ไม่อาจลืมเธอจากความทรงจำ - ไม่อาจลืมเธอจากความทรงจำ นิยาย ไม่อาจลืมเธอจากความทรงจำ : Dek-D.com - Writer

    ไม่อาจลืมเธอจากความทรงจำ

    เมื่อชะตาลิขิตให้ไอค์กับเมย์พบกันไม่นานแล้วจากกันเขาจะทำยังไงต่อไป ลองคลิกอ่านดูนะคะ

    ผู้เข้าชมรวม

    327

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    327

    ความคิดเห็น


    15

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  30 ส.ค. 48 / 10:38 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      “เมย์    ตื่นได้แล้วลูก”   เสียงแม่ปลุกเมย์
      “ค่ะแม่”    เมย์พูดพร้อมกับเปิดหน้าต่างแล้วปิดขี้เกียจโดยไม่ได้สังเกตดูว่าใครแอบมองอยู่ที่หน้าต่างข้างบ้าน”ใครน่ะไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนเลย”เมย์พูดกับตัวเองเบาๆ”แม่คะ  ใครย้ายมาอยู่ข้างบ้านเราคะ”เมย์ตะโกนถามแม่”อ๋อ  คุณชานนท์หัวหน้าที่ทำงานของพ่อน่ะลูก  เอ่อลูกชายเขาชื่อไอค์นะลูกอายุก็ประมาณลูกนี่แหละเขาจะย้ายมาเรียนที่เดียวกับลูกน่ะ”แม่บอกเมย์  “เหรอคะแม่งั้นเมย์ไปโรงเรียนก่อนนะคะแม่ สวัสดีค่ะ”เมย์พูดพร้อมยกมือไหว้แม่”เมย์ครับ   เมย์ผมขอไปโรงเรียนด้วยคนนะครับ”  เสียงผู้ชายคนหนึ่งพูดขึ้น”ได้ค่ะ  คุณชื่อไอค์เหรอคะ”เมย์ถาม”ครับผม”ไอค์ตอบ  พอถึงโรงเรียน    “เฮ้ยยายเมย์พาแฟนมาโรงเรียนเหรอ”เสียงเพื่อนคนหนึ่งตะโกนขึ้น
      “ไม่ใช่นะ   ไอค์เค้าเพิ่งย้ายมาจ้ะ”เมย์บอกเพื่อน   “สวัสดีครับ  ผมชื่อไอค์ครับขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยครับ”   ไอค์พูด   “เราชื่อนุ่นนะ  ยินดีที่ได้รู้จักค่ะไอค์” นุ่นเพื่อนเมย์ทำความรู้จักกับไอค์”เราเข้าห้องเรียนกันเถอะ  เดี๋ยวสาย”เมย์ชวนไอค์และนุ่น     ไอค์เป็นคนสูง    ขาว   หน้าตี๋เหมือนพระเอกหนังญี่ปุ่นซึ่งก็เป็นธรรมดาที่สาวๆในโรงเรียนจะกรี๊ด......กร๊าดกัน”เฮ้ยพวกเราไอค์เด็กใหม่แล้ว.....”ผู้หญิงคนหนึ่งร้องบอกเพื่อนๆ “ไอค์    ไอค์  เราไปทานข้าวกันไหม”ครีมเป็นรุ่นพี่ของไอค์ปีหนึ่ง”เออ  คือผมไม่ว่างครับ   ขอโทษด้วยนะครับ”ไอค์พูดจบก็เดินจากผู้หญิงกลุ่มนั้นไป
      พอเลิกเรียน    “อ้าวไอค์นายยังไม่กลับอีกเหรอ”เมย์ถามไอค์  “ยังหรอกเราก็รอเมย์ไง”ไอค์ตอบ
      “เหรอ  งั้นเราไปกินไอศกรีมกันเถอะ”   เมย์ชวนไอค์  ”ครับเมย์งั้นเราไปกันเถอะอยากกินแล้ว”
      ไอค์ชวน     พอไปนั่งกินไอศกรีมเมย์ก้ถามไอค์ว่า”ไอค์  มาเรียนที่นี่เป็นไงบ้างสนุกไหม”  “อืม...ก็สนุกดีนะสาวๆก็น่ารักดี”ไอค์ตอบ  “นี่แอบมองสาวอีกแล้วเหรอ”เมย์พูดขึ้น” เปล่าซะหน่อยเรามาตามหาหัวใจต่างหาก”ไอค์พูดหยอกเมย์”แล้วหาเจอหรือยังคะ  พ่อหนุ่มรุปหล่อขวัญใจสาวๆ”
      เมย์หยอกกลับ  ”ใกล้จะเจอแล้วครับคุณเมย์”  ไอค์ตอบ   “จ้า...ขอให้เจอเร็วๆนะคะคุณไอค์ขา...”
      เมย์พูด    พอทั้งสองกินไอศกรีมเสร็จก็กลับบ้านในระหว่างทางกลับบ้านนั้นเมย์กับไอค์ก็ไปเจอนักเลงกลุ่มหนึ่งประมาณ4-5คน  ”จะไปไหนจ๊ะน้องสาวให้พี่ไปส่งไหมจ๊ะ”   นักเลงคนหนึ่งพูดขึ้น
      “   เฮ้ยอย่ามายุ่งกับผู้หญิงคนนี้นะโว้ย”   ไอค์ทำเสียงแข็งเพื่อปกป้องเมย์   “เฮ้ยพวกเราลุย”นักเลงคนนั้นสั่งลูกน้องรุมกระทืบไอค์  “ช่วยด้วยค่ะ   ช่วยด้วย”  เมย์ตะโกนขอความช่วยเหลือ  “เฮ้ยพวกเราตำรวจมา”นักเลงคนหนึ่งร้องขึ้นในที่สุดนักเลงพวกนั้นก็แยกกันหนีไป   “ไอค์    ไอค์  อย่าเป็นอะไรนะไอค์เมย์ขอโทษ”เมย์เข้าไปพยุงไอค์เข้ามาอยู่ในอ้อมแขนของตัวเองแล้วร้องไห้ออกมา
      “เมย์   เป็นอะไรมากไหม   ไอค์ขอโทษนะที่ไอค์ปกป้องเมย์ไม่ได้ไอค์นี่แย่จริงๆ”ไอค์พูดขึ้น
      “ไอค์ฟื้นแล้วก็ดีแล้วนะ  เมย์ไม่เป็นอะไรหรอก   ว่าแต่ไอค์เถอะเจ็บตรงไหนบ้าง”เมย์ถาม
      “ไอค์ก็เจ็บขากับหัวนิดหน่อยนะแต่ไม่เป็นอะไรมากหรอก”ไอค์ตอบเมย์      เมย์ค่อยๆพยุงตัวไอค์ขึ้นแล้วพาไอค์กลับบ้าน  ”ขอบคุณนะเมย์ที่ช่วยไอค์” ไอค์กล่าวคำขอบคุณ  “เมย์ต่างหากที่ต้องขอบคุณไอค์  ถ้าไม่มีไอค์เมย์ก็ไม่รู้จะเป็นศพรึเปล่า งั้นเมย์กลับก่อนนะไอค์หายเร็วๆนะ  บ๊ายบาย”เมย์พูดจบเมย์ก็เดินออกจากบ้านไอค์โดยไม่รู้ว่าไอค์แอบมองเมย์ตลอดเวลาไอค์ยิ้มตลอดเวลาที่ได้อยู่ในอ้อมแขนที่อบอุ่นของเมย์     เมย์ก็เช่นกันแอบยิ้มตลอดเวลาที่ได้อยู่ใกล้ๆกับไอค์โดยเฉพาะเวลาที่ได้กอดไอค์  “แม่คะกลับมาแล้วค่ะ”เมย์ตะโกนบอกแม่    “เมย์รีบไปอาบน้ำแต่งตัวนะลุกเดี๋ยวครอบครัวของไอค์จะมาเที่ยวบ้านเรา”  แม่บอกเมย์   “ค่ะแม่”  เมย์พูดจบก็รีบวิ่งขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวทันที  “เมย์ลงมาทานข้าวได้แล้วลูก”  แม่เรียกเมย์  “เสร็จแล้วค่ะแม่”   เมย์รีบลงมาที่ห้องอาหาร   เมื่อไอค์เห็นไอค์ถึงกับอ้าปากค้างเพราะตะลึงในความน่ารักของเมย์  “สวัสดีค่ะคุณลุงชานนท์”  เมย์ยกมือไหว้พ่อไอค์   “ไหว้พระเถอะลูกเอ้ย”  พ่อไอค์ยิ้มให้เมย์   “เมย์ถ้าทานข้าวเสร็จลูกก็พาไอค์เที่ยวรอบๆเมืองหน่อยนะลูก”   พ่อบอกเมย์   “ค่ะพ่อ”  เมย์ตอบ    พอทานอาหารเย็นเสร็จเมย์ก็พาไอค์ปั่นจักรยานทั่วๆเมืองโดยเมย์และไอค์เปลี่ยนกันปั่น  พอถึงสะพานกลางเมือง
      “ว้าวไอค์ดูสิดาวสวยมากเลย”  เมย์ชี้ดาวบนท้องฟ้าให้ไอค์ดู   “เมย์ชอบดูดาวเหรอ”  ไอค์ถาม
      “ใช่เมย์ชอบดุดาวมากเวลาดูดาวแล้วเมย์รู้สึกสบายใจยังไงก็ไม่รู้”   เมย์ตอบไอค์”ไอค์ว่าบรรยากาศที่นี่สวยดีนะไม่เหมือนที่เมืองเก่าที่ไอค์เคยอยู่เลย”  ไอค์บอกเมย์   “ไอค์รู้ไหมทุกครั้งที่เมย์ไม่สบายใจนะเมยืก็จะมาปลดปล่อยอารมณ์ที่นี่แหละ  ที่นี่ทำให้เมย์สบายใจขึ้นเยอะเลย”  เมย์บอก”  เมย์ดูไปดุมาเมย์ก็น่ารักดีนะ   เมย์ยังไม่มีแฟนเหรอ”  ไอค์ถาม  “ถามอะไรบ้าๆ  อย่างเมย์นี่นะจะมีแฟนกับเขา   ใครเขาจะเอาเล่า”   เมย์ตอบ   “แต่ในสายตาไอค์นะเมย์น่ารักที่สุดเลยตั้งแต่ไอค์เห็นเมย์ที่หน้าต่างนะไอค์ก้รู้ทันทีเลยว่าเมย์นี่แหละคือคนที่ไอค์รอคอยมานาน ไอค์รักเมย์นะ   เมย์รักไอค์ไหม”   “อืม  ไม่รุ้สิ”^_^ เมย์ตอบ    “นี่ก็ดึกมากแล้วไอค์ว่าเรากลับกันเถอะเดี๋ยวน้ามาลีเป็นห่วง”  ไอค์ชวนเมย์  ไอคืก็ไปส่งเมย์ที่บ้าน”ไอค์คืนนี้นอนหลับฝันดีนะ บาย....”เมย์พุดจบเมย์ก็เดินเขาบ้านปล่อยให้ไอค์ยืนยิ้มอย่ข้างนอกคนเดียว
      เช้าวันต่อมา   วันนี้เมย์ตื่นแต่เช้าเมย์รีบไปเปิดหน้าต่างดูไอค์ทันที  เมย์เห็นไอค์ที่หน้าต่างห้องไอค์ไอค์ส่งยิ้มให้เมย์  เมย์เห็นเมย์จึงส่งยิ้มให้ไอค์ตอบแล้วรีบไปอาบน้ำแต่งตัว  “แม่คะเมย์ไปก่อนนะคะ  หวัดดีค่ะ”  เมย์ยกมือไหว้แม่  “ไอค์เสร็จหรือยัง”  เมย์ตะโกนเรียกไอค์   “เสร็จแล้วครับ”  ไอค์วิ่งออกมาหาเมย์ความสัมพันของไอค์และเมย์ก็มีให้กันมากขึ้นเรื่อยๆจนกระทั่งวันหนึ่ง




      3เดือนต่อมา
      “เมย์เรามีเรื่องจะมาบอก”  ไอค์วิ่งหน้าตาตื่นมาหาเมย์
      “มีอะไรเหรอไอค์”  เมย์ถาม
      “คือ....พรุ่งนี้ไอค์จะไปเรียนต่อที่อังกฤษแล้วนะเมย์”  ไอค์บอกเมย์
      “หา   ไอค์จะไปเรียนต่อเหรอทำไมไปกะทันหันจัง  เมย์ก็เหงาแย่สิ “ เมย์พูด
            “ไม่หรอกเมย์  ไอค์จะเมลล์มาหาเมย์ทุกวันเลย”ไอค์บอกเมย์
      “แต่ไอค์ต้องสัญญากับเมย์นะว่าไอค์จะไม่ลืมเมย์ไอค์จะรักเมย์คนเดียวและตลอดไป”เมย์พูด
      “ครับเมย์ไอค์จะรักเมย์คนเดียวและจะไม่มีวันลืมเมย์เลย”  ไอค์สัญญากับเมย์
      เมย์ร้องไห้ออกมาไอค์กอดเมย์ไว้อย่างแน่น” เมย์อย่าร้องเลยอีกเลยไอค์ไปแค่2ปีเอง”ไอค์บอกเมย์   เช้าวันรุ่งขึ้น   “  เมย์ไอค์มีของจะให้เมย์นะ   เมย์เก็บไว้ดูตอนที่เมย์คิดถึงไอค์นะ”  
      ไอค์ยื่นกล่องของขวัญให้เมย์   “เมย์ก็มีของจะให้ไอค์เหมือนกันไอค์เก็บมันไว้ให้ดีนะ  ”เมย์ยื่นกล่องนั้นให้ไอค์  ” ครับเมย์ไอค์จะเก็บของของเมย์ไว้อย่างดีเลย” ไอค์พูด “ไอค์ไปก่อนนะเมย์ พ่อไอค์จะออกรถแล้วเดี๋ยวไม่ทันเครื่อง   ไอค์จะรักเมย์ตลอดไป”ไอค์บอกลาเมย์   ก่อนไอค์จะไปไอค์ก็เข้าไปจับมือเมย์     เมย์ได้แต่ร้องไห้ไม่หยุด  ”เมย์ก็รักไอค์นะรักมากด้วย”เมย์ตะโกนตามหลังรถของไอค์ที่แล่นออกไปไม่ไกลนัก    ไอค์เปิดดูของขวัญที่เมย์ให้ไอค์ก็เห็นภาพวาดของเด็กผู้ชายกับเด็กผู้หญิงจับมือกันแล้วมีกลอนติดอยู่ว่า
                                                                   ”ต่อให้ถูกกีดกั้นจนไกลคนละฟ้า
                                                                   เธอก็ยังเป็นหนึ่งในเงาตาฉันเสมอ
                                                                   ต่อให้กี่นานเวลา  ไม่พบเจอ
                                                                   ฉันก็ไม่อาจลืมเธอจากความทรงจำ
                เมย์จะรักไอค์ตลอดไป  เมย์จะรอไอค์กลับมานะ
      เมื่อไอค์อ่านจบไอค์ถึงกับน้ำตาไหลเพราะตื้นตันกับความรักที่เมย์มีให้กับไอค์        ส่วนเมย์ก็เปิดของขวัญที่ไอค์ให้    ของขวัญที่ไอค์ให้เมย์คือ  รูปที่ทั้งสองถ่ายด้วยกันที่โรงเรียนซึ่งไอค์ทำกรอบรูปอย่างสวยงามและมีจดหมายฉบับหนึ่งเขียนว่า”เมย์ครับ    ไอค์รักเมย์นะไอค์จะไม่ลืมเมย์เลย   เมย์รอไอค์นะแล้วไอค์จะกลับมา”
      “ไอค์รักเมย์ที่นะครับรักที่สุดเลย”


      ไอค์ได้เขียนกลอนให้เมย์ว่า

      “แม้ไม่มีเธออยู่ใกล้ในวันนี้
      แต่ฉันก็ยังมีความห่วงหา
      ส่งข้ามผ่านฟากฟ้ากาลเวลา
      เพื่อจะบอกเธอว่า   รักเธอเหลือเกิน”
      ^_^แล้วไอค์จะกลับมาหาเมย์นะครับ  เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปนะเมย์^_^
      พอถึงตอนเย็น    “เมย์มาดูข่าวเครื่องบินตกสิลูก”  พ่อตะโกนเรียกเมย์
      “พ่อคะใช่คันเดียวกับที่ไอค์ขึ้นไหมพ่อ”   เมย์ถามพ่อ  “เมย์นั่นไอค์ใช่ไหมลูก”  แม่ชี้ให้เมย์ดู
      “ใช่แล้วแม่   ไม่นะไอค์จะต้องไม่เป็นอะไร  ไอค์บอกว่าจะกลับมาหาเมย์ไงไอค์ฮือๆๆๆๆๆๆ”เมย์ร้องดังลั่นบ้าน  “พ่อว่าเราไปหาไอค์ที่โรงพยาบาลกันเถอะ” พ่อชวน “ ค่ะพ่อ”
      ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง    “ป้าสุนีย์คะ  ไอค์เป็นไงบ้างคะ”  เมย์ถามแม่ไอค์
      “ป้าก็ยังไม่รู้เลยจ๊ะหนูเมย์  นี่หมอยังไม่ออกมาเลย”  แม่ไอค์ตอบ
      “ป้าคะหมอออกมาแล้วค่ะ”เมย์บอกแม่ไอค์  “ญาติคุณสุภชัยใช่ไหมครับ”  หมอถามแม่ไอค์
      “ค่ะลูกฉันปลอดภัยใช่ไหมคะหมอ”  แม่ไอค์ถามหมอ  “ผมยังรับปากไม่ได้ครับ  เพราะอาการของคนไข้50.50นะครับ เข้าไปเยี่ยมก่อนก็ได้ครับไปทีละคนนะครับ” หมอบอก
      “งั้นหนูขอเข้าไปก่อนนะคะ”เมย์บอกทุกๆคน   เมื่อเมย์เข้าไปหาไอค์แล้วเมย์ต้องตะลึงเมื่อภาพที่เมย์เห็นสภาพของไอค์คือ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยแผล”ไอค์   ไอค์  อย่าเป็นอะไรนะไอค์ไอค์บอกเมย์ว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปไม่ใช่เหรอ   ไอค์อย่าผิดสัญญาสิ  ไอค์ตื่นขึ้นมาพูดกับเมย์ก่อนสิฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆไอค์ตื่นสิไอค์”  เมย์จับมือไอค์ไว้แน่นแล้วร้องไห้ออกมา  ไอค์ค่อยๆลืมตาขึ้นมา
      “ไอค์  ไอค์ฟื้นแล้ว  ไอค์อย่าจากเมย์ไปไหนอีกนะเมย์ไม่อยากอยู่คนเดียว”  เมย์บอกไอค์
      “ มะ  มะ  เมย์อย่าร้องไห้สิ   ถึงไอค์จะไม่ได้อยู่บนแผ่นดินผืนนี้อีกต่อไปแต่ไอค์ก็จะอยู่ใกล้ๆตัวเมย์เสมอนะ   ไอค์จะรักเมย์ตลอดไปฝากบอกพ่อกับแม่ไอค์ด้วยนะว่า  ไอค์รักพวกท่านมากไอค์ฝากลาทุกคนด้วยนะเมย์   ไอค์รักเมย์มากนะ”  ไอค์พูดจบไอค์ก็จากไปอย่างเงียบๆคำที่เมย์ได้ยินจากปากไอค์คำสุดท้ายคือ”ไอค์รักเมย์มากนะ”  เมื่อเมย์ออกจากห้องมาพร้อมกับร้องไห้”ทุกคนคะไอค์จากพวกเราไปแล้วค่ะฮือๆๆๆๆ”เมย์บอกกับทุกๆคนพ่อแม่ของไอค์ก็เสียใจเป็นอย่างมาก      งานศพของไอค์ก็จบลงไปอย่างเรียบง่าย     และเมื่อใดที่เมย์มองกรอบรูปที่ไอค์ให้และอ่านกลอนที่ไอค์เขียนให้เมื่อไหร่ก็อดที่จะร้องไห้ไม่ได้เพราะคิดถึงไอค์     ความจริงแล้วไอค์ไม่ได้จากเมย์ไปไหน   ไอค์ยังอยู่ใกล้ๆเมย์ตลอดเวลา  เวลาผ่านไป2ปี    ”ไอค์จ๋า  เมย์คิดถึงไอค์จังเลย  เมย์ยังรักไอค์เสมอเมย์ยังไม่ลืมไอค์เลย”
                                      ไอค์จะอยู่ในความทรงจำของเมย์ตลอดไป

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×