ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [My] Innocent Girl รักนี้... เลดี้ให้ผมกี่คะแนน ;)

    ลำดับตอนที่ #2 : Chapter 1 :: ถึงแล้ว! บ้านใหม!! >_

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 19
      0
      5 ส.ค. 57

         ตอนนี้ชั้นยืนอยู่หน้ามหาวิทยาลัย U.S.A Progreession University. ซึ่งเป็นเหมือนบ้านหลังใหม่ของชั้น พนันได้เลยว่าถ้าชั้นหยิบกระจกขึ้นมาส่องหน้าตัวเองตอนนี้คงเห็นภาพสะท้อนเป็นคนคนหนึ่งที่ทำหน้าเอ๋อแถมอ้าปากหวออยู่แน่...- -;;; 

         บ้าน(มหา'ลัย)ใหม่ของชั้นมันอลังการไปม้ายยย!!!

         ทิทิวทัศน์เบื้องหน้าชั้นไม่ต่างจากสถานวิจัยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก 0_0! ภายในรั้วมหา'ลัยเต็มไปด้วยนักศึกษาในเครื่องแบบของมหา'ลัยเดินขวักไขว่ไปมาตามทางเดิน บริเวณที่ต่างๆ มีไม้ดอกไม้ประดับไปจนถึงต้นซากุระ(?)ถูกปลูกไว้แย่างอลังการ... หวา... ให้สามคำ...
       
         โอ้! มาย!! ก็อด!!!

         ชั้นจ้ำเท้าเข้าไปในมหา'ลัยอย่างรวดเร็ว หันซ้ายหันขวาสำรสจสถานที่ทุกซอกทุกมุมจนได้ยินเสียงโห่ตะโกนอย่างสนุกสนาน ด้วยความสงสัยชั้นชะเง้อเขย่งเท้าดูทันทีด้วยความสนใจ ทันใดนั้น...

         "โอ้!!! เธอน่ะมาด้อมๆ มองๆ อะไรแถวนี้? -0-^"อยู่ๆ ดังขึ้นจากด้านหลัง ชั้นสะดุ้งจนเผลอเตะรากไม้แถวนั้นล้มหัวทิ่มพื้นทันที... 

         "..." <ชั้น

         "-_-^^^" <เขา

         เราสบตากันครู่หนึ่ง...

         ต่อมาชั้นเริ่มสังเกตเห็นว่าเขาเป็นผู้ชายที่หน้าตาดีมากคนหนึ่งทีเดียว นัยต์ตาคมสีน้ำตาลอ่อนที่จ้องลงมามองที่ชั้นมีเสน่ห์ดึงดูดใจ จมูกโด่งสวยและผิวขาวเนียนขนาดที่ผู้หญิงบางคนยังอิจฉา...

         ...โดยที่ที่ดูมีแรงดึงดูดใจที่สุดคือ... ริมฝีปากที่น่าจูบของเขา...

         อ๊ะ!! ว้ายยย ไม่นะเมย์วา เธอคิดอะไรของเธออยู่เนี่ยยยย >///< ว่าแต่ว่าเขาดูท่าทางใจดีจังเลย....

         "หืม... ไม่ยักรู้ว่ามหา'ลัยของเรารับเด็กเอ๋อออทิสติกเข้ามาเรียนด้วย?"เขาพูดพลางทำท่าคิด พร้อมเหล่ตามองลงมาที่ชั้นซึ่งตอนนี้อ้าปากพะงาบๆ ด้วยซ้ำ ความคิดชื่นชมเขาเมื่อครู่สะดุดกึกก่อนจะแทนที่ด้วยข้อความใหม่...

         'ร้ายกาจ!!!! ค...คนคนนี้เป็นคนร้ายชัดๆ!! 0[]0'ชั้นหัวหมุนติ้วทันที พลางลุกขึ้นมาอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้

         "ค...ค...คุณณณณ!!! ท...ที่พูดเมื่อกี้หมายความว่ายังไงคะ!? ชั้นไม่รู้หรอกนะว่าคุณจะเป็นใครมาจากไหน! แต่พูดแบบนี้จะมากไปแล้วนะ!!"หลังจากที่ลุกขึ้นมาได้ชั้นก็แว้ดใส่เขาทันที คงจะเป็นเพราะเขาสูงล่ะมั้ง(ไม่ยอมรับว่าตัวเองตัวเล็กสินะ?)ชั้นสูงแค่ไหล่เขาเองอ่ะ T^T เสียเปรียบชัดๆ!!!

         "โอเค... โอเค... ขอโทษครับผม :)"เขาเอ่ยขึ้นมาลอยๆ ยิ้มแบบเจ้าเล่ห์หน่อยๆ แต่ไม่วายยื่นหน้าเข้ามาใกล้หน้าชั้นื(ด้วยตวามไร้เดียงสา)ชั้นหลับตาปี๋ ก้าวถอยหลังไปหนึ่งก้าว

         ">///<"  หลับตาปี๋

         "0w0"   มอง

         ">///0"   ลืมตามองนิดนึง

         "0w0"   มอง...

         ">////<^"   หลับตาปี๋... แอบเหงื่อตก...

         "#w#"   มองต่อไป... ยื่นหน้าเข้ามาใกล้อีกนิด...

    ื     ห้ะ!!! ใกล้อีก!?! 0[ ]0!!!!!!!!
       
         แบบนี้มันน! ม่ายยยยยยยย!!! ชั้นยังไม่อยากเสียจุ๊บแรกน๊าาาาาา!!!! TT[ ]TT

         "เธอ..."เอ๊ะ! หือ?

         ">///0"ลืมตามองนิดนึง เขาเอาหน้าออกไปแล้วนี่นา เฮ้อออ -0-^^^

         "เป็นเด็กใหม่เหรอ...ไม่เคยเห็นหน้า? ่:)"ถามทำไมอ่ะ-_- เอาเหอะ...

         "อ...อื้อ... ค่ะ..."ชั้นตอบเขาตะกุกตะกักเล็กน้อย... ก็มันยังไม่หายตกใจนี่หน่าาาา -0-^^

         "เธออยู่ปี 1 เหรอ...?"เขาถามชั้นอีกแล้วอ่ะ -0-* ต้องระวังตัวสักหน่อยแล้ว!!! - - +++

         "เปล่าค่ะ"ชั้นก้มหน้ามองเท้าตัวเองตัวเองครู่หนึ่งก่อนจะเงยขึ้นมา"ชั้นอยู่ปี 2 ค่ะ"

         ...สายตาชั้นเหลือบปะทะนัยต์ตาคมของเขาทันที...

         เป๊ะอ่ะ!!! -[]-!!!

         "เอ๋? ปี 2 เหรอ อืมม แล้วทำไมเด็กใหม่อย่างเธอไม่ไปร่วมงานกับเจ้าพวกนั้นล่ะ?"เขาพูดพลางทำหน้าบุ้ยใบ้ไปทางกลุ่มนักศึกษากลุ่มใหญ่ซึ่งเป็นเจ้าของเสียงแห่งความสนุกสนานที่เรียกชั้นมานั่นเอง 

         ว่าแต่ว่า...

         "เอ๋? ชั้นต้องร่วม.... ด้วย? 0_0!?"กระจ่างถึงบางอ้อ ชั้นเหลือบไปเห็นป้ายหลากสีสันบนเวทีขนาดย่อมถูกเขียนอย่างสวยงามว่า'รับน้อง พอดี... เพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองเซ่อก็คราวนี้ล่ะ... -_-^^

         ...สะดุดกึกเหมือนถูกเดรโก มัลฟอยเสกคาถาสะกดนิ่งเข้าใส่....

         "อ้อ! ขอโทษที่เสียมารยาท  ชั้นชื่อโนเอล เรียนคณะศิลปศาสตร์ เธอล่ะ?"เขาแนะนำตัวเมื่อเห็นชั้นเงียบไป
       
         "ชื่อเมย์วาค่ะ... เรียนคณะคหกรรมศาสตร์"ชั้นตอบเรียบๆ แต่ยังอึนๆ อยู่ -_-^^^

         "คหกรรมฯนี่ทำอาหารสินะ? ถึงว่าเชียวกลิ่นของหวานลอยฟุ้งจากตัวเธอเลยล่ะเมื่อกี้ ฮ่าๆๆๆๆๆๆ"เขาพูดราวกับเป็นเรื่องปกติ แต่กับชั้น... ตอนที่ได้ยินเขาพูดว่าแอบสูดกลิ่นเธอแบบนี้... และด้วยความไร้เดียงสา...

         ถึงกับเงิบเลยทีเดียว...!!! 0-0!!

         "โอเค... ชั้นอยู่ปี 4 เป็นรุ่นพี่เธอ และคำสั่งจากรุ่นพี่ในงานรับน้องถือเป็นประกาศิต ไม่ว่าเธอจะเป็นเด็กใหม่หรือไม่ เธอต้องเข้าร่วมงานรับน้องนี่ด้วย เข้าใจตรงกันนะ :)"เขาพูดพน้อมลากชั้นเข้าไปในงาน

         'อ...อะไรกันน่ะรุ่นพี่คนนี้!? เพิ่งรู้จักกันเองนะ ชั้นเป็นผู้หญิงนะมาพูดจาลามกใส่เราอีก!!!!'ชั้นคิดพลางพยายามขืนตัว แกะมือของเขาออกจากมือของชั้นแล้วถอยห่างทันที พี่โนเอลไหวตัวทันรวบข้อมือทั้งสองข้างของชั้นทันที Y_Y มือคนหรือมือปลาหมึกเนี่ย...

         "ดื้อเหรอ :) ถ้าไม่เดินไปดีๆ ชั้นจะอุ้มเธอล่ะนะ"เขาพูดพร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์อีกครั้ง ชั้นอ้าปากจะเถียง แต่.....

         "จุ๊ๆๆๆๆ :) "เขาทำเสียงจุ๊ปากอย่างสื่อความหมายว่า ถ้าเธอพูดอะไรออกไปเจอดีแน่

         "..."ดังนั้นชั้นจึงได้แต่ก้มหน้าเดินงุดๆตามพี่โนเอลไปอย่างช่วยไม่ได้... เอ๊ะ!? นี่เราเผลอเรียกเขาว่า'พี่'ตั้งแต่เม่อไหร่เนี่ย... ช่างเถอะ... เรื่องนี้ไม่สำคัญหรอก... ประเด็นอยู่ที่ว่า...

         มือน่ะ!! ปล่อยมือออกจากแขนชั้นได้แล้ว!! >[]< ลากชั้นไปอย่างกับตุ๊กตาผ้าเลยนะ!!! เสียมารยาท!!!!!! ชั้นต้องจริงจังซักหน่อยแล้ว -[]-**

         พี่โนเอล... เอา-แต่-ใจ-ที่-สุดดดดดด!!!!!! >[  ×  ]<h

    .................................................

         ตอนนี้ชั้นกับพี่โนเอลนั่งบนเก้าอี้ในหอประชุมของมหา'ลัย ตอนนี้พี่โนเอลคงจะพออกพอใจใหญ่เลยล่ะสิ -_-^^^ ในขณะที่ชั้นหงุดหงิดสุดๆ

        


    *************************** 50%

    เดี๋ยวมาต่อนะจ๊ะ คริๆ >W</// มีมี่ไม่มีเวลาอัพเลยอ่ะ แค่นี้คงพอแก้เบื่อได้เนอะ.. =W=

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×