ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Exo] Annoying manager ::: ช่วยผมด้วย ! ผมโดนผู้จัดการป่วน !

    ลำดับตอนที่ #10 : Chapter 9: Annoying manager

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 270
      0
      29 เม.ย. 56

    Chapter 9: Annoying manager  :.. :::: ช่วยผมด้วย ! ผมโดนผู้จัดการป่วน !!!







    อ่าตรงนี้เป็น nc จ้า แปะไว้ที่เฟส MidorinJung

    ตรงไทม์ไลน์หรือตรงบันทึกจ้าาา


    .....................................











    ภายในห้องน้ำที่ปูกระเบื้องสีขาวสลับดำประดับรูปนูนเป็นลายหมากรุก ปรากฎกลุ่มควันสีควันบุหรี่ปกคลุมอยู่โดยทั่วตรงเบื้องหน้าของชายร่างสูง  บนกลุ่มควันปรากฎใบหน้าเลือนลางของชายแก่หนวดยาวใบหน้าถมึงตึงขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความโกรธ  จนทำให้ร่างสูงที่มองภาพเบื้องหน้าต้องใบหน้าซีดเผือด สายตาคมโตขึ้นด้วยความตกใจเมื่อการลงฑัณฑ์กำลังจะเริ่มขึ้น

     

    คิม จงมิน  !!!….เจ้าก็รู้ว่ากฎข้อห้ามของ ผู้เคลื่อนร่างวิญญาณ คือห้ามเสพสัมพันธ์ร่วมรักกับมนุษย์

    ไม่เช่นนั้นร่างของเจ้าต้องแตกสลาย…. แล้วมนุษย์ผู้นั้นยังล่วงรู้พิธี ตรวจอายุขัยวิญญาณของเจ้าอีกหึ หึ หึ……เจ้าทำผิดกฎ !! ไม่สมควรจะได้รับพลังพิเศษอีกต่อไป !!!”  ชายแก่เอ่ยเสียงยานแต่เต็มไปด้วยพลังที่น่ากลัวราวกับว่ากำลังคำรามฉุดร่างสูงให้จมดิ่งสู่กรงขังอันมืดมิดหนาวเหน็บที่ไม่มีทางหลุดหนีจากอาญาในความผิดของตน

     

    ….ผมขอโอกาสจากท่านอีกครั้งเถอะครับ….ผมยังทำ ภารกิจปลุกวิญญาณ ไม่สำเร็จเลย….” ร่างสูงที่นั่งบนพื้นเอ่ยด้วยน้ำเสียงเอื่อยราวกับว่าผิดมหันต์ที่ตนอ้อนวอนขอชีวิต น้ำตาไหลหลั่งออกมาจากดวงตาคมที่ฉายแววเจ็บปวดปนความกลัวไม่หยุด สัญลักษณ์สามเหลี่ยมที่ภายในมีกงล้อสีเพลิงปรากฏขึ้นที่หน้าอกหนาเคลื่อนไหวหมุนไปมาฉายภาพขึ้น  สายตาคมที่เอ่อล้นด้วยน้ำตาทอดมอง ผู้ปลดวิญญาณ เบื้องหน้า ที่ยังคงถมึงตึงใบหน้าราวราชสีห์ใส่ตนด้วยความเกรี้ยวโกรธอย่างถึงที่สุด ก่อนจะต้องมองไปรอบกายเมื่อรู้สึกถึงเปลวเพลิงที่ลุกไหม้กายให้ร้อนรุ่มและร่างแกร่งเริ่มจางสีลงราวกับใกล้จะแหลกสลาย ร่างแกร่งกัดฟันแน่นโอยร้องด้วยความเจ็บปวดอย่างถึงที่สุดเมื่อร่างกำลังใกล้จะแตกออกเป็นเสี่ยงและหลุดลอยออกกับการลงทัณฑ์ที่ตนได้รับเพราะตนยอมร่วมสัมพันธ์วาบหวามกับร่างเล็กแม้รู้อยู่เต็มอกว่าร่างจะต้องแหลกสลายก็ตาม….

     

    หึ หึ หึ…..ข้าจะถือว่านี่คือ….’คำเตือน’…..เจ้าต้องลบความจำของมนุษย์ผู้นั้นจนหมดสิ้น….เพราะถ้ามนุษย์ผู้นั้นล่วงรู้ตัวตนที่แท้จริงของเจ้าวิญญาณของเจ้าไม่มีทางล่องลอยอยู่ได้แน่ชายแก่ที่ปรากฏบนกลุ่มควันสีควันบุหรี่เอ่ยขึ้นเสียงเข้มดั่งเป็นการคำรามของนภายามรัตติกาลที่ดังก้องขึ้น คำพูดนั้นเป็นดั่งโซ่ตรวนหนาที่บังคับให้ผู้ที่อยู่เบื้องล่างต้องทำตามคำสั่งของตนอย่างไม่มีข้อแม้ ก่อนที่กลุ่มควันและเปลวเพลิงรอบกายร่างสูงจะหายไปทิ้งให้ร่างสูงต้องล้มตัวลงนอนกับพื้นขดตัวนอนร้องโอดโอยกับความเจ็บปวดเจียนตายราวกับว่าวิญญาณกำลังจะแหลกสลายที่แล่นไปทั่วกาย …..



     

     

    …..เขาคงจะลบ ความทรงจำของคนตัวเล็กในวันนี้ไม่ได้จริงๆ….

    ….เพราะเขาอยากให้ร่างเล็กจดจำ สัมผัสแรกนั้นไว้ในใจ….

    เพราะความ เห็นแก่ตัว ของหัวใจ….ของผู้ชายชื่อ คิม จงมิน’……

     

    คนตัวสูงคิดพลันใช้มือหนากอบกุมที่หัวไปมาเพราะรู้สึกปวดหนึบร้าวไปทั่วกระโหลก ก่อนจะหมดสติลง……

     

     

    +จากไรเตอร์ +

                                     

    เอาแล้วล่ะสิ ….ที่แท้จงอินคือ ผู้เคลื่อนวิญญาณ ??? เซอรฺไพร์ป้ะ เรื่องนี้ซับซ้อนน

    แล้ว คิม จงมิน คือใครกัน

    คิมจงมินมีภารกิจปลุกวิญญาณใครกันแน่ ฮิๆ

    ติดตามชมตอนต่อไปจ้า

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×