นิยาย Dek-D
พบกับประสบการณ์อ่านที่ดียิ่งขึ้น
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
แบบไม่มีโฆษณา ที่แอปนิยาย Dek-D
FIC NARUTO : GAARA X NARUTO {YAOI} NC
ถ้าหนูโตะเป็นแค่นินจาสาววัย17 และเผอิญว่าคุณหล่อนต้องไปดูงานที่ซึนะ คุฯหล่อนไม่รู้หรอกว่ามันแค่ฉากบังหน้าของกาอาระ
ผู้เข้าชมรวม
4,213
ผู้เข้าชมเดือนนี้
19
ผู้เข้าชมรวม
4.21K
หมวด : ฟิคนิยาย การ์ตูน เกม
อัปเดตล่าสุด : 15 ม.ค. 61 / 19:31 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้น
อุซึมากิ นารูโตะ
นินจาสาวแห่งหมู่บ้านโคโนฮะ วัย17ปี
โดนหลอกให้ไปดูงานที่หมู่บ้านซึนะงาคุเระ
เธอค่อนข้างลำบากใจ
เพราะก่อนหน้านั้นเธอเคยไปดื่มเหล้ากับกาอาระ
หรือ คาเงะรุ่นที่5ของซึนะ
และเธอจำอะไรไม่ค่อยได้
จำได้แค่สัมผัสลมหายใจที่เป่าลดหน้า
และความอุ่นที่ริมฝีปาก
ร่างบางกระฟัดกระเฟียดทันทีที่เมื่ออ่านภารกิจแล้วพบว่า
ทางซึนะงาคุเระระบุชัดเจนเลยว่าต้องเป็นเธอที่ไปดูงาน!
แพนด้าแดงคิดจะทำอะไรกันะ?
---
เอาฟิคสั้นมาเสิร์ฟ
กูว่าละ
ว่าต้องโดนแบน ฮึๆๆๆ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ห้อทำานโฮาเะ
“
ป้าะ! ทำไมหนู้อไปที่ึนะาุเระ้วย!! ”
หิสาววัย17ปีำลัโวยวาย่อหน้าโ๊ะทำานที่เ็มไป้วยเอสาร
เธอมีใบหน้าที่วนหลใหล ับรอยีสามีบนแ้มมพูระรื่นทั้สอ้า
ผมสีเหลือที่ถูมัเป็นแะยาวถึเอว วาสีฟ้าสใส
ร่าบาทีู่ะแหลามือหาแะ้อ เธอพ่อลมในแ้มอย่าไม่พอใ
“ าเะรุ่นที่5 อึนะาุเระ
้อารให้เธอไปูานสานสัมพัรธ์ระหว่าแว้น ัน็ไม่อยาันัหรอ แ่าอาระเาะว่า้อเป็นเธอ
นารูโะ ”
ผู้มีำแหน่เป็นถึโฮาเะรุ่นที่5แห่โโนโฮะล่าว ่อนะ้มลัารเอสาร่อ
เ้าอื่อสะบัหน้าพรือย่าไม่พอใ
“ น่า นารูโะ... ”
เ็หนุ่มวัยไล่เรี่ยันเอ่ย
นารูโะหันไปทำหน้าไม่พอใสุๆ เ็หนุ่มผมสีมพูยิ้มอ่อนๆแล้ววามือลบนหัวเพื่อนสาวนเออย่าเอ็นู
“ แ่ันไม่อยาไปนี่น่า าุระอิุ ”
นารูโะว่าแล้วอแนเพื่อนหนุ่มอย่าอออ้อน
“ หยุเลย... นารูโะ
นัสินใือท่านึนาเะไม่ใ่ัน อ้อนันไป็ไม่ไ้่วยให้นายไม่ไ้ไปึนะหรอนะ
”
นารูโะเบ้ปาอยาะสวนลับ
“ ถ้าเรื่อาึเนะเี๋ยวันูแลเอ
เธอไปเ็บอไ้แล้วไป ้อออเินทาเี๋ยวนี้นะ ยัยแมวอมน! ”
ใบหน้าหวานเบ้ปาะำลัเินทาไปยัแว้นึนะ
ประโยที่ท่านึนาเะบอว่า าอาระเาะว่าเป็นเธอยัั้ออยู่ในหัว
แ้มาวึ้นสีแระรื่นึ้นทันที
เธอับาอาระเป็นเพื่อนันแ่สถานะมันแปลไปั้แ่เรื่อในืนนั้นเมื่อหเือน่อนที่าอาระมาานลอที่หมู่บ้าน
เราื่มัน่อน้าหนั
และเธอ็เมามาำอะไรไม่ไ้นัแ่ที่ลอยเ่นหร่าในมโนิือ
ใบหน้าอาอาระที่อยู่ห่าาเธอไม่ถึนิ้ว สัมผัสลมหายใอุ่นๆที่เป่ารสหน้า และูบ...
“ อ๊า!! ”
ร่าบาร้อโวยวายอย่าหัวเสีย
่อนะรีบเร่วามเร็วเพื่อไปให้ถึหมู่ึนะาุเระเร็วๆ
ว่าะมาถึึนะาุเระไ้็ปาไปอีวัน
สาวเ้าถูพาไปยัห้อทำานอาเะทันที
เมื่อไปถึ็ถูสายาสีเียวนั้น้อมานรู้สึทำัวไม่ถู
เมื่ออยู่ันามลำพั
าอาระลุึ้นเินไปยืนรหน้าร่าเล็แววาส่อประายอ่อนโยน และโหยหา
“
นายให้ันมาูานสานสัมพันธ์ระหว่าแว้น... นะ... ไหนละาน ”
นารูโะ้าวถอยหนีฝ่ามือนร่าสูที่เอื้อมมาหมายสัมผัสแ้มน
แล้วรีบล่าวอย่าร้อนรน ใบหน้าหวานแ่ำอย่าเินอาย สายาสีฟ้า็เอาแ่หลุบมอ่ำไม่ยอมสบาเ้าอเรือนผมสีแ
“ นารูโะ... เธอำไม่ไ้เลยเหรอ... ”
าอาระว่าพลาับปลายาอสาวร่าบาึ้นให้มอสบน
นารูโะทำสีหน้าล่อแล่อย่าไม่เ้าใพร้อมพยายามิ้นหนี
าอาระถอนหายใ่อนะ้มลุมพิริมฝีปาบาทันที นถููบเบิาสีฟ้าว้าอย่าใ
เ้าอเรือนผมสีแอาศัยัหวะนั้นสอลิ้นอนเ้าไปในโพร่ปาบา
นารูโะเ่าอ่อนยวบแทบะทรุไปับพื้น
แ่แนแร่็โอบอร่าบาไว้
นารูโะทุบอนัวสูเมื่อรู้สึเหมือนนะาอาาศหายใ
“ อื้อ... แฮ่ๆๆ... อึ ”
าอาระยอมผละออมา
มอริมฝีปาที่บวมเ่ออนในอ้อมอนิ่อย่าพึพอใับฝีมือน นารูโะหอบหายใัวโยใบหน้าแ่ำราวับมะเือเทศสุ ใบหน้าหวานที่มีรอยีเหมือนหนวแมวเยหน้ามอนัวสูอย่าเือๆ
“ ไอ้แพน้า! ไอ้โริอมโมยูบ!
ไอ้หื่นาม! ”
“ ะว่าันอย่าเียวไม่ไ้นะ เธอโมยูบัน่อนแถมยั่วัน้วย
เมื่อหเือน่อน ำไ้ไหมที่านลอ ”
นารูโะทำท่าะแย้
แ่็าเบิว้าราวับนึึ้นไ้ สาวเ้าุหน้าับอแร่พลารั่วำปั้นลไป
“ ไอ้บ้าๆ!! ”
าอาระยิ้ม่อนะหัวเราะในลำอ
เาัสินใ้อนัวร่าบาึ้นในท่าเ้าสาวรไปที่ห้อนอน้านใน
“ ทำบ้าอะไรเนี้ย!! ”
นารูโะโวยวายแล้วิ้นพล่าน
าอาระไม่สนในเินไปวานารูโะลบนเียแล้วึ้นร่อม
นารูโะเบิาว้าอย่าใ
“ ะทำอะไรนะ! ถอยไปเลย! ”
นารูโะโวยวายและใ้มือบาพยายามันหน้าาอาระที่ยับมาใล้นเ้าไปทุที
“ ะัผ้ามั้ ”
“ นาย!! ”
นารูโะแว้ทันทีที่ไ้รับำอบวนประสาท
แ่พอหันลับมา็ถูประบปาึไม่สามารถโวยวายอะไร
ร่าสูรั้เธอเ้าไปิอี
ริมฝีปาที่ประบันนั้น่าร้อนรุ่ม และเรียร้ออย่าอะไรี
ลิ้นอให่อนแทรเ้ามาในโพร่ปาเธอ ยิ่ทำให้สมออเธอาวโพลนเ้าไปให่
นารูโะนิ่้าอย่าใ ส่เสียในลำออย่าุน
ูบที่เามอบให้ยิ่ลึึ้ื่มำนนายเธอลุูัน สิเธอำลัหมุนิ้ว
นารูโะรู้สึว่าร่าายำลัหมแร
ะที่เหมือนับว่าอุหภูมิในร่าายเธอนั้นเริ่มปะทุึ้นแทน เธอผลัไสเาไม่ไ้อีแล้ว หาแ่ใ้มือเาะเี่ยวผู้ายผมแที่ำลัรุล้ำเธออย่าเ็มใ
าอาระรานำออย่าพึพอใ่อนะถอนูบออ้าๆ
แล้วเลื่อนไปับใบหูอหิสาวผมเหลืออย่าหยอเล้า
“ ปล่อยผมเธอสิ...
ันอยาสัมผัสเส้นผมเธอ ันอยาให้ผมอเธอสยายเมื่อันสัมผัสมัน ”
........................................
ัับๆๆ
พี่โนแบยนไ้
.......................................
ร่าบาหอบหายใัวโย
เปลือาปรืออย่าเย้ายั่ว าอาระ้มลบเม้นฝารอยูบที่ออบา่อนะพลิายลนอนลแล้วึร่าบามาอแน่นายอย่าเปรมปรีับวามสุที่เพิ่ถาโถมไปเมื่อรู่
ไม่มีารเอื่อนเอ่ยอะไรระหว่าัน
และทัู้่็ผล็อยหลับไป้วยรอยยิ้มที่ประับบนริมฝีปาอทัู้่
“ อืม... ”
นารูโะลืมาึ้น่อนะผุลุึ้นอย่าใ
“ โอ๊ย... ”
วามเ็บแปล๊บทำเอาล้มหน้าทิ้มไปับหมอน
ร่าบาโ่้นึ้นพร้อมน้ำาึม เ็บนานี้ะลุไหวไหมเนี้ย
“ หืม? ”
เธอรู้สึแปล่อนะเยหน้าึ้นมอมือ้าย
นิ้วนาเธอมีแหวนสีเินแบบเรียบๆสวมอยู่ เธอหันไปมอที่ประูเอาอาระที่ยืนำอพิอบประูอยู่
“ อรุสวัสิ์ นารูโะ ”
ร่าบาอ้าปา้า
าอาระยิ้มน้อยๆับท่าทีแบบนั้นแล้วเินไปนั่ล้าเีย
มือให่ับมือบา่อนะระับแน่น
“ แ่านับันนะ...
ันอยาให้เธอ่อยอยู่เีย้าันลอไป ”
ใบหน้าหวานที่มีรอยีหนวแมวนิ่้า าอาระเริ่มหน้าเสียนิๆเมื่อสบเ้าับนัยน์าสีฟ้าที่มอมาที่น
“ ไอ้สานสัมพันธ์ระหว่าแ้น...
นายหลอันั้นเหรอ? ”
“ เปล่า... ็สานสัมพันธ์อยู่นี่ไ
แ่านันนะนารูโะ ”
าอาระพูหน้าาย
นารูโะมุเ้าผ้าห่มทันที
“
มีไอ้บ้าที่ไหนมันับ่อนอแ่ว่ะ! ”
“ ไอ้บ้ารนี้ไ ยัยื่อบื้อ! ”
นารูโะำึม่าอาาระนนถู่าถอนหายใแล้วัสินใะลุออ
แ่ว่าเมื่อไ้ยินประโยหนึ่ทำเอา้อหันลับไปมอร่าบาที่่อนัวในผ้าห่มทันที
“
ันยัไม่ไ้บอเลยว่าะไม่แ่ับนาย ไอ้แพน้าหัวแี่เ่า! ”
บ้า.
เป็นฟิสั้นที่เยมีนมารีเวสในเพ
เอามาลให้ยลโมันนิหน่อย
ไม่รู้ะเอามาเียนเป็นฟิยาวไหม//มอไหอนิยายฟิั่นแล้วถอนหายใ
เอ่อ... มัน็ิเรทนิๆ
//เหื่อึมนิๆ//ะโนแบนไหมหว่า?
ำว่าแบน
พูเบาๆ็เ็บ
โนแบนแล้วสิ
//ยิ้มร่า
เหมือนไม่ไ้โนแบนมานานมา
ผลงานอื่นๆ ของ KuTyt ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ KuTyt
กำลังโหลด...
ความคิดเห็น