.....บทสรุป.....ฤดูกาล.....ความรัก…..

เนื้อเรื่อง

     ฤดูกาลแห่งการเริ่มต้นของผู้หญิงที่ชื่อ ณัฐณิชาที่ต้องเข้าไปอยู่ในรั้วมหาวิทยาลัยที่มีชื่อแห่งหนึ่ง ท่ามกลางผู้คนที่ไม่รู้จัก และมีการแข่งขันตลอดเวลา และนี่คือจุดเริ่มต้นของความรักที่เข้ามาผู้หญิงคนนี้…

     ท่ามกลางผู้คนมากมาย ที่เข้ามาเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ นั้นต่างเป็นลูกระดับคุณหนูไฮโซกันทั้งนั้น ลูกไฮโซ ลูกไฮโซ ......และก็ลูกไฮโซ.....

กริ๊ง  กริ๊งงงงงงง เสียงนาฬิกา ทำให้ธารนรีตื่นขึ้น ด้วยความสะลึมสะลือ จนกระทั่งมีเสียงผู้ทรงอานุภาพ เรียก จะตื่นได้หรือยังเราต้องตื่นไปเรียนนะ เดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอก สายมากแล้วนะ ทันใดนั้นสาวน้อยก็กุลีกุจอลงจากเตียง วิ่งเข้าห้องน้ำ และแต่งตัวไม่ทัน 10 นาที และลงมายังห้องรับประทานอาหาร พร้อมหยิบขนมปัง1แผ่นคาบเข้าปาก และวิ่งออกประตูบ้านไป และเป็นอย่างนี้ทุกวันที่ต้องวิ่งตามรถเมล์ทุกทุกเช้า(แฮะ แฮะ รอด้วย) แต่วันนี้พิเศษตรงที่ว่าเป็นวันแรกที่เข้ามาเรียนในระดับมหาวิทยาลัย

     ธารนรีก้าวลงจากรถเมล์ และอุทานกับตัวเองว่า นี่เราฝันไปหรือเปล่าเนี่ย ว่าเราได้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดในประเทศ ไม่อยากจะเชื่อตัวเองเลย โฮะ โฮ๋ คนเยอะจริงๆๆเลย มองไปทางไหนเห็นแต่คนน่ารักทางนั้นเลย แต่ดูฉันสิอย่างกะเด็กกะโปโล ไม่มั้ง (อิอิถึงอย่างไรก็ยังโออยู่) อุ๋ยนั่นดารานักแสดงที่มีชื่อ ตัวจริงสวยมากเลย น่ารักจัง มีแต่คนน่าตาดีดีที่นี่ อิอิ แปลว่าถึงเรากะโปโลแต่ก็ต้องน่ารักเหมือนกันล่ะหน่า (หน่าไม่เป็นไรหรอก ไม่มีใครชมชมตัวเองก็ได้) ทำไมที่นี่ถึงได้กว้างขนาดนี้นะ แล้วเราจะเจอหอประชุมมั้ยเนี่ย เดินมาตั้งนานแล้วนะ หิวอีกต่างหาก น่าจะหยิบติดมาอีกสักแผ่นก็ยังดี ไม่น่าเลย ฮือ ท้องร้องจัง ทำไงดี จะเป็นลมอยู่แล้ว แล้วหอประชุมอยู่ที่ไหนเนี่ย ไม่ไหวแล้วหาที่ซื้อของกินดีก่า ไม่งั้นฉันจังต้องเป็นลมแน่ และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ลูกกลมๆๆเข้ามาโดนธารนรี จนล้มลง โอ้ย ใครเอาอะไรมาโดนหัวฉัน เจ็บจังเลย และก็มีเสียงผู้ชายและผู้หญิงร้องเอะอะกันยกใหญ่ และก็มีใครไม่รู้เข้ามาประคองให้หัวของฉันไว้ที่ตัก ฉันบอกได้เลยว่าตอนนี้รอบกายฉันไม่ว่าตึก ผู้คนที่เดินผ่านแถวนี้ เหมือนวิ่งรอบฉันอยู่ แล้วฉันได้ยินเสียงผู้ชายพูดว่าเป็นอะไรหรือเปล่ายายบ็องค์ เอาหัวมารับลูกบาส และแล้วความรู้สึกของฉันก็วูบลง เฮ้ย ตื่นก่อนสิ เราขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ ฉันจะทำอย่างไรกับยายนี่ดี ทำไมหน้าตาเธอคุ้นๆจัง วันนี้เป็นวันอะไรของฉันหว่า ที่ดันต้องมาเจอยายนี่  ตัวหนักเป็นบ้า เห็นตัวเล็กๆอย่างนี้ เอายายนี่ไปไว้ที่ห้องพยาบาลก่อนดีกว่า ไม่งั้นคนแถวนี้ต้องหาว่าฉันไม่รับผิดชอบ  เวรกรรมของฉันแท้ๆๆที่มาเจอยายนี่ ไม่เหมือนหมอดูคนนั้นพูดสักนิดว่า ฉันจะพบผู้หญิงที่น่ารัก และจะทำให้ชีวิตของฉันมีความสุข พบเจอแต่เรื่องราวที่ดีๆช่วงชีวิตที่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ห้วงของเวลาอาจจะไม่สามารถรั้งลิขิตของชะตาได้ แต่ช่างมันเถอะอย่างไรก็แค่คำทำนาย ฟื้นสักทีสิ แขนฉันจะไม่ไหวแล้ว ห้องพยาบาลอยู่ตรงไหนเนี่ย เดินมาตั้งนานแล้วนะ เดินตรงไปแล้วเลี้ยวขวา เดินตรงแล้วแล้วเลี้ยวซ้าย แล้วเลี้ยวขวา ทำไมห้องพยาบาลถึงได้ดูลึกลับขนาดนี้ ถึงสักที สวัสดีครับมีใครอยู่ในห้องไหมครับ ฮือน่ากลัวชะมัด เงียบและวังเวง เหมือนห้องดับจิตมากกว่าจะเป็นห้องพยาบาล หรือว่าเราวางยายนี่ไว้ที่นี่เสร็จแล้วออกไปเลย อืมแล้วถ้ายายนี่ตื่นขึ้นมาแล้วไม่เห็นใคร ท่าทางต้องร้องเอะอะ โวยวายแน่ แล้วจะเอาอย่างไรดีล่ะ ผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ชอบโวยวาย น่าตาก็งั้นๆๆแถวสวมแว่นตาอีกต่างหาก เชยมากๆๆ แต่งตัวก็ไม่ได้เรื่อง ยังมีผู้หญิงอย่างนี้อยู่อีกหรอเนี่ย ใครได้เป็นแฟนสงสัยเฉาตาย เพราะยายนี่ต้องพูดมาก จู้จี้ ขี้บ่น แหง่ นอนตรงนี้แล้วกัน อืม เดี๋ยวฉันถอดแว่นให้เธอก่อนดีกว่า จะได้นอนได้สบายมากกว่านี้ ว้าวพอถอดแว่นออก เธอก็ดูดีเหมือนกันนะยายบ็องค์ น่ารักใช้ได้เลย อิอิ เดี๋ยวเราห่มผ้าห่อให้นะ นี่แน่ เพี๋ยะ อีตาบ้า จะทำอะไรฉัน จะจับหน้าอกของฉันหรอ คนโรคจิต อ้าว จะบ้าหรอ ฉันไม่มีวันจับหน้าอกเธอหรอก ไข่ดาวชัดๆๆ ไซส์เอสขนาดนี้ แล้วรู้ได้ไงว่าฉันไซส์เอส จริงหรอไซส์เอส ฉันแค่เดาเอง ฉันไม่ได้จับของเธอหรอก ถ้าฉันจะจับ คนคนนั้นต้องเป็นผู้หญิงที่สวย และเพอเฟ็กต์กว่าเธอแน่ แต่เธอเล่นบอกฉันเลยนะ อิอิ อีตาบ้า ผีทะเล หยุดบ่นได้แล้ว ฉันไม่ได้ทำอะไรเธอเลย อยู่ๆเธอก็เดินซุ่มซ่าม เอาหัวเธอมาโดนลูกบาสฉันเองนะ คนอื่นเขาก็เห็นกัน ว่าเธอเดินมาตรงที่เขาเล่นเอง ก็ฉันรีบนิหน่า เห็นเธอสลบ ฉันก็เลยอุ้มเธอมาไว้ที่นี่ไง หนักเป็นบ้า จะขอบคุณสักคำก็ไม่ได้ แล้วอย่างนี้มาหาฉันว่าลามกอีก ว่าอะไรนะ เปล่า แล้วเป็นไงบ้างล่ะตอนนี้ ดีขึ้นยัง  นี่แว่นของเธอ เอามา ใส่แล้วค่อยเห็นชัดขึ้นหน่อย  ดูดูไปอีตาบ้านี่ก็น่ารักดีเหมือนกันแฮะ แต่เสียอย่างเดียวปากเสีย ฉันไปก่อนนะยายแว่นเฉิ่ม นั่นคนดูแลมาพอดี เป็นอย่างไรก็บอกอาการไปก็แล้วกัน ฉันไม่ได้ติดอะไรกันแล้วนะ ไปล่ะ ไปเลยอีตาบ้า ไปไหนก็ไป เป็นอย่างไรบ้างคะ อ๋อ ค่ะ คือหัวปูดนิดหน่อยค่ะ ขอยาทาก็พอค่ะ ขอบคุณนะคะ ไม่ทราบว่าหอประชุมไปอย่างไรคะ เดินตรงออกไปนะคะ และจะมีป้ายบอกค่ะ หลังจากนั้นฉันก็เดินไปตามป้ายที่บอกไปยังหอประชุม มหาวิทยาลัยนี้ดูดูไปก็สวยเหมือนกัน ต้นไม้สองข้างทางขึ้นสูงตะหง่าน ดอกไม้ก็ออกดอกส่งกลิ่นหอมไปทั่ว เสียงนกต่างก็ส่งเสียงร้อง ลมพัดเย็นสบาย อากาศก็บริสุทธิ์  ป้ายบอกทางว่าไปทางนี้ ฉันสายแน่แล้ว  อีตาบ้า อย่าให้เจออีกนะ ทำให้ฉันเจ็บตัวแถมอดทานขนมอีก แล้วตอนนี้ฉันก็หิวมากด้วย ทำไมวันแรกของฉันต้องเป็นแบบนี้ด้วย ไม่เข้าใจเลย ฮืฮ ฮือ หอประชุมเลี้ยวขวา เดินตรงไป ลานน้ำพุสวยจังเลย นั่นไงหอประชุม วิ่งไปดีกว่าเผื่อจะทัน โครม... ขอโทษค่ะ ไม่ได้ตั้งใจค่ะ เราขอโทษเหมือนกัน พอดีเรารีบเหมือนกัน ไม่เป็นไรจ้า เราก็ซุ่มซ่ามเหมือนกัน แล้วเธอเพิ่งมาเหมือนกันเหรอ ใช่จ้า เราหาตึกนี้ไม่เจอน่ะ แล้วเธอล่ะ เหมือนกันเลย ฉันเจอเรื่องวุ่นๆนิดหน่อยอ่ะ ฉันชื่อณัฐณิชา แล้วเธอหล่ะ ฉันชื่อทิพย์อาภา ยินดีที่ได้รู้จักนะคะแล้วชื่อเล่นเธอล่ะ ณิชาค่ะเรียกณิเฉยๆก็ได้ส่วนเราทิพย์ งั้นเราเข้าหอประชุมพร้อมกันนะ ไม่รู้เหมือนกันว่าต้องเจออะไรบ้าง กลัวเหรอณิ ไม่เห็นต้องกลัวเลย ทิพย์ว่าไม่น่าจะเจออะไรหรอก อย่ากลัวไปเลย อือ อือ แต่ก็มีคนเล่าว่ารุ่นพี่ที่นี่เฮี้ยบน่าดู และตอนนี้เราทั้งคู่ก็มาสายด้วย เหรอขนาดนั้นเลยหรอ เอาเถอะหน่ามีทิพย์อยู่ทั้งคนจะไปกลัวทำไม เราไม่มีทางเลือกแล้วนะ มานี่เป็นไงเป็นกัน สวัสดีค่ะพวกพี่ๆๆหนูมาสายค่ะ ทำไมถึงมาสายมัวไปทำอะไรกันอยู่ ก็รู้ไม่ใช่หรอว่าวันนี้เป็นวันแรกที่พวกเธอเข้ามาเรียนที่นี่ ฉันชื่อกังสดาล เป็นประธานของคณะ ฉันมีสิทธิ์ที่จะลงโทษพวกเธอ พวกเธอมาสายแล้วก็แต่งตัวไม่เรียบร้อย ฉันจะให้เธอทำความสะอาดหอประชุมนี้หลังจากเสร็จพิธีรับน้องแล้ว และจะต้องทำทุกวัน เป็นเวลา 1 อาทิตย์ แล้วฉันจะตรวจความเรียบร้อยทุกวัน แต่ตอนนี้เธอต้องไปยืนกางแขนตรงนั้น ตลอดระยะเวลาที่ทางเราเริ่มพิธีรับน้องจนจบ เธอจะไม่มีสิทธิ์เข้าร่วมพิธีผูกข้อมือจากรุ่นพี่ ซึ่งหมายถึงเธออาจจะเรียนไม่จบก็เป็นได้ เพราะพิธีการนี้มีความเชื่อที่ว่าถ้าใครให้รุ่นพี่ปี 4 ที่จะจบการศึกษาเป็นผู้ที่ผูกคอมือให้ แสดงถึงว่ารุ่นน้องคนนั้นจะได้เรียนจบจากที่นี่ได้ ซึ่งเธอไม่ได้เข้าพิธีนี้ แสดงว่าเธอคงไม่จบจากที่นี่ก็เป็นได้ เธอคงต้องยืนตรงนี้จนกว่างานจะเลิก และทันใดนั้นฉันรู้สึกมีใครมองที่ฉันอยู่ และฉันก็พลันเหลือบไปเห็นอีตาบ้าที่ทำให้ฉันต้องเจ็บตัว ณิชาเอ๋ยทำไมต้องเจออีตานี้ด้วยนะ ไม่เข้าใจเลย เวรกรรมของฉันแท้ ณิเธอเป็นอะไรหรอ ปล่าวหรอก มีอะไรเหรอทิพย์ฉันว่ามีใครก็ไม่รู้มองมาตรงที่เรายืนอยู่ด้วยล่ะ ใครเหรอ นั่นไงณิ คนที่เดินเข้ามาหาเธอไง ไม่ใช่มั้งฉันมีความรู้สึกว่าเขาเดินมาหาเธอมากกว่า งั้นเดี๋ยวก็รู้ว่าเขาทักใครก่อนกัน หวัดดีสาวน้อย เธอชื่ออะไรล่ะ อ๋อ ณัฐณิชาค่ะ แล้วเธอล่ะ ไม่เห็นจำเป็นต้องบอกเลย ชื่อทิพย์อาภา มีธุระอะไรมิทราบ เธอ2คน คงไม่รู้จักฉันหรือว่ารู้จัก  แล้วทำไมต้องรู้จักด้วย ไม่เห็นจะต้องรู้จักเลย ไม่เอาหน่ะทิพย์ ฉันชื่อตรีภพ เป็นรุ่นพี่ปี 4 ของพวกเธอ แล้วฉันอยากผูกข้อมือรุ่นน้องอย่างน้องณิและยายตัวแสบ ว่าไงนะ กับน้องทิพย์ เมื่อกี้ฉันไม่ได้ยินแบบนี้นะ ณิส่งข้อมือมาเดี๋ยวพี่ผูกให้ ค่ะ ยินดีต้อนรับเข้าที่นี่นะ ถ้ามีเรื่องที่อยากจะให้พี่ช่วยก็บออกกันได้ ขอบคุณค่ะ ส่วนเธอ ยายตัวแสบ ถ้ามีเรื่องอะไรจะให้ช่วยก็บอกกันได้นะ ยินดีเสมอ และยินดีที่ได้รู้จักเด็กที่ไม่เหมือนผู้หญิงสักเท่าไหร่ แต่พี่ก็อยากจะรู้จักเธอมากขึ้นนะน้องทิพย์ เป็นอะไรพูดจาแปลกๆๆใครอยากจะไปทำความรู้จัก พี่รู้นะว่าเธอกำลังบ่นพี่อยู่ในใจ  ภพนั่นเธอทำอะไรหน่ะ ก็มาผูกข้อมือน้องสองคนนี้ มีอะไรล่ะ ก็ดาวบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่า เด็ก 2 คนนี้ไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรทั้งนั้น มานี่เลยภพ ฉันไม่ยอม อะไรอีกล่ะ  เธอเห็นฉันเป็นอะไร ฉันเป็นใคร ฉันไม่ชอบให้เธอทำให้ฉันต้องหน้าแตก ขายขี้หน้าพวกเพื่อนๆคนอื่นๆ อีกอย่างฉันก็เป็นประธานของคณะ เธอภพเธอทำให้เด็กสองคนนั้นไม่เคารพฉัน ก็แค่ผูกข้อมือน้องเท่านั้น และที่สำคัญฉันเข้าไปผูกให้เอง นั่นหน่ะสิ เธอสนใจเด็ก 2 คนนั่นหน่ะสิ  ฉันไม่ยอม เธอก็รู้ว่าพวกเพื่อนๆต่างก็รู้ว่าเราคบกันอยู่ เธอทำอย่างนี้กับฉันไม่ได้ ฉันไม่ยอม จะบ้าหรอ ฉันไม่ได้เป็นแฟนเธอ และฉันก็มีชีวิตของฉันเอง ฉันจะชอบใครก็เป็นสิทธิ์ของฉัน เธอไม่มีสิทธิ์ และอีกอย่างฉันกับเธอ ก็ไม่ได้เป็นอะไรกัน ดาวคิดไปเองฝ่ายเดียวเอง ฉันไม่รู้ ภพเธอพูดอย่างนี้ได้ไง ฉันจะไปแล้วหล่ะ นรีไปจากตรงนี้กันเถอะ เดี๋ยวจะเกิดเรื่องปล่าวๆ ทิพย์รู้จักรุ่นพี่คนนั้นด้วยหรอว่าเป็นใคร อ๋อรู้จักเขาเป็นเพื่อนกับพี่ชายเรา เราเคยเจอพี่เค้าที่บ้านอ่ะ แต่เราไม่ค่อยชอบ เค้าหาว่าเราเป็นทอมบ้าง เป็นผู้หญิงแต่ไม่เหมือนผู้หญิง ฉันไม่ชอบอ่ะ แต่ณิว่าพี่เค้าสนทิพย์นะ ไม่จริงหรอก เค้าหาทางแกล้งฉันมากกว่า แต่ถ้าเป็นณิก็ไม่แน่ อีตานี่เขาเป็นประธานกีฬาชมรมบาส และชมรมถ่ายภาพอ่ะ หรอถึงว่าดูนั่นสิมีแต่คนตามกรี๊ด ก็ไม่ธรรมดา สาวๆคงชอบเยอะ ก็ยังเป็นถึงลูกนักธุรกิจทางด้านเครื่องอัญมณีส่งออกอันดับต้นๆใครๆก็ต้องสนใจเป็นธรรมดา ดูดีครบสูตรขนาดนั้น อย่างเมื่อกี้พวกสาวๆก็มองกันตาขวาง ฉันว่าอย่าไปยุ่งกับพี่เค้าเลยณิเดี๋ยวพวกสาวๆจะหาเรื่องพวกเราปล่าวๆ พี่ฉันเคยเล่าว่าผู้หญิงที่เข้ามาคุยกับพี่ภพ พี่ภพสั่งให้ทำอะไรแม่ผู้หญิงพวกนี้ทำตามทุกอย่าง ไม่รู้เหมือนกันว่าจะคลั่งอะไรกันนักหนา แต่ฉันทิพย์อาภาไม่มีทางที่จะชอบผู้ชายอย่างนี้แน่ ณิว่ายิ่งเกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้นทิพย์ อ้าวเราอีกเรื่องนึงก้ได้ ที่ทิพย์ได้ข่าวมานะ คือว่าพี่ภพไล่ผู้หญิงคนนึง เห็นบอกว่าเธอไม่ต้องยุ่งกับฉันได้ไหม ถึงจะทำดีขนาดไหนฉันก็ไม่ชอบเธอหรอก ไปให้พ้นจากชีวิตฉันได้ไหม อย่ามาพบมาเจอกันเลย ทำอย่างไรฉันก็ไม่ชอบหน้าเธอ หลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็ลาออกจากมหาวิทยาลัยไป และไม่มีใครรู้เลยว่าไปไหน แต่ก็มีบางคนบอกว่า เธอต้องเข้ารักษาจิตใจที่โรงพยาบาล บ้างก็บอกว่าไปอยู่ต่างประเทศ แต่ไม่มีใครรู้ชัดสักคน เราเปลี่ยนเรื่องพูดกันเถอะณิ เออว่าจะถามว่าทำไมเธอถึงเข้าหอประชุมสายล่ะ อ๋อฉันหมดสติไปหน่ะพอดีโดนตาทึ่มที่ไหนไม่รู้เอาลูกบาสมาโดนหัวฉัน และยังมีหน้ามาว่าฉันอีก  และถ้าเจออีกครั้งนะ ฉันจะอัดให้แหลกคามือเลย เนี่ยก็ยังเจ็บอยู่เลย แล้วณิเรียนคณะอะไรหรอ คณะนิเทศศาสตร์จ้า แล้วทิพย์ล่ะคณะเดียวกัน ดีใจจัง งั้นเรามาเป็นเพื่อนกัน งั้นเราสัญญากันด้วยนิ้วก้อยเอานิ้วก้อยมาเกี่ยวก้อยกัน งั้นเราไปห้องเรียนกันนะ นั่นไงห้องเรียน เป็นอะไรไปณิหยุดทำไม อีตาบ้านั่นอยู่ห้องนี้ด้วยหรอ หมอนั่นหน้าตาน่ารักดีนะ ไม่มั้งทิพย์หน้าตาก็งั้นๆ แถมปากร้ายเป็นบ้าผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ ปาลูกบาสมาที่หัวของฉัน เจ็บเป็นบ้า เอาน่าณิ เวรกรรมอะไรของฉันนะที่ต้องมานั่งเรียนร่วมกับหมอนี่  เราไปนั่งตรงนั้นดีกว่านะณิ ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวทิพย์มาแป็บนึง ไปไหนล่ะ อ๋อจะไปห้องน้ำ ณินั่งตรงนี้ล่ะเดี๋ยวมา แป็บเดียวเอง  เธอๆยืมปากกาหน่อยสิ เธอไม่ได้ยินหรอ อะไรอีกล่ะตาบ้า โยนลูกบาสมาโดนหัวฉันแล้วยังมาขอปากกาอีก ขอโทษสักคำก็ยังไม่มี ก็นี่ไงจะขอโทษอยู่นี่ไง แต่เธอพูดออกมาเป็นชุด เว้นจังหวะให้ฉันพูดยังไม่มีเลย ฉันขอโทษนะที่ลูกบาสไปโดนหัวของเธอ เราไม่ได้ตั้งใจ เราต้องขอโทษด้วย ก็ได้ (ไม่ต้องทำสีหน้าสำนึกผิดขนาดนั้นหรอก) เอานี่ปากกา ทำไมไม่รู้จักพกมา ก็รู้ว่าต้องใช้ เดี๋ยวเราคืนให้นะณิ เราชื่อสหธัชนะเรียกธัชก็ได้นะ อืม จะว่าไปพูดดีดี ก็น่ารักดีเหมือนกันนะ ใช่ทิพย์ก็ว่างั้นเหมือนกัน อุ้ยมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทำตกใจไปได้หรือว่าเธอจะเริ่มจะรู้สึกชอบอีตานั่น  เปล่านะ ฉันเพียงแต่ แต่อะไร เปล่า อ้าวแล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วย ฉันว่าอีตา ชื่อไรนะ สหธัช คงชอบเธอแน่เลย ไม่งั้นไม่เข้ามาคุยกับเธอแล้วแกล้งเธอซะขนาดนี้หรอก  ณิอาจารย์มาแล้วล่ะ สวัสดี นักศึกษาทุกคน ทุกคนคงจะเริ่มรู้จักกันมาบ้างแล้ว อาจารย์มีบางอย่างที่อยากจะให้พวกเธอจับกลุ่มกันทำรายงาน กลุ่มละ 5 คน แล้วส่งอาจารย์หลังคาบเรียน  แล้วอีกสักพักให้ออกมาพูดถึงทำไมถึงเลือกเรียนสาขานี้ที่ละคน คนละ 5 นาที เดี๋ยวอาจารย์จะกลับมาใหม่ ณิจับกลุ่มเอางัย ก็นี่ไงมีณิ มีทิพย์ อยู่ด้วยสิ ก็ได้ธัชแล้วนี่พล เหลืออีกคน ขออยู่ด้วยคนสิ เธอชื่ออะไรหรอแก้วกาล ครบแล้ว( กริ๊งบอกหมดคาบ )ณิพูดคล่องจังเลย ไม่หรอกก็พูดออกมาตามใจที่อยากจะเรียนมากกว่า เธอชอบถ่ายภาพหรอณิ ใช่ ฉันว่าการถ่ายภาพทำให้เราจดจำบางสิ่งบางอย่างที่อยากจะจดจำได้ ช่วงความรู้สึกของเวลานั้น ก็เหมือนความทรงจำที่เรานึกไง แต่บางทีความทรงจำที่เกิดจากสิ่งที่เราคิด อาจมีบางอย่างหายไปกับกาลเวลา แต่รูปภาพเราสามารถเอาขึ้นมาดูได้ตลอดเวลาไง  ใช่แล้วล่ะ เดี๋ยวเราไปทานข้าวกันนะณิ  แก้วไปด้วยกันไหม ไปกับเรามั้ย ไปสิ  เราจะทานอะไรกันดีนะนั่นสิ ยายซุ่มซ่ามทานข้าวด้วยคนสิ เราเอาพลมาด้วย  เรียกฉันว่าอะไรนะ ยายไม่ใช่ณิทานข้าวด้วยคนสิ นี่ปากกาเธอ ไม่คืนดีกว่า เดี๋ยวเรายืมต่ออีก เอามาไว้นี่ก่อน ณิรีบไปเถอะเดี๋ยวไม่มีโต๊ะ จริงด้วย คนเยอะจัง นั่นไงโต๊ะนั้นไง  ทิพย์ว่าหาโต๊ะอื่นเถอะ ทำไมล่ะก็ อ๋อพี่ภพนั่งอยู่ พี่ภพหันมาแล้ว น้องณิมานั่งโต๊ะนี้ก็ได้ครับ ไม่เป็นไรหรอกทิพย์ แต่..มานั่งเถอะหรือว่าไม่กล้านั่ง ว่าไงนะคะ ใครบอกว่าทิพย์ไม่กล้านั่ง งั้นก็มานั่งสิ  ณิไปซื้อก่อนก็ได้ เดี๋ยวเรานั่งเฝ้าของให้ ว่าไงยายตัวแสบ อ้าวไม่พูด ทิพย์พี่มีเรื่องอยากจะคุยด้วย ก็พูดออกมาสิคะ คือพี่... ภพนั่งอยู่นี่เอง(เสียงตะโกนเรียกดาว) ดาวมาโต๊ะนี้ก่อน อืมเดี๋ยวฉันไป ภพอยู่นี่ก่อนนะอย่าเพิ่งไปไหน นี่หรอคนที่เธอชอบ ทิพย์ไปซื้อเถอะ เราซื้อมาแล้ว  อืม ทิพย์เดี๋ยวเดี๋ยวเราซื้อน้ำให้เอาน้ำอะไร  น้ำเปล่า ณิ น้ำเปล่า แก้วขอน้ำเปล่า ส่วนพล นายไปกับฉัน ไปช่วยยกเลย  ก็ได้  น้ำมาแล้ว เดี๋ยวเรารีบทานกันนะ เพราะต้องเข้าไปขอลายเซ็นต์พวกพี่ๆปี 4 อีก เดี๋ยวไม่มีส่งแย่เลย งั้นทิพย์ว่าไปที่การ์เด้นวิวแล้วกัน พวกพี่ปี 4 ส่วนมากนั่งแถวนั้นกันเยอะ แล้วนี่จะไม่มีใครขอลายเซ็นต์พี่เลยหรอ ไม่หรอกค่ะเดี๋ยวแฟนพี่จะว่ากันได้ ใครแฟนพี่ เอามาเถอะเดี๋ยวพี่เซ็นต์ให้ ไม่งั้นได้ไม่ครบแล้วจะเจอหนักกว่านี้นะ ทิพย์ให้พี่ภพเซ็นต์เถอะเพราะเราต้องหาอีกเยอะเลย เดี๋ยวจะไม่ทันเปล่าๆ ก็ได้ ไม่ได้เธอทำอะไรภพเธอจะเซ็นต์ให้พวกนี้ได้เลยหรอโดยที่ไม่ต้องทำอะไร ไม่ได้มานี่เลย พวกเธอไปขอพวกพี่ๆที่การ์เด้นวิวแล้วกัน มานี่เลยภพ อะไรกันทิพย์พี่ดาวเป็นแฟนพี่ภพหรอ หวงพี่ภพสุดยอด งั้นมั้งอย่าไปสนใจเลย อย่างนี้หล่ะผู้ชาย นั่นไงพวกพี่พี่ปี 4 ว่าไงจ๊ะน้องปี 1 อยากได้ลายเซ็นพวกพี่ใช่ไหม งั้นช่วยทำตามที่บอกก็แล้วกัน ไปหาน้ำให้พี่คนละแก้วแล้วกันสำหรับผู้ชาย ส่วนน้องผู้หญิง 2คนนี่ เอาเสื้อออกจากกระโปรง ปลดกระดุมออกให้หมด พวกฉันถึงให้ลายเซ็นต์ ไม่นะนรีไม่ ทิพย์ล่ะถอดก็ได้ เธอกล้ามากน้องทิพย์ ทำไรล่ะทิพย์มานี่เลย ภพจะเอาน้องคนนั้นไปไหน ดาวไม่ยอมนะ มานี่เลย ยายเด็กดื้อ เจ็บนะ ปล่อยมือทิพย์นะ เธอจะทำบ้าอะไร ก็ถอดกระดุมไง เธอเป็นผู้หญิงนะ จะถอดในสถานที่ที่มีคนขนาดนั้นไม่อายบ้างหรอ ก็ทิพย์ ทิพย์อะไร ยืนห่างๆทิพย์ก็ได้ ไม่พี่จะยืนติดทิพย์อย่างนี้ บอกเหตุผลให้พี่ฟังซิ คือทิพย์ใส่เสื้อไว้ข้างในอีกตัวนึงแล้วก็ใส่กางเกงไว้ด้วย ถึงถอดก็ไม่เห็นอะไรอยู่แล้วนี่คะ พี่ภพช่วยคลายมือพี่ก่อนได้ไหมคะ แล้วถ้าพี่ไม่คลายมือออกล่ะ ปล่อยนะพี่ภพ ทำไมเราร้องไห้ด้วยล่ะ พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ปล่อยก็ได้เด็กดื้อ มานี่พี่พาเราไปเอาลายเซ็นต์ ณิพวกพี่พี่ทำอะไร ปล่าว นี่ครับน้ำพวกพี่ พวกผมขอตัวนะ ณิไปเถอะ แล้วนี่ทิพย์ไปไหนพอดีพวกพี่เค้าให้เราถอดเสื้อกับกระโปรง พอดีเราอึ้งอยู่แล้วพี่ภพก็มาลากทิพย์ไป ดีแล้วล่ะ ใครจะทำก็บ้าแล้ว แล้วณิเป็นอะไร ฉันกลัว อย่าร้องไห้นะ ไม่มีอะไรหรอก เอาผ้าเช็ดน้ำตาซะเด็กน้อย นั่นไงทิพย์มาแล้ว ว่าไงธัชได้ลายเซ็นต์พวกพี่ๆบ้าอำนาจยัง ยังเลย เดี๋ยวพี่พาไป ว่าไงภพมีอะไรให้เราช่วยคือเราอยากให้พวกนายเซ็นต์ให้น้องพวกนี้ให้หน่อย ได้สิ นายชอบน้องในกลุ่มนี้หรอภพ ปล่าว อย่ามาโกหกเลย เอาหน่าเซ็นต์ให้หน่อยก็แล้วกัน ทิพย์ณิว่าพี่ภพชอบเธอแน่เลยดูเค้าเป็นห่วงเธอมากเลย บ้าพี่เค้าจะมาชอบเราทำไม สวยก็ไม่สวย ถ้าเธอก็ว่าไปอย่าง แต่ฉันว่าธัชชอบนรีแน่เลย ไม่หรอก ธัชคงเห็นว่าเราเคยเป็นเพื่อนกันสมัยตอนเรียนมัธยมมากกว่า แต่ไม่ค่อยได้คุยกัน รู้สึกว่าจะออกไปตอนจะขึ้นม.3 อีกอย่างตอนนั้นธัชชอบแกล้งเรา เราไม่ชอบหรอก งั้นเรามาดูกันว่าจริงปล่าวว่าธัชชอบเธอ ได้ครบแล้ว ยิ้มหน้าบานเชียว งั้นพี่ก็ต้องได้สิ่งตอบแทนสิ พี่ภพจะเอาอะไร ไปเที่ยวกับพี่ ก็ได้แต่ต้องชวนพวกเพื่อนๆไปด้วยนะ ได้สิ ณิ ธัช แก้ว พล เราไปกันเถอะ งั้นวันเสาร์นี้เจอกันนะคะ แล้วพี่จะบอกว่าที่ไหนอีกทีนะ ได้ค่ะ แก่ชอบน้องเค้าหรอ ปล่าว แล้วทำไมต้องห่วงใยขนาดนั้นด้วย ไปไหนก็ไปเลย ทิพย์จะรู้ไหมว่าพี่ชอบเธอ เด็กเอ๋ยเด็กช่างไม่รู้อะไรบ้างเลย กริ๊ง กริ๊ง สวัสดีค่ะทิพย์ค่ะ พี่เองนะ คะพี่ภพ คือพี่จะบอกว่าที่เรานัดกันไว้เจอกันที่ร้านบาบาล่านะ ตอนสองทุ่มครึ่งนะแล้วเจอกันที่ร้าน ค่ะ โทรบอกณิดีกว่า ณิอยู่ไหน อ๋อมาแวะร้านหนังสือกับธัชอ่ะ พอดีเราจะซื้อหนังสือแล้วธัชมาเป็นเพื่อน หรอตัวติดกันดีนะ ปล่าวนะ ดีแล้วล่ะจะได้มีเพื่อนส่งที่บ้าน มีอะไรปล่าวทิพย์ อ๋อพรุ่งนี้พี่ภพบอกว่าให้เจอกันที่ร้านบาบาล่า ตอนสองทุ่มนะณิบอกธัชด้วยนะ ได้ๆ ธัชณิชวนไปที่ร้านบาบาล่า ไปไหม ไปสิพี่ภพชวนสิท่า อืมใช่ มีอะไรปล่าว ไม่มี งั้นพรุ่งนี้ธัชไปรับนะ แต่หรือว่ามีใครไปรับล่ะ ปล่าวจะบอกว่า บอกว่าอะไร ก็มารับไง แล้วทำไมต้องอารมณ์เสียล่ะ ใครอารมณ์เสีย ไม่อยากทะเลาะด้วยแล้วกลับเถอะ ณิเป็นอะไร ปล่าว ไม่รับโทรศัพท์ล่ะ ฮัลโหล อืม อยู่กับเพื่อน อืมเดี๋ยวไปหา แฟนโทรมาแล้ว ไปเถอะเดี๋ยวเรากลับเองได้ ไม่ต้องไปส่งหรอก ไปแล้วบาย (ทำไมเราต้องเสียใจที่เค้าไม่มาส่งเรานะ จำไว้ณิธัชมีแฟนแล้ว เราก็แค่เพื่อนนะ) ณิเป็นอะไร ปล่าวแล้วทำไมวันนี้เงียบจังมีอะไรหรือปล่าว ไม่มีอะไรหรอก แล้วตอนเย็นณิไปร้านบาบาล่าถูกนะ ไปถูกจ้า งั้นเดี๋ยวเจอกันที่ร้านนะ อืม งั้นทิพย์กลับแล้ว ธัชณิเป็นอะไร ไม่รู้เหมือนกัน เมื่อวานนายทะเลาะกับณิปล่าว ไม่นะไม่ได้ทะเลาะกันเลย แล้ววันนี้นายไปไงก็ว่าจะไปรับณิก่อน อ้าวแล้วทำไมณิบอกว่าไปร้านคนเดียวล่ะ มีอะไรก็เคลียร์กันนะ ทิพย์ไม่อยากเห็นแววตาเศร้าของณิเลย ได้ ณิคุณเป็นอะไรไป แม่คะเดี๋ยวหนูออกไปข้างนอกนะคะ พอดีพี่ที่มหาวิทยาลัยพาไปค่ะ แล้วลูกไปยังไง อ๋อสวัสดีครับ ผมธัชครับเป็นเพื่อนณิครับ พอดีผมมารอรับเค้าไปด้วยครับ แม่คะใครมาคะ อ้าวพ่อหนุ่มตะลึงเลยหรอ ครับ ณิสวยมากเลยครับ ชมลูกสาวแม่ต่อหน้าเลย ไปกันได้แล้วล่ะ แล้วอย่ากลับดึกนะ ครับ เออคือว่า นายพูดก่อนก็ได้ ณิพูดก่อนก็ได้ นายพูดก่อน คือ ฮัลโหล จ้า เดี๋ยวผมโทรกลับ วันนี้ณิสวยเป็นพิเศษนะ อืมขอบใจ แล้วนายไม่โทรหาแฟนนายหรอ เดี๋ยวเค้าก็เข้าใจผิดหรอก ทำไมเราต้องพูดอย่างนั้นด้วยณิ ไม่เข้าใจเลย ณิเราจะเป็นได้แค่เพื่อนกันใช่ไหม ทำไมความรู้สึกของเราถึงได้สับสนอย่างนี้จัง เฮ้ยภพดูผู้หญิงคนนั้นสิ สวยมากเลย พวกผู้ชายทุกโต๊ะ มองตาละห้อยเป็นแถวเลย ไหน นั่นไง นั่นน้องทิพย์นะ สวยเป็นบ้าเลย เห็นอยู่ในมหาวิทยาลัยแก่นเป็นบ้า พอเจอวันนี้สงสัยฉันต้องเปลี่ยนความคิด น้องเค้ามีแฟนยังวะ ถามทำไม อ้าวก็สวยๆอย่างนี้ฉันก็อยากจีบสิ สวยดี นั่นแกจะไปไหนก็ไปรับน้องเค้าไง แกนัดน้องทิพย์ไว้หรอ เออก็ใช่ไง แล้วก็มีเพื่อนๆน้องเค้าอีก งั้นฉันรู้แล้วล่ะว่าใครจีบน้องเค้า เออ ทิพย์คะ ขอโทษค่ะ พี่เอง นั่นไงแฟนน้องผู้หญิงคนนั้น เหมาะสมกันดีนะ น่ารักกันทั้งคู่เลย ว้ามีแฟนแล้ว  พี่ภพ ไปนั่งโต๊ะนั่นกัน แล้วนี่พวกเพื่อนๆยังไม่มาอีกหรอ ยังเลย สวัสดีครับน้องทิพย์ ค่ะ จะดื่มอะไรดี อ๋อขอเป็นน้ำส้มก็แล้วกัน มาถึงนี่จะทานน้ำส้มได้ไง แต่ งั้นเดี๋ยวพี่สั่งค็อกเทลให้  ค่ะ ได้แล้ว สีสวยจัง อร่อยดีนะคะ ทิพย์อย่าทานมากนะ มันมีเหล้าผสมอยู่ด้วยเดี๋ยวเมาเอา หน่าไอ้ภพนิดหน่อยเอง ถึงแล้วนิเดี๋ยวธัชตามเข้าไปนะ แป็บ ขอโทษนะครับสาวน้อยไปนั่งด้วยกันไหม เออคือหน่าคนสวยไปนั่งโต๊ะพี่ก็ได้ คือผู้หญิงคนนี้มากับผมครับพี่ เค้าเป็นแฟนผม คือว่าณิไปในร้านกันณิ ปล่อยมือณิได้แล้วหล่ะณิเดินเองได้ เป็นไงหล่ะชอบให้พวกผู้ชายมาลุ่มล่ามอยู่ได้ ว่าไงนะธัชเห็นณิเป็นผู้หญิงไม่ดีหรอ ก็ธัชให้ณิเข้ามาคนเดียวก่อน แล้วพอเจออย่างนี้ก็ว่าณิ ทีหลังก็ไม่ต้องสนใจจะเป็นอย่างไรก็ไม่ต้องมาสนใจณิ ธัชของโทษ คือว่าธัชเป็น..เป็นอะไรก็เป็นห่วงเพื่อนไง อืม นีเช็ดน้ำตาสะ ไม่ต้องณิเช็ดเองได้ ณิทางนี้เป็นอะไรกันอีกคู่นี้ ทะเลาะกันอีกล่ะสิ สวัสดีค่ะภพน้องคนนี้ชื่ออะไรล่ะ อ๋อน้องณิ สวัสดีครับยินดีที่ได้รู้จัก น้องณิจะรับอะไรดีเอาเหมือนน้องทิพย์ไหม ได้ค่ะ ทิพย์กินเยอะแล้วนะ ไม่เยอะสักหน่อยลองดูสิอร่อยดีนะ ได้ๆอร่อยดี ธัชไม่รับอะไรหน่อยหรอครับ ของเบียร์ดีกว่าครับ นี่ไงธัช ทิพย์พี่ว่าเราทานหนักไปแล้วนะ เราด้วยณิ ไม่เป็นไรหรอกน้องณิ เดี๋ยวพี่เป้พาไปส่ง ไม่เป็นไรครับพี่เดี๋ยวมไปส่งเค้าเองครับ พอดีคุณแม่ริบอกผมไว้ อ้าวหรอ ทิพย์พี่ว่ากลับกันได้แล้วหล่ะ ท่าทางจะไม่ไหวแล้ว พี่ภพผมว่ากลับกันเถอะ อืมดีเหมือนกันดูสิสภาพเมาขนาดนี้ พูดก็ไม่รู้เรื่องแล้วนี่ธัชพาณิกลับได้นะ ได้ครับ ณิกลับเถอะ ทำไมกินเยอะขนาดนี้นะ ทิพย์กลับเถอะคะกลับค่ะ สนุกดีนะคะพี่ภพ เฮ้ยเป้กลับเองนะ เออ..ทิพย์ระวังหัว เด็กน้อยพี่จะพาเราไปส่งบ้านนะ หลับซะเด็กน้อย ณิเป็นไงบ้าง ปวดหัวจังเลย ก็เล่นดื่มขนาดนั้น เดี๋ยวณิกลับเองได้ จะไปยังไง ไปไหวงั้นเชียว ธัชต้องรีบไปหาแฟนนี่ไม่ต้องสนใจณิหรอก เดี๋ยวไปส่งปล่อยณินะ ณิ ณิ หลับแล้วนั่นไง โอ้ยดื้อจริง สวัสดีครับแม่ ณิดื่มมากไปหน่อยครับ หรอเดี๋ยวตื่นมาสงสัยต้องอบรมเสียหน่อยแล้ว แล้วนี่เด็กดื้ออยู่ไหน เดี๋ยวผมพาลงจากรถให้ครับ ณิตื่นได้แล้ว ณิถึงบ้านแล้ว ขอโทษนะณิ แม่ครับ พามาที่ห้องนี้เลย ณิฝันดีนะครับแล้วพรุ่งนี้ผมจะมาหา  งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ ขับรถกลับดีดีนะ ครับ  ทิพย์พี่กดออดแล้วทำไมไม่มีใครอยู่เลยล่ะทิพย์ ทำไงดีล่ะ กุญแจใช่กุญแจ นี่ไง เราอยู่ได้ไงคนเดียว ไม่มีใครอยู่บ้านเลย ห้องเราอยู่ไหนล่ะเนี่ย ทิพย์น่าจะห้องนี้นะ ห้องน่ารักจังเลย นอนตรงนี้นะเดี๋ยวพี่เอาผ้าเช็ดน้ำมาเช็ดตัวให้ เราทานเข้าไปได้อย่างไรกัน แล้วถ้าเป็นใครก็ไม่รู้พาไปทำมิดีมิร้ายจะทำอย่างไร โอ้ยปวดหัว ปวดหัวจัง ทิพย์ดีขึ้นไหม แม่คะพ่อคะ พี่คะเมื่อไหร่จะกลับมาบ้านทีคะ ทิพย์คิดถึงพ่อแม่นะคะ ทิพย์ไม่อยากอยู่คนเดียวเลย ทิพย์เหงาค่ะ ทิพย์นี่พี่ภพนะ อยู่กับทิพย์นะ หลับนะครับเด็กน้อย เดี๋ยวพี่จะอยู่เป็นเพื่อน ชายหนุ่มได้ลูบไล้ผมที่ลงมาปกหน้าของทิพย์อย่างแผ่วเบา เผยให้เห็นดวงหน้าสาวน้อยนอนหลับพริ้มอย่างกับเด็ก ภพได้ก้มลงจูบหน้าผากของทิพย์อย่างแผ่วเบา แล้วกระซิบที่ข้างหูของทิพย์แล้วพูดว่าเด็กน้อยของพี่หลับฝันดีนะครับ แล้วจากนั้นไม่นานภพก็ได้หลับอยู่เคียงข้างทิพย์โดยไม่รู้ตัว

     อากาศของวันใหม่ที่สดใส เสียงนกร้องข้างหน้าต่างห้องนอนทิพย์ดังเจื้อแจ้ว ทำให้ชายหนุ่มลืมตาตื่นโดยมีแขนของสาวน้อยพาดอยู่บนที่หน้าอกของเขา ภพได้เลื่อนมือของสาวน้อยนั้นออกแล้วค่อยๆนั่งมองสาวน้อยที่หลับตาพริ้มอยู่ โดยไม่รู้เลยว่าเมื่อคืนนั้นสาวน้อยได้กอดเค้าทั้งคืน เค้ายิ้มพร้อมกับหยิบผ้าห่มห่มให้อย่างเอ็นดู แล้วพูดว่าเดี๋ยวพี่หาอะไรให้ทานนะ เสร็จแล้วเดี๋ยวจะมาปลุก

     ณ.ที่บ้าน ณิ ณิได้เดินลงบันไดลงมาพร้อมเอามือจับที่ขมับ แล้วบ่นว่าปวดหัว แล้วได้ทักแม่ว่า แม่คะมียาแก้ปวดหัวไหมคะ อยู่ในตู้นั่นลูก ไหนมาดูสิ ตัวร้อนด้วย งั้นทานยาแล้วขึ้นไปนอนพักนะ วันนี้แม่ต้องไปทำธุระที่ต่างจังหวัดกับคุณพ่อ แล้วลูกจะไปไหม ไม่ไปค่ะ เดี๋ยวต้องทำรายงานส่งค่ะ งั้นก็ดูแลตัวเองดีดี แล้วถ้าไม่หายก็ไปหาหมอ แล้วโทรมาบอกแม่ด้วยแล้วกันว่าเป็นอย่างไร ได้ค่ะแม่ งั้นหนูขอตัวนะคะ ติ๊ง ต๋อง มีใครอยู่ไหมครับ อ้าวทำไมประตูไม่ได้ล็อก ไม่มีใครอยู่หรอ ก๊อกก๊อก ณิ ณินอนอยู่อีกหรอ ณิ เป็นอะไรณิ ตัวร้อนจี๋เลย  ธัชได้ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดตามตัวณิ แต่ณิก็ยังไม่ได้สติ ชายหนุ่มเลยโทรศัพท์ให้หมอมาดูอาการ คุณหมอครับเป็นอย่างไรบ้างครับ เป็นไข้หวัดใหญ่หน่ะครับ ร่างกายอ่อนเพลีย หมอได้ฉีดยาให้แล้วนะครับ แล้วให้ยาไว้ อีกสักพักก็ให้ทานยานะครับ แล้วถ้าตัวร้อนใช้ผ้าชุบน้ำเช็ด อีกสักพักไข้คงจะลด ครับขอบคุณนะครับคุณหมอ เดี๋ยวผมเฝ้าคุณเอง ขณะนั้นชายหนุ่มก็เหลือบไปเห็นไดอารี่เล่มหนึ่งโดยมีรูปที่ถ่ายกันตอนเรียนมัธยมยื่นออกมาให้เห็น ชายหนุ่มได้เข้าไปเปิด แล้วได้อ่านข้อความในนั้น ซึ่งได้เขียนไว้ว่า

     ถึงชายผู้ที่ได้เป็นแค่เพื่อน ...ความรู้สึกของฉันตอนนี้ที่ได้กลับมาพบเธออีกครั้ง ความทรงจำในวัยเยาว์ที่ตอนนั้นเราเห็นเค้าเพียงผิวเผิน แต่มาตอนนี้เค้าได้เข้ามาอยู่ในใจฉันอย่างไม่รู้ตัว ความรักของฉันได้เกิดขึ้นท่ามกลางคำพูดที่เราได้เป็นแค่เพื่อนกัน  ทำให้ใจของฉันสับสนและว้าวุ่นเป็นอย่างมาก ฉันไม่รู้เลยว่าทำไมฉันต้องห่วงเค้า อยากรับรู้ถึงปัญหาของเค้า อยากพูดคุย อยากเห็นหน้า อยากพบเจอทุกที่ แต่ถึงแม้เค้าจะใกล้เราขนาดไหน แต่เมื่อเราเริ่มที่อยากจะเปลี่ยนคำว่าเพื่อน นับวันดูยิ่งห่างกันออกไปทุกที  แล้วเธอก็คงคิดกับฉันแค่เพื่อน ฉันไม่อยากมีความรู้สึกนี้เลย ฉันรักผู้ชายคนนี้ตอนไหน ทำไม ทำไมเธอต้องดีกับฉันมากมายขนาดนี้ เธอจะรู้ไหมว่าเพื่อนคนนี้ไม่ได้อยากให้เป็นได้แค่เพื่อน แต่อยากให้เป็นมากกว่านั้น แล้วบางครั้งเธอก็ทำให้ฉันหัวใจแทบสลาย เมื่อเธอได้มีคนที่เธอยืนเคียงข้างเธอแล้ว ฉันเจ็บปวดมากเวลาคนคนนั้นโทรมาหาเธอ เจ็บปวดเสมอเมื่อเธอนำเรื่องมาปรึกษา ฉันต้องทนหาวิธีช่วยให้เธอคืนดีกัน ฉันต้องบังคับให้ตัวฉันไม่รักคนอย่างเธอ ฉันจึงทำได้แค่นั่งระบายอยู่กับไดอารี่ของฉัน คงมีสักวันที่ฉันจะพูดความรู้สึกของฉันให้เธอฟัง แต่ตอนนี้ฉันก็จะอยู่ข้างๆๆเธอต่อไปด้วยคำว่าเพื่อน..

                                                             ชายอันเป็นที่รัก

                                                                                                  ณัฐณิชา

ชายหนุ่มได้อ่านจบ แล้วมองหญิงสาวที่อยู่เบื้องหน้า โดยไม่ได้แสดงสีหน้าอะไรเลย แต่พูดออกมาว่า สักวันผมคงรู้ว่า เค้าคนนั้นเป็นใคร (ถ้าฉันเป็นอีตานี่ ฉันก็รู้แล้วหล่ะว่าคนนั้นเป็นใคร)

ณิเริ่มลืมตาอย่างสะลืมสะลือ ธัชได้เข้าไปถามว่า เป็นอย่างไรบ้างณิ ธัชหรอ ณิปวดหัว หิวไหมณิ เดี๋ยวธัชหาอะไรให้ทานนะ ขอบใจนะธัช ธัชได้ลุกออกไปที่ครัว เพื่อจะทำโจ๊กให้ณิทาน ณิได้ร้องไห้ออกมาแล้วณิก็หยิบไดอารี่ที่วางอยู่เก็บใส่ลิ้นชัก แล้วนั่งเหม่ออกไปที่หน้าต่างอย่างเนิ่นนาน หลังจากนั้นนิดก็ได้ปาดน้ำตา พร้อมขยับตัวขึ้นเพื่อที่จะพยุงตัวเองไปยังห้องนั้น เสียงประตูเปิดออกพร้อมเสียงธัช บอกว่าโจ๊กมาแล้ว พอธัชวางโจ๊กลง ณิเริ่มมองเห็นใบหน้าของธัชพล่ามัว แล้วเซทันใดนั้นธัชได้เข้าไปรับร่างของณิไว้ ทั้งสองอยู่ในอ้อมกอดของกันและกัน สองสายตาประสานกัน ธัชได้พูดกับณิว่า เป็นยังไงบ้าง ลุกมาทำไม จะเอาอะไรบอกธัชสิ คือณิจะเข้าห้องน้ำ งั้นเดี๋ยวธัชไปส่ง เสร็จแล้วเรียกธัชก็แล้วกัน ธัชได้อมยิ้มขึ้นอย่างไม่รู้ตัว แต่ณิได้มองหยดน้ำตาที่มองผ่านกระจกภายในห้องน้ำ แล้วพูดกับตัวเองว่า ณิไม่ใช่เป็นอย่างที่เธอคิดนะ ธัชไม่ได้ชอบเรา ณิเสร็จยัง เสร็จแล้ว เดี๋ยวธัชประคองไปนั่งนะ ไม่ต้องหรอกณิเดินเองได้ ปล่อยเถอะ นั่นไงไหนว่าเดินได้ยังเซอยู่เลย เดี๋ยวทานโจ๊กนะ เดี๋ยวเรามาหาใหม่ เดี๋ยวไปทำธุระก่อน ไม่เป็นไรหรอกณิอยู่ได้

พอเค้าไป ทำไมเราต้องเสียใจล่ะ ... ไม่เข้าใจเลย... แล้วธัชก็ออกไป โดยใจก็ยังห่วงหญิงสาวในใจ

ตื่นได้แล้วยายตัวแสบ นอนขี้เซาจัง ไม่อ่ะ ว้ายพี่ภพมาอยู่นี่ได้ไง ก็เราเมาแล้วก็ไม่รู้เรื่องเลย พี่ก็พามาส่งแล้วอาการแย่ พี่เลยอยู่เป็นเพื่อน พี่ไม่ได้ทำอะไรเราหรอกหน่า เดี๋ยวลงไปทานข้าวนะ พี่ทำข้าวต้มหมูสับเอาไว้ พี่ภพทำเป็นด้วยหรอ  ไม่อยากจะเชื่อว่าพี่ภพจะทำเป็น เห็นแต่มีสาวๆทำให้ทานตั้งเยอะ แล้วเรารู้ได้ไงว่าพี่ทำไม่เป็น แล้วสาวคนไหนที่ทำให้พี่ทาน เรารู้จักผู้หญิงคนนั้นด้วยหรอ ก็อย่างเช่น ใครเด็กดื้อ ไม่มีก็ได้ ไม่ต้องยืนใกล้ทิพย์ขนาดนั้นหรอก เก่งไม่ใช่หรอ ยืนใกล้กันแค่นี้เอง ทำไมต้องหน้าแดงด้วยหล่ะ ไม่เอาแล้วทิพย์จะเข้าห้องน้ำ ทันใดนั้นทิพย์ก็วิ่งปรู๊ดออกไป โดยอมยิ้มแก้มแดงออกไป งั้นพี่รอเราข้างล่างนะ  แค่นี้ก็กลัวแล้วเด็กเอ๋ย เป็นไงบ้างอร่อยมั้ย ก็พอทานได้ ขนาดพอทานได้นะเนี่ย หมดชามเลย วันนี้ทิพย์ว่างไหม ว่างค่ะ พี่ภพมีอะไรหรอ ไปเที่ยวกับพี่วันนึงนะ ก็ได้ค่ะ ไปไหนหรอ ไปทะเลกัน ก็ได้ค่ะถือว่าเป็นการตอบแทนที่พี่ภพอยู่ดูแลทิพย์ก็ได้ งั้นเดี๋ยวเราไปกันเลย ณิจะเตรียมอะไรไปก็เตรียมนะ เดี๋ยวพี่กลับบ้านไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนแล้วจะกลับมารับ ได้ค่ะ งั้นเดี๋ยวเจอกัน ค่ะ ทำไมเราถึงรู้สึกดีจังตอนนี้

ณิ นอนสิ ทำไมต้องรอเค้าด้วยล่ะ เค้าไม่มาแล้วล่ะ อย่ารอเลย ณิ ทันใดนั้นหญิงสาวหันมาตามเสียงที่ดูคุ้นหู ทำไมไม่นอนพักล่ะ เบื่ออ่ะ พอดีคิดถึงเรื่องรายงานของอาจารย์ที่ให้เราถ่ายภาพธรรมชาติ ยังคิดอยู่เลยว่าจะถ่ายรูปอะไรดี ธัชกะว่าจะชวนไปถ่ายภาพพอดี เราไปทะเลกันไหม ณิดีขึ้นแล้วใช่ไหม ดีขึ้นแล้วหล่ะ งั้นเราไปทะเลกันนะ เราลองชวนทิพย์ไหม ก็ได้ ฮัลโหล ทิพย์หรอ ว่าไงจ๊ะณิ ทิพย์ไปถ่ายภาพส่งอาจารย์ด้วยกันไหม เออจริงสิลืมเลยณิกะว่าจะชวนไปทะเล แถวระยองทิพย์ไปด้วยกันไหม คือว่าทิพย์ก็กำลังไปที่นั่นพอดีหล่ะ ณิมาด้วยกันสิพี่ภพก็อยู่ หรอได้สิ เดี๋ยวเจอกันนะ ธัชณิก็กำลังไปหัวหินเราไปสมทบกับพวกเค้านะ ได้สิ งั้นเราไปกัน ว่าไงทิพย์ ณิโทรมาหรอครับ ค่ะ ณิเค้าจะมาถ่ายรูปส่งอาจารย์ค่ะ เนี่ยทิพย์ก็ลืมสนิทเลย ไม่ได้เอากล้องมาด้วย เอาของพี่ใช้ก่อนก็ได้ พี่ไม่เก็บตังค์หรอก แค่ให้พี่อยู่มองเราใกล้ๆก็แล้วกัน คะว่าไงนะคะ คือพี่บอกว่าเราจะได้เป็นเพื่อนทะเลาะกันใกล้ๆ แล้วไปค่ะ ถึงแล้ว ทิพย์ได้วิ่งลงจากรถ ไปยืนมองทะเลแล้วสูบลมทะเลเข้าไป อากาศดีจังเลย นานแล้วนะที่ไม่ได้มา เป็นไงยิ้มร่าเลยเรา ก็ทิพย์ไม่ได้มาตั้งนานแล้ว   งั้นเดี๋ยวเราเอาข้าวของไปเก็บก่อน แล้วเราค่อยมาถ่ายรูปกัน ได้ค่ะ เดี๋ยวพี่จะโทรหาธัชเอง ฮัลโหลธัช พี่ภพนะ ถึงไหนแล้ว ใกล้จะถึงแล้วครับพี่  มาถูกนะ ครับพี่เดี๋ยวเจอกันครับ ณิเป็นไงบ้าง ก็ยังปวดหัวอยู่นิดหน่อย ไหนดูสิ ไข้ยังไม่ค่อยลดเลย  งั้นหลับตาก่อนก็ได้เดี๋ยวถึงแล้วจะปลุก พี่ภพณิกับธัชมาแล้ว ณิเป็นอะไรหน้าตาทำไมซีดจัง ไม่ค่อยสบาย แต่ก็ดีขึ้นแล้วหล่ะ สวัสดีค่ะพี่ภพ ว่าไงธัช ครับสวัสดีครับ เดี๋ยวพวกเราจะข้ามไปยังเกาะฝั่งโน้นมั้ย พี่ว่ารูปน่าจะสวยกว่าที่นี่นะ ผมก็กะอย่างนั้นเหมือนกันครับ ผมกะว่าจะเที่ยวเกาะด้วยไปในตัว ไปได้ผจญภัยอย่างนี้นานแล้ว งั้นก็ตกลงตามนี้ แล้วพวกสาวๆหล่ะ ไปสิคะมาถึงแล้วทั้งที แล้วณิหล่ะ ไหวนะ ไหวค่ะ  งั้นก็ทานข้าวกันก่อนแล้วเดี๋ยวเราจะข้ามกันไปกัน แล้วทุกคนก็มุ่งไปสู่เกาะนั้น ณิกับทิพย์คุยกันตลอดทาง ส่วนหนุ่มๆก็มองดูกระเสน้ำที่คลื่นได้ซัดซาดกระแทกเรือ แล้วคุยกันตามประสาผู้ชาย ทั้งสี่หารู้ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นนับต่อจากนี้ ถึงแล้วทุกคน ลุงครับเดี๋ยวตอนเย็นลุงช่วยมารับผมกับเพื่อนด้วยนะครับ เที่ยวให้สนุกนะ เดี๋ยวลุงมารับ ณิกับทิพย์ได้ถ่ายรูปกันอย่างสนุกสนาน จนลืมว่าไม่ได้ดูทางกันจนกระทั่งรู้ว่าตัวเองได้พลัดหลงกันเองแล้ว ทิพย์อยู่ไหน ณิอยู่ไหน ความกลัวเข้ามาเกาะกุมหญิงสาวทั้งคู่ พี่ภพสาวๆหล่ะครับ อ้าวไม่ได้อยู่กับเราหรอ ปล่าวครับพี่ผมนึกว่าอยู่กับพี่เสียอีก เปล่านะพี่กำลังนั่งแกะเพลงอยู่ พี่นึกว่าพวกเราไปถ่ายรูปกัน ครับตอนแรกก็ถ่ายกันอยู่ดีๆๆแต่พอหันกลับมาอีกทีก็ไม่เห็นใครแล้ว ผมนึกว่าเค้ากลับกันมาแล้ว ผมเลยกลับมา แย่แล้ว งั้นเดี๋ยวเราแยกกันตามหานะ ไม่รู้ว่าสองคนนั้นหลงไปถึงไหนกันแล้ว เดี๋ยวธัชมาเจอพี่กันที่นี่นะ ถ้าหกโมงยังไม่มาก็ให้กลับเข้าฝั่งแล้วให้คนมาช่วยนะ ครับพี่ ณิอยู่ไหนณิ  ไม่สบายอยู่ด้วยแล้วจะเป็นไงบ้างนะ ทิพย์ได้ยินพี่ไหม ทิพย์แล้วสองสาวก็เริ่มกลัว เพราะตะวันใกล้จะหลับขอบฟ้าเต็มที มีใครอยู่แถวนี้บ้าง ณิ ทิพย์นะได้ยินทิพย์ไหม ตอบหน่อยสิ ถ้าใครได้ยินเสียงทิพย์ ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้ ทิพย์ได้วิ่งหนี เพราะคิดว่าอาจจะเป็นพวกสัตว์ร้ายจะเข้ามาทำร้ายตน จนกระทั่งพาดไปโดนเถาวัลย์ ทำให้ทิพย์ล้มลง กลัวแล้วอย่าทำไรทิพย์นะ พี่เองทิพย์ พี่ภพ ทันใดนั้นทิพย์ได้โผเข้ากอดชายหนุ่มไว้ พี่ภพทิพย์กลัว พี่อยู่นี่แล้วไม่ต้องกลัวนะ เพียงได้อยู่ในอ้อมกอดทิพย์ก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้สามารถดูแลและปกป้องเราได้ เดี๋ยวเราออกไปจากที่นี่กันนะ ป่านนี้สองคนนั่นจะเป็นไงกันบ้างก็ไม่รู้ ค่ะพี่ภพ โอ้ย เป็นไรทิพย์ สงสัยข้อเท้าจะพลิกค่ะ ไหนขอพี่ดูหน่อย พี่ภพทิพย์เจ็บ เดี๋ยวพี่เอารองเท้าเราออกก่อนนะ บวมจังเลย เดี๋ยวสักพักต้องปวดแน่เลย เดี๋ยวพี่ให้เราขี่คอพี่ก็แล้วกัน มานี่เราขึ้นหลังพี่โฮ๋ตัวหนักเหมือนกันนะเนี่ยเรา พี่ภพก็ ฝนกำลังจะตกแล้ว เดี๋ยวเราเข้าไปหลบกันที่ถ้ำนั่นก็แล้วกัน ช่วยด้วยค่ะ มีใครอยู่แถวนี้ไหม ณิ ธัช หญิงสาววิ่งเข้าไปสวมกอดชายหนุ่มไว้ หญิงสาวตัวสั่นด้วยความกลัว แล้วความรู้สึกทั้งหมดก็ดับวูบลง ณิเป็นอะไรณิ อย่าเป็นอะไรนะ ณิตัวร้อนจังเลย ธัชได้อุ้มณิขึ้นแล้วมุ่งหน้ากลับไปยังที่พักทันที ฝนได้ตกลงมาพร้อมเสียงฟ้าร้อง ดังสนั่น ความมืดเข้าครอบงัน ธัชได้พาร่างที่เปียกปอนไปด้วยฝนแล้วเต็มไปด้วยพิษไข้วางลง แล้วนำผ้าเช็ดตัวเช็ดตามเนื้อตามตัวของหญิงสาว ณิได้เพ้อออกมา หนาวเหลือเกิน ช่วยณิด้วย ธัชมองหญิงสาวด้วยความห่วงใย แล้วธัชก็ใช้ผ้าห่มคลุมร่างของหญิงสาว แล้วพูดขอโทษหญิงสาวก่อนที่จะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อออก แล้วสวมชุดใหม่ให้แก่ณิ โดยกระทั่งฝนซ่าลงเรื่อยๆ ธัชได้ออกมาหยิบน้ำดื่ม พร้อมหยิบยา แล้วค่อยๆพยุงณิขึ้นมาพลิงที่ตัว แล้วพูดออกมาว่าณิทานยานะณิ ณิก็ได้ทานยาแล้วก็ซบลงที่อกแล้วพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า อย่าทิ้งณินะ อยู่กับณินะ ณิหนาว..ธัชได้ยินแล้วกระซิบที่ข้างหูณิว่า ธัชไม่ไปไหนนะ หลับนะคนดีธัชจะอยู่ด้วย  แล้วค่ำคืนนี้ในเต้นท์ก็เต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ได้ถ่ายทอดซึ่งกันและกันของทั้งคู่

     อีกมุมหนึ่ง ภายในถ้ำ ทิพย์ได้นั่งกอดเข่าตัวเองพร้อมด้วยมีอาการไข้ขึ้น เนื่องจากขาที่อักเสบ ทิพย์หนาวไหมทิพย์ หนาวค่ะพี่ภพ แล้วตอนนี้ทิพย์ว่าทิพย์กำลังจะไม่สบายแล้วด้วย เดี๋ยวพี่จะจุดกองไฟขึ้นมากกว่านี้ก็แล้วกัน จะได้ดีขึ้น ค่ะ ไหวมั้ยทิพย์มานอนตรงนี้นะทิพย์พี่ปูผ้าให้แล้ว ขอพี่ดูขาหน่อย ขาบวมมากเลย เดี๋ยวทิพย์ทานยานี่นะ อาการจะได้ดีขึ้น แล้วนอนหลับซะ พี่จะเฝ้ายามให้ ไม่ค่ะพี่ภพ เดี๋ยวณิจะอยู่เป็นเพื่อน เราไม่ง่วงหรอ เดี๋ยวทิพย์ชวนพี่คุยดีกว่า พี่ภพปีหน้าพี่ภพก็เรียนจบแล้วพี่ภพจะทำอะไรต่อหรอคะ ทิพย์ได้หาวไปมา พี่คิดว่าจะเรียนต่อที่ต่างประเทศแต่กำลังดูอยู่ว่าจะไปดีไหม เพราะพี่กำลังคิดว่าอยากจะพา อ้าวหลับแล้ว ให้พี่พูดอยู่คนเดียวตั้งนาน ไหนบอกว่าจะอยู่เป็นเพื่อนพี่ไงเด็กดื้อ ภพค่อยๆเอียงไหล่ให้ทิพย์ได้พิงได้อย่างเข้าที่ ทันใดนั้นทิพย์ก็ได้กอดภพอย่างไม่รู้ตัวแล้วภพก็ได้กอดหญิงสาวไว้ในอ้อมกอดพร้อมก้มลงหอมแก้มหญิงสาว แล้วผล็อยหลับไปด้วยกันทั้งคู่

     เช้าวันใหม่ ได้เริ่มขึ้นพร้อมด้วยเสียงนกร้องเต็มไปทั้งป่า ภพได้ตื่นขึ้นพร้อมด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า พร้อมกับเสียงที่กระซิบผ่านหูของเด็กสาวข้างๆตื่นได้แล้ว เดี๋ยวเราออกไปจากที่นี่กันนะ คะพี่ภพ อรุณสวัสดิ์ตอนเช้า คะ ขอโทษค่ะพี่ภพ เป็นอะไรคะพี่ภพ ก็เราเล่นนอนบนแขนพี่ทั้งขึ้นเลย พี่ก็ปวดสิ ไหนขอพี่ขอดูข้อเท้าหน่อย ดีขึ้นแล้ว งั้นเรากลับไปที่พักกัน ค่ะ เดี๋ยวเราขึ้นหลังพี่เดี๋ยวพี่แบกเราไป จะได้ถึงที่พักเร็วๆ และที่เต้นท์ ธัชได้ตื่นขึ้นพร้อมกับมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความรักณิค่อยๆลืมตาขึ้น ธัชถามทันทีว่าเป็นอย่างไรบ้าง ดีขึ้นไหม ณิได้ตอบว่าดีขึ้นแล้ว ณิค่อยๆพยุงตัวเองขึ้นแล้วมองดูที่เสื้อผ้าของตัวเอง แล้วหน้าณิก็ค่อยๆแดงขึ้น ธัชรู้ในสิ่งที่ณิคิดก็เลยพูดออกมาว่าเมื่อคืนณิตัวเปียกมากและมีไข้ขึ้น ธัชก็เลยจำเป็นต้องเปลี่ยนเสื้อให้ แต่ธัชไม่ได้ทำอะไรณินะ เดี๋ยวเราออกไปรับอากาศตอนเช้ากันนะ ได้สิ ทั้งสองได้ออกไป ธัชได้จับมือณิ แล้วพูดว่า ธัชอยากจะถามณิหลายครั้งแล้วหล่ะว่าณิมีใครอยู่ในหัวใจแล้วหรือยัง ณิได้มองแล้วตอบกลับว่า มีเค้าคนนั้นอยู่ตรงหน้าณิ แต่ณิก็รู้ว่าคนตรงหน้าณิมีแฟนอยู่แล้ว ธัชได้พูดออกมาว่า ธัชจะเคลียทุกเรื่องเมื่อธัชกลับไปถึง รอธัชนะณิ   ณิจะรอธัช อยู่กันนี่เอง ลุงเป็นห่วงแทบแย่เลย ลุงกลัวว่าจะเป็นอะไรซะอีก ลุงออกมารับพวกหนูไม่ได้ เพราะข่าวบอกว่าจะเกิดพายุ แล้วอีก 2 คน หายไปไหนกันล่ะ ผมก็กำลังจะออกไปตามเหมือนกันครับลุง พอดีเมื่อวานเราหลงกันครับ งั้นก็รีบกันตามหาเถอะ เดี๋ยวหลงกันเข้าไปลึกกว่านี้จะแย่เอา ครับ ธัช พี่ภพเป็นไงกันบ้างครับ ผมกำลังจะออกตามหาพี่อยู่พอดี  ทิพย์เป็นอะไรหรือเปล่าณิเป็นห่วงแทบแย่ แล้วณิหล่ะเป็นอย่างไรบ้าง ก็ยังรู้สึกปวดหัวอยู่นิดหน่อย แล้วทิพย์ป็นอย่างไร ข้อเท้าทำไมถึงบวมขนาดนั้นหล่ะ พอดีเราซุ่มซ่ามสะดุดกิ่งไม้เอา แต่ตอนนี้ก็ดีขึ้นแล้ว งั้นลุงว่าเดี๋ยวเรากลับขึ้นฝั่งกันเถอะ เดี๋ยวกลับกันไม่ทันก่อนที่พายุจะเข้ามาอีกลูกนึง งั้นพวกเรากลับกันเถอะ ณิมานี่เดี๋ยวธัชช่วย ส่วนเด็กดื้อมานี่เดี๋ยวพี่ประคองเราเอง แล้วเรือก็มุ่งหน้ากลับขึ้นฝั่ง เดี๋ยวพวกเราพักกันนะ เดี๋ยวพี่จะเข้าไปในเมืองไปซื้ออาหารและของใช้จำเป็นบางส่วน แล้วเดี๋ยวตอนเย็นเจอกัน ทิพย์เดี๋ยวพี่ซื้อยามาให้นะ แล้วณิหล่ะณิกะว่าจะขอติดรถไปซื้อยาด้วยค่ะ ได้ไหมคะพี่ภพ ได้สิ ทันใดนั้นสีหน้าของธัชก็เปลี่ยนไปในทันที แล้วธัชหล่ะไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมอยู่เป็นเพื่อนทิพย์ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงครับพี่ภพ เดี๋ยวพี่กลับมานะ ไปณิ ค่ะ เฮ้อแกเป็นไรวะธัช ปล่าวหนิ แกชอบณิใช่ไหม ฉันดูออก ปล่าว แกอย่ามาปิดฉันให้อยากเลย แล้วทำไมแกไม่รีบเคลียร์ตัวเองวะ แฟนแกมีอยู่แล้วนะ ถ้าชอบก็บอกเค้าไป ไม่ใช่แสดงอยู่อย่างนี้ แล้วอีกอย่างแกกับณิก็เคยเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่มัธยม ถึงจะไม่สนิทกันก็เถอะ แต่แกน่าจะพูดความรู้สึกของแกออกไป ไม่ใช่อึกอัก ฉันสงสารณิหว่ะ ณิก็คงไม่แน่ใจอยู่ในตอนนี้ ณิเค้าทำใจลำบากนะ ฉันจะบอกแกว่าแกน่าจะรู้หัวใจตัวเองนะว่ารักเค้าหรือเปล่า ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป เข้าใจที่ทิพย์พูดนะ ณิครับณิ คะพี่ภพ พี่ว่าเราแวะหาหมอดีกว่านะ หน้าตายังซีดๆอยู่เลย ดีเหมือนกันคะ ณิรู้สึกไม่ดีเลย งั้นเดี๋ยวพี่ไปส่งเราที่โรงพยาบาลข้างหน้าก่อน แล้วเดี๋ยวพี่กลับมารับ นั่งรอพี่ที่นี่นะเสร็จแล้ว.. ค่ะ  เชิญคุณณัฐณิชาที่ห้องตรวจค่ะ เป็นอะไรมาคะ คือเป็นหวัดค่ะ แล้วอาการล่ะคะ คือจะปวดหัว หน้ามืด แล้วก็ปวดท้อง อาเจียนค่ะ งั้นเชิญที่เตียงนะคะ ตรงนี้เจ็บไหมคะ ไม่ค่ะ แล้วตรงนี้หล่ะคะ ไม่ค่ะ เสร็จแล้วค่ะ คือหมออยากให้คุณพักผ่อนเยอะๆนะคะ เป็นโรคกระเพาะบวกกับไข้หวัดค่ะ เดี๋ยวทานยาตามที่หมอจัด แล้วก็จะดีขึ้นเองค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ขอบคุณค่ะ ณิจ๊ะเป็นไงบ้างเป็นโรคกระเพาะบวกไข้หวัดค่ะ งั้นก็พักผ่อนเยอะๆงั้นเรากลับกันเถอะ ค่ะ ชะเง้อมองใครล่ะ คอยาวจะเป็นเต่าแล้ว เปล่าทิพย์แค่มองดูอะไรเรื่อยเปื่อย อย่ามาฟอร์มเลยฉันรู้ว่าแกรอพี่ภพ อีตาธัชบ้า หรือว่าไม่จริง จริงฉันรอพี่ภพ เห็นมั้ย ก็ไม่เหมือนนายหรอกชอบเก็กวางฟอร์มอยู่ได้ เออหน่ะ นั่นไงมากันแล้ว มาแล้วจริงด้วย แกก็เป็นห่วงณิเหมือนกันนั่นแหละ เออ.. ณิเป็นไงได้ของไหม ได้ แล้วนั่นถุงยาณิไปหาหมอมาด้วยหรอ ใช่จะ แล้วหมอบอกว่าเป็นอะไรณิ เป็นโรคกระเพาะแล้วก็ไข้หวัดหน่ะ งั้นก็พักผ่อนเยอะๆนะ  จ้า ธัชจะไม่พูดอะไรบ้างเลยหรอ เออคือเดี๋ยวณิขอตัวก่อนนะคะ แล้วณิก็เดินออกไป เป็นไงหล่ะมัวแต่อ้ำอึ้งอยู่ได้ ฉันไปเดินเล่นนะ เออ เป็นไงบ้างแม่สื่อ พี่ภพหาว่าหนูเป็นแม่สื่อหรอ ปล่าวพี่ล้อเล่นหน่า  ค่อยดีขึ้นแล้วไม่งั้นไม่ต่อล้อต่อเถียงพี่ขนาดนี้หรอก พี่ซื้อนี่มาฝากเรา อะไรคะสร้อยข้อมือเปลือกหอย ใส่ไว้นะ จะได้คิดถึงว่าเราเคยมาเที่ยวด้วยกัน ขอบคุณค่ะ

ท่ามกลางแสงแดดรำไรท้องฟ้าเปลี่ยนเป็นสีส้ม สายลมพัดแผ่วเบา ณิได้เดินเล่นแล้วมาหยุดที่ใต้ต้นลีลาวดี ที่มีดอกลีลาวดีเกลื่อนที่โค่นต้น แล้วนั่งลงมองดูทะเลอยู่เบื้องหน้า พร้อมหยดน้ำตาไหลออกมาเป็นสาย พูดกับดอกลีลาวดีที่อยู่ในมือว่า ทำไมเค้าต้องทำร้ายจิตใจฉันจังเลย ทันใดนั้นณิได้เอามือจับที่ท้องตัวเองแล้วสีหน้าก็บอกถึงความเจ็บปวด ณิเป็นไรณิ โอ้ยปวดท้อง งั้นกลับขึ้นบ้านนะ ไม่ต้องณิกลับเองได้จะไปไหนก็ไป ไม่ต้องลุกจะไม่ไหวแล้วยังทำอวดเก่งอีก ปล่อยนะบอกให้ปล่อย ปล่อยหรอนี่ไง ธัชได้ก้มลงประทับริมฝีปากบางๆของณิอย่างนุ่มนวล แล้วทั้งคู่ก็ตกในภวังค์ จนกระทั่งณิรู้สึกตัวแล้วผละออกก่อน ที่นี้จะให้ผมช่วยประคองคุณไปดีๆหรือจะให้ผมทำอย่างเมื่อกี้อีก ก็แค่นี้มานี่เดี๋ยวผมพาไป ทั้งสองค่อยๆเดินออกไป แต่หารู้ไม่เพื่อนของแฟนธัชได้เห็นเหตุการณ์ทั้งหมด มากันพอดี มาทานข้าวกัน ณิขอตัวนะคะเดี๋ยวผมไปดูณินะครับ คู่นี้เค้าเป็นอะไรอ่ะทิพย์ อ๋อพวกปากกับใจไม่ตรงกันค่ะ งั้นเราทานกันเลยก็เดี๋ยวให้แม่บ้านเค้าเอาไปให้สองคนนั้นที่ห้อง  ณิทำไมหน้าซีดจังเลย มานี่มานั่งบนเตียงก่อน อย่าร้องไห้สิปวดท้องมากเลยหรอ ใช่ ก๊อก ก๊อก คือป้าเอาอาหารมาให้คุณทั้งสองค่ะ ขอบคุณครับป้า ขอบคุณค่ะ เดี๋ยวธัชป้อนให้นะ อย่าดื้อสิ อร่อยมั้ย งั้นอีกคำนะ ไม่เอาแล้วหล่ะธัช พอแล้ว ทานน้อยจัง งั้นดื่มนมก็แล้วกัน แล้วนี่ยาทานยานะ เดี๋ยวธัชเอาอาหารไปเก็บก่อน แล้วจะมาเฝ้าณิต่อ นอนพักนะเดี๋ยวธัชมา ณิค่อยๆหลับตาลงอย่างแผ่วเบา ทิพย์พี่ว่าเราออกไปดูพระอาทิตย์ตกกันนะ ได้ค่ะทิพย์ว่าทิพย์กำลังอยากถ่ายรูปเก็บไว้พอดี งั้นเราไปที่ปลายแหลมตรงนั้นกันนะ ค่ะ แล้วสองคนก็เดินกันไปที่แหลมเบื้องหน้า โดยทั้งคู่ได้เดินจับมือกันออกไป พี่ภพคะปล่อยมือทิพย์ได้แล้วค่ะ พี่มีเรื่องจะบอกทิพย์มาเป็นแฟนพี่ได้ไหม คะว่าไงนะคะ พี่รักทิพย์นะ แต่ทิพย์เออ คือทิพย์ แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ดาวเข้ามากอดแขนภพแล้วก็พูดออกมาว่า ต๊ายตาย เธอมายุ่งกับแฟนฉันทำไมไม่ทราบ เธอคงคิดสินะว่าภพจะชอบเด็กกะโปโลอย่างเธอ อย่าฝัน เพราะฉันเป็นแฟนกับภพ ใครๆก็รู้ ทิพย์ซึ่งบัดนี้ได้ยืนอึ้งกับเหตุการณ์เบื้องหน้า ทิพย์ไม่ใช่อย่างที่ดาวพูดนะ พี่ไม่ได้เป็นแฟนกับดาว ทิพย์ ปล่อยสิดาวเราไม่ได้เป็นแฟนกัน แล้วน้ำตาของทิพย์ก็ไหลออกมา แล้วทิพย์ก็ได้วิ่งจากไป ทันใดนั้นภพได้ผลักดาวล้มลงพร้อมพูดกับดาวว่าเธอมันบ้าฉันไม่มีวันที่จะชอบผู้หญิงอย่างเธอแน่ จะไปไหนก็ไป แล้วภพก็วิ่งตามทิพย์ไปในทันที ทิพย์วิ่งกลับเข้ามาในห้องพร้อมเก็บข้าวของเครื่องใช้ใส่ลงในกระเป๋า แม้กระทั่งณิห้ามอย่างไรก็รั้งทิพย์ไม่อยู่ จนณิอ่อนใจ ทันใดนั้นภพได้เข้ามาพร้อมกับไม่ยอมให้ทิพย์เก็บข้าวของ พอณิเห็นก็ค่อยๆออกไปจากตรงนั้น ปล่อยให้ทั้งคู่คุยกัน นี่เราจะเก็บข้าวของไปไหนนี่ก็ดึกแล้ว แล้วจะไปอย่างไร ทำไมทิพย์ไม่ฟังพี่พูดบ้างล่ะ พี่ไม่เคยคิดอะไรกับดาวเลย ดาวไม่ใช่แฟนพี่ พี่ไม่ได้รักเค้าเหมือนรักเรา ฟังพี่พูดบ้าง ทันใดนั้นทิพย์อึ้งไปเล็กน้อยที่พี่ภพกล้าพูดออกมาเช่นนั้น ภพค่อยเดินเข้ามากอดทิพย์ แล้วก็พูดออกมาว่าพี่รักทิพย์นะ ภพได้สวมกอดทิพย์ไว้อย่างๆหลวมๆ แล้วพูดว่า พี่ตั้งใจจะบอกเรื่องนี้นานแล้ว แต่พี่ไม่มีโอกาส พี่ชอบเราตั้งแต่เราเป็นเด็กมัธยมแล้ว แต่พี่ไม่กล้าที่จะรักเพราะตอนนั้นทิพย์ยังเด็กอยู่ และอีกอย่างตอนนั้นเราก็ไม่ชอบขี้หน้าพี่ ตั้งแต่เรานั้นซุ่มซ่าม หกล้มแล้วกระโปรงเปิด แล้วพี่หัวเราะเรา ใช่ตอนนั้นทิพย์ไม่ชอบพี่มากๆเลย งั้นแปลว่าตอนนี้ทิพย์ชอบพี่ใช่ไหม คือ เออค่ะ งั้นก็เลิกร้องไห้ได้แล้วเด็กดื้อ ไหนดูสิหน้าตา ตาแดงไปหมดแล้ว พี่สัญญาว่าพี่จะไม่ทำให้ทิพย์เสียใจอีก แล้วส่วนเรื่องดาวพี่ไม่มีอะไรกับเค้าจริงๆ เชื่อในคำพูดพี่นะ แล้วต่อไปนี้สัญญากับพี่นะว่าถ้ามีเรื่องที่ทำให้เราสองคนต้องทะเลาะกัน เราต้องคุยกัน ได้ค่ะ งั้นเราคืนดีกันนะ ค่ะ เราไปเที่ยวกันในตัวเมืองกันนะ ค่ะงั้นเราไปชวนสองคนนั้นกันนะคะ ณิ ว่าไงจ๊ะคือเราจะออกไปในตัวเมืองไปด้วยกันไหม ไม่หล่ะ คือณิยังปวดหัวอยู่เลย หรองั้นเดี๋ยวเราซื้อของมาฝาก ส่วนธัชก็อยู่เป็นเพื่อนณิแล้วกัน อืม  งั้นทิพย์ไปก่อนนะ ทำไมธัชไม่ไปล่ะ อยู่อย่างนี้ไม่เบื่อหรอ ไม่หรอก แล้วณิยังปวดหัวอยู่อีกหรอ ไหนดูสิ ตัวร้อนอีกแล้ว ทำไมไข้ขึ้นลงๆอย่างนี้ล่ะ เดี๋ยวเช็ดตัวให้ แต่ จะได้หายไง ธัชค่อยๆเช็ดตัวให้ณิ สายตาทั้งคู่บอกถึงความรู้สึกความห่วงใยซึ่งกันและกัน เสร็จแล้ว เดี๋ยวธัชเอาของลงไปเก็บก่อนเดี๋ยวมาใหม่ ณิยิ้มออกมาพร้อมกับหลับตาลงเพราะฤทธิ์ยา ธัชได้เข้ามาแล้วมายืนมองสาวน้อยตรงหน้าที่ตอนนี้ได้หลับสนิท แล้วธัชก็ค่อยๆนั่งลงมอง พร้อมกับนั่งเกลี่ยผมที่ตกมาคลุมหน้าออก แล้วค่อยๆเอาหมอนพิงหัวเตียง แล้วค่อยๆหลับตาลง ส่วนอีกด้านหนึ่งภพกับทิพย์ก็ได้เดินเที่ยวเล่นอยู่ในตัวเมือง ภพได้เลือกสร้อยคอแล้วก็บรรจงสวมให้กับณิแล้วพูดว่าไว้เป็นตัวแทนพี่ว่าเรายังอยู่ใกล้กันเสมอ ส่วนณิก็เลือกสร้อยข้อมือแล้วสวมให้ภพ แล้วก็พูดว่าทิพย์ก็จะอยู่ๆข้างๆพี่ภพเสมอ แล้วทั้งคู่ก็ยิ้มด้วยกัน ทั้งคู่ได้เลือกซื้อของอย่างสนุกสนาน นับเป็นค่ำคืนที่ดีอะไรเช่นนี้  ส่วนอีกคู่หนึ่ง ณิได้ละเมอแล้วเพ้อออกมาว่า อยู่กับณินะ อย่าทิ้งณิ ณิหนาว ร่างกายของณิสั่นไปทั้งตัว ธัชเห็นท่าไม่ดีจับตัวเรียกณิพร้อมกับกอดณิไว้ในห้วงแขน เพื่อถ่ายทอดความอบอุ่นให้กับณิ สักพักณิก็หยุดเพ้อพร้อมกับกอดธัชแล้วซุกตัวอยู่กับอกของธัช ธัชได้กอดณิ แล้วทั้งคู่ก็หลับไปพร้อมๆกัน  บนถนนที่จะเดินทางกลับบ้านพัก ข้างทางตลอดสองแนวมืดมาก แล้วกระนั้นฝนก็ตกลงมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำให้รถไปติดหล่ม ขึ้นไม่ได้ แล้วภพก็เลยตัดสินใจบอกกับทิพย์ว่า พี่จะไปตามคนมาช่วยเราอยู่ที่นี่ได้ไหม พอพี่ลงไปก็ล็อคประตูจนกว่าพี่จะมา ไม่เอาทิพย์ไม่กล้าอยู่ ทันใดนั้นฟ้าก็ผ่าลงมาเสียงดังสนั่น ทำให้ทิพย์ร้อง ทิพย์กลัวทิพย์ไปกับพี่ภพด้วย งั้นเราไปด้วยกัน ข้างหน้านั้นน่าจะมีชาวบ้านอยู่ สายฝนได้เทลงมาอย่างไม่ลืมหูลืมตา ทิพย์เริ่มหนาวสั่นไปทั้งตัว พี่ว่าเราไม่ไหวแล้วแน่เลย ตรงนั้นมีกระท่อมอยู่เราเข้าไปขอเค้าหลบฝนกันที่นั่นกัน มีใครอยู่บ้างไหมครับ ไม่มีใครอยู่ แต่ยังดีมีผ้าห่มอยู่เดี๋ยวเราเช็ดตัวนะเดี๋ยวจะไม่สบายเอา ทิพย์ได้นำผ้าผืนนั้นมาเช็ดตามตัว ภพได้จุดตะเกียงแล้วเดินเข้ามา พร้อมกับบอกว่า ฝนตกแรงมากเลยไม่ยอมหยุดอีกต่างหาก พี่ว่าคืนนี้เราต้องนอนกันที่นี่แล้ว ทันใดนั้นฟ้าก็ผ่าเปรี้ยงทำให้ทิพย์โผเข้ากอดชายหนุ่มไว้ พอรู้สึกตัวทิพย์ก็ผลักออก แล้วมีท่าทีเขิน ชายหนุ่มค่อยๆขยับตัวเข้ามาตรงหน้าทิพย์ แล้วค่อยประทับฝีปากลงบนหน้าผากแล้วเรื่อยลงมาที่แก้ม แล้วก็ประทับลงบนฝีปากอย่างเนิ่นนาน แล้วทั้งคู่ก็ตกอยู่ในภวังค์ของกันและกัน โดยทั้งคู่ได้ยินยอมพร้อมใจซึ่งกันและกัน และเป็นของกันและกันในค่ำคืนนั้น โดยมีหยาดฝนเป็นสัญญาณรัก เสียงนกร้องทำให้ภพได้ตื่นขึ้นแล้วมองหญิงสาวแล้วค่อยขยับตัวขึ้นแล้วใช้มือแตะทิพย์ให้ตื่น ทิพย์ค่อยๆลืมตาขึ้น พร้อมกลับน้ำตาค่อยๆหยดลงทั้งสองแก้ม ภพเข้าใจความรู้สึกของหญิงสาวพร้อมกับพูดขึ้นมาว่าพี่จะรับผิดชอบเรา ไม่ต้องกลัวนะ พี่ทำไปเพราะว่าพี่รักเราไม่ใช่เพราะความใคร่  แล้วทิพย์ค่อยคลายความกังวลลง ภพได้เอื้อมมือพร้อมหยิบเสื้อให้ทิพย์สวมให้เรียบร้อย ก่อนจะออกไปจากตรงนั้น ภพกับทิพย์ได้กลับมาที่รถก็พบว่ามีชาวบ้านชวนกันนำรถขึ้นจากหล่มได้ ภพกับทิพย์จึงได้ขอบคุณชาวบ้าน แล้วทั้งคู่ก็มุ่งหน้ากลับที่พัก พอมาถึงที่พักทิพย์ได้กลับเข้าห้องโดยไม่ได้พูดอะไรออกมาเลย ในขณะที่อีกคู่หนึ่งธัชได้รู้สึกตัวขึ้น ธัชได้ใช้มือลูบไล้ใบหน้าของหญิงสาว ณิได้ลืมตาก่อนที่จะยันตัวเองขึ้น ธัชได้ถามถึงอาการของณิว่าเป็นอย่างไรบ้าง ก่อนที่จะเดินกลับไปยังห้องของตนเอง ณิเองก็รู้สึกดีขึ้นในใจ แล้วค่อยๆลุกไปที่ห้องน้ำ

     ณ.ชานเรือนบ้านสีขาวที่ซึ่งไว้เป็นที่รับประทานอาหารยามเช้า ที่ซึ่งตกแต่งด้วยโต๊ะและเก้าอี้สีขาว โดยตรงกลางโต๊ะมีแจกันซึ่งได้จัดดอกกุหลาบสีขาวไว้ และอาหารเช้าก็ถูกจัดเตรียมออกมาวางไว้อย่างน่ารับประทาน ทุกคนต่างมากันครบแต่ทว่าทุกคนต่างนิ่งเงียบกันหมดทุกคน แล้วทุกคนลงมือกันทานอาหาร แต่ก็ไม่มีใครพูดเลยสักคน เวลาผ่านไป ณิได้พูดขอตัวและเดินออกไป ส่วนธัชก็ได้ของตัวและเดินตามณิไปติดๆ เหลือทิพย์กับภพต่างคนเริ่มรู้สึกอึดอัด แล้วทั้งคู่ก็พูดขึ้นมาพร้อมกันว่า เป็นอะไร แล้วทั้งคู่ก็เผลออมยิ้มกันขึ้นมา พี่จะบอกทิพย์ว่าเดี๋ยวสายเราค่อยกลับกันนะ ได้ค่ะ แล้วอิ่มแล้วหรอทานไปนิดเดียวเอง ค่ะอิ่มแล้ว งั้นพี่ขอคุยด้วยหน่อยสิ ไปเดินเล่นกับพี่นะ ค่ะ แล้วทั้งคู่ก็ออกไปเดินเล่นกัน แล้วภพก็พูดกับทิพย์ว่า กลับไปพี่จะขอหมั้นเราไว้จนกว่าเราจะเรียนจบ ภพค่อยๆเอื้อมมือไปจับที่มือทิพย์แล้วค่อยๆสวมแหวนลงบนนิ้วของทิพย์ พี่ขอจองหัวใจดวงน้อยของพี่ไว้ก่อน จะได้ไม่มีแมลงหนุ่มๆมารบกวน แล้วทั้งคู่ก็โผเข้ากอดกัน ท่ามกลางแสงแดดยามเช้าที่สดใส ส่วนณิก็ถูกเรียกจากธัชทางด้านหลัง เป็นอะไรทำไมมายืนเงียบๆคนเดียว ปล่าวหรอกกำลังคิดอะไรเพลินๆเดี๋ยวตอนสายๆเราค่อยกลับบ้านกันนะ เดี๋ยวเราแวะไปไหว้พระกันนะ ได้สิ ธัชพยายามชวนณิคุยแต่ณิก็ไม่ค่อยจะคุยสักเท่าไหร่ จนธัชได้ถามว่าเราจะไม่คุยกันอีกแล้วใช่ไหม ไม่อยากคุยก็ไม่ต้องทำอย่างนี้นก็ได้ณิ พอณิได้ฟังก็ได้ระเบิดอารมณ์ออกมาพร้อมกับคำพูดทั้งน้ำตาที่ว่าจะให้ณิคุยอะไรล่ะ คุยไปแล้วจะมีประโยชน์อะไร จะให้พูดความรู้สึกของตนเองหรอว่ารู้สึกอย่างไร บอกก็ได้รู้สึกดีที่ธัชมาดูแลไง ค่อยช่วยเหลือเราตลอดเวลา แล้วยังไงล่ะพอเรากลับไปทุกอย่างก็จะเปลี่ยนไป เธอเคยบอกไหมว่ารู้สึกอย่างไรกับเรา ฉันไม่อยากคิดเลยว่าเธอก็ชอบฉัน เพราะตอนนี้เราสองคนก็รู้ว่าเราเป็นเพื่อนกัน ใช่ไหมล่ะณิไม่กล้าหรอกที่จะคิดว่าเธอชอบฉันเหมือนกัน ณิและถ้าธัชบอกว่าชอบณิล่ะ ชอบหรอเธอก็รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เธอมีแฟนอยู่แล้ว แล้วณิเองก็ไม่ได้สวยหรือน่ารักอะไรเลย แล้วธัชจะชอบณิได้อย่างไร พอเถอะถึงอย่างไรเราก็เป็นเพื่อนกันอยู่ดี แล้วถ้าความรู้สึกตอนนี้ของธัชเปลี่ยนแล้วล่ะณิจะชอบธัชไหม ณิไม่รู้ว่าณิรู้สึกอย่างไรตอนนี้ แต่ณิก็จะอยู่อย่างนี้รอคนคนนึงที่จะเข้าใจณิจริงๆและรักณิต่อไป เราไม่รู้กาลข้างหน้าหรอก ไม่เอาแล้วเราไปจากตรงนี้กันเถอะเดี๋ยวณิจะขึ้นไปจัดของก่อน แล้วณิค่อยๆเดินไปจากตรงนั้น ปล่อยให้ธัชยืนคิดเพียงลำพัง ธัชได้ทบทวนกับสิ่งที่เกิดขึ้น แล้วธัชก็เริ่มมองเห็นตัวณิมากขึ้น และรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองมากขึ้นว่าตอนนี้เค้าชอบใครกันแน่ แต่เค้าจะทำอย่างไรได้ในเมื่อก็มีแฟนอยู่แล้ว

แล้วทุกคนต่างก็เก็บสำภาระตัวเองขึ้นรถ ทิพย์เดี๋ยวเจอกันพรุ่งนี้นะที่มหาวิทยาลัย จะณิ นี่ธัชขับรถดีดีล่ะ ขับรถส่งณิให้ถึงบ้านล่ะ พี่ภพผมว่าพี่จะไม่เหงาตลอดทางแน่ เพราะมียายนี่ชวนพี่คุยตลอดแน่ แล้วเจอกันที่ชมรมนะธัช ครับผมจะเข้าไปสมัครพอดีครับ ดีแล้วล่ะฝีมือดี พี่ว่าน่าจะรุ่ง ครับ แล้วรถทั้งสองก็มุ่งหน้ากลับกรุงเทพ โดยทั้งสองคู่ก็ยังไม่รู้ว่าจะเจอเหตุการณ์อะไรเบื้องหน้า ถึงแล้วณิถึงบ้านแล้ว หรอเดี๋ยวผมถือของให้ คุณแม่ยังไม่กลับมาอีกหรอ อืมน่าจะใช่ เดี๋ยววันพรุ่งนี้ธัชมารับนะตอนเช้า สะดวกหรอ อืมสะดวก แล้วไม่ไปรับแฟนหรอ เออคือว่าไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวณิไปเองได้ ก็ได้แล้วพรุ่งนี้เจอกัน ยายตัวยุ่งถึงแล้วคุยซะหลับเลย คะถึงแล้วหรอเร็วจัง ก็เราดันหลับมาตลอดทางปล่อยให้พี่นั่งขับรถอยู่คนเดียวแล้วนี่เราอยู่คนเดียวได้นะ ได้ค่ะเดี๋ยวพี่คงจะกลับล่ะค่ะ ขับรถดีดีนะคะ ขอบคุณนะคะที่พาไปเที่ยว จะไม่เป็นไร แล้วพรุ่งนี้พี่จะรับไปมหาวิทยาลัยด้วยกัน ค่ะ แล้วพรุ่งนี้เจอกัน

     คุณพ่อคุณแม่ครับคือผมอยากจะหมั้นกับผู้หญิงคนนึงครับ เค้าเป็นลูกเต้าใครกัน พามาแนะนำให้พ่อกับแม่รู้จักหน่อยสิ พรุ่งนี้พามาทานข้าวเย็นกับแม่ก็ได้ ครับพรุ่งนี้ผมจะพามาให้พ่อแม่รู้จักครับ ผมขอตัวก่อนนะครับ แม่พ่อว่าลูกเรารักผู้หญิงคนนั้นมากเลยนะ ไม่งั้นลูกคงไม่มาพูดกับเราแน่ แม่ก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกัน แล้วเรื่องที่พ่อจะส่งลูกไปเรียนต่อที่อังกฤษล่ะ ก็ไม่เห็นเป็นไร ลองดูลูกสะใภ้หน่อยก็ไมเห็นเป็นไร ผู้หญิงคนนั้นอาจรักลูกของเราจริงก็ได้ แล้วยายดาวล่ะ ผมว่าลูกเราไม่ชอบหรอก แล้วอย่างนี้มันจะไม่วุ่นหรอ เชื่อใจลูกสิคุณ ธัชได้เลี้ยวรถเข้าบ้านเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เค้าเห็นชื่อแต่ก็ยังลังเลที่จะรับสักพักเค้าก็รับสาย แล้วปลายทางก็ตำหนิเค้าอย่างรุนแรง นี่ธัชไหนบอกว่าต้องไปถ่ายรูปส่งอาจารย์ แล้วทำไมเพื่อนฉันไปเห็นคุณที่ทะเลได้ เห็นว่าคุณยืนอยู่กับผู้หญิงคนนึง แล้วคุณมีมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นล่ะสิ ฉันไม่อยากจะเชื่อว่าคุณจะทำตัวอย่างนี้ นังผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ทำไมไม่ฟังผมก่อนล่ะ ทำไมฉันต้องฟังคุณ ในเมื่อเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง อย่าให้ฉันรู้นะผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่ โบว์พูดเสร็จยัง อ๋อพูดอย่างนี้หรอ งั้นเราเลิกกันมั้ยล่ะ ก็ได้ ธัชพูดอย่างนี้หรอ อ้าวก็โบว์อยากให้ผมพูดผมก็พูดแล้วไง แค่นี้นะ แล้วธัชก็ตัดสายทิ้งไป โบว์ก็ดันโทรอีก แต่ธัชก็ไม่ได้รับสายอีกเลย และเช้าวันรุ่งขึ้นก็มาถึงธัชได้ขับรถไปรับณิที่บ้าน ซึ่งวันนี้ณิได้เปลี่ยนไปจากทุกวัน ณิได้ใส่กระโปรงสั้น ซึ่งที่ผ่านมาณิไม่เคยใส่กระโปรงสั้นเลย และผมก็เป็นลอนสวยมากเวลาที่ปล่อยออก ทุกทีจะรัดไว้มากกว่า เป็นอะไรธัช ปล่าวพอดีเห็นแปลกตาไป แล้วณิเป็นไง ก็น่ารักดีนะ หรอว่าจะเปลี่ยนตั้งนานแล้ว แล้วทั้งคู่ก็ได้นั่งรถกันออกไป ส่วนภพก็ได้คุยกับกับทิพย์ในรถว่า วันนี้พี่อยากพาเราไปรู้จักพ่อแม่พี่นะ อะไรนะคะ คือทิพย์ยังไม่ได้เตรียมตัวเลย ไม่เห็นจะต้องเตรียมตัวเลย ทิพย์เป็นตัวของตัวเองล่ะดีแล้ว แล้วสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นดาวซึ่งไม่รู้มาจากทางไหน ได้วิ่งเข้ามาผลักทิพย์ล้มลงหลังจากที่ก้าวลงมาจากรถ ทำอะไรอ่ะดาวรักกันเหลือเกินนะ ทิพย์เจ็บไหม ดาวทำเกินไปแล้วนะ แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ คุณทำอย่างนี้ทำให้ผมรู้สึกเกลียดคุณนะ ผมบอกแล้วคุณไม่มีสิทธิที่เข้ามารังควานชีวิตผมกับทิพย์ ผมจะบอกคุณไว้เลยว่าผมกับทิพย์รักกัน และเราก็กำลังจะหมั้นกันในเร็วๆนี้ ไปเถอะทิพย์เดี๋ยวพี่พาไปส่งที่คณะ ดาวได้แต่กรีดร้องตรงนั้น ธัชได้เดินมากับณิแต่ต่างคนก็ยังตะขิดตะขวงใจกันอยู่ สักพักดาวซึ่งแอบดูคนทั้งสองก้โผล่ออกมา หวัดดีค่ะธัช เซอร์ไพร์สค่ะ พอดีโบว์ไม่มีเรียนค่ะก็เลยมาหาธัช ธัชนี่ใครกันล่ะคะ ณิครับคือพอดีเราเป็นเพื่อนกันน่ะคะ หรอเพื่อนหรอไม่มั้ง เธอรู้ไว้เลยนะว่าธัชเป็นแฟนฉัน น้องณิค่ะพี่เองที่ไปเจอกันที่ผับไง พี่เป็นเพื่อนพี่ภพไง ค่ะ มีอะไรหรือคะ คือพี่งั้นเราเดินไปคุยกันตรงนั้นกันนะคะ เดี๋ยวพี่ช่วยถือหนังสือให้ ว่าไงธัชนี่หรอผู้หญิงคนใหม่ของธัช จะว่าไปก็ขายดีเหมือนกันนะ รุ่นพี่ต่างจีบกันใหญ่เลย อ้าวไม่ตอบผมต้องเรียนแล้ว มีอะไรก็ค่อยคุยกันแล้วกัน รุ่นพี่มีอะไรหรือปล่าวคะ คือพอดีพี่จะมาชวนณิไปทานข้าว ณิว่างไหม คือว่าณิไม่ค่อยสะดวกค่ะ คือพี่คะมาทานข้าวกลางวันที่โรงอาหารดีกว่าค่ะ ก็ได้ครับ แล้วกลางวันนี้เจอกันที่โรงอาหารได้ค่ะ นะเป็นไงรุ่นพี่คงจะมาจีบณิ ไม่ชอบหรอ หน้าตาก็ดี กีฬาก็เด่น แล้วเธอมาพูดให้ฉันชอบทำไมมิทราบ ถ้าณิจะชอบก็ไม่เกี่ยวกับธัชอยู่แล้ว อ้าวแล้วแฟนธัชไปไหนแล้วล่ะ ไม่ตามเข้าไปเรียนด้วยเลยล่ะ ณิโอ้ยเจ็บนะปล่อยแขนณิเลย ณิเจ็บนะ ธัชเป็นอะ     ไรอย่าบอกนะว่าหึงณิ คือว่าณิจะไปเรียนแล้ว แล้วณิก็รีบเดินไป ปล่อยให้ธัชพูดไม่ออกอยู่ตรงนั้น ทิพย์เดี๋ยวพี่มารอตอนเย็นนะ ค่ะ แล้วพักเที่ยงก็มาถึง ทิพย์กับณิมาทานข้าวที่โรงอาหารโดยมีพี่ภพมาทานด้วยพร้อมเพื่อนซึ่งคาดว่าจะอยากจะรู้จักณิมากขึ้น เพื่อนภพชื่อภัส ซึ่งเอาใจและดูแลณิเป็นพิเศษ จนทุกคนสังเกตได้ แต่ธัชก็กันท่าทุกทีไป วันนี้น้องณิตอนเย็นว่างไหมครับพอดีพี่จะชวนไปทานข้าวที่ร้านอาหารเปิดใหม่ตรงสุขุมวิทเอง คือไม่ได้หรอกครับพอดีผมจะต้องพาณิกลับบ้านครับเพราะคุณแม่ฝากผมดูแลเพราะว่าณิยังไม่หายจากไข้ครับ งั้นไว้เป็นวันอื่นก็ได้ครับ ณิได้ใช้สายตามองค้อนธัชเป็นการใหญ่ ทิพย์ได้แอบขำเพื่อนสองคนนี้เบาๆภพได้มองทิพย์แบบขำๆแต่เอ็นดู ณ.ที่บ้านภพ พ่อและแม่ของภพได้นั่งรอภพกับคนที่ลูกจะพามาพบอย่างใจจดใจจ่อ และทันทีที่ภพพาทิพย์มาถึง ภพได้แนะนำทิพย์ให้รู้จักกับพ่อและแม่ ทิพย์ได้ยกมือขึ้นไหว้พ่อและแม่ของภพอย่างนอบน้อม พ่อและแม่ภพมองอย่างเอ็นดูอยู่ในใจ พ่อแม่ภพได้ชวนทิพย์คุยหลายเรื่อง และทิพย์ก็สามารถคุยได้อย่างสนุกและสามารถทำให้พ่อแม่ของภพชื่นชอบเธอไม่น้อย ภพรู้สึกพอใจที่พ่อกับแม่เข้ากับทิพย์ได้ ในเวลาอาหารเย็นจึงเต็มไปด้วยความอบอุ่น ส่วนทางด้านอีกคู่กับนิ่งเงียบด้วยกันทั้งคู่ ธัชได้มาส่งณิและขอตัวกลับเลย โดยณิรู้สึกถึงความเฉยเมย และวันเวลาก็ดำเนินไป ผ่านวันแล้ววันเรา คู่ของภพกับทิพย์สามารถเข้าใจกันได้และดูแล้วน่าจะเป็นคู่รักที่หวานมากที่สุดในมหาวิทยาลัย แต่อีกคู่เหมือนมีบางอย่างมากั้นให้ทั้งคู่ห่างกัน และเหมือนกับคนที่ไม่รู้จักกัน และแล้ววันจบการศึกษาก็มาถึง ภพได้จบการศึกษา ทำให้สามารถตัดสินใจอะไรได้หลายๆอย่าง เค้าได้ขอหมั้นทิพย์กลางสวนสาธารณะ แล้วทิพย์ก็ได้ตอบตกลง พิธีหมั้นจัดขึ้นที่ริมทะเล ภพอยู่ในชุดลำลองกางเกงขาว เสื้อแขนยาว สบายๆมีดอกไม้คล้องที่คอ ส่วนทิพย์เป็นแซกสีขาวเปลือยไหล่ให้เห็นผิวสีขาว ที่คอมือมีริบบิ้นสีขาวผูเป็นโบว์ บนศรีษะมีดอกไม้ทำเป็นมงกุฎวางที่ศรีษะ ทั้งคู่ดูแล้วเหมาะสมกันมาก ส่วนเพื่อนเจ้าบ่าวก็คือธัช ส่วนเพื่อนจ้าสาวก็น่ารักไม่หยอก แต่ทั้งคู่ก็ยังเป็นเหมือนเดิม แล้วพิธีการก็ผ่านไปได้ด้วยดี ความรักของภพและทิพย์ก็ดูแลซึ่งกันและกันอย่างไม่ขาด ภพมาส่งและรับทิพย์ทุกวัน เป็นอย่างนี้ตลอดมาจนกระทั่งปีสุดท้าย ณิและทิพย์ต่างช่วยเหลือและเป็นเพื่อนที่ซี้กันมากและวันนี้ก็เป็นวันสุดท้ายของการสอบ ทิพย์ได้ถามณิว่าเมื่อไหร่ธัชกับณิจคืนดีกันสักที ณิได้ตอบกลับมาว่าเค้าคงเกลียดเราแล้วล่ะ ตั้งแต่วันที่ฉันทำให้แฟนเค้าล้ม แต่ฉันไม่ได้ทำนะ เค้าล้มไปเอง ทิพย์ก็รู้เค้าว่าเราว่าทำให้แฟนเค้าล้ม อธิบายอย่างไรเค้าก็ไม่เชื่อ แล้วจะให้ณิทำอย่างไรล่ะ มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกที่เราจะพูดกันดีดี ปล่อยให้เป็นไปอย่างนี้แหละ อีกอย่างเค้าสองคนก็ยังรักกันดีอยู่ เราแค่คนนอก ทิพย์ได้แอบเห็นแววตาเศร้าของณิ ทิพย์ถามตรงๆนะณิชอบธัชหรือเปล่า คือว่าณิชอบธัชนะ แต่ทิพย์ก็รู้ว่าเราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กแล้ว แล้วณิก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้หรอกที่เราจะชอบกันธัชเค้าไม่ชอบผู้หญิงอย่างเราหรอก เธอรู้ได้ไงกันจ๊ะว่าธัชไม่ชอบเธอเคยบอกเค้าหรอ ไม่เคยหรอก อุ๊ยณิเป็นอะไร พอดีเราหน้ามึดอ่ะ อาจจะเป็นเพราะเครียดกับการสอบมากไปหน่อย ไปหาหมอหน่อยมั้ยณิ เดี๋ยวให้พี่ภพขับรถพาไป ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวณิกะว่าจะเอาหนังสือไปคืนที่ห้องสมุดแล้วจะกลับแล้ว มีอะไรก็โทรหาทิพย์ได้นะ ขอบใจจ้า  แต่แล้วก็มีสายตาหนึ่งลอบมองอย่างรู้สึกเป็นห่วง และตามไปดูอย่างใกล้ๆ ณิได้เดินลงบันไดหลังจากคืนหนังสือหมด ดวงตาของณิเริ่มพล่ามัว และความรู้สึกของณิก็ดับวูบไปแต่ก็มีแขนแขนหนึ่งมาโอบอุ้มไว้ทัน ณิเป็นอะไรณิ ธัชได้ใช้ผ้าชุบน้ำเช็ดหน้าให้ณิอย่างเบาๆ และณิก็เริ่มรู้สึกตัว และพูดชื่อธัชออกมา ณิเป็นอะไรธัช โอ้ยปวดหัวจังเลย เป็นไงบ้างณิ เด่ยวธัชพาณิไปหาหมอก่อนนะ ไม่เป็นไรหรอกเดี๋ยวทานยาแก้ปวดเดี๋ยวก็หาย จะหายได้ไงดูซิหน้าซีดจังเลย ไปหาหมอดีกว่านะจะได้รู้ว่าเป็นอะไร ไม่ต้องนะ ก็ได้กลับบ้านก็กลับเดี๋ยวธัชไปส่ง ณิได้หลับมาตลอดทาง ธัชมองด้วยความรู้สึกเป็นห่วงยิ่ง ธัชได้พาณิมายังห้องนอน แล้วถามขึ้นว่าแล้วพ่อกับแม่ณิไม่อยู่บ้านหรอ ใช่จ๊ะ พอดีท่านไปธุระต่างจังหวัดอีก2-3 วันจะกลับ หรอแล้วอย่างนี้ใครจะดูแลณิล่ะ ณิไม่เป็นอะไรมากหรอก งั้นเดี๋ยวผมทำโจ๊กให้ทานนะ ตอนนี้ณิก็นอนพักก่อนเดี๋ยวผมมา หลังจากนั้นทั้งคู่ก็รู้สึกว่าใจของตัวเองต้องการอะไร ณิงานแต่งงานของพี่ภพกับทิพย์อาทิตย์หน้าเราไปด้วยกันนะ แล้วธัชไม่ไปกับแฟนหรอ ไม่หรอกธัชเลิกกับเค้าแล้ว เค้าไปมีแฟนใหม่แล้ว และธัชก็ยอมรับว่าไม่สามารถรักเค้าได้ แต่อีกอย่างธัชมีคนที่ธัชชอบแล้วด้วย หรอดีจัง ณิไงที่ธัชชอบ ว่าไงนะ พูดจริงนะ ไม่เชื่อหรอ เชื่อก็ได้ แล้วทำไมแก้มแดงจนเป็นลูกตำลึงแล้วนั่น ก็ณิ เขินธัชหรอ ไม่เอาหน่า ตาบ้า ไปทานโจ้กได้แล้วเดี๋ยวเย็นหมดจะไม่อร่อยนะ แล้วทั้งสองก็เข้าใจกันเหมือนเดิม แล้วทั้งคู่ก็รักกัน แต่ใครจะรู้ล่ะว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น อาการปวดหัวของณิเริ่มรุนแรงทุกที แต่ณิก็ไม่ได้บอกให้ธัชฟัง ฮัลโหลณิหรอวันนี้ธัชติดธุระกับที่บ้านณิกลับบ้านเองได้นะ ได้ค่ะธัชเดี๋ยวณิซื้อของอีกนิดหน่อยก็กลับแล้ว กลับถึงบ้านแล้วโทรมาบอกธัชด้วยนะ ค่ะ ณิได้ตัดสินใจเข้าไปพบแพทย์ และผลการตรวจก็ออกมาว่าณิได้เป็นเนื้องอกในสมอง ซึ่งต้องได้รับการรักษาทันที ซึ่งณิกลับมาก็ได้แต่ร้องไห้ และก็นั่งทบทวนสิ่งต่างๆด้วยความเศร้าสร้อย ทันใดนั้นก็มีคนมากดออดที่ประตู ณิได้เดินออกไปพร้อมคาบน้ำตา แล้วโผเข้ากอดธัชไว้ในทันที เป็นอะไรณิปล่าวหรอก พอดีณิรู้สึกคิดถึงธัชมากเป็นพิเศษ ดีจังที่ยังมีคนคิดถึงธัช ธัชซื้ออาหารมาตั้งหลายอย่าง ไม่รู้ว่าณิจะชอบหรือเปล่า คุณพ่อคุณแม่กลับมายังณิธัชซื้อผลไม้มาฝากท่าน ยังค่ะท่านโทรมาว่าพรุ่งนี้จะกลับมาประมาณเย็นๆ งั้นเราทานข้าวกันนะ ผมนึกว่าวันนี้ผมจะไม่ได้ทานข้าวเย็นกับคุณแล้ว ธัชแล้วถ้าวันนึงธัชไม่ได้ทานข้าวกับณิ ธัชจะรู้สึกเสียใจมั้ย ทำไมผมจะไม่ทานข้าวกับคุณ ไม่มีอะไรหรอกณิแค่ถามเฉยๆงั้นเราทานข้าวกันนะ แล้วทั้งคู่ก็หยอกล้อคุยกัน แล้วงานแต่งงานของภพและทิพย์ก็มาถึง การแต่งงานจัดขึ้นที่ริมทะเลบ้านพักชายทะเลของครอบครัวภพนั่นเอง งานได้จัดไว้อย่างลงตัวและน่ารัก ท่ามกลางดอกกุหลาบขาวที่บานสะพรั่ง เจ้าสาวและเจ้าบ่าวยิ้มอย่างมีความสุข เสียงดนตรีขับกล่อมตลอดงาน คนที่มาร่วมในงานต่างก็ยิ้มแย้มแจ่มใส พิธีการในงานเริ่มขึ้น พิธีกรได้ขึ้นไปบนเวที เพื่อร่วมแสดงความยินดีแก่คู่บ่าวสาว และได้เชิญคู่บ่าวสาวพูดกล่าวขอบคุณ พิธีกรได้ให้ฝ่ายชายพูดก่อน ชายหนุ่มยิ้มผมรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่แขกผู้มีเกียรติทั้งหลายได้เข้ามาร่วมเป็นสักขีพยานความรักของเรา และผมรู้สึกที่ดีที่ได้มาเจอเจ้าสาวที่น่ารักที่จะมายืนเคียงข้างผมตลอดไป แล้วผมขอสัญญาว่าผมจะรักและดูแลเจ้าสาวผมอย่างดีและจะรักเธอตลอดไปครับ งั้นเชิญเจ้าสาวค่ะ ค่ะขอบคุณนะคะที่แขกผู้มีเกียรติมาในงานของเราสองคน ทิพย์ดีใจค่ะที่มีวันนี้ วันที่มีคนที่ดีคนนึงเข้ามารักทิพย์และจริงใจกับทิพย์ ดูแลทิพย์ตลอดมา และทิพย์สัญญานะคะว่าจะรักพี่ภพตลอดไปค่ะ เสียงตบมือดังก้องกังวาลไปทั่วบริเวณงาน งั้นขอเชิญคู่บ่าวสาวเปิดฟอร์ด้วยค่ะ แล้วแขกผู้มีเกียรติด้วยค่ะ พี่ภพคะทิพย์ว่าพี่กอดทิพย์จะหายใจไม่ออกแล้วนะคะ ก็พี่อย่างกอดทิพย์อย่างนี้ กอดได้ค่ะ แต่ให้ทิพย์มีอากาศหายใจบ้างสิคะ รู้ไหมว่าวันนี้เป็นวันที่พี่มีความสุขมากเลย แล้วทิพย์ล่ะ ทิพย์ก็มีความสุขเหมือนกันค่ะ เมื่อฝันเลย แล้วทั้งคู่ก็อยู่ในอ้อมกอดของเพลง และดาวทั่วท้องฟ้าก็เป็นสักขีพยานแห่งความรักของเรา มายืนอยู่นี่เอง เราออกไปเต้นรำกันนะ เป็นอะไรณิคือปวดหัวนิดหน่อยเอง งั้นเดี๋ยวผมหาน้ำให้ดื่มนะ ไม่เป็นไรหรอก เราออกไปเต้นรำกันเถอะ ธัชและณิได้เต้นรำเคล้าคลอเสียงเพลง ซึ่งคนอื่นมองแล้วทายกันว่าน่าจะเป็นคู่ต่อไปที่จะได้แต่งงานกัน ทิพย์ได้หันมาพูดกับภพว่าดูคู่นั้นสิคะทิพย์ว่าเพื่อนเราคู่นี้น่าจะเป็นคู่ต่อไปพี่ภพว่างั้นไหมคะ พี่ก็ว่าจะอย่างนั้น ดูแล้วเข้ากันได้ดี ค่ะพี่ แล้วเรายิ้มอย่างนี้จะมีแผนอะไรอีกล่ะยายแม่สื่อ เปล่าค่ะ พี่ว่าปล่อยให้เค้าสองคนจัดการกันเองเถอะ ได้ค่ะ แล้ววีดีโอก็ฉายภาพความเป็นไปตั้งแต่ทั้งคู่รักกันจนกระทั่งแต่งงานกันให้แขกที่มาร่วมงานได้ดู ซึ่งภาพที่แสดงออกมาเป็นภาพที่น่ารักมาก แล้วก็มาถึงการโยนดอกไม้ที่สาวๆต่างรอคอยก็มาถึง ณิไปกับแก้วนะ ขอยืมตัวณิแป็บนึงนะธัช ได้สิ เตรียมตัวรับกันให้ดีนะจ๊ะ จะโยนแล้วนะ เราอยากให้ใครได้เนี่ย ทิพย์อยากให้ณิได้ พี่ว่าเราโยนพลาดแน่ ดูสิณิไปยืนตั้งโน่น เพื่อนคนอื่นยืนกันซะขนาดนั้นพี่ว่าอยากแน่ โยนได้แล้ว รับดีดีนะ ดอกกุหลาบช่อนึงได้ถูกโยนขึ้นท้องฟ้า แล้วก็ลอยมาหาใครคนนึงที่จะเป็นเจ้าของ และแล้วดอกไม้นั้นก็ได้เข้ามาในอ้อมกอดของณิอย่างที่ไม่มีคนอื่นจะได้แตะต้อง เห็นมั้ยพี่ภพทิพย์ว่าณิต้องได้ ธัชซึ่งได้มองดูอยู่ถึงกับยิ้มแล้วเดินเข้ามาหาณิ ทิพย์ได้วิ่งมาหาณิยินดีด้วยนะจ๊ะเจ้าสาวคนต่อไป จ้า ไงธัชเมื่อไหร่จะมาขอณิล่ะ อีกไม่นานหรอก แล้วทั้งสี่ก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน เออพรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวเกาะกัน ไปด้วยกันสิ ได้สิ แล้วณิล่ะไปสิ อยากไปเหมือนกัน เออณิพี่เองอยากจะถามณิหลายครั้งแล้ว ทำไมช่วงนี้ณิดูผอมจังเลยเป็นอะไรหรือเปล่า แล้วสายตาทุกคู่ก็มองมาทางณิเป็นสายตาเดียวกัน ไม่ได้เป็นอะไรค่ะ พอดีช่วงนี้วุ่นๆกับงานเขียนอยู่ค่ะ น้องณิเขียนหนังสือด้วยหรอ ค่ะพอดีอยากเก็บเรื่องราวดีดีไว้ค่ะ ไว้เสร็จแล้วอย่าลืมบอกพี่นะ พี่จะอุดหนุน การเริ่มต้นของการเดินทางไปที่เกาะก็เริ่มต้น สายลมพัดผ่าน แสงแดดอบอุ่น ท้องฟ้าสีคราม เสียงคลื่นทะเลซัดซาดทรายดังเป็นระยะ ปูลมเต็มหาดทราย ทั้ง4คนได้ก้าวลงเรือมุ่งหน้าตรงไปที่เกาะ ซึ่งการมาที่นี่ครั้งนี้ เป็นการกลับมาเพื่อนึกถึงความทรงจำที่ผ่านมา และณิก็คงจะเป็นคนที่จะต้องจำไปตลอดกาล ณิทิพย์ว่าเราไปเล่นน้ำทะเลกันนะได้สิ ทิพย์อยากเล่นตั้งนานแล้ว ว่าจะเล่นไว้ก่อนที่ณิจะไม่ได้เล่นอีก ทำไมณิพูดอย่างนั้นล่ะ พูดเหมือนจะไม่ได้กลับมาเล่นอีกแน่ะ ณิอยากมาอีกก็บอกทิพย์สิ ทิพย์จะได้มาเป็นเพื่อน จ้าเราจะมากันอีก ณิเข้าใจกับธัชแล้วใช่ไหม ใช่จ๊ะ กว่าจะเข้าใจกันได้ตอนที่พวกเราเรียนจบเนี่ยนะ แต่ก็ยังไม่สายเกินไปนะ แล้วทิพย์กับพี่ภพจะไปเรียนต่อหรือทำงานที่เมืองนอกเดือนหน้าหรอ ใช่กะว่าจะไปด้วยกัน ไปเรียนด้วยทำงานด้วยฮันนีมูนด้วย อย่าลืมมีน้องมาให้ดูด้วยนะ แล้วเมื่อไหร่จะมีข่าวดีล่ะณิธัชเค้าพูดอะไรบ้างยัง ข่าวอะไรหรอก็แต่งงานไง ยังหรอก ณิว่านะการที่เรารักใครสักคน ถึงแม้ว่าวันหนึ่งเราจะไม่ได้อยู่กับเค้าก็ตาม แต่หัวใจของเราก็คงอยู่ใกล้กันว่าไหม บางทีณิกับธัชอาจได้เกิดมาคู่กันในช่วงระยะเวลานี้ แต่ไม่นานเราสองคนอาจจะต้องมีวันเปลี่ยนไปก็ได้ จริงไหม อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลยเราขึ้นไปดูพวกผู้ชายว่าเค้ากำลังทำอะไรกันอยู่ดีกว่านะ ไปสิ ทิพย์นั้นเริ่มสงสัยคำพูดของณิแต่ก็ไม่ได้เอะใจอะไร พี่ภพคะทำอะไรคะ พี่กำลังบาร์บีคิวให้เราทานไง นี่ไปเล่นน้ำกันถึงไหนเนี่ย ดูสิตัวดำเลย อะไรนะพี่ภพหาว่าทิพย์ตัวดำ โอ๋ไม่ดำหรอกพี่แกล้งเราเล่น เราไปอาบน้ำที่ลำธารด้านหลังสิ เดี๋ยวจะไม่สบายเอา ณิไปกัน แล้วทั้งคู่ก็มาอาบน้ำที่ลำธาร แล้วชายหนุ่มก็เริ่มต้นคุยกัน ธัชเมื่อไหร่จะมีข่าวดีให้พี่รู้ล่ะ ครับคือพี่ภพอย่าเพิ่งบอกทิพย์นะครับ วันนี้ผมจะขอณิแต่งงานครับ ดีสิ ณิคงจะดีใจ พี่ยินดีด้วยนะ พี่ถึงว่าเราดูลุกลี้ลุกลนยังไงไม่รู้ตั้งแต่ขึ้นเรือมาแล้ว เดี๋ยวตอนกลางคืนพี่จะกันทิพย์ให้ ไม่งั้นเราคงไม่ได้พูดกับณิแน่ ขอบคุณครับพี่ภพ นินทาอะไรกันจ๊ะ พี่ภพนินทาอะไรทิพย์กับณิ พี่ภพเป็นอะไรคะ ภพค่อยๆเดินเข้าไปหาพร้อมกับบอกว่าวันนี้เราสวยจัง พูดถึงเราแต่งตัวอย่างนี้ก็น่ารักดีนะ เหมือนผู้หญิงชาวเกาะดี ขอบคุณค่ะ แล้วณิล่ะ ก็น่ารักเหมือนกัน ใช่ไหมธัช ครับ แล้วธัชก็เดินเข้าไปจูงมือณิไป ผมไปเดินเล่นกับณินะครับ แล้วตอนเย็นเราค่อยมาเจอกันตอนมื้อเย็นกัน งั้นเราก็เอาแซนวิชไปทานด้วยก็แล้วกัน ครับผมเตรียมไปแล้วครับ ส่วนเรามานี่เลย มานั่งทานอาหารกับพี่ แล้วทำไมเราไม่ไปกับพวกนั้นกันล่ะคะ ปล่อยให้เค้าอยู่กันตามลำพังเถอะ บางทีเค้าสองคนต้องมีเรื่องที่จะพูดกันก็ได้ เอ้านั่นทานใหญ่เลย ปล่อยให้พี่คนเดียวเลย ไว้คืนนี้ก่อนเถอะพี่จะลงโทษเราแน่ ทิพย์ได้ยิ้มจนภพดึงทิพย์เข้ามาไว้ในอ้อมกอดของกันและกัน พี่รักทิพย์นะ ค่ะทิพย์ก็รักพี่ภพค่ะ แล้วทั้งคู่ก็ได้พูดคุยกันภายในอ้อมกอดอันแสนอบอุ่น ธัชได้พาณิมาบริเวณตรงธารน้ำตก แล้วชวนณิทานอาหารและพูดคุยกันประสาคนรัก แล้วธัชชวนณิถ่ายรูป ณิก็ถ่ายรูปตามที่ธัชบอกอย่างสนุกสนาน รูปแล้วรูปเล่า จนกระทั่งลืมตัวว่าฝนได้ตั้งเค้ามา ธัชกับณิจึงต้องเข้าไปหลบอยู่ในถ้ำ ฝนได้เทลงมาอย่างหนัก แล้วทั้งคู่ก็พูดขึ้นมาพร้อมกันว่าเหมือนวันนั้นเลยนะ แล้วทั้งคู่ก็ยิ้มแบบเขินๆด้วยกันทั้งคู่ แล้วฟ้าก็ส่งเสียงร้องทำให้ณิโผเข้ากอดธัชไว้ ณิได้ซุกหน้าลงตรงหน้าอกของธัช ธัชได้กอดพร้อมพูดขึ้นว่าผมรักคุณนะ แต่งงานกับผมนะ ณิได้แต่ยิ้มและมองตาของธัชเพื่อเป็นคำตอบว่าตกลง ค่ะณิก็รักธัชค่ะ ธัชได้หยิบแหวนแล้วบรรจงสวมให้ณิเพื่อเป็นการยืนยัน ธัชได้ค่อยก้มลงจูบที่หน้าผากของณิอย่างทะนุถนอม แล้วความรู้สึกทั้งหมดที่มีของคนทั้งสองก็ได้ถูกถ่ายทอด ธัชได้ค่อยๆจูบณิอย่างแผ่วเบาแล้วก็ค่อยๆลูบไล้ไปตามอารมณ์แห่งความปรารถนาของกันและกัน และทั้งคู่ก็เป็นของกันและกัน สายฝนข้างนอกได้ตกอย่างหนักเหมือนแสดงถึงพลังแห่งความรักของคนทั้งสอง จนกระทั่งฝนซ่า ณิอยู่ในอ้อมกอดของณิ แล้วพูดกับณิว่าผมรักณินะ แต่แล้วน้ำตาของณิก็ได้หยดลงที่มือของธัชจนธัชรู้สึกตกใจ และกอดณิมากขึ้น แล้วพูดว่าณิเป็นอะไร เปล่าค่ะณิก็รักธัชนะ รักมานานแล้วด้วย รักกระทั่งตอนที่เราเป็นเพื่อนกัน ณิก็รักธัช รักเมื่อรู้ว่าธัชมีแฟนแล้ว รักเมื่อรู้ว่าธัชเคยอยากให้รู้จักกับเพื่อนของธัช ณิก็รู้จักให้ แต่ณิก็อยากรู้เหมือนกันว่าทำไมธัชถึงอยากให้รู้จัก แต่ณิจะไม่ถามเรื่องที่ผ่านมาแล้ว ณิก็ยังรัก แล้วถ้าวันนึงณิไม่ได้อยู่กับธัชล่ะ ธัชจะรักณิไหม ธัชตอบณิได้ไหม ธัชได้ตอบให้หญิงสาวรู้ว่า ถึงอย่างไรธัชก็ยังรักณิ และตลอดไป แล้วถ้าณิอยากให้ธัชรักณิน้อยๆแต่มากขึ้นเรื่อยๆหากวันนึงธัชรักณิไม่ได้แล้ว ณิจะไม่ต้องเสียใจไง ทำไมณิพูดอย่างนั้นล่ะ ณิพูดเผื่อไว้ ณิรู้ไงว่าหากมีวันนั้น ธัชจะได้ไม่เสียใจ แต่วันนี้ณิรักธัชนะ ผมก็รักคุณ เดี๋ยวพวกเรากลับไปหาสองคนนั่นกันเถอะ ไปสิ แล้วอาการปวดหัวของณิก็กำเริบขึ้น ณิได้เซและกำลังจะล้มลงแต่ธัชได้จับไว้ก่อนแล้ว เป็นอะไรณิปวดหัว งั้นเรารีบกลับกันเถอะงั้นณิมาขึ้นหลังผมนะ แต่ว่าไม่เป็นไรหรอก หรือว่าจะเป็นที่ผมรังแกคุณ จะบ้าหรอ แล้วณิก็ขึ้นไปอยู่บนหลังธัช ธัชได้พาณิกลับ ณินั้นยิ้มแล้วนึกถึงตัวเองที่ต้องมาเป็นโรคนี้แล้วน้ำตาเจ้ากรรมก็ไหลออกมา ณิค่อยซบลงบนแผ่นหลังธัช จนกระทั่งธัชพาณิมาถึงยังที่พัก ซึ่งตอนนี้ณิได้หลับอยู่อย่างนั้น ทิพย์ได้วิ่งเข้ามาหาคนทั้งคู่ ธัชณิเป็นอะไร เห็นบอกว่าปวดหัวแล้วก้หลับไปเนี่ยแหละ ณิค่อยๆนะเป็นไงบ้าง ดีขึ้นบ้างแล้วแล้วณิติดยามาบ้างหรือเปล่า อยู่ในกระเป๋าณิช่องด้านหน้า เดี่ยวทิพย์หยิบให้ โฮ๋ทำไมเยอะจังเลยณิ มีตั้งหลายอย่างแน่ะ ณิเป็นอะไรถึงตองทานมากขนาดนั้น ใช่สิพี่ก็ว่าณิทานเยอะมากเลยนะ ไหนขอผมดูหน่อย ณิเป็นอะไรบอกผมได้ไหม ณิแค่มีโรคประจำตัวเอง ไม่ต้องเป็นห่วงณิหรอก ภพได้ดึงทิพย์ออกมา ปล่อยให้เค้าสองคนพูดกันเองเถอะ ณิผมรักคุณนะ คุณอย่าปิดผมได้มั้ย ธัชได้เข้าไปเขย่าตัวณิ ปล่อยณินะณิเจ็บ แล้วทำไมณิไม่บอกผมล่ะ คือณิได้ร้องไห้ออกมาแล้วพูดออกมาด้วยเสียงที่สั่นเครืออยู่ในลำคอ ณิไม่อยากให้ธัชต้องเสียใจว่าเมื่อถึงเวลาณิต้องจากธัชไป ณิกลัวว่าธัชจะเสียใจณิเลยไม่ได้บอกว่าณิเป็นโรคเนื้องอกในสมอง ณิก็ยังไม่รู้ว่าณิจะได้อยู่หรือต้องธัชได้ใช้มือมาปิดปากณิไว้ แล้วพูดขึ้นมาว่าคุณต้องอยู่กับผม ถึงอย่างไรเราก็ต้องอยู่ด้วยกัน เราจะสู้ด้วยกัน งั้นพรุ่งนี้เรากลับกันนะ ผมจะไปพบหมอกับคุณเอง ณินอนพักก่อนนะเดี๋ยวผมจะออกไปหาอะไรอุ่นๆมาให้คุณทาน ธัชได้มองตาณิด้วยสายตาที่เป็นห่วง ธัชได้ออกมาจากเต้นท์ทิพย์ได้ถามธัชว่า ณิเป็นอะไรธัช ณิเป็นเนื้องอกในสมอง ว่าไงนะแล้วอาการตอนนี้เป็นไงบ้าง คือพรุ่งนี้ผมจะเข้าไปพบหมอกับณิ ผมต้องกลับก่อนนะครับพี่ภพ ได้สิพี่ก็ว่าจะกลับพอดีเหมือนกัน ใช่ทิพย์ก็อยากกลับแล้ว เรามาด้วยกันเราก็ต้องกลับเหมือนกัน ทิพย์สงสารณิจังพี่ภพ แล้วทิพย์ก็ร้องไห้ออกมา ภพได้เข้ามากอดทิพย์แล้วพูดออกมาว่าณิยังไม่ได้เป็นอะไรเลย พี่ว่าณิเค้าเข้มแข็งพอพี่ว่าต้องรักษาหาย อย่าขี้แหง่สิเราต้องเป็นกำลังใจให้เพื่อนเราสิ เดี๋ยวผมเอาอาหารไปให้ณิทานนะครับ แล้วธัชอย่าลืมทานล่ะ แล้วภพกับทิพย์ก็ขอตัวแยกไปพักผ่อนกัน

แล้วธัชก็เอาซุบมาให้ณิทานมาผมป้อนให้ ทานอีกคำนะณิ ไม่ไหวแล้วล่ะงั้นดื่มนมนี่ก่อนนะ แล้วค่อยทานยา เดี๋ยวผมจะอยู่เป็นเพื่อนคุณเอง แล้วพรุ่งนี้เราจะไปต่อสู้ด้วยกัน แล้วธัชก็ออกไปเอาของออกไปเก็บ เดี๋ยวผมไปเก็บของที่เต้นท์ก่อนนะ เดี๋ยวผมกลับมา นอนซะนะคนดี ธัชได้เข้าไปเก็บของบางส่วนแล้วกลับเข้ามา ณินั้นได้หลับไปแล้ว ธัชค่อยๆช้อนศรีษะของณิมาไว้ที่แขนของธัชแล้วค่อยๆกอดณิไว้ ณิรู้สึกตัวมองแล้วค่อยๆกอดธัชตอบ แล้วทั้งคู่ก็ได้หลับไปด้วยกัน ส่วนอีกคู่นึงต่างก็เงียบ ทิพย์ได้ร้องไห้เพราะสงสารเพื่อนที่ต้องมาเป็นแบบนี้ ภพได้เข้าสวมกอดด้านหลังของทิพย์แล้วพูดว่าพี่รู้ว่าเราสงสารเพื่อน แต่ถ้าเราเป็นอย่างนี้แล้วถ้าณิรู้ว่าเพื่อนต้องสงสารเค้าเค้าจะรู้สึกอย่างไร ไม่เอาน่า เราเป็นคนเข้มแข็งนะ ไม่ร้องนะ งั้นเดี๋ยวพี่ทำให้หายร้องดีกว่า พี่ภพทำไมถึงได้เปลี่ยนเรื่องได้เร็วนักนะ ก็พี่ไม่อยากให้เราเศร้า แล้วอีกอย่างพี่อยากมีเจ้าตัวน้อยด้วย แล้วทั้งคู่ก็อยู่ในห้วงของความรักซึ่งกันละกัน แล้วรุ่งเช้าก็มาถึง ทุกคนต่างเก็บข้าวของลงเรือมุ่งหน้ากลับยังที่หมาย ธัชห่วงณิตลอดเวลา ถามไถ่อาการตลอดเวลา พอถึงบ้านพัก ธัชได้พูดกับทิพย์และพี่ภพทันที พี่ภพครับ ผมเป็นห่วงณิถ้าอย่างไรผมจะขอตัวกลับก่อนนะครับ แล้วผมจะโทรมาหานะครับ ทิพย์เรากลับก่อนนะ มีความสุขมากๆล่ะ แล้วณิก็เดินเข้ามาในวงสนทนา งั้นณิขอตัวกลับนะคะ ณิดูแลตัวเองดีดีนะ เหมือนกันนะ ไม่ต้องห่วงณิหรอก แล้วเจอกันที่กรุงเทพ แล้วธัชก็ขับรถพาณิกลับทันที เนี่นนะถ้าพี่ภพไม่ติดธุระทางนี้ ทิพย์จะบอกให้กลับแล้วด้วยทิพย์เป็นห่วงณิจัง พี่ว่าเค้าทั้งคู่ดูแลกันและกันได้ เราเข้าบ้านกันเถอะ สองข้างทางณิได้พูดกับธัชตลอด แต่ธัชก็สังเกตได้ว่าณิมีแววตาเศร้าแต่กลับทำร่าเริง จนกระทั่ง ณิค่อยๆพิงหัวลงแล้วเผลอหลับไป ธัชได้จอดรถ แล้วเลื่อนเบาะให้นอนลงแล้วเอาเสื้อคลุมของธัชมาห่มให้ แล้วลูบผมของณิอย่างแผ่วเบา แล้วตัวเองก็ค่อยๆขับรถออกไปซึ่งตอนนี้เค้ารู้สึกรักและห่วงอย่างบอกไม่ถูก เค้าพูดกับตัวเองว่าณิจะต้องไม่เป็นอะไร จนกระทั่งเค้าจอดรถแล้วปลุกณิ ณิตื่นเถอะครับ ณิค่อยๆลืมตามองธัช ณิลงไปหาหมอกับผมนะ ธัชได้ลงมาเปิดประตูให้ณิแล้วประคองณิเข้าไปโรงพยาบาล สวัสดีครับคุณหมอ สวัสดีครับคุณเป็นอะไรกับคนไข้ครับ ผมเป็นแฟนกับคนไข้ครับ อาการของแฟนผมเป็นอย่างไรบ้างครับ คือหมออยากจะให้ผ่าตัดออกครับ แล้วจะมีโอกาสหายใช่ไหมครับ คือต้องอยู่ที่กำลังใจของคนไข้ด้วยครับ แต่ตอนนี้คงยังผ่าไม่ได้ครับ ต้องรอให้แฟนคุณร่างกายแข็งแรงกว่านี้ แต่ต้องยินดีอยู่เรื่องนึงจากผลของการตรวจครั้งก่อนอาการหนักกว่านี้ แต่มาครั้งนี้กลับไม่เป็นอย่างนั้น อาการของคุณณิดีขึ้น ผมจะให้ยาและฉีดยาระงับการปวด รอจนกว่าคุณณิพร้อมแล้วเราจะทำการผ่าตัด ถ้าเป็นไปได้คุณช่วยพาเธอมาพบผมทุกอาทิตย์นะครับ ครับ ณิเป็นอย่างไรบ้างครับ ดีขึ้นค่ะ นั่งรอตรงนี้นะเดี๋ยวผมไปเอายาก่อน ค่ะ ฮัลโหลธัชหรอทิพย์นะ ถึงยังเป็นอย่างไรบ้าง ณิหรอไม่เป็นไรหมอดูอาการแล้วว่าณิสามารถหายได้แต่ตอนนี้ยังผ่าตัดไม่ได้ต้องรอให้ณิแข็งแรงก่อน หมอขอดู1 เดือนก่อน หรองั้นก็ดูแลดีดีล่ะ แล้วฉันจะกลับไปช่วยดูแล แค่นี้นะ รอนานไหมณิ ไม่หรอกค่ะ งั้นเรากลับบ้านกันนะ คุณแม่ครับคือว่าผมจะขอลูกสาวคุณแม่ครับ ว่าไงนะจ๊ะ ทำไมรีบร้อนจังเลยล่ะ คือผมอยากจะดูแลณิครับ ถ้าเราสองคนรักกัน แม่ก็อนุญาตจ๊ะ แม่คะณิมีเรื่องอยากจะบอกแม่ค่ะ คือณิเป็นเนื้องอกในสมองค่ะ ว่าไงนะทำไมณิต้องปิดแม่ด้วย แล้วทั้งสองแม่ลูกก็กอดกันร้องไห้ แล้วเป็นอย่างไรบ้างคือผมพาณิไปตรวจแล้วนะครับคือคุณหมอรอให้ณิแข็งแรงก่อนถึงจะพาตัดได้ครับ งั้นเราก็พักผ่อนนะ คือผมอยากดูแลณิครับ ได้สิแม่อนุญาต เราก็มาอยู่ดูแลณิได้ แม่อนุญาต ณิได้รับการดูแลจากธัชอย่างดี ทุกวันธัชกลับจากการทำงานก็พาณิไปเดินเล่นตามสวนสาธารณะ ให้ออกกำลังกายเล็กๆน้อย พาไปทานข้าว เอาอกเอาใจตลอดเวลา พาไปตรวจอาการตามที่หมอสั่ง แล้ววันของการนัดตัวล่าสุดของหมอก็มีกำหนดการของการผ่าตัด ณิได้ผ่าตัดอาทิตย์หน้า พอณิได้ฟังดังนั้นก็รู้สึกเป็นกังวลอย่างเห็นได้ชัด ธัชได้เข้ามาบีบมือณิแล้วพูดว่า ไม่เป็นอะไรนะผมจะอยู่กับคุณตลอดการผ่าตัด ณิได้โผเข้ากอดธัชไว้ แล้วพูดกับธัชว่า ธัชอย่าทิ้งณินะ อยู่กับณิ ธัชสัญญา  งั้นเราไปดูต้นไม้ที่คุณจะซื้อกัน แล้วทั้งคู่ก็ขับรถออกจากโรงพยาบาล

     ตื่นได้แล้วทิพย์ วันนี้เราบอกว่าจะแวะไปซื้อของเพื่อเตรียมไปที่อเมริกาไงจ๊ะที่รักกันไง ทิพย์จ๋า ค่ะพี่ภพไม่สบายหรอ ไหนดูสิ ตัวก็ไม่ร้อน ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ทิพย์รู้สึกเพลียแล้วอยากจะนอนอยู่เรื่อยเลย พี่ภพฉีดอะไรคะ น้ำหอมกลิ่นทำไมแรงจังเลย ทิพย์กะอักกะอ่วนผิดปกติ จนต้องวิ่งเข้าไปที่ห้องน้ำ ทิพย์เป็นอะไร ภพได้เข้าไปลูบหลังทิพย์อย่างรู้สึกเป็นห่วง แล้วก็ค่อยๆพยุงทิพย์มานอนที่เตียง พี่ว่าเราเรียกหมอมาดูอาการหน่อยนะ เดี๋ยวพี่โทรเรียกอาหมอให้ งั้นเดี๋ยวพี่ให้แม่บ้านเอาข้าวมาให้ทิพย์ที่ห้องนะ แม่บ้านได้เอาข้าวต้มขึ้นมาให้ แต่ทิพย์ได้แต่มองแต่แล้วก็ไม่ทาน แล้วก็เก็บไว้ที่เดิม  ทิพย์ค่อยๆล้มตัวนอนแล้วค่อยๆหลับตาอย่างเหนื่อยๆ สวัสดีครับคุณอา ดีนะที่อายังไม่ได้ออกจากบ้าน หลานทิพย์เป็นอะไรไปล่ะ ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับคุณอาช่วยดูหน่อยก็แล้วกันนะครับ หลานทิพย์เดี๋ยวขออาตรวจหน่อยนะ ค่ะ คุณอาได้ตรวจชีพจร แล้วก็ตรวจตรงท้อง แล้วยิ้มออกมา ไม่เป็นอะไรมากหรอกภพ แล้วทิพย์เป็นอะไรล่ะครับ ยินดีด้วยนะจ๊ะหลาน หลานจะได้เป็นพ่อคนแล้ว หรอครับคุณอา ทิพย์ได้ยินมั้ยเราจะมีลูกด้วยกันแล้ว งั้นเดี๋ยวอาจะให้ยาบำรุงและยาแก้แพ้ไว้ ระยะนี้ก็ดูแลตัวเองดีดีนะ แล้วอาจะนัดตรวจอีกที ครับขอบคุณครับ ภพได้เข้ามากอดทิพย์แล้วใช้มือลูบท้องทิพย์ไปมา ลูกรักของพ่อ ทิพย์ได้ยิ้มออกมาภพได้กอดภรรยาไว้แล้วก้มลงหอมที่แก้มทิพย์อย่างแผ่วเบา คือพี่ภพคะอย่างนั้นพี่ต้องไปทำงานที่อเมริกาคนเดียวแล้วล่ะ ทิพย์หน้าสลดนิดนึง ใครบอกว่าพี่จะไปคนเดียวเราจะไปกันทั้งสามคน พี่จะพาเราไปด้วยเราไปคลอดที่โน่นก็ได้ ส่วนเรื่องเรียนภาษาของทิพย์ พอคลอดเสร็จแล้วก็ค่อยเรียนก็ได้ พี่ไม่ปล่อยเราไว้กับลูกสองคนหรอก ว่าไงจ๊ะลูกแม่เราเค้าน้อยใจพ่อ พ่อจะจัดการอย่างไรกับแม่เค้าทีนะ ภพค่อยๆเอาหูมาพิงที่ท้องทิพย์ อ๋อให้พ่อจูบแม่หรอได้เลย แล้วทันทีที่ภพพูดเสร็จ ทิพย์ยังไม่ทันจะคัดค้านภพก็ประทับริมฝีปากที่ปากทิพย์ทันที สัมผัสกันครั้งนี้ช่างดูดดื่มเช่นกระไร...

     และวันนี้การผ่าตัดของณิก็มาถึง ณิได้จับมือภพตลอดเวลา จนกระทั่งณิเข้าไปผ่าตัด ภพได้ยืนแล้วเดินไปเดินมาอย่างกังวล แม่ของณิก็ดูกังวลลูกสาวอย่างไม่น้อย ลูกภพมานั่งบ้างก็ได้นะ ณิไม่เป็นอะไรหรอก แม่ว่าณิต้องไม่เป็นอะไร พี่ภพคะเร็วๆหน่อยสิคะ ทิพย์อย่าวิ่งนะเดี๋ยวหกล้ม ภพได้จูงทิพย์อย่างระมัดระวังตลอดทาง ภพณิเป็นอย่างไรบ้าง ไม่รู้เหมือนกัน เข้าไปตั้งนานแล้วยังไม่ออกมาเลย เข้าไป3ชั่วโมงแล้ว ยังไม่เห็นออกมาสักที แกก็หมอที่นี่เค้าเก่งอย่างไรณิก็คงไม่เป็นอะไรหรอก นั่นไงหมออกมาแล้ว ใครเป็นเจ้าของคนไข้ครับ ผมครับคือตอนนี้คนไข้ความดันต่ำมากแต่ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถนะครับ ผมต้องขอตัวก่อน ครับ ธัชได้นั่งลงพร้อมน้ำตาหยดลงมาอย่างไม่รู้ตัว คุณต้องไม่เป็นไร พี่ภพคะณิจะเป็นอะไรไหมคะ ไม่เป็นไรหรอกทิพย์ ภพได้กอดทิพย์ตรงนั้น และในห้องผ่าตัดเหมือนหญิงสาวจะล่วงรู้ถึงความรู้สึกของชายที่เป็นที่รักได้น้ำตาของหญิงสาวได้ไหลออกมา พร้อมกับความดันได้กลับมาอย่างปกติ พร้อมกับทีมแพทย์ที่มองกันอย่างแปลกใจ แต่การผ่าตัดก็ผ่านไปได้ด้วยดี คุณหมอได้ผลักประตูออกมาแล้วพูดกับชายหนุ่มว่าคนไข้ปลอดภัยแล้วครับการผ่าตัดผ่านไปได้ด้วยดี แต่วันนี้ต้องดูอาการภายในห้องนี้ก่อน1 คืน ถ้ายังไงพรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมนะครับ ทิพย์กลับบ้านกันนะเดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมณิกัน ธัชเดี๋ยวพี่กลับก่อนนะทิพย์ไปนะ คุณแม่ครับเรากลับบ้านกันนะครับแล้วพรุ่งนี้ค่อยมาเยี่ยมณิกันครับ ภายในห้องนอนของณิภพได้มองดูภาพที่ถ่ายคู่กับณิ แล้วก็เหลือบไปเห็นไดอารี่เล่มหนึ่ง ก็เลยหยิบขึ้นมาอ่าน ภายในได้เราเรื่องราวของตัวเองและคนที่อ่านก็ต้องแปลกใจที่มีเรื่องราวของตนอยู่ด้วย ธัชได้อ่านไปที่ละหน้าที่ละหน้า จนกระทั่งตัวเองได้รู้ว่าผู้หญิงที่ตนรักนั้นรักเค้ามากมายเพียงใด และถึงหน้าสุดท้ายลายมือของณิได้เขียนข้อความไว้ว่า

......ถึงความรักระหว่างเพื่อนสำหรับฉัน ฉันไม่เคยคิดเลยว่าผู้ชายคนนึงที่เกิดจากการผูกพันแค่เพื่อน กลับทำให้ฉันรักเค้ามากมายเช่นนี้ ฉันไม่รู้ว่าตัวเองเริ่มรู้สึกพิเศษกับเค้าช่วงไหน ถึงแม้บางครั้งก็ดูเหมือนว่าเค้าไม่ได้ชอบเราเลย เค้าเข้ามาก็เพราะคำว่าเพื่อน แม้กระทั่งเมื่อเค้ามีปัญหา ไม่ว่าจะเกิดจากตัวเองหรือคนที่เค้ารัก เค้าก็มานั่งเล่าให้เราฟังเสมอ ทุกครั้งสำหรับวิธีแก้ปัญหา ฉันก็ต้องแนะนำไปแต่กลับสร้างความปวดร้าวให้หัวใจเป็นอย่างมาก และที่สำคัญเค้าพยายามให้เราได้รู้จักกับเพื่อนของเค้า เธอคงไม่รู้หรอกว่าเรารู้สึกเสียใจมากที่คนที่เรารักทำกับเราเช่นนี้ และหลังจากนี้เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะรู้สึกอย่างไรกับเรา เรื่องราวของไดอารี่นี้ก็คงมีเราคนเดียวที่จะได้รับคำตอบของเรา ถึงแม้จะไม่ใช่อย่างที่คิด แต่ก็หวังว่าสักวันหนึ่งเธอคงจะเข้าใจและเรื่องราวต่อไปของฉันกับคนที่เรารักจะอยู่แค่ในความทรงจำเพียงอย่างเดียว....

ธัชได้ปิดไดอารี่นั้นลงและกอดไว้และนอนไปพร้อมกับไดอารี่

     รุ่งเช้าของวันใหม่ได้เริ่มต้น ธัชได้แวะเข้าไปซื้อดอกไม้ให้ณิ เค้าได้ดูดอกไม้ไปมา จนเจ้าของร้านเข้ามาถาม คุณคะ ต้องการแบบไหนคะ คือผมต้องการไปเยี่ยมคนไข้ครับ ใช่แฟนหรือเปล่าคะ ใช่ครับ งั้นเป็นดอกกุหลาบขาวแซมด้วยดอกกุหลาบชมพูและเสริมด้วยดอกforget menotแค่นี้แฟนของคุณต้องชอบแน่เลยค่ะ นี่ค่ะการ์ดค่ะ เดี๋ยวดิฉันจัดดอกไม้ให้นะคะ รอสักครู่ค่ะ ธัชได้เดินไปที่โซฟาแล้วใช้ปากกาเขียนที่การ์ดโดยมีข้อความว่า หายเร็วๆนะครับเจ้าหญิงของผม เสร็จแล้วค่ะ ขอบคุณนะครับ แฟนคุณต้องเป็นผู้หญิงที่โชคดีมากเลยที่มีแฟนอย่างคุณ โชคดีนะคะ ขอบคุณค่ะที่มาอุดหนุน แล้วธัชก็ได้มาหาณิที่ห้องพักพร้อมกับช่อดอกไม้ในมือ เจ้าหญิงครับตื่นได้แล้วนะผมมีดอกไม้มาให้คุณครับ แต่ร่างของณิก็ยังคงหลับสนิท ใบหน้านิ่งสนิท ธัชได้เข้าไปจับมือณิแล้วพูดขึ้นว่าณิครับตื่นได้แล้วนะครับ คุณอยู่ที่ไหนกลับมาหาผมได้แล้วครับ แล้วธัชก็เอามามือน้อยๆของณิมาสัมผัสกับแก้มของตน แล้วน้ำตาของธัชก็ไหลออกมา ผมอยากให้คุณตื่นมาฟังสิ่งที่ผมจะพูดกับคุณ ได้โปรดเถอะกลับมาหาผมนะ แล้วทันใดนั้นนิ้วมือของณิได้ขยับเหมือนเป็นสัญญาณให้ชายคนที่เธอรักรับรู้ แต่ว่าหญิงสาวก็ยังไม่ตื่นอยู่ดี

     เสียงเคาะประตูดังขึ้น อ้าวทิพย์เองหรอ ณิเป็นไงบ้างธัช ยังไม่ฟื้นเลย แล้วคุณหมอว่าอย่างไร ไม่รู้เหมือนกัน พอดีคุณแม่ณิน่าจะแวะไปคุยกับคุณหมออยู่ ใจเย็นๆนะ ณิไม่เป็นอะไรหรอก เออแล้วพี่ภพไม่ได้มาด้วยหรอ อ๋อมา มาส่งฉันแล้วรีบไปทำเรื่องเอกสารก่อนที่เราจะเดินทางกัน แล้วแกไปเมื่อไหร่ทิพย์ น่าซะอีก2เดือน รอณิฟื้นขึ้นมาก่อน ฉันมีเรื่องอยากจะบอกกับณิก่อน เรื่องอะไร หรือว่าแกมีน้องใช่ไหม แกรู้ได้ไงกันธัช ทำไมจะไม่รู้ก็ดูแกหุ่นอึ๋มขึ้น แกว่าไงนะแต่ก่อนแกเห็นว่าฉันเป็นไข่ดาวหรอ ปล่าวก็ดูสวยขึ้น ลูกแกน่าจะเป็นผู้หญิง ยินดีด้วยนะ ถึงว่าพี่ภพช่างเอาใจแกเสียกระไร แล้วอีกมุมหนึ่งในห้องคุณหมอ คุณแม่ของณิได้ซักไซ้อาการของณิว่าเป็นอย่างไรบ้าง คุณหมอได้ตอบออกมาให้คุณแม่ของณิสบายใจได้ว่า ผลของการผ่าตัดเป็นไปได้อย่างเรียบร้อยดีครับ แต่ผมก็ยังไม่ทราบว่าทำไมแกถึงยังไม่ฟื้นขึ้นมา เราต้องรอให้แกฟื้นครับ แล้วจะฟื้นเมื่อไหร่คะ คือหมอก็ยังตอบไม่ได้นะครับ แม่ของณิก็อึ้งกับคำตอบของหมอ เสียงปะตูของณิเปิดออกพร้อมกับคุณแม่ของณิเดินเข้ามา คุณแม่คะณิเป็นอย่างไรบ้างคะ ณิปลอดภัยค่ะลูกทิพย์แต่หมอบอกว่าไม่รู้ว่าณิจะฟื้นเมื่อไหร่ สีหน้าของธัชสลดลง แต่ก็พูดออกมาว่าผมจะทำให้ณิตื่นขึ้นมาพบผมให้ได้ แล้วกาลเวลาก็หมุนไปเรื่อยๆธัชได้มาอยู่เป็นเพื่อนทุกเย็นหลังจากเลิกงาน แล้วนี่ก็อาทิตย์ที่3 ณิก็ยังไม่รู้สึกตัว ณิครับผมรอณิอยู่นะครับ ตื่นได้แล้วครับคนดี อีก3 วันก็วันเกิดคุณแล้ว คุณต้องตื่นมาเป่าเค้กกับผมนะครับ ผมจะรอ แล้วท่ามกลางเสียงที่เรียกนั้น หญิงสาวได้เดินอยู่ท่ามกลางหมอกควัน แต่ก็ยังมองหาคนที่เรียกอยู่ นี่เราอยู่ไหน แล้วใครเรียกเรา ณิอยากกลับบ้าน อยากกลับไปหาคนที่ณิรัก ธัชอยู่ไหนช่วยณิด้วย แล้วก็มีลำแสงบางอย่างรายล้อมรอบตัวหญิงสาว แล้วความรู้สึกของหญิงสาวก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง แต่นั่นก็ยังคงมีสัญญาณแค่นิ้วมือขยับได้ เดี๋ยวผมจะทำเค้กมาเป่าพร้อมคุณนะ ตอนนี้คุณพักให้เต็มที่ก่อนนะแล้วอีก3วันคุณต้องมาเป่าเค้กกับผมนะ

     บนถนนที่คับคั่งไปด้วยรถน้อยใหญ่ ทิพย์ได้นั่งบนรถพร้อมบ่นออกมาว่า ทิพย์เริ่มปวดหัวแล้วนะเนี่ย ทำไมรถติดอย่างนี้เนี่ยแล้วอย่างนี้ธัชมันจะรอเป่าเค้กไหมเนี่ย นี่เราทำเหมือนจะเป็นเจ้าของงานเอง ณิเค้าเป็นเจ้าของงานนะ ก็ทิพย์รู้สึกว่าณิต้องฟื้นขึ้นมาวันนี้แน่เลย เพราะ เพราะอะไรทิพย์ เล่าแล้วพี่ภพจะไม่เชื่อปล่าวๆ ก็เล่ามาก่อนสิ คือเมื่อคืนทิพย์เห็นณิมาบอกว่า ณิจะกลับมาหาพวกเราแล้วยังรู้อีกนะคะว่าทิพย์กำลังจะมีน้อง ทิพย์ยังเห็นเด็กผู้หญิงมากอดทิพย์ไว้เลย แล้วยังบอกทิพย์อีกนะคะว่าหนูจะมาอยู่ด้วยนะคะ แล้วยังบอกว่ายืมตัวณิไว้เป็นเพื่อนก่อนแล้วจะพาไปส่งให้ แล้วณิยังบอกเลยว่าเดี๋ยวเราก็เจอกันแล้ว แล้วหลังจากนั้นก็ตื่นตอนที่พี่ภพปลุกค่ะ ตอนแรกทิพย์จะเล่าให้พี่ฟังตั้งแต่เช้าแล้วแต่กลัวว่าพี่จะไม่เชื่อ เชื่อสิทำไมจะไม่เชื่อ ปฏิหารย์มีจริงเสมอ

ภายในห้องพักของณิ บรรยากาศถูกตกแต่งไปด้วยดอกกุหลาบสีขาว มีเทียนหอมที่จุดอยู่รายล้อมรอบ แล้วมีเค้กที่เป็นรูปเด็กชายและเด็กหญิงเกี่ยวก้อยกันอยู่ พร้อมข้อความhappy birthday วางอยู่บนโต๊ะ ธัชได้เข้ามาแล้วหยิบแหวนที่เคยให้ไว้กับณิ แต่ต้องถอดออกจากการที่ต้องเข้าผ่าตัด บรรจงใส่ให้ณิ ผมเอาแหวนมาคืนเจ้าของแล้ว แล้วที่นี้เจ้าของจะไม่ฟื้นมามองผมหน่อยหรอ ผมรอคุณอยู่นะ แล้วทันใดนั้น นิ้วที่ถูกธัชได้จับได้ขยับขึ้น พร้อมกับดวงตาของสาวน้อยที่หลับมานานเปิดขึ้น ธัชดีใจอย่างมากจนโผเข้ากอดณิไว้ คุณฟื้นแล้ว ค่ะณิกลับมาหาคุณแล้ว ผมดีใจมากเลยที่คุณฟื้น ณิฟื้นแล้วหรอลูกแม่ ค่ะแม่คะหนูคิดถึงแม่ค่ะ แล้วประตูก็เปิดออกทิพย์กับภพต่างตะลึงที่เห็นณิฟื้นขึ้นมาแล้ว ณิฟื้นแล้วพี่ภพ เห็นไหมพี่ว่าปฏิหารย์ต้องมีจริง งั้นเรามาเป่าเค้กกันนะ ณิได้อฐิษฐานแล้วบรรจงเป่าเค้ก อฐิษฐานอะไรบอกให้ธัชรู้หน่อยได้ไหม ไม่ได้เป็นความลับ ทุกคนครับผมมีเรื่องจะบอก คือผม ธัชค่อยๆคุกเข่าลงแล้วพูดขึ้นว่า ณิครับแต่งงานกับผมนะครับ ณิได้แต่เขินอาย แล้วหันมาที่คุณแม่ คุณแม่ได้แต่ยิ้ม แล้วณิก็ตอบออกมาว่าค่ะ  แล้วในห้องก็กลับมาดูมีชีวิตชีวาอีกครั้ง มีแต่รอยยิ้ม ซึ่งหลังจากนี้ก็คงจะไม่มีเรื่องที่ทำให้ทุกคนต้องเศร้าหมองอีกแล้ว แล้วหลังจากนั้นอีก2วัน ณิก็ได้ออกจากโรงพยาบาลกลับมาพักฟื้นที่บ้าน จนกระทั่งหายดี

แล้วความวุ่นวายก็เกิดขึ้นอีกครั้ง แต่กลับเป็นความวุ่นวายที่น่ารัก เพราะเป็นความวุ่นวายกับการที่จะต้องเตรียมพิธีการแต่งงาน การแต่งงานได้จัดขึ้นที่ริมทะเล ซึ่งใช้บ้านที่ธัชได้มาซื้อไว้เพื่อไว้ให้เจ้าสาวโดยเฉพาะ  บ้านหลังนี้เป็นบ้านไม้สีขาวมีจำนวน3ห้องนอน 2ห้องน้ำ และมีครัวเล็กๆสำหรับทำอาหารมีชานเรือนที่ยื่นออกมารับกับเก้าอี้ไม้สีขาว และเต็มไปด้วยดอกกุหลาบที่ปลูกไว้กำลังออกดอกบานสะพรั่ง และยังมีต้นไม้สูงใหญ่เต็มไปหมด พื้นที่ได้ตกแต่งไปด้วยซุ้มดอกไม้ โต๊ะที่จัดวางไปด้วยอาหารหลากหลายชนิด มีรูปคู่บ่าวสาววางอยู่ ซึ่งน่ารักมาก มีมุมเก้าอี้ให้คนนั่งวางอยู่เรียงราย มีดนตรีที่บรรเลงขับกล่อมด้วยบทเพลงความรักขับกล่อมตลอดงาน วันนี้ณิสวยมากเลยล่ะณิ ขอบใจนะที่มาช่วยแต่งให้ ชุดที่ณิใส่เป็นชุดแซกสีขาวสั้นโชว็หัวไหล่แล้วมีระบายโบว์ติดอยู่ที่หัวไหล่ ผมได้ถูกดัดเป็นลอนยาวจัดทรงได้เข้ากับใบหน้าผมยาวลงมาถึงกลางหลังแล้วมีเครื่องประดับคล้ายมงกุฏเล็กๆติดอยู่ที่กลางศรีษะ ที่ข้อมือผูกด้วยริบบิ้นเป็นโบว์สีขาว ซึ่งดูอย่างไรก็เป็นเจ้าสาวที่งามมากในค่ำคืนนี้ เสร็จยังขอเข้าไปนะแล้วเจ้าบ่าวก็ยืนตะลึงที่เจ้าสาวเค้าสวยอะไรเช่นนี้ มองตาค้างเลยนะธัช ธัช แล้วธัชก็เดินเข้าไปหาแล้วพูดขึ้นว่าวันนี้คุณสวยมากเลย พี่ภพว่างั้นไหมครับ วันนี้ณิสวยดีนะ แล้วทิพย์ไม่สวยหรอคะพี่ภพ มานี่เลยพี่ภพ แล้วทิพย์ก็ลากภพออกไป ปล่อยให้ณิได้อยู่กับธัช 2 คน ธัชได้เข้าไปหอมแก้มณิแล้วบอกว่าคืนนี้ผมจะไม่ปล่อยให้คุณไปไหนเลย ณิฟังแล้วได้แต่ยิ้มหน้าแดง งั้นเราออกไปข้างนอกกันนะแขกรอกันแย่แล้ว ไปสิ แล้วธัชก็พาณิเดินออกไปพร้อมกับจับมือตลอดเวลาเหมือนเป็นการบ่งบอกว่าเราจะไม่พรากจากกันอีก พี่ภพคะว่าเค้า2คนเหมาะสมกันนะคะ เหมาะสมกันเหมือนคู่เราไง โอ้ยเป็นไรทิพย์คือเสียดท้องค่ะ หรอคือทิพย์อาจะทานเยอะไปหน่อย พูดๆแล้วก็ตลกดีนะคะว่าพี่กับทิพย์ ณิกับธัชจะได้เป็นคู่กัน แถมเรายังมีเรื่องราวที่คล้ายๆกันอีกด้วย แต่พี่ก็รู้สึกดีนะที่เราได้มาใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน และทำให้เรามีครอบครัวที่อบอุ่นและอีกหน่อยก็จะมีเจ้าตัวน้อยมาเป็นโซ่คล้องใจเราแล้ว แต่พี่ว่าจะไม่มีลูกแค่คนเดียวแน่พี่ว่ามีหลายๆคนดีกว่า ว่าไงนะคะ นั่นเค้ากลังจะเปิดอะไรกันคะเราไปดูกันนะคะ ภาพทางมอนิเตอร์ได้ฉายออกมาเป็นภาพที่ได้ถ่ายรูปคู่ นั่นรูปที่เราไปเที่ยวเกาะกันนี่คะ ธัชมันเข้าใจทำนะ น่ารักจังเลยค่ะ แล้วนั่นตอนที่เค้าได้เจอกันครั้งแรก ตลกนะคะลูกบาสมาโดนหัวณิจนกระทั่งธัชขอเข้ามาทำความรู้จักตลอด 4ปีในรั้วมหาลัย ในความเป็นเพื่อนกันทะเลาะกัน ห่างกัน จนกระทั่งกลับมาเจอกันอีกครั้ง และก่อตัวขึ้นโดยอาศัยความเข้าใจ ความผูกพัน จนกระทั่งรักกัน ดูๆไปก็เหมือนละครนะคะพี่ภพไม่นึกเลยว่าชีวิตจริงจะมีเรื่องราวแบบนี้มีอยู่จริง มีจริงสิไม่งั้นจะมีละครมีหนังขึ้นมาทำไม เรื่องราวในละครก็มาจากชีวิตจริงนี่แหละ นี่แหละชีวิตคน อ้าวนั่นธัชเค้าจะทำอะไรกันคะพี่ภพ ดูนั่นสิ

     สวัสดีครับแขกผู้มีเกียรติ ผมอยากจะขอบคุณทุกๆคนที่มาร่วมงานแต่งงานของผม และมีคำพูดที่ผมอยากจะบอกผู้หญิงที่ยืนอยู่ตรงหน้าของผมสิ่งหนึ่งที่เค้าอยากจะให้ผมบอกให้เค้าได้รับรู้ผมได้อ่านไดอารี่ของผู้หญิงที่ผมรัก แล้วผู้หญิงที่ผมรักอยากรู้ว่าผมคิดอย่างไรคิดกับเค้าอย่างไร ผมอยากบอกว่าตั้งแต่เรียนที่ใช้คำว่าเพื่อนนั้น เป็นคำที่ผมต้องบอกว่าที่ใช้อย่างนั้นเพราะผมก็กลัวว่าเค้าอาจไม่ได้รักผมเค้าอาจจะคิดกับผมแค่เพื่อนเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมอยากให้ลบคำนั้นออกไปเพราะต่อจากนี้ผมจะใช้คำว่ารักกับผู้หญิงที่ผมรักเพียงคนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือคนที่อยู่ตรงหน้าผมตรงนี้ ธัชค่อยเดินเข้าไปหาแล้วพูดว่าผมรักคุณ แล้วธัชก็บรรจงจูบลงบนริมฝีปากอย่างทะนุถนอม ท่ามกลางเสียงปรบมือ แล้วทั้งคู่ก็อยู่ในห้อมกอดกัน ธัชได้จับมือณิเข้ามานั่งที่เก้าอี้ข้างๆตัวเอง พร้อมหยิบกี้ตาร์  และนี่เป็นของขวัญชิ้นพิเศษที่ผมแต่งเพลงนี้ให้เจ้าสาวโดยเฉพาะครับ ธัชได้เล่นกี้ตาร์พร้อมร้องเพลงไปในตัว ซึ่งแขกที่มาในงานต่างยินดีและชื่นชมกันทั่วหน้า เพราะจังเลยค่ะพี่ภพ ไม่ยักรู้ว่าธัชจะโรแมนติกกับเค้าด้วย พี่ว่าต้องไปฝึกกับธัชสักหน่อยแล้ว พี่ภพจะฝึกทำไมล่ะคะก็ไว้ให้ทิพย์ฟังกับลูกไง แล้วราตรีนี้ก็เป็นราตรีที่ใครๆก็ไม่อาจลืม แล้วหลังจากงานเลิก ณิทิพย์กลับก่อนนะ ไม่นอนค้างด้วยกันหรอไม่หรอก เดี๋ยวทิพย์กลับไปกับพี่ภพได้ ส่วนคุณแม่เดี๋ยวเราไปส่งให้ถึงบ้านเลย คุณแม่จะไม่ค้างกับหนูหรอคะ แม่มีธุระกับน้าเราวันพรุ่งนี้ น้าคะ ไม่อาหน่าเราโตแล้วนะ เดี๋ยวอีก 3 วันเราก็กลับมาหาน้ากับแม่อยู่ดีล่ะ ธัชแม่ฝากณิด้วยนะ หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะ และเราอย่าดื้อให้มากนัก และทำตัวดีๆล่ะ ค่ะ  ธัชมีความสุขๆมากนะ ขอบคุณครับพี่ภพ แล้วรถก็เคลื่อนตัวออกไป ณิยืนมองจนรถลับสายตาไป เราเข้าบ้านกันเถอะ ณิได้ถูกธัชพาเข้ามาในบ้านและพาณิไปนั่งที่เตียงแล้วค่อยๆนั่งลงข้างแล้วใช้มือเชยคางณิขึ้น พร้อมมองลึกเข้าไปในดวงตาผมรักคุณจังเลย แล้วค่อยๆก้มประทับจูบลงบนริมฝีปากอย่างเนิ่นนาน ก่อนที่จะมีอะไรมากกว่านี้ ณิได้ผลักอกเบาๆแล้วพูดว่า ธัชไปอาบน้ำก่อนนะ ธัชได้แต่อมยิ้ม แล้วกระซิบที่ข้างหูว่า แต่คืนนี้คุณก็หนีความรักของผมไม่พ้นหรอกที่รัก งั้นเดี๋ยวมานะจ๊ะ ณิได้แต่ส่ายหน้าแล้วก็ลุกขึ้นไปหยิบไดอารี่ขึ้นมาแล้วบรรจงเขียนข้อความลงไปว่า

     ความสุขที่แท้จริงของณิไม่รู้เกิดขึ้นได้จากสิ่งใด แต่ณิก็รู้สึกถึงพลังอำนาจที่ไม่รู้ว่าจะเป็นใครที่ดลบันดาลให้ณิและคนที่ณิรักมาเจอกัน และทำให้ณิรักเค้าได้มากมายขนาดนี้ ขอบคุณนะคะที่ทำให้เราสองคนได้แต่งงานกันจริงๆ ขอบคุณลูกบาสที่มาโดนหัวณิในวันนั้น ไม่งั้นณิก็คงไม่ได้เจอธัช ขอบคุณความเป็นเพื่อนที่เปลี่ยนสถานะได้อย่างไม่เก้อเขินที่หลายๆคนบอกว่าไม่น่าจะเปลี่ยนความรู้สึกจากเพื่อนมาเป็นแฟนและเป็นคนรักในที่สุดได้ และขอบคุณบททดสอบความรู้สึกของเราสองคน และต่อจากนี้ไม่ว่ากาลเวลาจะผันแปลไปอย่างไร ณิเองก็เชื่อว่า ความรักก็จะหมุนไปตามกาลเวลา และรักของสองเราก็จะไม่มีวันที่จะเลิกรักกัน....รักตราบนิรันดร์...

     ทำไรอยู่จ๊ะอาบน้ำได้แล้วครับจะได้มาพักผ่อนเสียที ค่ะแล้วณิก็ลุกขึ้นพร้อมเก็บไดอารี่เข้าที่ดังเดิม แล้วนั่นจะถอดได้ไหมนั่น เดี๋ยวผมรูดซิบให้แล้วธัชก็รูดซิบให้ณิ นั่นเป็นอะไรณิผมไม่ได้ถอดเสื้อคุณออกมาให้ผมเห็นหมดสักหน่อย แต่หลังจากออกมาแล้วไม่แน่ ณิได้ยิ้มแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป ธัชได้ลงไปนอนที่เตียงแล้หยิบไดอารี่เล่มนั้นขึ้นมาแล้วเขียนลงไปว่า ผมรักคุณนะครับ แล้วปิดไดอารี่ลง ณิได้เดินออกมา ธัชจึงแกล้งทำเป็นหลับ สักพักณิได้เดินเข้ามาดูเห็นว่าหลับแล้ว ณิค่อยๆปิดไฟแต่ไฟหัวเตียงได้เปิดไว้ แล้วก้มเอาผ้าห่มมาห่มให้ธัช แต่แล้วก็มีมือเข้ามารวบมือแล้วดึงตัวเข้าหาจนตัวณิเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม ไหนธัชหลับแล้วไม่ใช่หรอ ใครบอกว่าผมหลับผมแค่หลับตาเฉยๆแล้วธัชเองก็บอกแล้วว่าคุณไม่มีทางหนีผมได้ในคืนนี้ ณิได้แต่เขินอายที่อยู่ในอ้อมกอดของชายหนุ่ม แล้วธัชก็ได้ค่อมตัวหญิงสาวไว้พร้อมค่อยๆก้มลงจูบที่หน้าผากแล้วเรื่อยลงมาที่แก้ม และมาสัมผัสที่ริมฝีปากอย่างแผ่วเบา และโลมเล้าไปตามส่วนต่างของร่างกายของกันและกัน ด้วยแรงปรารถนาที่ต่างคนต่างสัมผัสอย่างเร้าร้อน และพร้อมใจกันทั้งสองฝ่าย และค่ำคืนนี้หัวใจทั้งคู่ก็หล่อหลอมเป็นหัวใจเดียวกัน และอิ่มเอมหัวใจด้วยกันทั้งคู่ เสียงคลื่นลมภายนอกเหมือนจะเป็นสัญญาณของความรักของทั้งคู่...

      เสียงนกร้องยามเช้าส่งเสียงให้คนทั้งคู่ค่อยๆลืมตาขึ้น ณิอยู่ในอ้อมกอดของธัช ธัชได้โอบกอดแล้วลูบสัมผัสไปมา แล้วพูดขึ้นว่าเดี๋ยววันนี้เราไปเที่ยวข้างนอกกันนะ ผมจะพาคุณไปกราบพระ ณิเป็นอะไรหรือเปล่า เปล่าค่ะ แน่นะงั้นเราไปอาบน้ำด้วยกันดีกว่า ไม่เอานะ จะเขินอะไรอีกล่ะ นะไปเดี๋ยวผมถูหลังให้ แล้วธัชก็จูงมือณิเข้าห้องน้ำไป แล้วทั้งคู่ก็อาบน้ำด้วยกัน โดยมีเสียงคุยกัน โอ้ยสบู่เข้าตาผมนะ มานี่เลยแกล้งผมนัก  ไม่เอานะปล่อยณินะ ไม่ปล่อย (ดูดูไปน่ารักดีนะ) ธัชได้พาณิไปกราบพระ และได้ซื้อของหลายอย่างอย่างที่ใครมองต่างก็อดอิจฉาไม่ได้ ธัชคะพี่ภพกับทิพย์จะไปเมืองนอกวันไหนคะ ยังไม่รู้เหมือนกัน ทิพย์ยังไม่ได้บอกธัชเลย หรองั้นพรุ่งนี้เราแวะไปที่บ้านทิพย์กันนะ  ได้สิแล้วจะซื้ออะไรฝากทิพย์ดีล่ะ นั่นสิคนท้องอยู่ด้วย งั้นเดี๋ยวไปดูร้านขายขนมหวานทางโน้นดีกว่านะ แล้วทั้งคู่ก็จูงมือกันเลือกซื้อของอย่างสนุกสนาน มื้ออาหารย็นของคนทั้งคู่เต็มไปด้วยอาหารที่ช่วยกันทำ บางอย่างก็อร่อย บางอย่างก็ทานไม่ได้แต่ทั้งคู่ก็ยังยิ้มออกมาได้ และการนอนของค่ำคืนนี้ทั้งคู่ก็ยังอยู่ในอ้อมกอดกันและกันเช่นเดิม

     รุ่งเช้าของวันเดินทางกลับ สองคนช่วยกันขนของขึ้นรถ และของฝากอีกเพียบ ทันทีที่ถึงบ้านทิพย์ ทิพย์ได้โผเข้ากอดณิไว้ แล้วพูดขึ้นว่า ทำไมถึงตัวดำขึ้นจัง ไอ้ธัชทำไรณิ ฉันเนี่ยนะทำทิพย์ ณิคงจะโดนลมทะเลมากไปหน่อย เออนิทิพย์แกจะไปเมืองนอกวันไหน อ๋ออีก 2 วัน ถ้าอย่างไรก็ส่งข่าวมาบ้างนะ ได้สิ แล้วอย่าลืมไปส่งฉันนะ แล้วอย่าลืมส่งรูปเจ้าตัวน้อยมาให้ดูบ้างนะ ได้สิ  ไปเยี่ยมฉันบ้างก็ได้นะ เดี๋ยวรอให้เราเคลียร์งานได้ก่อนแล้วเราจะไปหา อืมขอบใจ ณิซื้อขนมมาฝากทิพย์กับพี่ภพด้วยล่ะ เดี๋ยวอยู่ทานข้าวเย็นกันนะเดี๋ยวพี่ภพก็มาแล้ว ได้สิ แล้วอาหารมื้อนี้ก็เหมือนเป็นการเลี้ยงส่งเพื่อนที่รู้ใจกัน

     ณ.ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ ที่เต็มไปด้วยผู้คนจำนวนมากณิกับทิพย์ยืนกิดกันอยู่ ถึงที่โน่นแล้วอย่าลืมส่งข่าวมาบ้างนะทิพย์ ณิก็ดูแลตัวเองด้วยล่ะ แล้วทิพย์จะเมวมาหานะ พี่ภพครับเดินทางปลอดภัยนะครับ ธัชก็เหมือนกัน อย่าลืมมีตัวเล็กแล้วกัน จะได้มาเป็นเพื่อนกับลูกพี่ ได้ครับ ผมจะรีบมีตามพี่ให้ทันเลย แล้วทิพย์กับภพก็เดินเข้าไปที่ผู้โดยสารขาออก  ณิได้ยืนมองจนลับสายตาไป เรากลับกันเถอะ เดี๋ยวเราต้องไปหาคุณแม่กันนะ ณิเป็นอะไรครับ เปล่าคะรู้สึกใจหายค่ะ เดี๋ยวพวกเค้าก็ส่งข่าวมาอยู่ดี แล้ววันเวลาก็ผ่านไปวันแล้ววันเล่า ชีวิตของทั้งคู่ก็ดำเนินไปได้อย่างลงตัว แล้วณิก็ต้องประหลาดใจในชีวิตอีกครั้ง ณิได้มีอาการแพ้ท้องขึ้น ณิเป็นอะไรครับ ณิปวดหัวค่ะ และก็เหม็นไปหมดเลย งั้นไปหาหมอตรวจกันนะครับ ไม่ต้องหรอกค่ะณิรู้ตัวว่าณิเป็นอะไร ณิกำลังจะมีลูกให้คุณค่ะ หรอผมดีใจจังเลย ผมจะเป็นพ่อคนแล้ว ปล่อยณิได้แล้ว ณิหายใจไม่ออกค่ะ ขอโทษจ๊ะ ผมจะต้องโทรบอกที่บ้านพ่อแม่ผม พ่อแม่คุณ ญาติ และที่ลืมไม่ได้พี่ภพกับทิพย์ ฮัลโหลครับคุณพ่อคุณแม่คุณพ่อคุณแม่จะได้หลานแล้วนะครับ คุณแม่คะรินะคุ๕แม่จะได้หลานแล้วนะคะ หรอจ๊ะดีใจด้วยนะลูก พรุ่งนี้ก็อย่าลืมไปหาหมอนะ แล้วแวะมาหาแม่ด้วย ค่ะ ณิพี่ภพไม่ได้รับสายหรอติดธุระอยู่มั้ง โทรมาแล้วณิฮัลโหลพี่ภพผมจะมีลูกแล้วครับ ยินดีด้วยนะ พี่๓พเป็นอะไรตื่นเต้นอะไรอยู่ คือพี่เพิ่งออกมาจากห้องผ่าตัด ทิพย์คลอดลูกแล้วนะเป็นลูกผู้หญิง พี่ดีใจจนจะเป็นลมแล้ว งั้นเดี๋ยวแค่นี้ก่อนนะ ณิทิพย์คลอดลูกแล้วนะ หรอคะ ดีจังเลย มีเรื่องดีๆตั้งสองเรื่อง งั้นพรุ่งนี้เราไปพบหมอกันนะ ค่ะ

     ณ.ห้องตรวจ ค่ะคุณตั้งครรภ์ได้เดือนกว่าแล้วค่ะ ยินดีด้วยนะครับ แต่ช่วงนี้ก็ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ เดี๋ยวผมจะจ่ายยาบำรุงให้ทาน แล้วเดือนหน้ามาตามกำหนดด้วยนะคะ ค่ะ แล้วทุกวันก็ดำเนินไปได้ด้วยดี ธัชดูแลเอาใจใส่ณิเป็นพิเศษ ทั้งคู่กำลังรอคอยชีวิตน้อยๆที่กำลังจะเกิดมาดูโลกอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ธัชคะมาดูรูปที่ทิพย์ส่งมาให้ดูสิคะ รูปลูกทิพย์น่ารักจังเลยค่ะ ลูกทิพย์ชื่ออะไรหรอทิพย์เค้าเขียนมาว่าชื่อเล่นน้องโซ่ค่ะแปลกดีลูกชายชื่อโซ่  น่ารักดีนะคะ แล้วลูกเราล่ะชื่ออะไรดี ยังไม่รู้เลยค่ะ ชื่อน้องดาวแล้วกันเหมือนแสงแห่งรักที่ส่องมาที่เราให้เราได้รักกัน น่ารักดีค่ะ แล้วหลังจากนั้นไม่นานณิก็ได้คลอดลูกเป็นผู้หญิงออกมาพร้อมตั้งชื่อว่าดาว และหลังจากนั้นทั้งคู่ก็มีลูกชายแฝดอีก2คนส่วนทางทิพย์กับภพก็มีลูกสาวแฝดอีก 2 คน แล้วทั้ง 2 ครอบครัวก็ได้นัดมาเจอกันแล้วก็ได้กลับไปเที่ยวที่เกาะนั้นด้วยกัน พร้อมกับลูกๆทั้งสองฝ่าย แล้วทิพย์กับณิก็แปลกใจที่ลูกแฝดของเค้าทั้งคู่ต่างสนิทสนมกันและนั่งเล่นกันอยู่ ไม่ต่างจากโซ่และดาวที่ดูเหมือนจะสนิทกันมากเหมือนกัน ณิได้เอ่ยปากกับทิพย์ ณิว่าลูกของเราเข้ากันได้ดีนะ นั่นสิ หรือพวกเค้าจะเหมือนคู่ของพวกเรา แล้วถ้าเป็นอย่างนั้นล่ะ ก็ดีสิเราจะได้ดองกันไง งั้นเราคงต้องดูกันต่อไป คุณแม่ครับผมมาขออนุญาตพาน้องดาวไปเดินเล่นตรงนั้นนะครับ ได้จ๊ะแล้วอย่าไปไกลนะ ครับเดี๋ยวผมพากลับมาครับแล้วทั้งคู่ก็ได้เดินออกไป ว่าไงกันครับนั่งมองลูกอยู่หรอ ค่ะดูเค้าทั้งคู่สนิทกันนะคะ งั้นพี่ว่าถ้าเค้าจะชอบกันขึ้นมาจริงๆแกธัชว่าไง เออผมต้องแล้วแต่ลูกครับ ถ้าเค้าจะชอบกันผมไม่ว่า งั้นเราตกลงกันตามนี้ถ้าเค้ารักกันเราทั้งหมดจะไม่ว่า ครับ

แล้วความรักของลูกๆทั้งสองครอบครัวก็เริ่มต้น แต่คราวนี้อาจจะเกิดจากพรมลิขิตของเค้าทั้งคู่ที่ได้เคยสัญญากันไว้จากอดีตกาล  ทำให้ทั้งคู่กลับมาพบพานกันในชาตินี้  น้องดาวจะรังเกียจพี่ไหมถ้าพี่จะมาทำความรู้จักน้องดาวให้มากขึ้นกว่านี้ ไม่หรอกค่ะ ดาวก็ไม่รู้ทำไมเหมือนจะเคยรู้จักพี่โซ่มาก่อนเหมือนกัน แล้วพี่โซ่ล่ะคะ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าอะไรที่ทำให้รู้สึกเหมือนดาวเหมือนกัน งั้นพี่ว่าเรามารู้จักกันนะ ค่ะ แล้วทั้งคู่ก็ใช้นิ้วก้อยเป็นสัญญาว่าเราทั้งคู่จะเริ่มเรียนรู้ซึ่งกันและกัน แล้วทั้งคู่ก็ได้เดินกลับไปหาพ่อกับแม่ มากันแล้วหรอคะ แล้วทั้งสองครอบครัวต่างกันยิ้มแย้มยินดี พูดคุยเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นให้กับลูกๆฟัง และทั้งสองครอบครัวหลังจากนั้นก็มีความสุขตราบกาลเวลาที่หมุนพาความรักให้พานพบและรักกันตลอดไป และหลังจากนี้เรื่องราวของลูกๆทั้งสองครอบครัวจะเป็นเช่นใดก็ขึ้นอยู่กับพรมลิขิตของคนทั้งคู่ที่ทำให้เค้ามาพบกัน และเรียนรู้ซึ่งกันและกัน จะเกิดอะไรขึ้นบ้างสำหรับโซ่และดาว ติดตามอ่านกันต่อนะคะเร็วๆนี้ค่ะ

กาลเวลา... คนสองคน...นำพาให้รู้จัก

เรื่องราว...สุขทุกข์...เข้ามา...เพื่อทดสอบ

ให้เกิดความรัก...ที่มีความหมาย...

จนก่อให้เกิดความรัก...มากมาย...

จนเกิดความผูกพัน...กันและกัน...ตลอดไป...

ความรัก....สวยงาม...

หัวใจที่ว้าเหว่....เข้ามาเติมหัวใจ.....

ไม่ว่านานแค่ไหน....คนที่มองเห็น....

เฝ้ารอคอย...เพื่อจะอยู่กับเรา....ตลอดไป...

 เรื่องราวนี้เกิดจากการจินตนาการของผู้เขียน ซึ่งอาจจะมีเรื่องราวนี้อยู่จริง แต่ฉันก็เชื่อว่าคนที่มีรักจะยิ้มกับเรื่องราวที่ฉันได้ถ่ายทอดออกมาไม่มากก็น้อย ขอบคุณสำหรับโลกใบนี้ที่มีความรักที่สวยงาม และขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของฉัน แล้วพบกับเรื่องราวความรักได้อีกนะคะ