#ผมถูกคุณหมอฉีดยา [Ebook]

คำโปรยภาค 1 (หมอครับ...อย่าเถื่อน!)

ธีร์ นักเรียนชั้นมัธยมปลายปีสุดท้าย เมื่ออายุครบ 18 ปี บริบูรณ์ก็ได้ป่วยเป็นโรคบางอย่างที่ทำให้เขาไม่สามารถทานไข่เจียวของโปรดได้อย่างเคย ภายในวันนั้นจึงให้ คินน์ เพื่อนหนุ่มสุดหื่นพาไปที่คลินิกที่พ่อของคินน์เป็นเจ้าของ แต่เขา...

ไม่คาดคิดว่ามันจะเถื่อนอย่างงี้!

 คำโปรยภาค 2 (ผมถูกคุณหมอรุมฉีดยาจนตาเหลือก!)

หลังจากห่างห่ายไม่เจอกันนาน 7 ปี ธีร์ก็กลับมามีอาการของโรค(ร่าน)กำเริบอีกครั้ง หนทางเดียวในการรักษาคือต้องกลับไปรับการฉีดยาเข็มโตจากหมอ ทว่าผ่านการรักษาได้ไม่เท่าไร อาการก็ยิ่งกำเริบรุนแรง และเมื่อไม่ได้รักษาต่อเนื่อง เชื้อร่านจึงเริ่มลุกลามขึ้นสมอง...

ตัวอย่างในเนื้อเรื่อง

“คนไข้อาการเป็นยังไง”

“ร่านมากครับ ร่านมากกว่าทุกเคสที่เคยเจอ ขนาดพวกผมฉีดยาไปสองน้ำยังดึงดันจะดูดต่อ ก็เลยต้องมัดเอาไว้แบบนี้”

เสร็จสิ้นคำอธิบาย หมอหนุ่มหน้าหล่อก็เข้ามาตรวจร่างกายรวดเร็ว ดูแล้วน่าจะเป็นหมอประจำห้องฉุกเฉินสำหรับโรคร่าน เขาส่องไฟมาที่ตาหวานหยาดเยิ้มของผม แล้วเลื่อนสายตามองร่างกายที่ชื้นเหงื่อ สะดุดกับไอ้จ้อนของผมที่แข็งโชว์ชี้ไปทางหน้าหมอ ก่อนวกไปท้ายเตียงเพื่อสำรวจรูร่านๆ ที่กำลังตอดอากาศไม่หยุด

“ไม่ได้การ…”

เขาพึมพัมกับตัวเอง ผมไม่ทราบหรอกครับว่าเขาหมายถึงอะไร ถ้าไม่ได้ยินประโยคถัดมา

“รีบเกณฑ์คนมาปั๊มยาด่วน เชื้อร่านท่าจะลุกลามเข้าสมองแล้ว!”