อาญารักซ่อนใจ

ลำดับตอนที่ #28 : บทที่ 6 ชนวนแห่งความเกลียด (2)

   ฝากอีกทีสำหรับคนที่ยังไม่ได้โหลด รีบโหลดก่อนหมดโปรฯ น้า 

          

อุรัสยาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมอยู่ๆ คริสเตียนถึงได้พูดอย่างนั้น ทำไมอยู่ๆ อารมณ์ที่เดือดดาลอยู่แล้ว ยิ่งเดือดขึ้นอีก

สมองของเธอแล่นเร็วจี้เพื่อหาคำตอบ และแล้วคำตอบก็พุ่งเข้าชนเธอในที่สุด 

“เอื้อไม่ได้โกหกนะคะ คุณลุงสั่งไว้กับ...อื้อ”

อุรัสยาอธิบายในสิ่งที่เขาเข้าใจผิดยังไม่ทันจบ ริมฝีปากได้รูปก็ประกบลงมา ไม่สิ! มันก่ำกึ่งกับการกระแทกด้วยซ้ำ ความเจ็บแปลบแล่นจี๊ดเข้ามาในความรู้สึก พร้อมๆ กับรสชาติเค็มปร่าและกลิ่นคาวเลือด

“อื้อออ” อุรัสยาดิ้นรนและส่งเสียงครางประท้วง ตอนนี้เธอรู้อย่างเดียวว่าตัวเองต้องไม่ให้ความผิดพลาดนั้นเกิดขึ้นอีก เพราะเธอรู้ผลลัพธ์ของมันแล้วว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขามันเปลี่ยนอะไรไม่ได้เลย อีกทั้งมันยังสร้างความเจ็บปวดให้เธอมากขึ้นอีก

แต่ยิ่งเธอดิ้นรนต่อต้านเขาเท่าไร ชายหนุ่มก็ยิ่งรุกรานหนักขึ้น เขาบดขยี้ริมฝีปากลงมาอย่างจาบจ้วงและดุดันจนกลีบปากที่ยังไม่หายระบมจากจุมพิตอุกอาจเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนเจ็บระบมขึ้นอีก

สุดท้ายอุรัสยาก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป ต้องยอมจำนนให้เขาล่วงล้ำสู่โพรงปากหวานปานน้ำผึ้งอย่างไม่เต็มใจ

         ความหวานที่ได้รับทำให้ความเกรี้ยวกราดเจือจางลง ก่อนมันจะถูกแทนที่ด้วยความปรารถนา... ปรารถนาที่จะถูกแผดเผาด้วยไฟพิศวาสอันร้อนแรง เป็นแรงปรารถนาอันแรงกล้า ล้ำลึกและดูดดื่มปานจะกลืนกิน

จากจุมพิตดุดันกลับกลายเป็นเร่าร้อนเรียกร้อง หลอกล่อให้หญิงสาวที่ยังขัดขืนตอบสนองเขาอย่างเต็มใจ...

         อุรัสยาไม่รู้ว่าตัวเองนอนนิ่งๆ ยอมให้เขาตักตวงความหอมหวานตามแต่ใจนานเท่าไร มารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ผ้าห่มผืนหน้า สิ่งเดียวที่ขวางกั้นร่างเปลือยเปล่าของเธอและเขาอยู่ถูกดึงออกไปนั่นล่ะ สติอันน้อยนิดของเธอจึงกลับคืนมา

         “อื้อออ” อุรัสยาครางประท้วงอีกหน มือเล็กพยายามดันร่างหนาให้ถอยห่างออกไป แต่นอกจากเขาจะไม่ถอยห่างออกไป มือของเธอกลับถูกมือหนาคว้าไว้แล้วกดมันลงบนที่นอน จับยึดไว้อย่างแน่นหนา

คริสเตียนดูดดึงริมฝีฝากนุ่มซ้ำๆ สลับกับส่งปลายลิ้นเข้าไปกระหวัดเกี่ยวปลายลิ้นเล็กๆ อย่างกระหาย เขารวบมือเล็กไปยึดไว้เหนือศีรษะด้วยมือข้างเดียวก่อนจะใช้มืออีกข้างตะปบลงบนทรวงอกนุ่มหยุ่น นวดเฟ้นก้อนเนื้อสลับกับบีบขยี้ปลายยอดซ้ำๆ เพื่อนสร้างความหวามไหวให้กับหญิงสาว

“อื้อออ” เสียงครางคราวนี้เป็นเสียงครางด้วยความหวามไหวไม่ใช่เพื่อห้ามปรามเหมือนครั้งก่อน ร่างเล็กสั่นระริก ลมหายใจหอบสะท้าน

ยิ่งเธอตอบสนองสัมผัสเขามากเท่าไร ชายหนุ่มก็ยิ่งเพิ่มความร้อนแรงมากขึ้นเท่านั้น คริสเตียนลากฟันไปตามกรอบหน้าลงไปยังลำคอระหง ขบเล็มและดูดเม้มผิวเนื้อจนร่างของเธอสะท้าน

         “อ๊ะ!” อุรัสยาสะดุ้งเฮือก เมื่อริมฝีปากบางเฉียบได้รูปครอบครองยอดอกสีชมพูเรื่อ เขาดูดดึง ขบฟันลงเบาๆ จนเธอรู้สึกได้ถึงความหวามไหวที่แล่นลงไปตรงส่วนนั้น

หญิงสาวบิดกายไปมาอย่างทรมาน แต่เขาก็ไม่ได้หยุดทรมานเธอ ริมฝีปากที่งับยอดอกของเธอไว้ขยับเร็วรุนแรงขึ้นเพื่อสร้างความทรมานยิ่งกว่าให้

“พะ...พี่คริส...เตียน” เสียงเรียกชื่อสั่นสะท้านจนน่าใจหายหลุดออกมาจากปากยามที่จมูกโด่งเป็นสันและริมฝีปากอุ่นร้อนไล้ลงไปตามหน้าท้องแบนราบ ลมหายใจของเธอขาดเป็นห้วงตอนที่เขาแตะปลายลิ้นลงที่แอ่งสะดื้อ ปัดวนปลายลิ้น ก่อนจะเลื่อนลงมาไปด้านล่าง

ทุกส่วนบนผิวเนื้อตรงที่ริมฝีปากของเขาลากผ่านเหมือนกำลังถูกไฟร้อนๆ แผดเผา มันทรมานแต่ก็สุขสมด้วยเช่นกัน ร่างกายเธอบิดเร้าตอบสนองสัมผัสของเขาอย่างลืมอาย

คริสเตียนละมือจากทรงอกอิ่ม แล้วใช้มือดันขาทั้งสองข้างของเธอขึ้น อุรัสยาก็รู้ว่าเขาต้องการจะทำอะไรต่อไป มันทำให้เธอตระหนก และความตระหนกก็ทำให้สติการรับรู้กลับคืนมาอีกครั้ง

อุรัสยาใช้มืออ่อนแรงดันร่างเขาออกไป แต่มันกลับไม่สะเทือนร่างหนาเลยสักนิด คริสเตียนตัวโตกว่า สูงกว่า แค่ขนาดรูปร่างก็แตกต่างกันมากแล้วไม่ต้องพูดถึงพละกำลังที่แตกต่างระหว่างชายกับหญิงเลย ต่อให้ดิ้นให้ตายเธอก็สู้แรงเขาไม่ได้ แต่ที่น่ากลัวกว่าคือร่างกายของเธอที่มันดันตอบสนองเขาอย่างน่าไม่อาย

“คะ...คุณลุงสั่ง...ไว้กับ...เฮนรี่” เสียงที่เอ่ยออกไปยังกระท่อนกระแท่นแทบฟังไม่รู้เรื่อง และแทบพร่าอย่างน่าใจหาย

“เมื่อไรที่ฉันกินหญ้าแทนข้าวเมื่อนั้นแหละที่ฉันจะเชื่อที่เธอบอก ถ้าไม่อยากนอนกับฉันมากก็หย่าให้ฉันสิ ”

“เอื้อไม่ได้โกหก ถ้าพี่...มะ...ไม่เชื่อก็...อ๊ะ!” ในสติน้อยนิดที่กลับคืนมาเธอรู้แต่เพียงว่าจะปล่อยให้มันเกิดขึ้นอีกครั้งไม่ได้ แต่พอริมฝีปากร้อนผ่าวก็พรมจูบในส่วนอ่อนไหว เธอก็สะดุ้งเฮือกและนึกไม่ออกว่าต้องพูดอะไรหรือต้องทำอะไรต่อ

“อื้อออ” จังหวะสัมผัสหนักหน่วงทำให้อุรัสยาผวาไปทั้งร่าง เธอจิกเล็บลงบนต้นแขนแข็งแรงจนจมเนื้อแต่คริสเตียนกลับไม่สนใจ ฝ่ามือร้อนเคลื่อนลงไปขย้ำสะโพกของเธอไว้ แล้วดันขึ้นเพื่อให้ริมฝีปากของเขาสัมผัสส่วนอ่อนไหวได้อย่างลึกซึ้ง

ร่างกายของอุรัสยาสะบัดร้อนสะบัดหนาว ไร้เรี่ยวแรงเกินจะต้านทาน เมื่อปลายลิ้นร้อนตวัดสำรวจไปทั่ว สลับกับดูดกลืนจนร่างของเธอเห่อร้อน เขาสร้างความทรมานให้เธอ พอๆ กับความหวามไหวแสนสุขสมที่ทำให้ต้องครางเรียกชื่อเขาซ้ำๆ

หญิงสาวเลื่อนมือขึ้นมาคว้าเส้นผมของเขาไว้แล้วบีบขย้ำสุดแรงเมื่อเขาทั้งจูบ ทั้งดุนดัน และดูดดึงเร็วขึ้น ร่างบางเกร็งไปหมด เธอหอบและแทบหายใจไม่ทัน จังหวะลมหายใจถี่ชั้น หัวใจเต้นแรงจนแทบกระดอนออกมานอกอก ความรู้สึกยากจะบรรยายไหลวนไปทั่ว สะสม และอัดแน่นอยู่ในร่าง

“พะ...พี่คริสเตียน” มัลลิกาเรียกชื่อเขาออกไปสุดเสียงเมื่อความรู้สึกทั้งหมดพรั่งพรูออกมา ร่างของเธอผวาและสั่นสะท้าน หูอื้ออึ้งได้ยินเพียงเสียงหัวใจที่เต้นรัวกระหน่ำ และแทบจะไม่มีแรงจะขยับตัว