Again - Again นิยาย <FFK+K-Otic>Again : Dek-D.com - Writer

    <FFK+K-Otic>Again

    รอวัน ที่เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม . .. อีกครั้ง Main : Kaew x Tomo

    ผู้เข้าชมรวม

    534

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    534

    ความคิดเห็น


    5

    คนติดตาม


    0
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  13 ก.ย. 52 / 14:34 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
      Title : Again

      Pairing : Tomo Kaew

      Rate : G ???

      Author : MaEniiZ






      เป็นไงล่ะ เท่ห์มั้ย หึหึ” เสียงหัวเราะที่แฝงความเจ้าเล่ห์ของเจ้าของร่างสูงบางดังขึ้นเรียกความสนใจได้จากทุก
      คน มือเรียวเล็กเสยผมขึ้น พลางปั้นหน้าที่ดูหล่ออยู่แล้วให้ยิ่งหล่อขึ้นไปอีก และมันจะเพอร์เฟคมากกว่านี้ หากมัน ไม่ใช่ผู้หญิง!!


      “อ๊าก ก~ แก้ว วว ไปทำอะไรกับทรงผมมา” สาวตัวเล็กนัยน์ตาหวานหวีดร้อง เมื่อผมที่เคยยาวของเพื่อนสาวสุดหล่อ กลับสั้นแค่เพียงระคอเท่านั้น มือเล็กๆ ทึ้งหัวเพื่อนอย่างลืมตัว จนเจ้าตัวต้องโวยวายเสียงดัง

      “โอย เจ็บๆ ฟาง แก้วเจ็บ >.<” สาวหล่อตัวดีกันมือเพื่อนสาวออก เฮือก ใครจะรู้บ้างว่าตัวเล็กๆ แบบนี้แต่แรงดีน่ะจะบอกให้ “แก้ว ว ว!” เสียงเดิมร้องขึ้นอย่างขัดใจ ยิ่งเห็นทรงหนูแทะนี่แล้วยิ่งปวดกบาล

      โอ้ย ใครเข้าฝันให้มันไปตัดฟ่ะ แบบนี้ มันก็ยิ่งหล่อขึ้นน่ะสิ

      เฮ้อ~ ยิ่งห่างไกลความเป็นผ้หญิงเข้าไปทุกที ยัยแก้ว


      “ก็ มันกำลังอินเทรนด์นี่ อีกอย่างแฟนคลับเค้าชอบน่ะแบบนี้ แบบเคะๆ เมะๆ เนี่ยะ ^[]^ จะได้จิ้นได้หนุกหนานไง แก้ว ฟาง แก้ว ฟาง เนอะ” สาวหล่อจอมเจ้าเล่ห์เบียดเข้าใกล้ร่างเล็กอย่างเอาใจ พลางเอามือโอบไหล่ ส่งผลให้คนตัวเล็กส่งค้อนให้ควับใหญ่ แล้วพ่นลมหายใจออกมาอย่างยอมแพ้

      “แฟนคลับชอบ แล้วอีตานั่น จะชอบรึปล่าวหล่ะ” น้ำเสียงที่ดูราบเรียบ แต่หยุดรอยยิ้มบนหน้าหล่อๆ ได้อย่างทันที คนหน้าทะเล้นหันไปมองตามสายตาของคนตัวเล็ก แค่เพียงชั่วครู่เท่านั้น ก็หลบสายตาคมที่จ้องอยู่ อย่าง . .. ผิดหวัง

      อีกแล้วใช่มั้ย ฉันไม่เคยดีในสายตานายเลยใช่มั้ย โทโมะ ?


      “เอาแล้วไง งานเข้าแล้ว ไอ้เหี่ยวเอ๊ย!” เสียงใสๆ ที่ลอยมาจากทางด้านหลังไม่อาจทำให้อารมณ์ของสาวหน้าหล่อเบิกบานขึ้นได้ อาจจะเป็นเพราะ . .. เพราะอะไรงั้นหรอ ไม่รู้สิ ลืมๆ มันไปซะเถอะ แก้ว .. .

      “อ่าวเฟย์ ซ้อมเสร็จแล้วหรอ” คนตัวเล็กที่มีศักดิ์เป็นพี่หันไปถามเจ้าของร่างสูงสุดเฉี่ยว ที่พยักหน้าหงึกหงัก “เรียนร้อยจ้า พี่ฟาง เออนี่ เมื่อกี้เฟย์นัดกับพี่มีนหล่ะ” สาวน้อยตัวโย่งยักคิ้วหลิ่วตาอย่างมีเลศนัย พลางดึงพี่สาวตัวเล็กให้ห่างออกจากไอ้หล่อ ที่เหม่อลอย คล้ายจะเป็นลม เอ่อ ไม่ใช่หล่ะ = = ร่างสูงของคนเป็นน้องก้มลงกระซิบข้างหูพี่สาว “ไปมีทติ้ง บ้านไอโมะ ลากไอแก้วไปด้วยน่ะ”
      สาวน้อยตัวเล็กฉีกยิ้มกว้างให้กับเจ้าน้องตัวแสบจอมวางแผน ที่นานๆ ทีจะมีสาระ

      โอเค๊! (^O^)V”





      รูปในมือเรียวบาง ถูกทิ้งลงสู่บนพื้นห้อง แต่อีกชั่วครู่ มือนั้นก็หยิบขึ้นมา กี่ชั่วโมงแล้วน่ะ ที่เค้านั่งจ้องรูปใบนี้ เหมือน . .. คนบ้า

      “คุณวิศวค่ะ เพื่อนๆ รออยู่ข้างล่างน่ะค่ะ” เสียงแม่บ้านดังขึ้นจากหน้าห้อง เจ้าของใบหน้าหวาน หากแต่เป็นชาย ก้มหน้าซุกในมือทั้งสองข้าง ส่งเสียงอู้อี้ตอบกลับไป “ครับ เดี๋ยวผมลงไป”






      “ทำไมต้องลากแก้วมาด้วยเนี่ยฟาง” ร่างสูงบางบ่นมาตลอดทาง พลางทำหน้าเบ้ใส่คนตัวเล็ก ที่ฉุดกระชากลากถูเธอ จนมาถึงคฤหาสน์หลังงาม อันคุ้นเคย

      “แก้วไม่ต้องมาก็ได้น่ะ เนี่ยะ เฟย์ แจม มีน รออยู่ข้างในหมดแล้ว ป็อบ เขื่อน เคนตะ จองเบก็มารอตั้งนาน ทุกคนมามีทติ้งกันน่ะแก้ว เดี๋ยวก็มีแคมปัสต่างจังหวัดแล้ว แล้วก็ไม่ได้เจอกันอีกเป็นเดือน แก้วไม่อยากเข้าก็ได้น่ะ ทุกคน-จะ-ได้-รู้-ไว้

      “โอเคๆ ไปก็ไปสิ ไม่ได้ว่า” ร่างสูงยกมือห้ามเสียงแหลมที่บ่นออกมาเป็นชุด เข้าใจเลือกกันดีนี่ ให้ยัยเจ้าแม่ขาใหญ่นี่มาคุม เหอะ ก็รู้อยู่ ว่าเคยเถียงชีทันมั๊ย ใช่! ไม่เคย เลยซักครั้ง 


      แค่ก้าวเข้ามาในบริเวณบ้านไทยานนท์ ความรู้สึกเดิมๆ บรรยากาศเดิมๆ ก็ฉายซ้ำกลับมา ราวกับเรื่องในอดีต พึ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้ ขายาวๆ ก้าวไปที่สนามบาส สถานที่แห่งความทรงจำ เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วบริเวณ ภาพจางๆ ของชายหนุ่ม และหญิงสาวที่แย่งลูกบาสอย่างมีความสุขปรากฏขึ้น พร้อมกับเสียงโวยวาย สลับกับเสียงหัวเราะ

      “โทโมะขี้โกงนี่”
      “อ่าว ได้ไง แพ้แล้วอย่าพาลซิแก้ว แก้วอยากเตี้ยเองน่ะ”
      “โหย ย ย คอยดูน่ะ เดี๋ยวแก้วจะต้องสูงกว่าโทโมะให้ได้เลย”
      “ทำให้ได้หล่ะกันแม่คุณ ฮ่าๆ”
      “อ๊าย ย อย่าเล่นหัวสิ >.<”


      พลั่ก ! พลั่ก !

      เสียงลูกบาสที่กระทบกับแป้นบาสเรียกสติของสาวหล่อให้ตื่นขึ้น ภาพจางๆ เหล่านั้นหายไป เหลือเพียงแต่ร่างสูงของชายหนุ่มหน้าหวานตรงหน้า กับลูกบาส ใบหน้าหล่อที่ติดหวานหันมามอง พร้อมๆ กับเสียงทุ้มที่เอ่ยออกมา “เล่นซักเกมส์มั๊ย”

      “ไม่ ไม่อยากเล่น” สาวหล่อตอบอย่างขอไปที หมุนตัวหนี จะเดินกลับ แต่ต้องหยุดไว้ กับคำพูดที่ตามมา

      “ไง กลัวแพ้งั้นสิ จริญญา!

      “โอเค๊! กฎเดิม ใครแพ้ ต้องฟังคำสั่งผู้ชนะ” สาวหน้าหล่อเอ่ยเสียงกร้าว ปรากฏรอยยิ้มที่มุมปากของหนุ่มหล่อหน้าหวาน เป็นอย่างงี้ซะทุกทีสิน่ะแก้ว

      ลูกบาสที่วางอยู่กลางสนาม ตกไปอยู่ในมือของสาวหล่อ แต่ก็ถูกร่างสูงกว่าแย่งไปอย่างรวดเร็ว “ทำไมต้องบอกเลิกหล่ะแก้ว” หนุ่มหน้าหวานกระซิบข้างหู พร้อมกับชู๊ตลูกบาสลงห่วง โทโมะนำ 3-0
      “ถ้าฉันบอกว่าไม่อยากตอบหล่ะ” สาวหน้าหล่อรับลูกบาสเอาไว้ แล้วส่งเข้าห่วงอย่างรวดเร็ว ร่างสูงเข้าประชิดตัว อ้อมไปด้านหลังกอดสาวหล่อที่ตัวแข็งทื่อ ปล่อยลูกบาสหลุดมือ โทโมะเคลื่อนตัวไปรับ แล้วชู๊ตลงเข้าห่วง “ถ้าเธอไม่ตอบ ฉันก็จะทำมากกว่ากอดไงหล่ะ” คำพูดที่ดูสบายๆ ของเค้า ทำให้หน้าเธอขึ้นสีเรื่อๆ ได้อย่างน่าแปลก เมื่อตั้งสติได้ เธอใช้ความว่องไวเข้าไปแย่งลูกบาสจากโทโมะ พลางเขวี้ยงเข้าห่วงอย่างแรง “ก็เพราะนายไปมีคนใหม่ไงเล่า!” ลูกบาสลอยกระทบเข้ากับหัวของหนุ่มหน้าหวานโดยที่เค้าไม่ทันได้ตั้งตัว มือกุมหัวป้อยๆ คิ้วขมวดมุ่น แล้วโยนลูกบาสลงห่วง “อะไรของเธอ แก้ว” หนุ่มหน้าหวานหันมาเผชิญหน้ากับสาวหน้าหล่อตรงๆ “ก็เฟย์ไงหล่ะ นายชอบเฟย์ไม่ใช่หรอ”

      ลูกบาสกระเด้งออกมาอยู่ตรงกลาง ระหว่างคนทั้งสอง แล้วแน่นิ่ง เพราะไม่มีใคร คิดที่จะหยิบขึ้นมาซักคน “จะบ้ารึไง ฉันกับเฟย์ เธอใช้ใส้ติ่งคิดรึไง” โทโมะใช้ขาเกี่ยวลูกบาสขึ้นมา แล้วชู้ตไปที่แป้นอีกฝั่ง ลูกบาสเด้งกลับมา โทโมะรับไว้ แล้วส่งมันไปอยู่ในห่วงได้อย่างสวยงามอีกรอบ

      “แล้วรูปหล่ะ นายให้ดอกไม้เฟย์นี่ ร้องเพลงจีบอีก อีตาบ้าเอ้ย เจ้าชู้ หลอกลวง หลายใจ!” สาวเจ้าของใบหน้าหล่อกระโดดจะแย่งลูกบาสจากมือของคนที่สูงกว่า แต่ก็คว้าได้แต่เพียงลม ฮึ่ย~ ความสูงยังตามไม่ทันอีกรึไงเนี่ยะ

      “เธอติ๊งต๊องรึเปล่าจริญญา นั่นมันเป็นโปรเจ็คในอัลบั้ม 3 ของเธอน่ะ ยัยงี่เง่าเอ๊ย! ไม่รู้อะไรซะบ้างเลย”

      คนตัวสูงเด้งลูกบาสใส่คนตัวเตี้ยกว่าอย่างหมั่นไส้ “อ๊าย อย่าเล่นหัวสิ ยุ่งหมดแล้วน่ะเว้ย ย” ไม่สนใจคนโวยวายซักนิด เมื่อเล่นจนสมใจแล้ว ร่างสูงก็ส่งลูกบาสเข้าห่วง



      17 – 5 โทโมะ ไฟลท์!



      ฉัน ชนะ! - -+

      “TT^TT” >> สีหน้าของ จริญญา ผู้แพ้

      “สรุปแล้ว ที่เธอบอกเลิกฉันเพราะเข้าใจผิดเนี่ยน่ะ” ร่างสูงของหนุ่มหน้าหวานนั่งลงตรงข้ามกับผู้แพ้ ที่ทำหน้ายู่ยี่ “ใช่มั้ย เจ้าแสบ” ขยี้หัวคนไม่ตอบ จนสาวหล่อต้องรีบพยักหน้าก่อนที่หัวทรงรังนักจะฟูฟ่องไปมากกว่านี้ “เออ! คราวหลังก็หัดบอกกันก่อนเซ่ ว่างานน่ะ ตาบ้า!”

      หน้าบูดบึ้งของสาวหล่อตรงหน้าทำให้หนุ่มหน้าหวานอมยิ้มออกมา ให้ตายเถอะ ผู้หญิง ก็ยังเป็นผู้หญิงอยู่วันยังค่ำ ยิ่งผู้หญิงอย่างยัยนี่ ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่

      “เอาหล่ะ ถึงเวลาที่เธอต้องทำตามคำสั่งฉันแล้ว - -+”

      “อะไรหล่ะ อย่าเล่นแผลงเชียว” หน้าคนที่เคยทะเล้นซีดลงอย่างทันตาเห็น ยิ่งทำให้คนตรงหน้ายิ่งอยากแกล้ง หน้าหวานเคลื่อนไปใกล้ๆ ใบหน้าสวย (เอ่อ จากหล่อ มาสวย = = ตามน้ำไป ๕ ๕๕) “ฉันสั่งให้เธอ” ริมฝีปากอมชมพู ประทับลงบนแก้มอันนุ่มนิ่ม " มาเป็นแฟนฉัน ^^

      “O///O” ไม่มีคำตอบจากสาวตรงหน้านอกจากใบหน้าที่เปลี่ยนเป็นสีแดงแปร๊ด จนลามไปถึงหู ดูน่าขบขัน สำหรับเพื่อนๆ ที่แอบดูอยู่หลังพุ่มไม้ 3 สาว 4 หนุ่ม หันมาแท็คมือกันอย่างดีใจ กับความสำเร็จในผลงานของตน

      “ถ้างั้นคู่ต่อไปก็ . ..” เสียงของยัยหัวหอมทำให้ทุกสายตาส่งไปที่ สาวหวานตัวเล็ก กับ หนุ่มผมสีน้ำเงิน

      ฟาง และ ป็อบปี้





      The End

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×