โอ เซฮุน
'ทำไม นายถึงจำเรื่องของเราไม่ได้ล่ะ'
ลู่ฮาน
'จริงๆแล้ว นายเป็นใครกันนะ'
คิม จุนมยอน
'ทำไมนะ ผมถึงรู้สึกว่าตัวเองหลายใจจัง'
พยอน แบคฮยอน
'รุ่นพี่ฮะ หยุดเถอะ!!! ผมไม่อยากเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว'
คริส
'เมื่อไหร่กัน นายถึงจะรับรักพี่'
ปาร์ค ชานยอล
'ไม่ใช่ว่าผมไม่รักพี่ เพียงแต่ผมยังลืม"เขา"ไม่ได้'
คิม จงอิน
'ฉันว่าฉันใจกว้างแล้วนะ แต่ทำไมนายถึงมองแต่"มัน"ล่ะ'
โด คยองซู
'สุดท้าย เราก็เป็นได้แค่เพื่อนกันสินะ'
จอง ซูยอน
'ความรักของชาย-ชายน่ะ มันเป็นเรื่องน่าเกลียดนะ ดังนั้นอย่าแย่งเซฮุนไปจากฉันนะ!!'
คิม ฮยอนอา
'ฉันไม่ได้ร้ายนะ !! ฉันแค่อยากปกป้องน้อยชายที่ฉันรักต่างหากล่ะ'
หมินเฉิน
'เรียกพวกเราว่ากามเทพก็ได้นะฮะ'
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของไรท์เตอร์ มันอาจจะไม่สนุกถูกใจรีดเดอร์
(มั้ง)*ออกแนวดราม่า*5555 ต้องขอความกรุณาด้วยค่ะ ^^
-หมายเหตุ-
ถ้าไม่ชอบก็ติได้นะ แต่อย่าแรงมาก จิตใจไรท์เตอร์บอบบางเกินไป !?!
ฝากฟิคเรื่องนี้ด้วยนะค้า ~~
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น