*-* วันนั้นของวันที่ฉันเข้าโรงเรียนใหม่ มันทำให้ฉันได้พบกับเค้าคนนั้นที่ห้องตรงมุมนั้น เค้าร่าเริง อ่อนโยน สุภาพ และเพื่อนๆก็ชอบเค้า แต่
ฉันรู้สึกเฉยๆมากเพราะเค้าเป็นคนที่หลงตัวเองมาก ช่วงนั้นมันอาจเป็นช่วงที่ฉันมักเก็บตัวเงียบ และไม่มีใครเข้าใกล้ฉันเลยสักคนเดียว แต่มี
เค้าคนนั้นเข้ามาทำให้ฉันอึ้งมากเพราะร้อยวันพันปีไม่เคยจะทักกันเลย ยิ่งเค้าทักมาขึ้นเท่าไรก็ทำให้ฉันอยากจะรู้จักเค้ามากขึ้น ในวันที่
20/10/02 ฉันชวนเค้าไปทานข้าวกัน เค้าน่ารักมากจนฉันจะชักชอบเค้าซะแล้ว และในระหว่างเรียนฉันลอกแอบมองเค้าเป็นระยะๆ เค้า้หันมา
ยิ้มให้ฉัน จนฉันแทบจะละลาย  ตั้งแต่นั้นมาฉันและเค้าเริ่มเข้าใจกันมากขึ้น  และตัวฉันเองเริ่มหลงรักเค้ามากขึ้น  จนมาถึงตอนนี้เค้ากลับมี
แฟนเดินมาควงอวดฉันและเพื่อน ในวันที่เค้ามีแฟนฉันได้เตรียมตัวจะไปบอกรักเค้า แต่ต้องแตกสลายเพราะเค้านั่นเอง  ฉันเหมือนขนนกที่
ลอยล่องไปทั่วไม่มีที่จะเกี่ยวรั้งฉันไว้  ในวันนั้นฉันร้องไห้เหมือนคนบ้า นับตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา  ฉันได้รู้ว่า การได้รักใครสักคนมันทำให้เจ็บ
ปวดจนขาดใจได้ขนาดนี้  ฉันสาบานว่าจะไม่รักใครอีกในชีวิตนี้ T_T
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น