One Love รักเดียวนี้ให้เธอตลอดไป - นิยาย One Love รักเดียวนี้ให้เธอตลอดไป : Dek-D.com - Writer
×

    One Love รักเดียวนี้ให้เธอตลอดไป

    เพราะนาย!! ฉันเลยไม่ได้รอเพื่อนฉัน แล้วยังมาก่อกวนไม่หยุด ชีวิตฉนไม่มีนายมันคงจะดีกว่านี้มาก แล้วป๊าก็ยังให้ฉันหมั่นกับคนอย่างนายอีก โอ้วววไม่นะไม่จริงใช่ไหม?? T_T

    ผู้เข้าชมรวม

    117

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    117

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ก.ย. 66 / 17:57 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ที่โรงเรียน
     
    นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ เสียงเฟรช หัวหน้าห้อง มัธยมศึกษาปีที่ 5 / 8 กล่าวขึ้นเมื่อคุณครู สว่างทิพย์ เดินเข้ามา วิชาเคมีนั้นเอง ฉันเกลียดเคมีจัง สอบทีไรเป็นต้องเกือบผ่าน (ตกนั้นเอง พูดทำไมให้มันยาว - -a) โอ้โห เจ๊แกเป็นไรมากไหม ท่าทางเหมือนโดนทำร้ายจิตใจเหลือเกิน ไม่สบายมากไหมค่ะอาจารย์ ไม่เรียนก็ได้นะค่ะ หนูไม่ไปฟ้องผู้อำนายการโรงเรียนหรอกค่ะ สัญญาเท่าชีวิตหนูเลย เพราะหนูไม่อยากเรียนนนนน ><;;
    สวัสดีค่ะ / คับ คุณครู จากนั้นก็เป็นเสียงนักเรียนกล่าวสวัสดีเจ๊แกอย่างเหน็ดเหนื่อยเหมือนไปวิ่ง 800 เมตรมาก็ไม่ปาน เพราะรู้ล่วงหน้าว่า อีกไม่เกิน 20 นาที ต้องเข้าเฝ้าพระอินทร์เป็นแน่แท้ ชั่งเป็นอะไรที่ไม่ค่อยเจริญหูเจริญตาเลยอะ เห็นเพื่อนๆทำท่าทางเหมือนใกล้ตายขนาดนี้ โธ่ๆๆ ชีวิตที่สดใส ต้องมาดับชั่วคราวในคาบเคมี 2 คาบติดกัน
    นั่งลงได้นักเรียน เรียนกรีฑา หรือ อะไรมาหรอค่ะ ทำไมพวกเธอถึงทำท่าเหมือนใกล้ตาย !! เอาแล้วไง ลางสังหรณ์ผิดที่ไหน เจ๊แกฟิวขาดมาจริงๆด้วย อยู่ดีๆก็มาแช่ง อาจารย์อย่ามาแช่งเลยค่ะ แค่อาจารย์มาสอนพวกหนูสองคาบติดกันพวกหนูก็แทบจะไปเข้าเฝ้าพระอินทร์อยู่แล้วนะ
    ป่าวค่ะ / คับ พวกเราไม่ได้เล่นกีฬาอะไรทั้งนั้นก่อนคาบอาจารย์เลยค่ะ พวกเพื่อนๆพากันตะโกนสวนไปสวนมา บอกกับอาจารย์ที่ทำหน้าซีเรียสอยู่ (ปกติ หน้าเจ๊แกจะเหมือนยีราฟใส่วิก ประมาณนั้นอ่ะ อิอิ)
    แล้วพวกเธอเป็นอะไรกัน ไม่อยากเรียนกันหรอ เจ๊ เป็นครูไม่พอ ยังมาเก่งวิชาเดาศาสตร์อีกนะค่ะ เก่งจังเลยค่ะ หนูนับถืออาจารย์ที่สู๊ดด...ดด
    ป่าวค่ะ หนูเป็นห่วงอาจารย์ม๊ากมากค่ะ เห็นอาจารย์หน้าบูดเป็นตูดเป็ด หนูเลยอยาก.... จะถามอะไรมากวะยัยเพลย์ เดี๋ยวก็เจอดีหรอก เจ๊แกประจำเดือนไม่มาอยู่นะเว้ย
    หยุดนะ !! ขวัญข้าว เธอกล้าดียังไงมาว่าฉันหน้าเหมือนตูดเป็ด ได้เรื่องแล้วไง หาเรื่องหรอเพลย์เอ๋ย ฉันทำได้แค่อวยพรให้แกนะเพื่อน ซวยแล้วไหมละโดนเจ๊สว่างทิพย์เฉ่งไม่ใช่เรื่องที่เด็กนักเรียนที่นี่โปรดปรานเลยนะ
    อาจารย์คะ หนูเป็นห่วงจริงๆนะค่ะ ดูมันนน...นน อยากตายเรอะ!!! ไปเถียงทำไมอีกเดี๋ยวก็เจอ black list หรอกยะ เดี๋ยวจะหาว่าฉันผู้แสนน่ารักคนนี้ไม่เตือนแกนะ
    ใช่ค่ะอาจารย์ เพลย์เป็นห่วงอาจารย์จริงๆนะคะ เขาถึงถามไปแบบนั้นแล้วตกลงอาจารย์ไปโกรธใครมาค่ะ เอ๋า!!! ยัยพลาสต้า อยากตายหรอ เพื่อนเป็นอะไรกันหมดนะวันนี้ เถียงเจ๊แกทำไม
    เธอก็เหมือนกัน ฟางข้าว นี่พวกเธอจะถ่วงเวลาอาจารย์ใช่ไหม สมน้ำหน้ามัน อยู่ไม่เป็นสุขรนหาเรื่องใส่ตัว จังเลยนะยัยพลาสต้า ดูทำหน้าเข้าให้ เหมือนไก่ถูกเชือดคอ อาจารย์รู้ทันพวกแกนะสิ
    ครูจะถือว่าเป็นเสียงนกเสียงไก่ เอาล่ะนั่งเรียนได้แล้ว เถียงกับพวกเธอมันทำให้ฉันแก่ขึ้นกี่ปีก็ไม่รู้ ความผิดหนูสินะค่ะ ที่ทำให้อาจารย์แก่ได้ขนาดนี้ จนเด็กๆในโรงเรียนที่เข้าใหม่เรียกยายก็ก็ว่าได้ ถ้าไม่ติดกับว่าเป็นครูสอน พวกนั้นคงเรียกอาจารย์นานแล้วละคะ เฮ้อออ ฉันนั่งเงียบๆดีกว่าวันนี้ เดี๋ยวจะโดนลูกหลงเอา
    นักเรียนเปิดหน้าที่ 36 ค่ะ เริ่มบทที่ 2 นะคะ เรื่องสมบัติของสารละลาย....บลาๆๆๆ ในขณะที่อาจารย์สอนไป ฉันก็ได้แต่มองไปที่อาจารย์อย่างตั้งใจ ไม่สิ ฉันมองไปทางนั้นก็จริง แต่สายตามันผ่านอาจารย์ไปด้านหลัง เหม่อนั่นเอง เวลาผ่านไปนานแค่ไหนก็ไม่รู้ บรรยากาศเริ่มดูเหมือนวิมานของพระอินทร์ยังไงก็ไม่รู้ เพราะเพื่อนๆรอบข้าง และข้างหน้าเริ่มก้มฟุบหลับกันไปเกือบ 10 คนแล้ว โธ่เอ่ย..อาจารย์เพื่อนหนูตายกันเกือบ 10 แล้วนะคะ ได้โปรดเบรคเถอะค่ะ อีก30นาทีจะเลิกเรียนแล้ว ปล่อยก่อนพวกหนูก็ไม่ไปประท้วงที่ห้องเย็นหรอกคะ (ห้องผอ.นั่นเอง)
    นาย สายลม สายชล พวกนายไปอดนอนจากไหนกัน ตื่นเดี๋ยวนี้เลยนะ!! เสียงเจ๊แกมีพลังมหาศาลมาก ขนาดฝาดแฝดผ่าโลกมาเกิดอย่างนายวินด์และนายน้ำ ตื่นขึ้นได้ วันหลังต้องอัดเสียงเจ๊แกไว้สักหน่อย เพราะกว่าพวกเราจะสามารถปลุกให้พวกมันตื่นได้ เกือบตาย!!!
    ฮ้าวว...วว~ อาจารย์คนสวย พวกผมไม่ได้อดนอนหรอกคับ แค่เมื่อคืนนี้ดูบอลถึงตี4 เท่านั้นเอง มันบ้าหรอ ตกภาษาไทยหรอไงวะ นั่นแหละที่ชาวบ้านชาวช่องเขาเรียกว่าอดนอน จากนั้นเพื่อนๆที่เข้าเฝ้าพระอินทร์อยู่ก็เริ่มตื่นกัน บ้างก็หยิบหวีมาหวี บ้างก็ทาแป้ง บ้างก็ยืดเส้นยืดสายกันใหญ่
    ตายแล้วๆ พวกเธอไปล้างหน้ากันให้หมด ครูให้เวลา 10 นาที แล้วรีบกลับมาเรียนต่ออีก 20 นาทีก็จะได้กลับบ้านแล้ว ทำเป็นขี้เกียจสันหลังยาวกันเชียว เจ๊หยุดด่าก่อนได้ไหมสักนาทีจะเป็นบุญมากเลยนะคะ
    ยังค่ะ / คับ ยังไม่มีใครตาย แค่ไปเฝ้าพระอินทร์กันเท่านั้น แล้วพวกเพื่อนก็พากันเดินออกไปล้างหน้ากัน ฉันกำลังจัดของให้เข้าที่ เพราะใกล้เลิกแล้ว
    ปลายฟ้า ฟางข้าว ครูลืมเอาคะแนนสอบมาให้พวกเธอ มันอยู่บนโต๊ะครูที่ตึก 2 ไปเอาให้ได้ไหม มีหรอจะขัดได้ เจ๊เล่นอารมณ์บ่จอยอยู่ ไม่ต้องถามก็ได้ค่ะ บังคับเลย เพราะมันมีค่าเท่ากันค่ะ!!!!
    ได้ค่ะ ฉันและพลาต้า ตอบแล้วเดินออกจากห้องไป ในขณะที่เพื่อนๆกำลังเดินเข้าไปบ้างและยังล้างหน้าไม่เสร็จบ้าง ตึก2 เลยเรอะ ??  ใกล้มากๆ ก็มันอยู่ด้านหลังตึกฉันนี่เอง ฮ่าๆๆ ประสาท - -*
    นี่แก เดินช้าๆ เดี๋ยวกลับไปเร็วพวกนั้นจะได้เฉ่งฉันกับแกหรอก พลาสต้าบอก พร้อมดึงแขนฉันไว้ ท่าจะบ้านะ กว่าจะประกาศหมดห้องก็เลิกพอดีนั่นแหละ
    ก็เดินธรรมดาน่ะแกน่ะคิดมากไปป่าว ตึกก็อยู่แค่นี้เองกลับช้าเดี๋ยวจะได้โดนเจ๊แกสวดเข้าให้หรอก ฉันบอกยัยพลาสต้าก่อนจะดึงมันตามหลังแล้วผลักประตูเข้าไปในห้องกลุ่มสาระวิทยาศาสตร์
    ขออนุญาตค่ะ ฉันพูดพร้อมยัยเพื่อนตัวแสบ พร้อมยกมือสวัสดีคุณครูที่อยู่ในห้อง
    มาหาใคร คุณฮันนี่ อาจารย์เมจิ ครูใหม่ที่พึ่งย้ายมาได้เกือบปีพอดี อาจารย์สอนชีววิทยาเพิ่มเติมห้องฉันเอง เจ๊แกเป็นครูที่สนุกสนาน เข้าสอนทีไรพวกผู้ชายเป็นต้องแซว หรือหาเรื่องทะลึ่งๆคุยกับอาจารย์จนได้ จนวันหนึ่งเจ๊แกหลุดปากมาว่าแกเป็นคนทะลึ่ง สุดยอดเลยพวกนี้อะ ที่ทำให้เจ๊เมจิหลงกลจนได้ หลังจากที่แกปกปิดมานาน ฮ่าๆๆ
    หวัดดีค่ะครูเมจิ พลาสต้ามาเอาผลสอบวิชาเคมีของอาจารย์สว่างทิพย์ค่ะ โต๊ะอาจารย์อยู่ที่ไหนค่ะ? พลาสต้าตอบแทนฉัน
    อยู่มุมสุดท้ายห้องด้านขวาจ๊ะ เห็นไหมฮันนี่ อาจารย์ชี้ไปที่โต๊ะที่มีของใช้นักเรียนที่ผิดกฎโรงเรียนเต็มไปหมด สงสัยจะยึดมาอีกตามเคย
    เห็นแล้วค่ะ ไปได้แล้วพลาสต้า ฉันพูดพร้อมยกมือไหว้อาจารย์เพื่อขอลากลับห้อง
    ฮันนี่ คือพี่ชายฉันมันก่อเรื่องน่ะ ฉันขอคุยกับอาจารย์ซักแป๊ปนะ บอกเจ๊หว่างด้วย ดูมัน ฉันรู้น่ะว่าแกน่ะ...
    ไม่อยากเข้าเรียนก็บอก เดี๋ยวบอกให้ รีบๆมาล่ะ เดี๋ยวแกจะผิดสังเกตเอา เข้าใจ๋? ยัยตัวดี ฉันพูดอย่างรู้ทัน
    แหะๆ - -a เถอะน่าฮันนี่ เดี๋ยวตามไปจ๊ะ อย่าพึ่งกลับก่อนละ มันบอกฉัน จากนั้นฉันก็เดินออกจากหมวดคนเดียวพร้อมคะแนนข้อสอบของเพื่อนทั้งหมด 30 คน หมวดก็อยู่ตั้งชั้น 4 ลื่นตกตึกตายจะว่าไงย่ะ ยัยพลาสต้า ระหว่างที่ฉันกำลังนำร่างอันระหงระดับอั้มพัชราภาพกระเด็นติดขอบเสาไฟฟ้า ชมพู่อารตะเด้งติดล้อรถบรรทุกอึกระบือ และนีตะลาล้านางงามยังยอมสิโรราบกราบแทบเท้า ก้าวลงยังชั้น 2 อย่างสง่างาม กลับถูกเด็กม.5ที่ไหนไม่รู้วิ่งแข่งกันไปตายที่นรกเฉี่ยวเข้าให้ อิพวกผีเปรต วิ่งแย่งกันลงนรกหรอยะ ไอ้บ้า
    ฟิ้ววว...~ เสียงลมจากร่างพวกนรกส่งมาเกิดวิ่งผ่านฉันไป แล้วก็ตามมาด้วยเสียง ตึ้ง...!!!
    กรี๊ดดดด...เฮ้ย พวกนาย อย่าวิ่งสิ เห็นไหมฉันเกือบหัวฟาดพื้นเพราะพวกนายเลยนะ กลับมาขอโทษเดี๋ยวนี้นะ ไม่งั้นแม่จะเอาไม้ตีหัวจนสมองเละไปเลย ฮึ้ย!! ในขณะที่ฉันกำลังดันตัวเองลุกขึ้น แต่ปรากฏว่าพวกนั้นทิ้งแค่เพียงประโยคสั้นๆได้ใจความไว้ดังนี้
    ยัยซุ่มซ่าม เดินหัดดูคนหน่อย ไม่ตายก็บุญแล้ว ไอ้พวกบ้า นี่ชนคนอื่นแล้วยังมาแช่งมาด่าอีกเรอะ อย่าให้ได้เห็นหน้าน่ะ แม่จะเขกกระบาลแตกแล้วเอากล้วยยัดปาก จับถ่วงน้ำให้ตายๆไปเลย แต่พอแหงนพออีกที พวกมันก็หายไปกับสายลมซะแล้ว เชอะ!!
    ให้ตายสิ ฉันบ่นอุบอิบ สักพักก็ลุกขึ้นปัดๆเสื้อกระโปรงและจัดให้เข้าดังเดิม ตายล่ะ อาจารย์รออยู่ ซวยแล้วไง
    อะ...เอ่อ ขออนุญาตค่ะอาจารย์ พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยหนูเลยมาช้าค่ะ ฉันพูดพร้อมเดินเอาคะแนนข้อสอบไปให้อาจารย์ที่โต๊ะ
    แล้ว ฟางข้าวล่ะ ไปไหนแล้ว อาจารย์ถามพรางเปิดๆคะแนนข้อสอบดู
    คือ พลาสต้าคุยกับอาจารย์เมจิอยู่ค่ะ อาจารย์ให้ช่วยงานนิดหน่อย เดี๋ยวเธอตามมาค่ะ ฉันตอบอาจารย์ แล้วลุกไปนั่งที่โต๊ะของตัวเอง
    เอ่า...เงียบๆ ครูจะบอกคะแนนแล้ว คะแนนเต็ม 20 นะค่ะ เลขที่ 1 ...17 เลขที่ 2 ....15 เลขที่...บลาๆๆ จนถึงเลขที่ 30 มันก็เลิกพอดีนั้นล่ะ
    โหๆๆ ฮิ้ววว เฮ้ย ไอ้เชี้ย มึงได้เยอะกว่าได้ไง กูเป็นคนบอกมึงนะ นี่คือเสียงที่ตามมาระหว่างที่อาจารย์ประกาศผล
    เงียบๆ ได้แล้ว ครูจะสั่งงานส่งก่อนสอบ ให้นักเรียนไปย่อเนื้อหาทั้งเล่ม ทั้งเพิ่มเติมและพื้นฐานมาส่ง ทำแบบฝึกหัดให้ครบถ้วนด้วยนะคะ เฮ้ยๆ อาจารย์เยอะไปค่ะ ไม่จริ๊งงนะ ไม่อาวววว ใจร้ายเกินไปแล้ว งือๆๆ
    อาจารย์ พวกผมเป็นคนนะคับ ไม่ใช่หุ่นยนต์ ให้เยอะจังเลยคับ เพื่อนทั้งห้องพากันเห็นด้วยกับนายแว่น ขนาดมันเด็กเรียน เมื่อกี้ก็กินเต็มไปยังบ่น แล้วพวกฉันล่ะ เอามีดไปควักหัวใจไปง่ายกว่าไหมค่ะ
    ครูไม่สนใจ มีงานมาก็มีคะแนนไป แค่นี้ ง่ายๆ พวกเธอไม่อยากได้ก็ตามใจ ไม่มีใครไปบังคับ หัวหน้าบอก เจ๊แกเอาแต่ใจอะ อะไรว๊า ไม่สงสารเด็กน้อยม.5(เด็กน้อยที่ยีราฟเลียตูดถึง ฮ่าๆๆ) บ้างเลยหรอค่ะ
    นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ เฟรชสั่งแบหมดอะไรตายอยากมากเลยอะ ไม่สมกับชื่อมันเลย
    ขอบคูณคร่า~ โอ้วว นี่ยิ่งกว่าผีตายซากอีกนะ พอเจ๊แกออกไปเท่านั้นแหละ โลกแห่งความสุขกลับมาเยือนพวกเราอีกครั้ง ต่างคนยิ้มแย้มแจ่มใส(เว่อร์ไปไหมฮันนี่ สงสารอาจารย์เขาน่ะ) แล้วฉันก็ได้แต่งนั่งมองพวกเพื่อนๆ พากันออกไปเดินข้างนอกบ้างล่ะ เสริมสวยกันมั่งล่ะ เก็บข้าวของกันมั่ง บางส่วนเตรียมกลับทันทีพออาจารย์ออกปุ๊บมันก็วิ่งกลับบ้านกันไปเรียบร้อย ให้ตายเถอะ ทำไมต้องยุ่งแบบนี้ด้วยน่ะ ทุกทีเลยก่อนสอบ 3-4 อาทิตย์หนิ ยุ่งอย่างงี้ทุกๆปีเลยย...ยย โรงเรียนช๊านนน แล้วที่สำคัญน่ะ พรุ่งนี้มันเป็นวั....

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น