คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : intro (แก้ไข)
อากาศหนาวเย็นในช่วงเดือนพฤศจิกายนหิมะก็เริ่มมีตกนิดหน่อยทำให้ร่างบางที่นั่งอยู่อยู่หน้าคอม จามเป็นระยะๆและร่างบางก็กำลังดูรูปที่เขาถ่ายให้กับนักร้องเพื่อจะไปทำหน้าปกอัลบั้มและวางขาย และส่วนมากหน้าปกอัลบั้มของนักร้องก็จะมาจากฝีมือจากการถ่ายรูปของเขาทั้งนั้น
“ฮัสสส ชิ้ว ! ~” ร่างบางจามเต็มทีนึงน้ำมูกของเขากระจายเต็มหน้าคอม
และทำให้ชายหนุ่มที่ยืนดูรูปในกล้องถ่ายรูปต้องปิปากบ่นทันทีเพราะเขาบอกร่างบางไปหลายรอบแล้วให้ไปกินยาแต่ร่างบางก็ยังดื้อ
“อ่า~ฮยอนซึงพี่บอกแล้วใช่ไหมว่าให้ไปกินยาแล้วยังจะดื้ออีกนะ” ชายหนุ่มก็เอาผ้าเช็ดหน้าของตัวเองมาเช็ดน้ำมูกให้ร่างบางแล้วร่างบางก็ดึงผ้าเช็ดหน้าไปเช็ดเอง
“พี่ดูจุนซึงโตแล้วนะ” ฮยอนซึงทำปากยู่ใส่พี่ชายตัวเองจนพี่ชายอย่างดูจุนต้องหมั่นเคี้ยว
“หืออออ นี่แหนะ”
“โอ้ยพี่ดูจุน
ดีดน่าผากซึงทำไมเนี่ยเจ็บนะ” ฮยอนซึงลูบเบาๆที่หน้าผากตัวเอง
“โตแล้วแต่ยังดูแลตัวเองไม่ได้เขาเรียกว่าโตซะที่ไหนกัน”
ดูจุนยีหัวน้องชายเขาจนฟู
“อ๊าก
พี่ดูจุนหัวซึงฟูหมดแล้วนะ..... แล้วนี่ไม่ไปเดทกับแฟนสุดที่รักหรือไง!” ฮยอนซึงพูดประชดประชันนิดหน่อยเพราะตั้งแต่ดูจุนมีแฟนก็ไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับน้องเลย
แถมบ้างครั้งเบี้ยวงานแอบไปดินเนอร์กับแฟนทิ้งงานให้น้องซะงั้น
“ประชดอีกแล้วนะฮยอนซึง” ดูจุนไปบีบจมูกแดงๆของน้องชายเบาๆ
“ป่าวสักหน่อยเรื่องจริงป่ะล่ะ” ฮยอนซึงทำท่าน้อยใจนิดหน่อยจะแกล้งให้ดูจุนง้อเพราะเวลาดูจุนง้อทีไรฮยอนซึงก็ขำทุกที
“น้อยใจอีกล่ะ ฮ่าๆ
งั้นวันนี้เลิกทำงานกันเถอะไปกินข้าวแล้วก็กลับคอนโดกันเย็นมากล่ะ” ฮยอนซึงพยักหน้าน้อยๆให้กับดูจุน
วันนี้เขาก็อยากกลับบ้านเร็วอยู่นะเพราะเหมือนไม่ค่อยจะดีสักเท่าไร
“พี่ดูจุนซึงช่วยถือกล้องไหม?”
ฮยอนซึงถามเพราะดูจุนชอบถือของเต็มมือตลอดเวลาที่จะกลับบ้าน
“ไม่เป็นไรหรอกค้าบ ออกจากสตูดิโอก็ถึงรถล่ะ"
ดูจุนก็เดินกอดคอฮยอนซึงเดินออกมาจากห้องทำงาน
ระหว่างเดินไปยังลานจอดรถหลังสตูดิโอก็เจอพนักงานที่ร่วมทีมกล้องด้วยกันมากมายต่างก็ให้ความเคารพกับดูจุนและฮยอนซึงเป็นอย่างมาก
ใครๆก็อยากทำงานที่นี่เพราะได้ทำงานร่วมกับนักร้องเงินเดือนก็ดีแถมเจ้าของยังหล่อและนิสัยดีอีกต่างหาก
.
เย็นนี้ฮยอนซึงกับดูจุนได้เลือกเนื้อย่างร้านโปรดที่สองพี่น้องชอบมาก
และแฟนของดูจุนก็ชอบเช่นกัน
“โหฮยอนซึงวันนี้น้องสั่งเยอะนะเนี่ย”
ดูจุนพูดแซวฮยอนซึงเพราะฮยอนซึงเล่นสั่งเอาๆอย่างมากินกันเยอะ
“ก็ซึงหิวนี่ทำงานทั้งวัน กินมื้อเช้าไปแค่มื้อเดียวเอง"
ดูจุนยังไม่ทันที่จะตอบฮยอนซึงโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงก็สั่น
ครืน…ครืน…
“โอ้ะใครโทรมาเนี่ย….?”
‘โยซอบบี้’ เห็นว่าแฟนตัวเองเป็นโทรมาก็รีบรับทันที
ค้าบ โยสอนเสร็จแล้วหรอ”
รอยยิ้มที่ฮยอนซึงแถบอยากจะขำออกมา
ดูจุนชอบยิ้มกว้างจนมันตลกก็เข้าใจนะว่าคุยกับแฟนมีความสุขแต่ยิ้มกว้างไป ฮ่าๆ
“อย่ายิ้มฮาสิพี่ดูจุน” ฮยอนซึงขำไปด้วยย่างเนื้อย่างไปด้วย ดูจุนเลยดีดหน้าผากไปหนึ่งทีถือว่าแกล้งเขา
“นั้นโยแค่นี้ก่อนนะครับเดี๋ยวโทรไปนะตั้งใจสอนล่ะ”
ดูจุนกดวางสายไปแล้วบ่นใส่น้องชายตัวเองทันที
“ขำจังเลยซึง กินเข้าไปเลย”
ดูจุนหยิบเนื้อย่างที่ฮยอนซึงวางให้ไว้เมื่อกี้จัดการคีบใส่ปากฮยอนซึงให้หยุดขำสักที
“โอ้ยพี่ดูจุนซึงร้อนนะ
โหดจังฟ้องพี่โยซอบแน่” ถ้าฮยอนซึงเอ่อคำนั้นออกมาจะทำให้ดูจุนกลัวทันที
“อย่าฟ้องนะ !
กินๆเข้าไปเลยยยกินเยอะๆผอมจะตายแล้ว”
สองคนพี่น้องก็กินกันอย่างมีความสุขกินไปด้วยขำไปด้วย ใครได้อยู่กับดูจุนน่ะมีความสุขทุกคนแหละ และเขามักจะสร้างเสียงหัวเราะให้คนรอบข้างเสมอ
BEAST♥BEAUTY
ความคิดเห็น