บันทึกความแปรปรวน - บันทึกความแปรปรวน นิยาย บันทึกความแปรปรวน : Dek-D.com - Writer

    บันทึกความแปรปรวน

    บันทึกความแปรปรวนของฤดูกาลแห่งใจ......

    ผู้เข้าชมรวม

    352

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    352

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักดราม่า
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  4 ก.ย. 51 / 13:55 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ


      บันทึกความแปรปรวน



       
      ฤดูหนาว : ความเหงาเข้ามาเยือน
       


      มองออกไปนอกหน้าต่างพลางครุ่นคิด

      ดูพินิจมองผู้คนที่ล้นหลาม

      ตามสองทางแถบถนนศิวิไลซ์

      มีใครใครหลายหลากปลายต้นสาย

      วนเวียนคล้ายแลว้าวุ่นในจิตใจ

      แต่เหตุใดในฝูงชนที่พ้นผ่าน

      พานมาพบพูดและคุยมิช้านาน

      ก็ลาปานมิเคยผ่านมาพบกัน

      สิ่งละอันพันละน้อยที่เคยจาก

      ใจแห้งผากแล้งซึ่งใจพึงหาย

      กลับกลายเป็นเหงาซึ่งในทรวงเรา

       
       
      ฤดูร้อน : ความสุขเข้ามาความเหงาจากไป


      ในวันหนึ่งที่ซึ่งเหมันต์เยือน

      ดั่งเจอเพื่อนที่เคยจากนิราศสถาน

      มาพบพานเต็มอิ่มปริ่มหัวใจ

      ให้ทรวงในหวั่นและไหวดั่งใครคลอน

      ใจรอนรอนยามสบตาผู้มาไกล

      เธอมาเติมหัวใจที่เคยว่าง

      เธอมาขวางเส้นทางของความเหงา

      ขอสองเราอยู่คู่ไปมิไคลคลา

      ดั่งนภาท้องฟ้าใสไร้เมฆหม่น
      ราวดอกผลของไม้ใหญ่ผลิใบสอง
      เหมือนนกน้อยคอยคู่และลู่ลม
       
       
       
      ฤดูฝน : เมื่อความเศร้ามาเคาะประตู

       

      คำโอคำ..น้ำคำเจ้าเป็นไฉน
      สู้ไว้ใจมากลับกลอกย้อนยอกจิต
      ข้าผิดใดใยเจ้าจึงมาจาก
      มาพลัดพรากดวงใจข้าให้ล้ายิ่ง
      ไร้ที่พิงยึดเหนี่ยวเลี้ยวลดไป
      ไหนโอ้ไหน...ไหนเจ้าว่ารักข้า
      แล้วกลับมาบอกกลับในคำนิ่ง
      บอกความจริงอันเจ็บปวดรวดร้าวใจ
      เหตุใดหนาเจ้าหนาเจ้าจึงบอกมิเคยรัก
      แล้วข้าจักทำเช่นไรเมื่อไร้ใจ
       

      ฤดูหนาวอีกครา : เพื่อนเก่ามาเยือน

      นานโอ้นาน..นานนักใจข้า
      ลมหนาวมาพัดพาใจให้เหน็บแสน
      ใจหวงแหนภาพเก่าเฝ้าจดจำ
      ด้วยน้ำคำใครคนหนึ่งยังฝังจิตต์
      ให้มาคิดถึงคืนและวันที่ผันผ่าน
      ทั้งสุขพานเศร้าพบบรรจบยิ่ง
      เป็นทุกสิ่งจริงเที่ยงในชีวิต
      โอบรับมิตรความเหงาเศร้าอีกครา..

       
       
       
       

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×