ตอนแรกแค่เข้ามาอ่านเล่นๆนึกว่าจะไม่น่ากลัวที่ไหนได้นอนไม่หลับเลย พอตืนขึ้นมามองหน้าต่างออกไปข้างนอกอยู่ดีๆก็มีภาพที่จินตนาการเอาไว้ตอนที่อ่านโผล่ขึ้นมา ตอนนั้นแทบกรี๊ดแต่ก็เกือบแล้วละที่จริงนะเพื่อนแนะนำให้อ่าน แต่ตอนมันพูดมันพูดเสร็จก็วิ่งหายไปเลย ตอนพูดก็หน้าซีดปากสั่นตอนนั้นก็ล้อเพื่อว่า'ปอดแหกว่ะ'แต่พอมาเจอจริงๆเล่นเอาไข้จับไปสองวัน พอมาร.ร.ก็เล่าให้ฟังก็โดนคนอื่นล้อบ้างเลยถ้าไปว่า'แน่จริงก็อ่านตอนกลางคืนดิแกกลัวแน่'ตอนนั้นจำได้เลยว่าฉันกับเพื่อนอีกคนที่ิ่อ่านรีบปลคกตัวไปเลย พออีกวันเพื่อนคนนั้นก็ไปมาพอโทรไปถามแม่เขาก็บอกว่า'แขนหักนอนอยู่ที่โรงพยาบาล'เลยถามว่าเป็นไปได้ยังไง ก็ตอบกลับว่า'เมื่อวานตอนกลางคืนนะอยู่ดีๆมันก็กรี๊ดแล้วก็วิ่งลงบันไดมาหาแม่แต่มันก็ลื่นแล้วก็ตกบันได'พอฉันเพื่อนทั้งกลุ่มก็มองหน้ากัน แล้วชี้หน้ากัน'เฮ้ยกูไม่อยู่แล้วเว้ย'แล้วเรื่องก็จบ The end.