะอื้นเล็กมาจากร่างบาง นางทำได้เพียงคิดถึง ปล่อยให้ความรักปลิวลอยไปตามสายลม ไปให้ถึงหัวใจมหาเทพที่ด้านชา ไม่ต้องหวนคืนกลับมาอีก

นางตั้งสัตย์กับตนเอง นี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะหลั่งน้ำตา หมดวสัตฤดูแล้ว ช่วงเวลาที่แสนทรมานจบลงได้แล้ว ยามหิมะแรกของปีปรากฏ ถือเป็นการสิ้นสุดเวลาแห่งความอาลัย

ไม่เจอกันเลยนะดีแล้ว

ไม่คิดถึงเลยเป็นดีที่สุด เป็นวิธีเดียวที่ทำให้นางลืมความรักนี้ลงได้

นิวรณ์ 5 คือ  กามฉันทะ (ความยินดี พอใจ เพลิดเพลินในกามคุณอารมณ์) พยาบาท (ความโกรธ ไม่พอใจ ขัดเคืองใจ)  ถีนมิทธะ( ความหดหู่ ท้อถอย ความง่วงเหงาหาวนอน) อุทธัจจกุกกุจจะ (ความฟุ้งซ่านของจิต) และ วิจิกิจฉา (ความลังเลไม่แน่ใจ)

เครดิตภาพ: Ibuki Satsuki ,zjtang