ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : What if XIUCHEN
WHAT IF
XIUCHEN FT.CHANCHEN LUMIN
"จงแดอาา เป็นแฟนกับยอลลี่นะ" ร่างสูงบอกคนตัวเล็กที่ยืนเคียงข้างกายก่อนจะหันไปสบตาเพื่อขอคำตอบ
"ยอลลี่อ่าา" คนตัวเล็กที่ตอนนี้หน้าสวยระเรื่อไปด้วยสีแดงหันไปสบตากับอีกคนก่อนจะเอ่ยคำตอบที่ทำให้ร่างสูงพอใจ "ตกลงครับ"
"จงแด.." คนที่แอบมองอยู่ไกลๆได้แต่ยืนมองคู่รักคู่ใหม่ที่กำลังแสดงความรักต่อกัน
ดวงตาทั้งสองนั้นต่างจ้องมองซึ่งกันและกัน
ทิ้งสายตาคู่หนึ่งไว้เพียงลำพัง
'อูมินฮยอง วันนี้ชานยอลขอเค้าเป็นแฟนด้วยล่ะ' ร่างเล็กกรอกเสียงหวานบอกพี่ชายคนสนิท ด้วยความดีใจ
"หรอ ดีใจด้วยนะจงแดอา" คนปลายสายตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงแสดงความยินดี แต่ใครจะรู้ได้ว่าเขากำลังร้องไห้อยู่ในใจ
'พรุ่งนี้ไปกินเค้กด้วยกันนะฮยอง เค้าไปเจอร้านนึงมาน่าอร่อยมากเลย'
"อืมม พรุ่งนี้ฮยองไม่ว่างน่ะ ไม่ชวนแฟนเราไปล่ะ"
'ก็เขาไม่ชอบของหวานนี่นาา ไม่เป็นไร ไปวันหลังก็ได้ คิกๆ'
"โอเคๆ นอนได้แล้ว ดึกแล้วนะ ฝันดีน้องรัก"
'ฝันดีครับพี่อูมินน'
"..."
ผมเห็นคุณยิ้มมีความสุขแบบนั้น มีความสุขมากขนาดนั้น
กลายเป็นเขาที่ได้ครอบครองความงามนั้น
ทำได้เพียงปลอบตัวเองจากความเศร้าทั้งที่ไม่เต็มใจสักนิด
"จงแดอาา ยอลลี่เอาขนมมาฝาก" ร่างสูงวางถุงขนมถุงใหญ่ที่โต๊ะหินอ่อนก่อนจะใช้จมูกสวยสูดความหอมจากแก้มใสเบาๆ "คิดถึงจัง"
"ยอลลี่คนบ้า" คนตัวเล็กยิ้มเขินอายด้วยใบหน้าขึ้นสีเรื่อ ก่อนจะยกมือตีไหล่ร่างสูงเบาๆ
"จงแด ระวัง!"
ฟึบ
ชานยอลดึงแขนจงแดให้หลบลูกบอลที่ผ่าอากาศมาทางเขาทั้งสองก่อนจะตะโกนออกไปเสียงดังลั่น
"เล่นบอลกันภาษาอะไรวะ ดูคนด้วยสิเห้ย" ก่อนลูกบอลตัวปัญหาเตะส่งไปหารุ่นน้องที่วิ่งมาขอลูกบอลคืนก่อนจะเดินมากอดปลอบร่างเล็กที่กำลังตกใจอยู่
"จงแดอาา..ฮึก" ซิ่วหมินที่ยืนมองคนร่างเล็กจากข้างหลังได้แต่ปล่อยให้น้ำตาไหลจากตากลมโดยไม่คิดจะเช็ดออกไป
ทำไมไม่ใช่ผม
ทำไมไม่เป็นผมที่ทำให้เขายิ้ม
ทำไมไม่เป็นผมที่ได้ปกป้องเขา
ทำไมผมไม่ไปจากเขา
ทำไมผมทำไม่ได้...
ร่างโปร่งปล่อยถุงขนมเค้กร้านโปรดของคนที่แอบรักลงพื้นก่อนจะเดินหนีภาพของทั้งสองที่กอดกันแน่นตรงหน้า
ก็เขาทำให้คุณยิ้มและคอยปกป้องคุณแทนผม
สิ่งที่ผมอยากบอกคุณ กลายเป็นปมที่ฝังลึกในใจ
ผมเสียใจที่ไม่สามารถบังคับตัวเองให้เอ่ยคำลาได้
โรงอาหารคณะวิศวะ
"จงแดอาา ป้อนยอลลี่หน่อยสิ" ชานยอลที่ใครๆในคณะก็บอกว่าเป็นคนหยิ่ง นิ่ง เนี๊ยบ ตอนนี้กลายเป็นลูกหมาบีเกิ้ลที่กำลังออดอ้อนจงแดอยู่
"ย่าา ยอลลี่อ่า เกรงใจอูมินฮยองหน่อยสิ" คนตัวเล็กบอกก่อนจะตักเค้กส้มของโปรดป้อนแฟนตัวสูงของตัวเอง
"555 ไม่เป็นไรหรอก กินเถอะๆ" ซิ่วหมินบอกก่อนจะตักเค้กส่วนของตัวเองเข้าปากอิ่มเพื่อจะได้ไม่สนใจคนสองคนข้างหน้ามากนัก
ก็มันเจ็บนี่นา..
ครืด
"ฮยองไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
"รีบมานะครับฮยอง" คนตัวเล็กตอบกลับก่อนจะหันไปสนใจแฟนหนุ่มที่กำลังออดอ้อนอย่างเต็มที่ปล่อยให้คนเป็นพี่เดินออกมาพร้อมน้ำตาที่กำลังไหลออกจากตา
ผมเห็นทุกอย่าง..
ผมคงไม่อยู่ในสายตาเขาแล้วสินะ..
ขอโทษนะจงแดอา..
ขอโทษที่รักนาย..
ดวงตาทั้งสองต่างจ้องมองซึ่งกันและกัน
ทิ้งสายตาคู่หนึ่งไว้ สายตาคู่นั้นกำลังจะหายไป
สายตาทั้งสองต่างล็อกกันไว้แน่นหนา
กว่าจะรู้ว่าสายไป ผมก็ไม่ได้อยู่ในสายตาคุณแล้ว
ได้แต่ขอโทษผ่านน้ำตาโดยที่คุณไม่ได้ยิน
ผมไม่สามารถฝืนกลืนน้ำตาและมองคุณได้
ซิ่วหมินที่กำลังรีบเดินนำขนมเค้กร้านโปรดไปให้จงแดกลับต้องชะงักเมื่อเห็นร่างสูงแฟนของร่างเล็กวิ่งตัดหน้าไปหน้าจงแดก่อนหน้าเขา
"จ..จงแดอา.." เสียงของซิ่วหมินเปล่งออกไปเพียงแผ่วเบาเมื่อเห็นคนตัวสูงกำลังชวนจงแดไปเที่ยว
"เราไปเที่ยวกันเถอะนะจงแด วันนี้ยอลลี่จองตั๋วหนังไว้แล้ว ไปดูกันนะ" ปาร์คชานยอลจับมือจงแดเป็นการออดอ้อนก่อนจะสบสายตาประสานกันเพื่อเอาคำตอบ
"ไปสิ เราอยากดูเรื่องนี้พอดีเลย" ร่างเล็กตอบด้วยรอยยิ้มก่อนที่ทั้งสองจะเดินจับมือกันออกจากรั้วมหาลัย
"อึกก..เราคิดไปเองสินะ ว่าจงแดไม่สนใจเราแล้ว..จงแดยังสนใจเราอยู่สิ..." ซิ่วหมินพูดกับตัวเองทั้งน้ำตา ก่อนจะเดินหันกลับไปทางเดิมที่มาโดยไม่คิดที่จะระวังตัว
เอี๊ยดด!
ปึง!
ร่างโปร่งกระเด็นไปตามแรงกระแทกของรถ ทั้งตัวของเขาเต็มไปด้วยสีแดงทั่วตัว เสียงเอะอะโวยวายดังลั่น แต่ซิ่วหมินได้สนใจอะไร เขาจับถุงเค้กที่เป็นของน้องร่างเล็กเอาไว้แน่นและ...
เขายิ้ม..
ยิ้มทั้งน้ำตา...
"พี่รักนายนะ" ซิ่วหมินเอ่ยเสียงแผ่วก่อนจะค่อยๆหลับตาลงช้าๆ ลมหายใจเริ่มขาดห้วงอย่างช้าๆ ก่อนที่ซิ่วหมินจะจากไป...อย่างไม่มีวันกลับ
ดวงตาทั้งสองต่างจ้องมองซึ่งกันและกัน
ทิ้งสายตาคู่หนึ่งไว้ให้โดดเดี่ยวและหลงทางเพียงลำพัง
ผมเข้าใจผิด มันเป็นแค่ภาพลวงตาเท่านั้น
ความฝันที่ผมสามารถขี่ว่าวและโบยบินขึ้นไป
'ถึงจงแด
พี่น่ะ..แอบรักจงแดมานานแล้วนะ ตั้งแต่เจอกันครั้งแรก เราเรียกว่ารักแรกพบใช่หรือเปล่า..? นั่นแหละ 555 ตั้งแต่ปีหนึ่งเลยล่ะ ตอนที่รู้ว่านายเป็นน้องรหัสของพี่ พี่นี่ดีใจมากเลยนะ พี่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้นะ ที่นายจะรักพี่ในแบบที่พี่รักนาย จดหมายนี้..ที่พี่เขียนไว้ไม่ได้ต้องการให้นายมารักพี่ตอบนะจงแดอาา พี่แค่ต้องการบอกความในใจที่พี่ไม่เคยบอกใครให้นายรู้เท่านั้นเอง จงแดอาา เค้กรสส้มที่นายชอบน่ะ พี่แอบไปฝึกเรียนทำด้วยนะ พี่ว่า..จะทำให้นายตอนวันเกิดของนายปีนี้น่ะ รอกินเค้กฝีมือพี่นะ..จงแดอาา ที่รักของพี่
ด้วยรัก
ซิ่วหมิน'
มันบอกว่าเวลาจะเป็นสายลมพัดพา
นำให้หัวใจของคุณมาอยู่เคียงข้างผมเอง
ข้อความในจดหมาย ที่ถูกเขียนขึ้นเพื่อเติมเต็มความคิดของผม
นอกจากคุณผมไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้
"จงแดอาา พี่คิดถึงนายจังนะ" ซิ่วหมินที่ตอนนี้ได้กลายไปเป็นเทวดาประจำดาวดวงน้อยกำลังมองลงมาจากบนฟ้าด้วยสายตาอ่อนโยน
"ขอบคุณเพื่อนๆและพี่ๆทุกคนนะครับ ที่มาร่วมงานแต่งของผมและชานยอล ผมอยากขอบคุณพี่ชายที่ผมรักที่สุด ถึงเขาจะไม่ได้มายืนอยู่ที่นี่ แต่ผมเชื่อว่าพี่เขาต้องมองลงมาอยู่แน่ๆ ขอบคุณนะครับอูมินฮยองที่คอยให้ความรักกับผมมาตลอด" ร่างเล็กกล่าวเสร็จทั้งน้ำตา ชานยอลที่ยืนจับมือให้กำลังใจอยู่ข้างๆก็หันมาเช็ดน้ำตาอย่างอ่อนโยน ก่อนจะกดจูบที่หน้าผากเป็นการปลอบใจ
"พี่ขอให้นายมีความสุขมากๆนะจงแดอาา พี่จะคอยดูแลนายอย่างห่างๆแบบนี้ ไม่ว่านายจะทุกข์หรือสุข พี่ขอเก็บความทรงจำของนายไว้ตลอดไปนะ ที่รักของพี่" เทพบุตรหนุ่มอวยพรให้ทั้งสองด้วยน้ำเสียงที่เปี่ยมไปด้วยความสุขก่อนจะหันไปกอดเทพบุตรหนุ่มอีกคนอย่างออดอ้อน
"นี่ หมินหมินอ่าา ไปเรียกคนอื่นว่าที่รักได้ยังไงเนี่ย ฉันงอนนะ" เทพบุตรลู่หานบ่นด้วยน้ำเสียงแง่งอนก่อนจะกดจูบเบาๆไปที่กลุ่มผมนิ่ม
"อื้มม ก็จงแดเป็นที่รักของฉัน ส่วนนายเป็นคนที่ฉันรักมากที่สุดไงเล่า ลู่หานคนบ้าเอ๊ยย" เทพบุตรกล่าวอย่างออดอ้อนก่อนจะค่อยๆหลับไหลบนเทพบุตรผู้เป็นที่รักอย่างมีความสุข
"ขอบคุณเช่นกันนะจงแด"
เก็บทุกความทรงจำไว้ในหัวใจ
อยากจะเก็บความงดงามของคุณไว้ตลอดไป
ให้ผมได้นึกถึงบางเวลา
แม้ความคิดของผมจะเป็นแค่ดาวดวงเล็กๆ
ที่อยู่ทุกรุ่งเช้าอันมืดมิด
แต่ไม่ว่าจะอยู่ไกลแค่ไหน
หัวใจของผมจะอยู่เคียงข้างคุณเสมอ
คอยทอแสงให้คุณอย่างอ่อนโยน ไม่ไปไหน
Talk:มาอัพแล้วค่ะ ฮี่ๆ เริ่มต้นด้วยดราม่า จบด้วยเอนดิ้งเนอะ ตอนพี่หมินโดนรถชนเป็นช่วงที่ตันที่สุด ไปต่อไม่เป็นน 555 เดี๋ยววันเสาร์จะมาจัดหน้าใหม่ให้นะค้าา วันนี้ลงด้วยโทรศัพท์ แฮะๆ ตอนนี้ก็กำลังจะกลับมาเริ่มปั่นเรื่องเก่าๆแล้วนะคะ ฝากติดตามกันด้วย
14.02.59 : แก้คำผิด จัดหน้าใหม่
NEXT...On the snow
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น