สาวสุดมั่วกะนายพระเอกมาทีหลัง

สวัสดีคนเเต่งชื่อโมจินนนน วันนี้ก็เอานิยายมาลงตอนเเรกๆอาจจะบ้าๆนิดหน่อยนะคะอาจจะเเต่งไม่ดีตามที่พวกคุณต้องการเเต่อ่านหน่อยก็ดีนะคะ

นิยายเรื่องนี้เป็นรักเเฟนตาสี นิยายเรื่องนี้พลังเอกจะโผล่ตอนหลังๆพวกคุณอาจจะคิดว่านี้พระเอกเเน่นอนอะไรประมาณนี้เเต่ไม่ใช่คนสุดทา้ยคือพระเอกคะะะะะะะ ถ้ามีผิดพลาดตรงไหนอย่าด่าเราละกันนะคะอาจจะเขียนผิดนิดหน่อย เยอะเลยตากหากละคะช่วยอ่านๆกันหน่อยนะคะ

“สวัสดีเหล่านักสู้ทั้งหลายวันนี้เรามาอยู่ที่สนามแข่งกันแต่ไม่ใช่ว่าจะแข่งการสู้แต่แข่งของๆสาวๆที่ราชาสั่งให้สาวๆทุกคนมาแข่งการแข่งคือเราจะมีเกมให้เล่นและใครที่ผ่านด้านทุกด้านก็รับรางวัลไปเลยรางวัลคือเงินสามแสนวอนนะจ้าเอาละเหล่าสาวๆทั้งหลายขึ้นเวทีใครไม่ขึ้นก็ไม่เป็นไร~เอ้า!ขึ้นมา” หญิงสาวในชุดเสมอหูพูด หญิงสาวคนอื่นๆเริ่มขึ้นไป

“ยูจินไม่ไปเหรอเธอก็ผู้หญิงนะ”สาวสวยผมยาวสีชมพูอมม่วงในชุดที่เกือบจะโป๊เลยทีเดียว

“...งั้นฉันเป็นทอมก็ได้”สาวผมยาวสีขาวพูด

“......ไม่ไปก็ไม่ไปงั้นฉันไม่ไปดีกว่า”สาวผมสีชมพูอมม่วงนั่งลงพร้อมกินขนม

“อ่าพวกเจ๊ตะไมไม่ไปอะ”หญิงสาวผมสั้นประมาณบ่าสีน้ำตาลพูดแล้วหาวเพราะพึ้งตื่นจากการนอนฟุ่บที่โต๊ะ

“ไปทำไมเสียเวลาป่าวนร้า”ยูจินพูด

“งั้นฉันกลับบ้านดีกว่า”สาวผมน้ำตาลชื่อบันนี่เธอเป็นกระต่ายสีขาวส่วนฉันเป็นจิ้งจอกสีส้ม

“กลับบ้านไปนอนเถอะ”ฉันพูดแล้วลุกขึ้นยืน

“สาวๆสามสาวนั้นละมานี่ก่อนขึ้นเวทีมาก่อนนนน”คนที่เวทีตะโกนแล้วเรียกพวกฉัน แต่แล้วบันนี่ ไซมี่ลากฉันมาที่เวที

“มีอะไร”บันนี่ถาม

“ขึ้นมาเต้นท่าโลมาแล้วทำท่าอ่อยเหมือนฉันหน่อยสิคะ”สาวคนประการพูด ทำให้ฉันเริ่มตะหงิกใจและโมโหขึ้นมาฉันเอามืออีกข้างปิดมือที่ฉันโชว์นิ้วกลางแล้วชูขึ้นใส่คุณผู้หญิง

“อะไรเหรอคะ”สาวน้อยถามฉันโชว์นิ้วกลางใส่แล้วยืนมองพร้อมแลบลิ้นใส่

“...............ฉันทำอะไรผิดคะ”สาวน้อยถาม

“ฉันไม่ชอบอ่อยผู้ชายเหมือนเธอไปเถอะ”ฉันพูดแล้วเดินออกมาพร้อมบันนี่และไซมี่ออกมาฉันเดินออกมาจากงานแล้วเดินกลับระหว่างที่เดินกลับบันนี่กะไซมี่ก็พากันคุยไปด้วย

“ยูจังเมื่อวานฉํนไม่ได้ไปโรงเรียนเป็นไงมัง้อะ”บันนี่หันมาถามฉัน

“เห้อก็มีเด็กใหม่ย้ายเข้ามามีอยู่สองคนชายกะหญิง และก็มีสอบฝึกกระโดดเตะคอพรุ่งนี้วันนี้สอบชกท่อนไม้ฉันทำหักไปหลายอันเลยและมือก็ละบมยังที่เห็น”ฉันชู่มือที่พันผ้าเอาไว้

“โอ้วยูจินบันนี่ไซมี่โชคดีจัง”ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาเชาเป็นหมาป่าเดินมาอยู่ข้างหลังบันนี่ “ที่รักช่วยด้วยไอบ้านั้นมันจะฆ่าเขาอะเขาแค่เดินออกจากบ้านจะมาหาที่รักอะ”ทไรพูดแล้วเกาะแขนบันนี่

“ใครจะฆ่าตัวอะ”บันนี่ถามและแล้วชายร่างสูงก็เดินเข้ามาพร้อมมีดและเพื่อนพองของเขาที่อยู่บนกำแพงฉันยืนมอง

“บันนี่ทไรกลับเถอะพวกนี้ช่างมันพวกก่อกวนชาวบ้าน”ฉันพูดแล้วพาทั้งสามคนออกมาจากช่องตตึกและเดินต่อไปไอพวกนี้เดินตามฉันพาเดินเข้ามาภายในบ้านหลังใหญ่นั้นคือบ้านฉันฉันมองผ่านหน้าต่างสักพักแล้วเดินไปที่ห้องนั่งเล่น

“หวัดดีคะพ่อหวัดดีคะแม่”ฉันหวัดดีแม่ตัวเอที่เป็นเมียหลวงและอีกสี่ห้าคนที่เป็นเมียน้อย

“วันนี้หนุกไมยูจินเอ๊ะแล้วใครมาหน้าบ้าน”แม่ถาม

“ไม่รู้คะ พวกนั้นจะทำร้ายเพื่อนหนูนะแต่อย่าไปสนใจเลย”ฉํนพูดแต่แล้วพวกนั้นดันเปิดประตูเข้ามา

“อ้าวเท็ม”แม่ทักฉํนหันไปมองคนผมยาวสีดำสลับขาวเป็นกระต่ายแถบใส่สูทและคนอื่นๆเข้ามานั่ง

“สวัสดีครับคุณนาย วันนี้พวกผมขออยู่ที่นี้หน่อยนะครับพรุ่งนี้คุณพ่อจะมาดูเครื่องเพชรเลยให้เรามาก่อน”ผมยาวพูด

“ออไม่เป็นไรจ้ะ”แม่ของฉันพูดแม่ทั้งสง่าและดูดีใจดีและไม่แยกระหว่างคนจนคนรวยถึงจะเป็นคนยากไรแม่ก็นับเป็นเพื่อนและช่วยเหลือกันตลอด

“ยูจัง”บันี่เรียกฉันหันไปมอง

“อะไร”

“ห้องน้ำอยู่ไหน”บันนี่ถาม

“เดินตรงไปเลี้ยวซ้ายแค่นั้นจะเห็นป้ายเขียนว่าห้องน้ำ”ฉันพูด

“บันนี่เดี้ยวฉันไปด้วย”ทไรเดินตามบันนี่ไปไซมี่เดินมานั่งข้างๆฉันไวมี่เป็นนก

“ยูจินวันนี้แม่ขอขึ้นไปนอนก่อนนะแม่ไม่ค่อยสบายอะฝันดีจ้ะ”แม่พูดแล้วจุบหน้าผากฉันแล้วเดินจากไป

จู่ๆเสียงของกระจกที่สามารถสื่อสารกันได้ของฉันดังขึ้นฉํนกดรับ

“ยูจินช่วยออกมาจับโรทีมันอยู่บนหลังคาบ้านxxxxซอยXXXเร็วๆนะพวกนนี้ขโมยเพชรของคุณนายเดดเชอร์ไป”เสียงชายคนหนึ่งเอ่ย

“ได้”ฉันพูดแล้วลุกขึ้น ไซมี่เดินตามมาฉันเดินมาที่ชั้นหนังสือแล้วเลือนหนังสืออันหนึ่งและจู่ๆช่องกระจกใสก็โผล่ขึ้นมาคอบเราไว้และมุดลงพื้นดินและแล้วก็มาถึงห้องลับสุดยอดที่ไม่สามารถมีคนเข้ามาได้นอกจากจะเป็นลอยมือของฉํนและลอยมือของแม่และลอยมือไซมี่บันนี่และของทไรฉันเดนิออกมาจากกระจกแก้วและเดินไปที่ตู้บ้างอย่างไซมี่ก็เดินไปตู้เธอฉันเปิดตู้ออกแล้วเอาชุดออกมาใส่เป็นเสื้อแขนยาวสีดำหนังแวววับและกางเกงขายาวสีดำและรองเท้าบูธกับผ้าที่เอามาปิดปากและยาวถึงคอฉันใส่แล้วเดินไปเอามีดดาบมาเสียบที่กระเป๋าหลังและกำไลข้อมือฉันใส่ชุดเสร็จแล้วส่วนไซมี่ก็ใส่ชุดรัดสีชมพูเราสองคนออกจากห้องๆนั้นแล้วกระโดดขึ้นหลังคาไปตามเป้าหมายและแล้วก็มาถึงที่ๆโจรซุ่มอยู่ฉันชักมีดออกมาและวิ่งเข้าไปหาโจรทั้งสองคนฉันจอที่คอของทั้งสอง

“หยุดอยู่นิ่งๆไม่งั้นพวกแกตายแน่”ฉันพูดแล้วเอากุญแจมือมาใส่แล้วยืนมอง

“อ้าวนี้พวกเราโดนจับตั้งแต่เมื่อไรเนี้ยยยย”นายโจรทั้งสองที่กำลังนั่งหลับพูดพร้อมดิ้นไปมาฉันยืนมอง

“.........................”โจรทั้งสองเงียบ

และแล้วหน่วยกองทหารและตำรวจกับฮีโร่พยุงดุติธรรมก็มาถึง

“ทำไมพวกนายไม่มาจับเองมัวทำอะไรกันอยู่”ฉํนถาม

“ก็พวกเรากำลัง”ทั้งหมดพูดแล้วทำเป็นเขินอาย

“อินเลิฟละสินะพวกเกย์”ฉํนพูดและสบถใส่ “เอารีบพาเข้าห้องขังได้แล้วทีหลังก็อย่ามั่วแต่อินลงอินเลิฟละกัน”ฉันบอกทุกคนหน้าแดงแล้วจับบโจรไป

“ยูจินกลับก่อนนะบาย”ไซมี่พูดฉํนก็เดินกลับบ้านฉันเดินกลับจนถึงบ้านและเดินเข้าพร้อมสะพึ้งเลยละคะเมื่อพวกนางเมียน้อยใส่ชุดรัดติ้วแถบจะโป๊หนังก็เหี่ยวฉันยืนขนลุกสักแปปพวกนางกำลังสนุกสนานกับพ่อและแม่ก็พึ้งเดินมา

“ยูจินแม่ขอยาหน่อย”แม่พูดหน้าซีดฉันรีบพยักหน้าเดินเข้าไปในห้องโถงที่มีพ่อและเมียน้อยกำลัง....กันฉันเดินมาที่กล้องพยาบาลแล้วหยิบยาสมุนไพรของแม่พร้อมต้มน้ำให้ร้อนด้วยพลังของฉัน ฉันตั้งมือแล้วเสกไฟขึ้นมาน้ำเลยเริ่มเดือดฉันดับไฟแล้วเถ่ใส่แก้วเอาสมุนไพรใส่แก้งแล้วเดินออกมาจากห้องเอาให้แม่กิน “สบายขึ้นเยอะเลย”แม่พูดแล้วเดินเข้าห้องนอนตัวเองฉันก็เดินไปห้องนอนตัวเองบ้างบันนี่กะทไรอยู่ที่บ้านฉันและอยู่ห้องข้างฉันเองฉันเดินขึ้นห้องแลว้เปิดประตูเข้ามาเจอไอผมยาวนั่งดื่มไวท์ที่โซฟามันคงไม่ใช่ความจิกฉันปิดแล้วเปิดใหม่ยังไงก็เจอเหมือนเดิม

“นายเข้ามาอยู่ในนี้ได้ไง”ฉันถาม

“แม่เธอให้มาอยู่”

“.............งั้นฉํนไปนอนที่โกดังมังกรดีกว่า”ฉันพูดแล้วเดินมาหยิบผ้าห่มกับหมอนและเดินออกมาจากห้องนั้นฉันปิดประตูแล้วเดินลงข้างล่างและออกมานอกบ้านมุ่งตรงสู่โกดังขนาดปานกลางที่นี้เลี้ยงมังกรด้วยมีมังกรมีขนมังกรน้ำแข็งมังกรไฟมังกรสายลมมังกรดินมังกรเวหามังกรอะไรอีกต่ออะไรฉันเปิดประตู

“ท่านยูจิน”เสียงของมังกรดังขึ้นฉันเดินเข้ามา

“หวัดดีเหล่ามังกรทั้งหลายขอนอนด้วยนะ”ฉันพูดแล้วเดินไปที่กองฟางขนาดใหญ่

“อ่า ท่านยูจินข้านอนกับท่านด้วยได้ไหม”มังกรสีดำเดินมาหาฉัน

“ได้สิ”ฉํนพูดมังกรดำนอนลงฉันเลยไปนอนด้วยแล้วเอาผ้าห่มผืนใหญ่มาห่มมังกรใหญ่ๆทั้งหมดเข้ามาห้อมล้อมแล้วก็มานอนด้วยฉันเอาหมอนมานอนลง

“ท่านยูจินทำไมมานอนนี้ละขอรับ”มังกรไฟเอ่ยถาม

“ก็เพราะคุณแม่ให้ใครไม่รู้มานอนที่ห้องฉันแถบเป็นผู้ชายอีกก็เลยต้องมานอนที่นี้ แล้วแม่เลี้ยงได้เอาอาหารมาให้พวกนายไม”ฉันถามแล้วลูบมังกรไฟฟ้า

“ไม่เลยเพคะ พวกเราต้องออกไปหาผลไม้ในป่ากินเอาเพคะ”มังกรน้ำแข็ง

“...เดี้ยวพรุ่งนี้ฉํนจะเอามาให้ละกันนะวันนี้นอนกันก่อนดีกว่า”ฉันพูดแล้วนอนกอดมังกรดำและตัวอื่นๆและหลับไป

จนกระทั้งรุ่งเช้าขึ้น ฉันตื่นเพราะเสียงลูกมังกรฉันรีบื่นขึ้นมามังกรตัวอื่นๆก็ตื่นมีหญิงคนหนึ่งมัดลูกมังกรแล้วดึงลูกมังกร

“กรี๊ดดดดแม่คะ”เสียงลูกมังกรดังขึ้นฉันคว้ามีดที่ฉันเอามาด้วยวิ่งไปฟันเชือกแล้วดึงหญิงสาวเข้ามาข้างในและหญิงสาวสองคนและไอผมดำล้มลงข้างใน

“ลูกแม่ท่านยูจินฆ่ามันเลยเพคะลูกฉัน คอเป็นแผล”มังกรไฟพูด

ฉันเอามีดจิ้มลงที่กระดานไม้

“ต้องการอะไร”ฉันถาม

“ก็แค่เห็นลูกมังกรแค่จะมาเอาไปฆ่าเล่นเท่านั้น”หญิงสาวพูดฉํนกระทืบปากมันด้วยเท้าแล้วมอง

“อย่ามาแตะต้องมังกรของฉันและพวกเธอด้วย”ฉันหันไปหาอีกสองคนแล้วเอาดาบกระทุ่งที่ท้องของทั้งสองคน

“ยูจินแม่ได้ยินเสียงเกวนร้องเกวนเป็นอะไรรึเปล่าตายแล้วทำไมพวกแกถึงได้ผอมขนาดนี้”แม่เดินเข้ามาดูมังกรทั้งหมด

“ก็แม่เลี้ยงไม่ได้ให้อาหารพวกนี้เลยนะสิคะแถบพวกนี้ยังจะมาฆ่ามังกรหนูเล่นอีก”ฉันพูดแล้วจับพวกนี้โยนออกจาโกดังพวกมังกรออกมาดูเหตุการณ์

“ดักเชอร์ ไคเยอร์จับพวกนี้ออกไปให้ห่างจากที่นี้ก่อนที่ฉํนจะระเบิดพวกมันทิ้งซะ”ฉันพูดทั้งสองคนรีบวิ่งมาเอาพวกนี้ออกไป “แม่คะเดี้ยวหนูไปเอาอาหารมาให้มังกรก่อนนะแต่ขออาบน้ำก่อน”ฉํนพูดแล้ววิ่งเข้าบ้านไปบนห้องและฉํนไม่เห็นใครเลยรีบอาบน้ำแล้วออกมาใส่เสื้อผ้าเป็นเสื้อกล้ามสีขาวข้างในมีเสื้อกล้ามสีดำอันเล็กอยู่และกางเกงขาสั้นและรองเท้าบูธและเสื้อแขนยาวสีแดงหางกับหูฉันยังยาวสวยเหมือนเดิมฉันเดินออกมาจากห้องเดินไปหองครัวเอาเนื้อหมูหลายกิโลออกมาจากห้องครัวแลว้เอมาให้มังกรฉันเดินออกมาจากบ้านและผ่านพวกฮีโร่กะตำรวจพอดีนั้นเพื่อนฉัน

“อ้าว ยูจินไปไหนละนั้นโห้น่าจะหนักนะ”

“ก็หนักสิฉันจะเอาเนื้อพวกนี้ไปให้มังกร”ฉันพูดแล้วเดินต่อมาที่โกดังพวกมังกรเดินมาหาฉันและกินเนื้อที่ฉันเอามาให้ฉันให้ทุกตัวกินจนอิ่ม

“ท่านยูจิน”มังกรดำฉันหันไปมองเอ๊ะเขาไม่ได้เป็นมังกรแต่เป็นผู้ชายสูงมีเกร็ดมังกรที่แก้มและแขนดวงตาสีเขียวมรกตใบหน้าหล่อเหล่าผมสีดำสนิทร่างกายสูงฉันยืนมอง

“....ใครอะไม่ใช่เซเลนชัว”ฉันพูด

“ท่านยูจินนี้เซเลนจริงๆคะพวกเรานะแปลงกายได้นะเซเลนนะชอบท่านยูจินนานแล้วนะตั้งแต่ท่านกับเซเลนเกิดพร้อมกันก็ทำอะไรด้วยกันตั้งแต่เด็กแล้วไม่ใช่เหรอคะ”มังกรหินสีดำพูด

“จริงด้วยสิเนอะลูน่าลูกชายเธฮกะลูกสาวฉํนเข้ากันได้ดีเลย”แม่กะลูน่ามังกรหิน

“คนกะมังกรรักกันได้เรอะไงห่ะแม่”ฉันถาม

“ก็ได้สิเพราะจริงๆแล้วปู่ลูกก็เป็มังกรไงละ”แม่พูดฉํนนี้ยืนนิ่งเลย

“ออจ้ะๆ”ฉันพูด

“ท่านยูจินก็ให้เซเลนเป็นสามีสิคะเห็นตอนเด็กๆบอกจะให้เซเรนเป็นเจ้าบ่าวในงานแต่งงานไง”ลีน่าและมังกรอื่นๆเริ่มหัวเราะ

“......จำไม่ได้”ฉันพูด

“.ท่านยูจิน”เซเลนเรียกฉันเขาไม่ใส่เสื้อใส่แต่กางเกง

“อะไร”ฉํนถาม

“แต่งงานกันเถอะครับ”เซเลนพูดฉํนนิ่งคนอื่นๆมังกรอื่นๆเริ่มวีดวิว

“...ยังไม่ใช่เวลา”ฉํนพูด

“อ่าทั้งสองอย่าเพิ่งเลยตอนนี้พวกเธอต้องศึกษาดูใจกันงั้นทั้งสองคนย้ายไปอยู่ที่บ้านเมืองมังกรและคนที่อยู่ด้วยกันและรักกันเอาไหมหรือจะเข้าไปอยู่ในเมืองที่ร่วมทั้งคนสัตว์และมังกรมีคู่รักมากมายเลย”แม่พูด

“..................”ฉันเงียบ

“ไปสิครับ”เซเลน

“งั้นดีเลยจ้ะที่นั้นมีคนมากมายเลยส่วนมากก็รู้จักแม่ด้วยงั้นเดี้ยวแม่จะให้คนอื่นไปขนของในห้องลูกไปขึ้นรถนะ”

“เดี้ยวๆแม่จะทำอะไรคะ”ฉันถาม

“ก็จับคู่ให้ลูกสาวไงแม่ว่าดีออกทั้งสองคนก็เหมาะกันดีนะคนหนึ่งผมขาวอีกคนผมสีดำคู่กันอย่างกะอะไรดี”แม่พูด

“ท่านยูจินกะเซเลนเหมาะกันดีนะ”มังกรตัวอื่นๆเริ่มชมฉันยังนิ่งอยู่.เซเลบเริ่มแดนิขเมาใกล้ฉันมากขึ้นและตอนนี้หมอนี้ก็หล่อฟุดๆอร๊ายยยยยย

"งั้นวันนี้ไปดูบ้านกันเถอะยูจิน”เมพูดแล้วขึ้นหลังของลูน่าแล้วบินไปส่วนฉํนถูกจับมาขึ้นหลังเซเลนที่แปลงเป็นมังกรแล้วเหินฟ้าไปยังอีกดินแดนฉันนั่งเกาะหลังของเซเลนผ่านไปหนึ่งชั่วโมงก็มาถึงฉํนลงจากหลังมังกรมาที่บ้านหลังหนึ่งบ้านหลังเล็กสองชั้นมีสวนหลังบ้านด้วย

“ที่นี้ไง”แม่พูดฉํนมองรอบๆที่มีพวกครึ่งคนครึ่งสัตว์เยอะแยะมากมาย

“ท่านเฟโอน่า”เสียงของหญิงสาวดังขึ้นและวิ่งมาหาแม่

“อ้าวมินจี”แม่พูดแล้วหันไปหาเธอ

“ท่านหลับมาแล้วเหรอคะ ตั้งแต่ท่นย้ายไปอีกเมืองหลังจากที่ท่านทำให้ที่นี้มีความสุขมากๆสิ่งอื่นๆก็ไม่เคยขาดเลยเพคะ”ฉันยืนมองเซเลบแปลงกายเป็นคนแล้วเดินมาอยู่ข้างๆฉันและทำอย่างอื่นเช่นเล่นผมฉันดมกลิ่นฉันดึงมือฉันไปดูและนั่งมองฉันฉันเลยมองหน้าเซเลน

“เซเลน”ฉันเรียก

“ว่าไง”

“นายชอบฉันเหรอ”ฉันถามเซเลนหน้าแดง

“อะอืมชอบตั้งแต่เด็กแล้วแล้วท่านละ”เซเลน

“ไม่ฉันไม่ได้ชอบนายแต่ต่อไปคงจะชอบ”ฉันพูด เซเลนที่มีหูเป็นมังกรฟุ่บลง

“ทั้งสองคนแม่ไปก่อนนะพวกเธฮก็เข้าบ้านไปได้แล้วนะ”แม่พูดเราสองคนเข้ามาภายในบ้านเซเลนปิดปรูแล้วล็อคมัน

“ท่านยูจินไปอาบน้ำกันเถอะเหมือนตอนเด็กๆไง”เซเลนลากฉันมาที่ห้องน้ำที่สะอาดเอียมเหมือนพึ้งทำให้สะอาดเซเลนถอดกางเกงอย่างรวดเร็วแล้วใสส่ผ้าเช็ดตัวเดินไปที่อ่างเปิดน้ำแล้วใส่สบู่จนมีแต่ฟองส่วนฉันยืนมอง.................

“ฉันออกไปดูส่วนหลังบ้านดีกว่า”ฉันพูดแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยเร็วไม่รู้เลยว่าเซเลนมีซิกแพ็กด้วยฉันเดินลงมาจากบันไดและเดินไปยังประตูและเปิดออก

ฉันเดินมาส่วนหลังบ้านที่กว้างอยู่มีส่วนดอกไม้ด้วยมีซุ้มให้นั่งด้วยฉันเดินไปนั่งแล้วมองๆรอบๆที่มีคนข้างบ้านด้วยฉันนั่งตากลมสักพักส่วนเซเลนเปิดหน้าต่างมามองหน้าฉัน

“ท่านยูจินผมอายชบน้ำเสร็จแล้วมาอาบสิครับ”เซเลนพูดฉันพยักหน้าเดินเข้าบ้านและขึ้นชั้นสองเข้ามาภายในห้องน้ำที่เซเลนออกไปแล้ว ฉันถอดเสื้อแขนยาวออกและเสื้อกล้ามสองตัวกางเกงขาสั้นและชุดชั้นในฉํนใส่ผ้าขนหนูเดินมาท่าอ่างเพื่ออาบน้ำผ่านไปสิบนาทีฉํนอาบน้ำเส

ร็จและออกมาดูที่ตู้เสื้อผ้ามีเสื้อผ้าอยู่ขี้เกรียจดูคนในห้องจังแต่ต้องหันไปดูฉํนหันไปมองภายในห้องเซเลนกำลังคุยกะผู้ชายสอง

“เซเลนนนนน”ฉันเรียกเซเลนหันมามอง

“อะไรเหรอ”

“พาเพื่อนออกไปฉํนจะใส่เสื้อผ้า”ฉันพูดแล้วหน้าแดงเพราะผ้าขนหนูมันสั้น

“อะออ ไปไปออกไปข้างนอก”เซเลนไล่เพื่อนออกไปแต่ตัวเองไม่ออกไปเซเลนปิดประตูแล้วเดินมาที่ตู้เสื้อผ้าแล้วเอาเสื้อแขนยาวสีขาวมาใส่ฉันเอาเสื้อแขนยาวสีขาวมาใส่เหมือนกันและกางเกงยาวถึงเข่าและกระโปรงลายสก็อตที่สั้นและรองเท้าผ้าใบสีขาวเซเลนมองหน้าฉัน

“ท่านยูจินให้ผมมัดผมให้เหมือนตอนเด็กๆไม”เซเลนพูดแล้วลากฉันมาที่เก้าอี้และหวีอันหนึ่ง

“อ่าตามสบายเลย”ฉันพูดแล้วนั่งใหเซเลนหวีผมและมัดผมเป็นเปียหนึ่งข้างฉันนั่งมองหน้าเซเลน

โครกกก เสียงท้องงร้องของเซเลนดังขึ้นและดังต่อเนื่องเหมืองริงโทน

“ท่านยูจินเขาหิว”เซเลนทำหน้าอ้อน

ฉันลุกขึ้นเดินลงมาข้างล่างและตรงไปยังห้องครัวทำอาหารให้เซเลนและเพื่อนของเขาผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็จัดโต๊ะและเรียกทั้งสามตัวมากินข้าวผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมงเพื่อนเซเลนกลับไปส่วนฉันก็เก็บจานเซเลนช่วยเก็บและช่วยลากฉันล้างจานไปมาและก็ล้างเก็บ

เซเลนทำแก้วแตกในอ่างน้ำ แล้วเอามือจกลงไป

“อุย”เซเลนพูดเบาๆ

“แก้วบาดละสิ”ฉันถามเซเลนพยักหน้า ...ไอติ้งต่องฉันจับมือเซเลนขึ้นมาล้างน้ำแล้วกดแผลไว้ฉันไปหาผ้าปิดแผลแต่ไม่มีเลยเดินและลากเซเลนมาด้วยฉันเจอกล่องประฐมพยาบาลแต่ตอนนี้เลือดมันล้นออกมา ททางเลือกที่เหลือ....ดูดนิ้วหมอนี้ไวเซเลนยืนมองแต่ฉํนเปิดกลองพยาบาลแล้วกินเลือดคาวสุดๆฉันเอานิ้วของเซเลนมาอมไว้รสชาติเลือดมันคาวจริงๆด้วยแหละฉันแกะยาออกมาและผ้าฉันเอานิ้วเซเลนออกมาแล้วเช็ดน้ำลายให้และเอาน้ำมาล้างอีกทีและใส่ยาและพันผ้าแค่นั้นฉันเดินไปที่อ้างดึงจุงท่ออกให้น้ำไหลออกไปแลล้วเก็บเศษแก้วห่อกระดาษทิ้ง

เซเลนนั่งหน้าแดง ฉันยืมองออกไปนอกหน้าต่างมีคนมากมายเยอะแยะเหมืองเมืองหลวงเลยฉันยืนมอง

“ท่านยูจิน”เซเลนพูดและเดินมาตอนไหนไม่รู้

“ห่ะ”ฉันหันไปถาม

“ท่านยูจินขอจจูบหน่อยได้ไหม”เซเลนพูดฉันถึงกับหน้าแดง

“ม่ายยยยยยยยย”ฉันพูดและแล้วเสียงกริ่งก็ดังที่ประตูเพื่อนที่เป็นตำรวจเดินเข้ามา

“ยูจินไปลงตำรวจกันไหม ไอโคก็จะไปอ้าวเซเลนไปด้วยไหม”เสื้อที่เป็นตำรวจมองหน้าฉัน

“สอบเป็นตำรวจ ก็ดีไปๆ”ฉันพูด

“งั้นแกขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ใส่สะดวกๆ”ขนฟูอย่างสิงโตหันมาหาฉํน

“ชุดที่สะดวก อาเคร”ฉํนพูดแล้วเดินขึ้นห้องมาเปลี่ยนเป็นเสื้อแขนยาวสีขาวตัวเดิมเปลี่ยนกางเกงขาสั้นและร้องเท้าบูธกับเสื้อฮูดสีดำฉันเดินลงมาข้างล่าง

ทุกคนออกไปรอขข้างนอกฉํนก็เดินออกมาบ้าง

“ไปเร็วยูจิน”สิงโตฉันเดินตามาที่รถขันหนึ่งแล้วเข้าไปนั่งข้างๆเซเลนผ่านไปไม่กี่นาทีก็มาถึงสถานที่การสอบเป็นตำรวจมีคนมากมายก่ายกอง

ฉันเดินลงมาข้างล่างส่วนอีกสองคนเอาชื่อเราสองคนไปสมัคร

“สวัสดีเหล่าสัตว์ทั้งหลายวันนี้คือการทดสอบเราจะแบ่งแยกสัตว์ที่ต่ำต่อยและสัตว์ที่ประเสริฐ”ทำไมต้องแบ่งแยกฉันถูกจับมาร่ววอยูกะพวกแมวนกหมาและงูมันไม่ต่ำต่อยซะน้อย “มีใครจะถามอะไรไม”ฉันยกมือ

“ทำไมต้องแบ่งแยกคะ”ฉํนถาม

“ก็สัตว์อย่างเธอมันต่ำต่อยไง”เสื้อขาว

“ไม่ต่ำต่อยสักหน่อยใครๆก็เท่าเทียมกัน”ฉันพูดสัตว์ที่ถูกหาว่าต่ำต่อยเริ่มหันมามอง

“งั้นถ้าเธอไม่ต่ำต่อยแลว้คืออะไร คือเศษขยะงั้นเหรอ”เสื้อขาว

ฉันเกรียดคำพวกนี้จังโมโหทีไรอยากอัดปากคนทุกทีฉํนแวบมาด้านหลังเสื้อขาว

“งั้นฉํนก็เร็วกว่าคุณสิคะเนื้อเยอะอย่างงี้คงจะวิ่งลำบากจิงไมเดี้ยวฉํน ช่วยให้วิ่งสะดวกเอง”ฉันพูดแล้วจับที่แขน

“เธอจะทำอะไรฉันเป็นหัวหน้าฝึกนะถ้าเธอทำร้ายฉันเธอเจ็บตัวแน่”

หน้ากลัวจุงเบยเชอะตระกูลสัตว์ยังฉํนไม่เคยทำให้ใครต่อยต่ำ

“หน้ากลัวจุงเบยย ฉันก็แค่จะเอาให้เธอพูดไม่ได้แค่นั้น”ฉันพูดแล้วบิดแขนจนมันเป็นรอย

“นี้ยูจินลงมาเลยจะฝึกไมเนี้ย”สิงโตเรียก

“เอ๊ะเธฮเพื่อนของผู้คุมฝ่ายนักโทษเหรอ”

“ก็เออสิ”ฉํนพูดแล้วมอง ฉํนเริ่มเบื่อละลงข้างล่างดีกว่าฉํนแวบอีกรอบมาที่แถวเหมือนเดิม

“นี้เธอชื่อยูจินเหรอ”สาวน้อยที่มีหูแมว

“อืม”ฉันตอบ

“แล้วตะไมมาเป็นตำรวจ”

“เพื่อนชวน”

“แล้วตะไมถึงกล้าต่อกรกะพวกนั้ละ”

“ก็ไม่ใช่พ่อแม่ซะหน่อย แค่คนที่แบ่งแยกพวกสัตว์ไม่สำคัญต่อชีวิตฉันอยู่แล้ว”

“ยูจินกล้าจังเลยเนอะ ฉํนชื่อเอมมี่จ้ะ”สาวน้อยหันมาบอก

“งืม”ฉันพูด

“เอาละต่อไปเราจะมีการฝึกโหด ใครี่ไม่ผ่านก็ตายไปซะ”คุณเสือขาวยังอวดดีด้านแรกคือปีนเชือกด้านที่สองคนคือวิ่งตามกระดานไม้เล็กๆนี้และอย่างที่สามคือโหดลาวอย่างที่สี่ตอสู้กะนายยตำรวจให้ชนะฉันเดินมายังด้านแรก

“เอาละให้สัตว์ต่ำต่อยวิ่งไปก่อน”ยัยเสือขาวยืนอยู่บนกำแพงฉํนมองหน้า เริ่มแล้วการปีนเชือกฉันวิ่งกระโดดขึ้นปีนเชือกอย่างรวดเร็วขึ้นมากระโดดเตะปากยัยเสื้อล่วงลงข้างล่างแล้ววิ่งไปต่อแล้วทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ยัยเสือขาวล่วงลงด้านล่างตรงที่มีน้ำฉันวิ่งไปด้านที่สองเอมมี่ปีนเสร็จแล้วฉันมาด้านที่สองวิ่งตามกระดานฉันเดินผ่านอยู่แล้วเพราะที่บ้านเก็บแอปเปิ้ลที่อีกฝั่งและมันมีไม้กระดานเล็กอยู่ด้วยฉันเดินผ่านไปครึ่งทางัตวอื่นๆเริ่มมาฉันเดินผ่านไปจนถึงฝั่งพวกอื่นๆเริ่มเดินและร่วงลงน้ำแล้วขึ้นมาใหม่ฉันรอเอมมี่ที่เดินผ่านมาแล้วและไปด้านที่สมโหดลาวฉันโหนลาวไปมาผ่านไปสิบนาทีเหนื่อยพักแปปฉันพักสักแปปแล้งวไปต่อแล้วมาด้านที่สี่ทุกคนโหนลาวเสร็จแล้วและด้านต่อไปสู่กระตำรวจฉันมายืนอยู่หน้ายัยเสื้อขาวที่ปียกโชกและสิงโตเพื่อนฉัน

“แพ้คือไม่ได้ไปต่อนะจ้ะ”เสื้อขาวพูดแล้วฟัดหมัดใส่ฉํนลัวๆฉันหลบได้ทุกมันและเสยกลับไปโดยการเตะเสยคางและเอาเข่าอัดลงท้องยัยนี้พร้อมจับทุ่มลงพื้นและมาหาสิงโตที่ยืนนิ่งสิงโตวิ่งเข้ามาฟัดหมัดอีกคนฉันจับหมัดแล้วเหวี่ยงลงพื้นไปมาพร้อมโยนออกไปที่แถวที่เจ้าพวกสัตว์ประเสริฐยืนอยู่สิงโตสลบเลยทีเดียว

และฉันคงต้องมาสู้กะนายแรดเพราะเอมมี่ถูกนายแรดควิกกระเด็นไปหน้าแถวฉํนถูกชนมาอีกคนและกระเด็นมาหน้าแถวของเซเลนที่ยืนมองอยู่นิ่งๆนายเล่นวิ่งเข้ามาฉํนวิ่งเข้าหาจับเขามันเหวี่ยงลงพื้นขึ้นคล่อมชกมันจนเลือดออกและสลบไป

“ผ่านไปเถอะเธอนะ”เสื้อโรงเพื่อนฉํนพูด

“แน่นอนเรื่องแค่นี้ไม่ผ่านก็ไม่ใช่ผู้ที่ไปไล่จับโจรให้พวกเกย์หรอกนะ”ฉันพูดและถูกพาตัวมาที่ๆคนที่ผ่าการทดสอบนั่งอยู่เซเลนผ่านมาได้ยังง่ายดาย

ผ่านไปหลายชั่วโมง

“เอาละน้องฝึกหัดวันนี้เราจะหมอบเข็มกัดให้”ตำรวจทุกนายส่วเข็มกัดให้ทุกคนร่วมถึงฉันด้วยฉันรับมาแล้วนั่งมอง “ส่วนเสื้อผ้าก็นี้บอกไซส์เสื้อผ้าด้วยละ”ฉํนจดลงใส่กระดาษว่าไซแอลและนั่งรอก็ได้ชุดแล้วและได้กลับบ้านแล้วโอเย้

“ยูจินวันนี้ไปกินมื้อค่ำกันไม”เอมมี่ที่เดินมาหาฉํน

“กินที่ไหนอะ”ฉันถาม

“เดี้ยวฉันไปรับเธอที่วงเวียนตรงนี้จะรับไปกินที่ร้านอาหารร้านหนึ่ง”เอมมี่

“อาเครงั้นกลับละนะ”ฉันพูดแล้วเดินกลับกะเซเลนที่เดินไปด้วยไม่คุยอะไรเลย

“เซเลน”ฉันเรียก

“อะไรเหรอ”

“เปนอะไร”ฉันถาม

“ออเปล่าๆวันนี้ฉํนไปด้วยได้ไหมอะ”เซเลนพูด

“ได้สิงั้นกลับบ้านไปหาเสื้อผ้าใส่ดีกว่าเนอะ”ฉันพูดแล้วดึงเซเลนมาเดินด้วย

“ยูจิน”เซเลนเรียก

“ว่า”

“ถ้าเป็นตำรวจแล้วห้ามต่อยผู้บังคับบันชานะ”

“อาเคร”ฉันพูดแล้วเดินเข้าบ้านมาแล้วหาเสื้อผ้าใส่ ฉํนขนของในตู้เสื้อผ้าและได้เสือ้โชว์ไหล่สีดำกับเสื้อกล้ามสีขาวและกางเกงขาสั้นฉันเดินเข้ามาในห้องน้ำใส่เสือ้ผ้าและรองเท้าก็ร้องเท้าเดิม

“ฉันไม่ไปดีกว่า”เซเลนพูดขณะที่ฉํนเดินออกมา ดีแล้วจะได้ไม่เป็นตัวป่วนฉันเดนิออกมาจากบ้านหลังนี้แล้วเดินไปที่วงเวียนฉํนนั่งรอเอมมี่

“ยูจิน”เอมมี่เรียกฉํนหันไปมอง

“ว่า”ฉันถาม

“ไปกินข้าวกัน”เอมมี่บอกแล้วเดินจูงมือฉํนมาที่ร้านอาหารร้านหนึ่งแล้วเข้ามานั่งที่โต๊ะฉันนั่งลงและสั่งอาหารมากิน “ยูจินกินเก่งจัง”เอมมี่บอกเพราะฉันกินหมดไปแล้วสองจานฉันดื่มน้ำ

“งืมเดี้ยวฉันจ่ายเงินให้ไม่ต้องห่วง”ฉันพูดแล้วเอาถุงเงินขึ้นมา

“อ่าจ้ะ”ผ่านไปอีกหนึ่งชั่วโมงเรากินเสร็จและเดินเล่นกันไปด้วย

“ยูจินจ้ะพรุ่งนี้เจอกันนะ”เอมมี่พูดแล้วเดินจากไปฉัยก็เดินกลับจนมาถึงบ้านฉันเดินเข้ามาภายในบ้านแล้วนอนลงโซฟาเลย

จนกระทั้งรุ่งเช้าเสียงเคาะประตูหน้าบ้านฉํนลุกขึ้นแล้วไปเปิด

“สวัสดียูจินรีบขึ้นไปอาบน้ำใส่เครื่องแบบได้แล้วและก็เก็บเสื้อผ้าของเธฮใส่กระเป๋าด้วยนะเราจจะไปเข้าโรงเรียนตำรวจกัน”สิงโต

“หะอออือม”ฉันพูดแล้ววิ่งข้างบนและพลาดสะดุดบันไดล้มลงที่หน้าประตูฉํนได้ตื่นเต็มตาเลยละฉันวิ่งเข้าห้องน้ำอาบน้ำและออกมาใส่ชุดชั้นในและเสื้อกล้ามสีดำและเสื้อสีน้ำเงินมีเข็มกัดติดและกางเกงสีดำและเข็มขัดสีดำและอย่างอื่นๆฉันใส่และเดินลงมาข้างล่างพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าฉันหอบลงมาข้างล่าง

"อาเครดีมากไปขึ้นรถ”สิงโตพูดแล้วพาฉันขึ้นรถไปและขับไปยังโรงเรียนตำรวจเป็นโรคเรียนประจำสินะและแลว้ก็ได้ลงจากรถมาเข้าแถวเหมือนเมื่อวาน

“ยูจินหวัดดีจ้ะเครื่องแบเหมาะกะเธอจัง”เอมมี่พูดในเครื่องแบบน่ารักน่ารัก

“จ้า”ฉันพูด

“เอาละตำรวจทั้งหลายในวันนี้เราจะเข้ามาอยู่ในโณงเรียนตำรวจก็จริงแต่ก็จะมีภารกิจให้แต่ละกลุ่มๆและเราจะจับกลุ่มให้เองกลุ่มเซเลนบันนี่ไซมี่และโรเจอร์” ฉันหันไปมองบันนี่และไซมี่ที่ยืนอยู่แล้วหันมามองฉัน”