รักร้ายๆ ของนายยมทูต The Psychopomp

เนื้อเรื่อง

รักร้ายๆกับนายยมทูต

The Angels

          เช้าวันแรกที่เริ่มเข้าสู่หน้าหนาวก็มาถึง ทุกที่ในกรุงปารีส ฝรั่งเศส ปกคลุ่มไปด้วยน้ำแข็ง ทุกคนต่างพากันอยู่ในบ้านเพราะความหนาวเย็นของน้ำแข็ง แต่ฉันที่ตอนนี้กำลังนั่งรถออกจากบ้านเพื่อเตรียมตัวไปสนามบินเพื่อเตรียมตัวกลับเมืองไทย บ้านเกิดของฉัน ที่จากมานาน นั่งรถไม่นานฉันก็มาถึงสนามบิน พอมาถึงสนามบินฉันก็เข้าห้องน้ำทำธุระให้เรียบร้อยเพื่อเตรียมตัวเช็คบินกลับเมืองไทย

ณ เมืองไทย

           “ฮัลโหล แม่ค่ะ ตอนนี้ไออยู่ที่สนามบินแล้วนะค่ะ อีกประมาณ 2 3 ชั่วโมงไอคงถึงบ้านแม่อย่าเพิ่งบอกพ่อนะค่ะทุกคนด้วยไออยากให้ทุกคนเซอร์ไพรนะค่ะ”

           “ได้จ้ะลูก งั้นแค่นี้ก่อนนะ”

           “ค่า”

          ฉันนั่งรถเเท็กซี่เพื่อเตรียมตัวกลับบ้าน ฉันชื่อไอริสค่ะ ตอนนี้ที่เมืองไทยเวลาประมาณ 1 ทุ่ม ถึงตอนนี้จะยังไม่ดึกมากนักแต่รถติดมากๆ ทุกคนต่างเร็วรีบที่จะกลับบ้าน ตอนนี้ก็กำลังจะถึงบ้านแล้วละค่ะ แต่ทว่ามัน.....

           ตุบ!!

           “นั้นมันเสียงอะไรค่ะ”ฉันพูดพร้อมหันกลับไปมองทางด้านหลังรถ

           “เหมือนรู้เหมือนกัน รอแปปนึงนะ”

           พี่โชเฟอร์แท็กซี่เดินเปิดประตูรถลงไปดูอยู่พักใหญ่ฉันที่นั่งรออยู่ในรถเห็นว่ามันนานเกินไปก็เลยดินลงไปเห็นพี่โชเฟอร์แท็กซี่กำลังยืนเคลียกับคู่กรณีอยู่ ฉันมองลงมาที่ไฟท้ายรถของพี่แท็กซี่แตกกระกับกันชนรถคู่กรณีที่แค่บุบลงไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ฉันยืนฟังเค้าสองคนเถียงกันอยู่สักพักและสุดท้ายฉันก็เริ่มทนไม่ไหว

            “มีอะไรกันรึเปล่าค่ะ”

            “เทอยุ่งอะไรด้วย คนยิ่งรีบอยู่รถชนแค่นี้ทำให้เป็นเรื่องราวใหญ่โตไปได้”

            “เอ้า!! ทำมั้ยคุณพูดแบบนี้ละครับ”                  

            “ยังเคลียไม่จบอีกหลอค่ะ”ผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาแต่งตัวค่อนข้างเซ็กซี่หน้าตาดูดีใช้ได้ หน้าอกยิ่งกว่าภูเขาไฟระเบิดซะอีก นายนี้คงหื่นหน้าดูถึงได้เลือกแฟนที่ไซล์หน้าอก

            “ไม่มีอะไรหลอก พิ้งค์ คุณไปนั่งรอผมในรถเถอะ เดี๋ยวผมจัดการเอง”ผู้หญิงที่ชื่อพิ้งค์มองหน้านายนั้นคนนั้นก่อนจะหันมามองฉันกับพี่แท็กซี่ด้วยสายตาเหยียดๆ[U1] [U2] 

             “ทำงานกันเป็นขบวนการเลยหรอเนี้ยะ หน้าตาก็ซมซอแล้ว นิสัยยังไม่ต่างอะไรกับกุ๊ยอีกนะ” ฉันว่ายายนี้คงเลือกแฟนที่ขนานหน้าอกแน่เลย เพราะนิสัยแบบนี้ ไม่น่าเอามาทำพันธุ์

             “Sorry, I will not take it from me with her​​, but I never came to know one another all over. It's more than just a farm vile. I pity you” (ขอโทษ ถึงฉันจะไม่ใช้คนมีสกุลเเบบเธอ แต่ ฉันไม่เคยมาเที่ยวด่าคนอื่นไปทั่ว คุณมันยิ่งกว่าคนไร่สถุลซะอีก ฉันสมเพชคุณมาก)

             “อีฝรั่งบ้า แกคิดว่าฉันฟังแกไม่รู้เรื่องหลอ”               

             “อ้าว ฟังรู้เรื่องด้วยหลอนึกว่าไม่มีการศึกษาซะอีก”

             “อี...อี..อี....

             ฉันไม่รอให้แม่นั้นพูดจบ ฉันยิ้มเยอะหนึ่งครั้งก่อนที่จะหยิบหกระเป๋าตั้งออกมาพร้อยกับควักแบงค์พันให้พี่แท็กซี่ไปสองแบงค์ แล้วฉันก็เข้าไปนั่งในรถต่อ จากนั้นพี่แท็กซี่ก็เดินตามเข้ามา

              “ขับเข้าไปอีกนิดนึงนะค่ะ จอดตรงบ้าน จุฑามณี”พี่แท็กซี่หันมามองหน้าฉันด้วยความตกใจ

              “ลูกสาวผู้ว่า หลอครับ”

              “^_^” ฉันไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้ม

             พอมาถึงบ้านที่แท็กซี่ทำที่ว่าจะลงมาเปิดประตูรถให้ฉันแต่ฉันเดินลงมาพร้อมกับลากกระเป๋าเข้าบ้านมาแล้ว

             พอฉันเดินเข้ามาในบ้านทุกสิ่งก็ไม่เป็นแบที่คิดเอาไว้  ทุกสิ่งในบ้านถูกตกแต่งด้วยดอกกุหลาบสีขาวที่ฉันชอบ มีโต๊ะอาอาหารบุบเฟต์จักอยู่เป็นแนวยาวด้วยกันแปดโต๊ะ เดินมาถึงสระน้ำหน้าบ้านถูกจัดเป็นแบบปาร์ตี้ริมสระน้ำเล็ก พนันได้ว่าแม่ของฉันเป็นคนจัดทุกอย่าง คำขอของฉันที่ต้องการให้การกลับมาของฉันเป็นการเซอร์ไพร แต่ฉันกลับมาถูกเซอร์ไพรเอาซะเอง ฉันหันไปมองแม่ที่ผายมือออกทั้งสองข้างเตรียมพร้อยที่จะกอดลูกสาว ฉันมองแม่ของฉันแล้วสายหน้าเล็กน้อยแต่ก็ไม่วายที่จะทิ้งกระเป๋าลงแล้ววิ่งเค้าไปกอดแม่ ด้วยความคิดถึง

             “คิดถึงแม่จังเลยค่ะ”พูดพร้อยกับหอมแก้มแม่สองที

             “แม่ก็คิดถึงไอมากเลยลูก”

             “แล้วไอไม่คิดถึงพ่อหลอลูก” ฉันหันไปมองหน้าพ่อสุดที่รัก ที่รัก ที่รัก ของฉัน

             ฉันวิ่งเค้าไปกอดพ่อด้วยความรักและคิดถึงมาก เพราะฉันรักพ่อมากกว่าแม่ เพราะเวลามีปัญหาอะไรพ่อจะเป็นคนแรกที่ปลอบฉันเสมอ ฉันเงยหน้ามองหน้าพ่อทั้งน้ำตา

             “ร้องไห้ทำมั้ยลูก” พ่อพูดพร้อมกับเช็ดน้ำตาที่อาบสองแก้มฉัน

             “ ไอคิดถึงพ่อนิค่ะ ไม่ได้เจอกันสิบกว่าปี”

             ฉันเดินไปนั่งคุยกับแม่พ่อ ในห้องนั่งเล่นสักพักแม่ก็ไล่ฉันให้ไปอาบน้ำแต่งตัวลงมางานปาร์ตี้ ฉันใช้เวลาพักนึงในการแต่งตัว ฉันแต่งตัวด้วยชุดเครสสั้นสีแดงลายขวางสีดำเกาะอก ปล่อยผมลอนของแนให้สยายตามธรรมชาติ สวนรองเท้าส้นสูง 4 นิ้ว หนังสีดำ ฉันเดินลงมาหาพ่อกับแม่ยังห้องนั่งเล่น แต่ก็ไม่พบใครฉันเลยเดินออกมาข้างนอก

             ข้างนอกบ้าน มีคนเยอะมากกว่าที่ฉันคิด คงเพราะฐานะของพ่อฉันเห็นทานผู้ว่าด้วยละมั่งคนมันถึงได้เยอะขนานนี้ ฉันเดินผ่านไปทางสระน้ำ ทุกคนมองฉันอย่างสงสัยว่าฉันเป็นใครถึงเดินออกมาจากในบ้าน ก็แน่ละเพราะฉันไปเรียนที่ฝรั่งเศสตั้งแต่ 6 ขวบ ตอนนั้นพ่อของฉันก็เป็นแค่ลูกพรรคที่ยังไม่ได้มีหน้าที่หรือชื่อเสียงที่ไม่คอยมีความสำคัญมากเท่าไรผู้คนก็เลยยังไม่คอยรู้จักฉัน ฉันเดินมาถึงโต๊ะอาหารที่จุดบุบเฟต์ไว้เยอะแยะ เพื่อหาอะไรกิน

             “มาทำอะไรที่นี้ ยัยฝรั่งกุ๊ย”ฉันหยุดตักอาหาร เพื่อเงยหน้าขึ้นไปมองบุคคลตรงหน้า                                

             จะไปเป็นใครไปอีกละ นอกจากยัยคนไม่มีมารยาทคนนั้น ที่ชื่อของอะไรนั้นนะ

              “ฉันสิ ต้องถามเทอว่าเทอมาทำอะไรที่นี้”

              “ฉันน่ะ ถูกเชิญให้มาร่วมงานตอนรับลูกสาวทานผู้ว่า เหอะ ดูจากสภาพของเทอ ก็คงจะมารับจ้างล้างจานใช้มั้ยละ”เซ็กซี่แบบฉันเนี้ยะนะรับจ้างล้างจาน

                “หรอ”ในใจฉันคิดว่า พ่อของฉัน คิดยังไงมาคบกับคนพันนี้

                “แล้วมาสะเออะ ยืนทำอะไรตรงนี้ ไปหน้าที่ของแกมันอยู่ในครัว”ยัยขิงพูดพร้อมกับใช้มือไล่ฉันเหมือนหมา

                “อ้าว พิ้งค์ มาแล้วหรอลูก”พ่อของฉันพูดพร้อมกับเดินเข้ามาหาฉัน

                “คุณอา ยัยนี้......”

                “เจอกันแล้วหลอพิ้งค์ นี้ไงลูกสาวคนโตของอา ที่เพิ่งเรียนจบปริญญาโทมาจากฝรั่งเศส” ยัยขิงมองหน้าฉันสะลับกับพ่อของฉันอย่างงุนงง ก่อนที่จะเปลี่ยนสีหน้ามาฉีกยิ้มแทน

                “หรอค่ะ ไม่หน้าละ หน้าเหมือนคุณอา มากกกกกกกกกก”

                “ไอ จำได้มั้ยลูก ที่ตอนเด็กๆไอเคยเป็นเพื่อนกับพิ้งค์เค้า”

                “หรอค่ะพ่อ ไอจำไม่ได้เลย ว่าเคยมีเพื่อนแบบนี้”ฉันพูดพร้อมกับมองดู ฉันจำไม่ได้จริงนะ เพราะว่าเทอเปลี่ยนไปมาก

                 “ไอ ทำมั้ย....”

                 “ไอ ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ”

                 ฉันเดินออกมาจากตรงนั้นเพราะว่ารู้สึกว่าเริ่มมีอาการคันๆ อย่างบอกไม่ถูกตอนที่พ่อบอกว่าฉันเคยมีเพื่อนนิสัยแย่ๆ แบบนั้น

                 “ไอ...ไอริส”ฉันหันกลับไปดู เจ้าของเสียง มันจะอะไรกันหนักหันหนานะ

                  “คุณคือใครค่ะ”

                  “ไอ แกจำฉันไม่ได้จริงๆหรอเนี้ยะ”

                   “ใช้ค่ะ”

                   “ ซามี้เพื่อนสนิทแกอ่ะ”เค้าพูดพร้อมกับหยิบแหวนพาสติกในกระเป๋าขึ้นมาให้ฉันดู

                   “จำได้แล้ว”พร้อมกับนึกขึ้นได้ว่า แหวนพาสติกอีกหนึ่งเอาอันที่เราให้กันไว้ ก็อยู่ในกระเป๋าเดินทางของฉันเหมือนกัน

                     ฉันเดินไปทางสระน้ำกับซามี้เพราะตอนนี้ที่สระน้ำกำลังมีปาร์ตี้อยู่ ฉันคลั่งไคลปาร์ตี้ที่สุดเพราะมันเป็นที่เดี๋ยวที่มันจะทำให้ฉันปลดปล่อยสิ่งที่ชั่วร้ายที่สุดในตัวของฉันออกมา ฉันเดินไปหยับไวท์แดงมาหนึ่งแก้วจากนั้นก็ไปนั่งที่โต๊ะพับข้างขอบสระกับยัยมี้ ฉันนั่งคุยกับยัยมี้เรื่องที่ฉันไปอยู่เมืองนอกและก็เรื่องทั่วๆไปของบ้านฉันตอนที่ฉันไม่อยู่ สักพักหนึ่งพี่ชายของฉัน พี่ไซเฟอร์ ก็เดินมาตามฉันให้ไปที่สวน แต่ยัยมี้กลับเดินตามพี่ไซเฟอร์ไปซะอย่างนั้น

                      ฉันเดินตามพี่ไซเฟอร์กับยัยมี้ไปที่สวน ตอนนี้คนเยอะกว่าตอนที่ฉันลงมาตอนแรกอีก ฉันเดินตรงเข้าไปหาคุณพ่อที่ตอนนี้กับลังยืนคุยอยู่กับใครไม่รู้

                     “พ่อเรียกไอ มาทำมั้ยหลอค่ะ”

                     “พ่อมีคนจะแนะนำให้รู้จักนะลูก”และพ่อก็ดึงแขนผู้ชายคนนั้นออกมา

                     “ไอหื่น”ฉับเผลออุทานคำนี้ออกมาต่อหน้าพ่อของฉันและนายนั้น

                     “อะไรนะ ไอ”

                     “อ๋อ ไอจะจามนะค่ะพ่อ”แกตัวน้ำขุ่นๆ ยัยไอริส

                     “อ๋อ นี้เพอร์ไพ ลูกชายลุงอมรไงลูก”

                     “ทำมั้ย ไอไม่รู้จักละค่ะ”

                     “น้องไอริส จะรู้จักพี่ไดไงละครับ เราเพิ่งเคยเจอกันครั้งแรก”น้องไอริส อ้ายยยยยยยย หนูอยากตาย เจอผู้ชายตอแหล

                     “งั้นอยู่คุยกันไปก่อนนะลูก พ่อเดินไปหาแม่ก่อน”

                     “นี้จะรีบไปไหน”นายนั้นพูดตอนเห็นฉันจะเดินหนี

                     “ฉันจะไปไหนมันก็เรื่องของฉัน”พอฉันทำท่าจะเดินหนีอีกที นายนั้นก็กระชากแขนฉันอย่างแรงจนทำให้ฉันเสียหลักเซไปชนหน้าอกนายนั้นแต่โชคดีที่ตรงนี้เป็นพุ่มไม่แสงน้อยเลยไม่มีใครมองเห็นถ้ามีใครเห็น ฉันคงอายเค้าตาย ผู้หญิงอะไรไร่ยางอายมายืนพลอดรักกับผู้ชาย อ้ายยยยยยยยยยยยยยยย รับไม่ได้

                     “ใครกันแน่ที่หื่น”

                     “นายก็ปล่อยฉันสิ”ฉันพยายามแกะมือของนายนั้นที่รัดฉันไว้ออกแต่ยิ่งแกะมันก็ยิ่งแน่อ่า

                     “เทอน่ะ เวลาแต่งตัวขึ้นมาจริงๆ ก็เซ็กซี่เอาเรื่องเหมือนกันนะ”      

                     “ไอ้ทะลึ่ง ฉันไม่ใช้ยัยอกภูเขาไฟระเบิดของนาย ที่นายจะมาเที่ยววิจารณ์อะไรต่ออะไรก็ได้นะ”

                     “หึงหรอจ้ะ น้องไอริส”

                     “แหวะ จะอ้วก”

                     “จะอ้วกหลอ ยังไม่ได้แต่งกับพี่เลยนะ จะอ้วกได้ไง”อ๊ากกกกกก ฉันจะฆ่าแก

                     “ไอ้บ้า นายจะปล่อยหรืไม่ปล่อย”

                     “ไม่ปล่อย”

                     “ฉันถามนายอีกครั้งนะ จะปล่อยหรืไม่ปล่อย”

                      “ไม่ปล่อย”

                      “ฉันเตือนนายแล้วนะ”ฉันจัดการจับแขนนายนั้นทุบลงกับพื้นด้วยกำลังมหาหาศเพราะตัวนายนี้มันหนักยังกะกินช้างมาทั้งโคลง

                      “ฉันลืมบอกนายไป ฉันน่ะ เทควันโด สายคำ”ฉันหันไปพูดพูดกับนายนั้นปนเยาะเย้ยนิดหน่อย แต่นายนั้นคงไม่เป็นไรมากหลอก เพราะที่ตรงนั้นเป็นพื้นดิน คงไม่เจ็บอะไรมากนัก

                      ตอนนี้ภายในงานคนเริ่มทยอยกลับกันเกือบหมดแล้วจะเหลือก็แต่ปาร์ตี้ริมสระน้ำที่ตอนนี้มีแต่วัยรุ่นเท่านั้นที่ยังอยู่ ฉันเดินผ่านปาร์ตี้ริมสระน้ำขึ้นมาบนห้องด้วยความเหนื่อยล่าจากการเดินทางและยังจะต้องมาเจอยัยอกภูเขาไฟกับนายหื่นอีก ฉันขึ้นมาบนห้องอาบน้ำแต่งตัวเปลี่ยนเสื่อผ่าเป็นชุดนอน นอนอ่านหนังสือและฉันเผลอหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้